تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۸۶ • چاپ کنید    

من انرژی هسته‌ای نیستم

لیدا حسینی‌نژاد

مهدی قربانپور فیلمساز ایرانی است که تا به‌حال چندین فیلم کوتاه ساخته و چندین جایزه‌ معتبر داخلی و خارجی را در زمینه‌ی فیلم‌های کوتاه و مستند به‌دست آورده است. آقای قربانپور درحال حاضر مدیریت روابط عمومی انجمن «فیلم کوتاه ایران» را نیز به عهده دارد . آخرین کار او، «من انرژی هسته‌ای نیستم»، سروصدای زیادی به پا کرده است. گفت و گو با مهدی قربانپور را از اینجا بشنوید یا خلاصه آن را بخوانید:


مهدی قربانپور- عکس از پایگاه خبری فیلم کوتاه

جریان آخرین فیلم شما چه هست که این اسم را رویش گذاشته‌اید؟
موضوع فیلم من درباره‌ی پرتو‌های رادیواکتیو در شهر رامسر است، اما در کنارش ما رقابت دو تن از کاندیداهای شهر را هم داریم که موضوع رادیو آکتیو را دستمایه‌ی حضور خودشان در انتخابات قرار داده‌اند. و من فکر کردم چون این موضوع موضوع جالبی‌ست و می‌تواند به نوعی آسیب‌شناسی اجتماعی را دنبال بکند، روی این موضوع کار بکنم و فکر کردم که شاید خروجی کار هم خروجی مناسبی باشد.

فیلم داستانی‌ست یا مستند؟
این فیلم کاملا مستند است. و در بخشی از آن علی‌رغم اینکه ما یک تضاد را در فضای انتخاباتی در ایران نشان می‌دهیم، موضوع یک کتابی مطرح می‌شود با عنوان «کتاب فرار از جهنم سبز» که توسط یکی از کاندیداها چاپ شده. این کتاب عامل تشویش اذهان عمومی در منطقه‌ی رامسر بوده است. بخشی از این فیلم نقد اجتماعی‌ست به همین دلیل فکر کردم می‌شود در کنار اینکه به یک موضوع اجتماعی پرداخته می‌شود، بخشی از پشت‌پرده‌ی سیاست و انتخابات هم در ایران در این فیلم به نمایش درآید.

می‌شود برایمان بگویید موضوع این کتاب که باعث تشویش اذهان عمومی بوده، چه هست؟
این کتابی که چاپ شده و در منطقه‌ی رامسر هم اتفاقا توزیع شده بود، موضوعش در رابطه با پرتوهای رادیو‌اکتیو در این شهر است. منتها اتفاقی که با این کتاب افتاد، که ماهیت آن در واقع تخیلی است، این بوده که در این کتاب از اسامی مکان‌هایی استفاده شده که همین الان در شهر رامسر وجود دارد و به همین دلیل باعث شد که مردم منطقه فکر کنند که به‌هرحال در آنجا پرتوهای رادیواکتیو وجود دارد و در نهایت باعث ضرر و زیان منطقه است. من فکر کردم خب این هم موضوع جالبی‌ست و هم خود منطقه مدتهاست درگیر این مسئله هست و متاسفانه هنوز هم بعد از سالها درباره‌ی این مسئله آسیب‌شناسی نشده، این باعث تشویق اذهان عمومی شده و هنوز هم متاسفانه این اتفاق در آن منطقه وجود دارد.

یعنی شما با یک تیر چند نشان زدید. هم به مسئله‌ هسته‌ای پرداختید و هم به مسئله‌ی انتخابات نمایندگان شورای شهر. و البته نقدی هم داشته‌اید بر کتاب یکی از نمایندگان.
بله، دقیقا درست است. البته چون نوع نگاهم در واقع در حوزه‌ی سینمای مستند اجتماعی هست، در این سالها موضوعات مختلفی را انتخاب کردم که از این نگاه ناشی می‌شده است. فکر می‌کنم در آینده هم بخواهم در حوزه‌ی سینمای مستند اجتماعی کار و فعالیت بکنم. اما خب، حتما مطلع‌اید، در ایران محدودیت‌هایی برای تولید وجود دارد و امیدواریم که این رفع محدودیت باعث بشود که فیلمسازهای ایرانی به شکل مناسب و همانطور که شایسته هست کار بکنند. البته این فیلم متاسفانه مدتی‌ست که اجازه‌ی پخش در ایران ندارد و امیدواریم مجوز بگیرد.

در طول ساخت فیلم هم به مشکلی برخوردید؟ به‌هرحال موضوع فیلم هم موضوع حساسی بوده.
نه، زمان تولید فیلم چون یک فیلم مستند بود با مشکل زیادی رو‌به‌رو نبودم و اتفاقا برای ساخت این فیلم مجوز داشتم. منتها الان این فیلم برای اکران دچار مشکل است که امیدواریم این مشکل هم بزودی رفع بشود و فیلم بتواند در ایران دیده بشود.

برایمان کمی توضیح می‌دهید در چه فضایی این فیلم را گرفته‌اید؟
بخشی از این فیلم که در دل انتخابات شورای شهر بود، ۲۴ آذر سال ۸۵، و بخشی از آن هم به دلیل آن‌که فضا می‌بایست بازسازی می‌شد، بازسازی کردیم.

شما گفتید که در جشنواره‌های خارج از کشور هم از شما دعوت کرده‌اند که فیلم‌تان به اکران دربیاید. می‌توانید برخی از آنها را نام ببرید و اینکه از کجا دعوت‌تان کرده‌اند؟
ما این فیلم را در واقع برای جشنواره‌ی لایپزیک آلمان و کارگو لهستان ارائه داده بودیم که در مارکتینگ فیلم فجر امسال مورد توجه‌شان واقع شده که امیدوارم شرایطی فراهم بشود که این فیلم بتواند درکشورهای اروپایی دیده بشود و این امکان برایش بوجود بیاید که از یک فرصت درستی استفاده بکند.

نظرهای خوانندگان

موفق باشید به امید دیدار دوباره
عالی بود

-- مهدی ، Jun 17, 2007 در ساعت 07:20 PM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)