شبی برای ال‌گور و اسکورسیزی

امید معماریان

جایزه اسکار | عکس از AFP

مراسم اهدای اسکار روز یکشنبه با حضور کاندیداهای اسکار و شخصیت‌های معروف هالیوود، روی فرش قرمز معروف در سالن کداک شهر لس آنجلس در حالی آغاز شد، که از ساعت‌ها پیش شبکه‌های مختلف تلویزیونی با شمارش معکوس - مانند اتفاقی که درهنگام تحویل سال نو می افتد - به استقبال آن رفتند. دعوت‌شدگان با پیاده شدن ازماشین‌های لیموزین، در بلوار هالیوود، به استفبال مراسمی رفتند که این روزها سینما تنها بخشی از آن به‌شمار می‌رود.

شبی برای ال‌گور
اسکار که تلاش شده به سیاست آمیخته نشود - البته به جز مواردی که مایکل مورد ممکن است حضور داشته باشد - امسال به نحوی بسیار سیاسی به‌شمار می‌رفت. حضور ال‌گور، معاون سابق رییس جمهوری، که با فیلم "یک حقیقت ناراحت کننده" (An Inconvenient Truth) هم جایزه بهترین فیلم مستند را از آن خود کرد و هم یکی ملیسا برتی، بهترین اهنگ اصلی فیلم را گرفت تا شب خوش سیاستمدار - اکتیویست رقم بخورد. بدین ترتیب نوار موفقیت‌های ال‌گور پس از شکست او درانتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۰ قطع نشد.

شب ال‌گور زمانی آغاز شد که دی کاپریو به‌همراه ال‌گور روی صحنه حاضر شد و اینکه کنار گور باشد را افتخار خود دانست و او را قهرمانی واقعی خطاب کرد که با تشویق بسیار جمعیت همراه بود. دی کاپریو وب سایت اسکار را معرفی کرد که درآن این‌که مطالبی درخصوص این‌که چطور هرکسی می‌تواند به سهم خود به محیط زیست کمک کند، قرارداده شده‌است. بعد دی کاپریو از ال‌گور پرسید: "آیا زمان آن نرسیده است که بزرگترین اعلام حضور خود را انجام بدهید؟"

ال‌گور و دی‌کاپریو

"هموطنان عزیز..."
در حالی‌که این روزها همه به انتظار این هستند که ببینند آیا ال‌گور کاندیداتوری خود را برای ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ اعلام می‌کند یا نه، او کاغذی را در آورد و به سبک کسانی که کاندیاتوری خود را اعلام می‌کنند، گفت: "همشهریان، من در این لحظه می‌خواهم اعلام کنم...". اما این جمله به پایان نرسید و بعد "گور"به همراه دی کاپریو لبخند زنان صحنه را ترک کرد در حالی‌که شوخی او در سالن گرفته بود، تا اولا این احتمال را همچنان در اذهان بیش از یک میلیارد بیننده‌ای که مراسم اسکار را می‌دیدند زنده نگهدارند و در ثانی از فریبندگی سیاستمداری بگوید که در عرصه سینما نیز موفق بوده است و احتمال بردن جایزه نوبل را نیز با خود دارد. قرار است دی کاپریو و کیت بلانچت، دو هنرپیشه معروف هالیوود که فعالیت‌های انسان دوستانه‌ای نیز دارند، در ترویج ایده‌ال گور بکوشند.

جایزه ال‌گور برای فیلم "یک حقیقت ناراحت کننده" (An Inconvenient Truth) چندان شوک‌آور نبود. او هنگامی که روی سن رفت، شوخی خود را بار دیگر تکرار کرد و صحبتش را با کلمه "هموطنان من...." (My fellow citizens…) شروع کرد تا برنامه اسکار امسال با نام ال‌گور گره بخورد. بهترین آهنگ اصلی فیلم برای فیلم ال گور نیز در حالی‌که فیلم "دختران رویایی" تنها در این بخش سه بار کاندیدا شده بود، بسیارجالب بود.

علاوه بر دی کاپریو، سوزان سارندون که علاوه براینکه هنرپیشه سرشناسی است، یک فعال حقوق بشر و ضد جنگ هم به‌شمار می‌رود و ماه پیش در تظاهرات بزرگ ضد جنگ همراه با جین فوندا و شان پن در واشنگتن شرکت داشت. سارندون پیشتاز مخالفت با شرکت‌های پوشاکی است که در کشورهای دیگر از کودکان زیر سنین قانونی کار استفاده می‌کنند.

شب ال‌گور وقتی کامل شد که محبوب‌ترین مرد سالن کداک اهدای مراسم یعنی جورج کلونی هم هنگامی که به روی صحنه رفت به شوخی گفت: «من همین الان از نوشیدن با جک نیکلسون و ال گور می آیم و فکر نمی‌کنم که او برای ریاست جمهوری اقدام کند». شوخی دیگری که خنده را به سالن آورد تا حلقه شوخی‌ها با ال گور تمام شود و معلوم شود که این سیاستمدار در میان هنرمندان هم از چه محبوبیتی برخوردار است و البته سوال پس ذهن ببیندگان هم‌چنان زنده بماند: «آیا ال‌گور کاندیدا خواهد شد؟ آیا اصرار ال‌گور و دوستدارانش برای دامن زدن به این شایعه، از واقعیتی حکایت می کند که دیر یا زود عیان خواهد شد؟». شاید هنوز اندکی زود باشد.



مارتین اسکورسیزی

هیجان‌انگیزترین جایزه
تنها موضوع دیگری که می‌توانست شائبه سیاسی به آن چسباند، کاندیدا شدن ممتد مارتین اسکورسیزی، کارگردان محبوب هالیوود بود که فیلم‌هایش معمولا جوایز زیادی را به خود اختصاص می‌دهند اما خودش همچنان ناکام بزرگ اسکاربه شمار می‌رفت. می‌توان گفت هیجان‌انگیزترین جایزه به مارتین اسکورسیزی برای فیلم Departed رسید.

هنگامی که او جایزه خود را بیست و شش سال بعد از اولین باری که کاندیدا شد و این کاندید شدن هفت بار طول کشید در دستان خود لمس کرد، همه حاضرین برای دقایقی ایستاده او راتشویق کردند. استیون اسپیلبرگ یکی از سه کارگردانی بود که جایزه اسکورسیزی را داده بود. اسکورسیزی آنقدر کاندید شده بود و جایزه‌ای نگرفته بود که اندک‌اندک داستان‌های زیادی در مورد اینکه برگزارکنندگان مراسم اسکار با او مشکل دارند، ساخته شد.

او به شوخی به اسپیلبرگ گفت "یک بار دیگر درون پاکت برنده‌ها را نگاه کنید"، طعنه‌ای که هم لطیف بود و هم به دل خیلی‌ها نشست. شب خوش اسکورسیزی وقتی تکمیل شد که جایزه بهترین فیلم نیز به فیلمش رسید. جک نیکلسون که خود در فیلم Departed بازی می کرد برنده را اعلام کرد تا به همه حرف و حدیث‌ها به این ترتیب پایان داده شود.

روزنامه‌هایی مانند نیویورک تایمز، لحظه به لحظه مراسم اسکار را با حواشی آن در وب‌لاگ مخصوص آن قرار می‌دهند تا خوانندگان روزنامه تا روز دوشنبه صبح منتظر نمانند. در واقع چیزی نمی‌ماند که دوشنبه صبح بخواهند بدانند. البته تنها کسانی که اشتراک استفاده از بخش‌های ویژه این روزنامه را دارند می‌توانند از آن استفاده کنند. وب‌لاگ‌های هالیوودی نیز شب پرببینده‌ای را گذراندند تا همچنان وب‌لاگ‌های "شایعه" و وب‌لاگ‌هایی که به زندگی و کارهای افراد مشهور هالیوود می‌پردازد، جزو پربیننده‌ترین وب‌لاگ‌ها بمانند.

نمایش لباس بر اندام بازیگران در مراسم اسکار

اسکار و نمایش لباس و جواهر
اما مراسم اسکار تنها مورد توجه فیلم‌سازان و هنرپیشه‌ها و طرفداران آن نبود. از روزها مانده به مراسم اسکار، اینکه چه هنرپیشه‌ای چه لباسی می‌پوشد و یا مثلا فلان هنرپیشه چه کیفی و با چه مارکی به دست می‌گیرد، بین مجریان شبکه‌های مختلف تلویزویونی مورد بحث قرار می‌گیرد. مجریان دایما تاکید می‌کنند، نصف تفریح مراسم اسکار "لباس پوشیدن" افراد است. در واقع مراسم اسکار "پیش میهمانی" میهمانی بعد از مراسم به‌شمار می‌رود. حتی ال‌گور و همسرش نیز مورد پرسش قرار می‌گیرند که چه طراحی لباسشان را تهیه کرده است.

طراحان جواهرات نیز از ساعت‌ها پیش به توضیح کارهای عجیب و غریبی که امسال با الماس کرده‌اند و جواهراتی که هنرپیشه‌ها به دست و گردن خواهند آویخت می‌پردازند. جواهرات خاصی که شرکت‌های خیلی معروف تهیه کرده‌اند تا آخرین لحظه اعلام نمی‌شود، تا هنگامی که هنرپیشه‌ها روی فرش قرمز راه می‌روند، دوربین‌های مختلف لباس افراد را دنبال کند. یکی از جواهر فروشان اعلام می‌کند که گران ترین کیفی که هنرپیشه‌ها دست می‌گیرند ۱۵۰۰۰ دلار قیمت خواهد داشت. الماس‌فروشان هم علی‌رغم اینکه فیلم "خون الماس" نحوه به دست آوردن بخشی از الماس مصرفی چنین افرادی از جنگ و خونریزی افراد محلی در کشورهای آفریقایی را روایت می‌کرد، بازار داغی داشتند تا حداقل معلوم شود چنین فیلم‌هایی چندان تاثیری روی بازار مصرف‌کنندگان اصلی چنین جواهراتی ندارد.

تفسیر سیاسی اسکار هرچه باشد، چنین شب‌هایی، شب‌های رویایی کارشناسان مد است که آخرین دستاوردهای خود را ارائه می‌کنند. برخی‌شان از اینکه امسال خانم‌ها چه نوع کفشی را بیشتر می‌پوشند سخن می‌گویند یا کیف دستی و لباس و همه چیزهایی که بوی هالیوود می‌دهند. شرکت‌هایی مانند اپل و یا مستر کارد نیز تبلیغات اختصاصی متناسب با مراسم اسکار ترتیب داده بودند تا همه‌چیز بوی هنر هفتم بگیرد. با رنگ و برقی زیاد، برای آن‌ها که دوست دارند و آن‌ها که ندارند.