رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۴ خرداد ۱۳۸۶

«سیاستی که برایمان گران تمام شد...»

پژمان اکبرزاده
persia_1980@hotmail.com

فایل شنیداری

از زمان حمله ایالات متحده آمریکا به عراق و در پی آن، افزایش تنش بین ایران و آمریکا و صحبت از حمله احتمالی این کشور به ایران، کوشش‌های فعالان ضدجنگ وارد مرحله تازه‌ای شده است.

یکی از نهادهای غیردولتی و فعال در این زمینه که اعضای آن، بیشتر از ایرانیان مقیم آمریکا و اروپا هستند، «کَسمـی» (CASMII) است. عنوان انجمن «CASMII» که عمدتاً برای رفع تحریم‌ها و جلوگیری از حمله‌ء احتمالی ایالات متحده به ایران تلاش می‌کند کوتاه‌شدهء عبارت «Campaign Against Sanctions and Military Intervention in Iran» (جنبش ضد تحریم و مداخله نظامی در ایران) است.


درباره فعالیت‌های این نهاد با یکی اعضای هیئت مدیرهء آن گفتگویی کردم؛ دانیال‌ـ مهدی ‌پورخصالی، مهندس ایرانی‌ـ‌آمریکایی مقیم ویرجینیا. او که حدود ۳۰ سال است در آمریکا زندگی می‌کند از چگونگی تشکیل CASMII و تاثیر آن بر سیاست‌های دولت آمریکا می‌گوید؛ همچنین از ارتباط یا عدم ارتباط انجمن با دولت ایران و دولت آمریکا، بودجه‌ء انجمن و در نهایت اینکه چرا جامعه‌ی مهاجر ایرانی در آمریکا، علیرغم برخورداری از موقعیت‌های ممتاز فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، در صحنه‌ء سیاسی آمریکا حضور چندانی ندارد.


دانیال - مهدی پورخصالی

دانیال پورخصالی: «CASMII» در دسامبر سال ۲۰۰۴ به کوشش پروفسور عباس عدالت که در دانشگاه لندن تدریس می‌کند ایجاد شد. دلیل ایجاد این کمپین این بود که در مطبوعات جهانی از طریق آمریکا جنبشی ایجاد شده بود و حتا دولت آمریکا نشان می‌داد که دارد خودش را برای یک حمله یا دخالت نظامی و یا تحریم‌های اقتصادی بیشتر روی ایران آماده می‌کند. این حرکت به همان کارهایی که در مورد عراق انجام شد بسیار شباهت داشت. پیش از حمله و اشغال عراق، همین کارها را می‌دیدیم که اکنون دوباره دارد انجام می‌شود. پروفسور عدالت این تشابه را تشخیص داد و لازم دانست که حتماً باید یک کمپین، عملیات یا جنبشی برای جلوگیری از این کار ایجاد شود؛ برای آگاه‌ کردن ایرانیان در داخل ایران و هم ایرانیان در خارج از کشور، همچنین بقیه مردم دنیا. به‌هرحال نزدیک به دوسال است که فعالیت داریم.


نشست CASMII در لندن

پژمان اکبرزاده: افرادی که اکنون جزو هیات گردانندگان این انجمن هستند چگونه گردهم آمده‌اند؟

چیزی که باعث شد به این جنبش بپیوندند، سخنانی بود که جورج بوش، رییس جمهور آمریکا، در سال ۲۰۰۲ جلوی کنگره ایراد کرد؛ از ایران به‌عنوان «محور شرارت» نام برد و از آن زمان به بعد هم تهدیدات‌، اعم از حمله‌ی نظامی و غیره علیه ایران دائما زیادتر شد.
در دسامبر ۲۰۰۵ جلسه‌ای در لندن تشکیل شد و ایرانیانی که از این بابت نگران داشتند به هم پیوستند. بسیاری از شرکت‌کنندگان دانشجو بودند ولی در واقع از همه قشری در این جلسه حضور داشتند. پروفسور عدالت این گردهمایی را اداره کرد و در آن زمان تصمیم گرفته شد که CASMII بنیانگذاری شود که با تعداد خیلی کمی ایجاد شد. ولی به‌زودی افراد دیگری هم به آن پیوستند. زمانی که آغاز چنین جنبشی به گوش ایرانیانی رسید که با این جنبش همفکر بودند ما همدیگر را پیدا کردیم و زیر چتر CASMII فعالیت‌هایمان را آغاز کردیم.

فعالیت‌های کنونی این انجمن به‌جز آن مسایلی که در سایت‌اش مطرح می‌شود، مانند دادنامه‌های اینترنتی یا اعلام گردهمایی‌های ضدجنگ ایرانیان، کار دیگری هم هست؟

ما دو کار مختلف داریم. یکی اینکه همهء رسانه‌های جهانی را دنبال می‌کنیم تا ببینیم در آنها چه دروغ‌های تازه‌ای [درباره ایران] ساخته شده است. هدف ما این نیست که از جمهوری اسلامی دفاع کنیم. این اصلاً هدف ما نیست. موضوع این است که خطرهایی جدیدی علیه ایران براساس دروغ و اطلاعات نادرست ایجاد می‌کنند که اصطلاحاً به آن پروپاگاند می‌گویند؛ برای اینکه مردم را آماده کنند برای جنگ با ایران. هدف ما این است که اینها را تشخیص دهیم و سریعاً به آنها پاسخ بدهیم؛ بیانیه‌ای بنویسیم و چیزهایی که به نادرست در مقاله یا بیانیه‌ها ارائه کرده‌اند را مشخص و بیان کنیم. کار دیگر ما، آگاهی‌دادن است؛ اینکه نشان دهیم مسایلی که علیه ایران بیان کرده‌اند براساس ناآگاهی و اطلاعات نادرست یا ناقص بوده است. روی این اصل، اگر به سایت ما نگاه کنید www.campaigniran.org ما همیشه این مقالات تازه را ارائه می‌دهیم.

انجمن‌تان با مقام‌های بلندپایه آمریکا هم تا کنون در تماس بوده است؟

انجمن ما کاملاً غیرسیاسی است. ما نه با مقام‌های ایران در تماس هستیم و نه با مقام‌های آمریکا. ولی اعضای‌‌مان را در هر دو کشور تشویق می‌کنیم که با اعضای دولت آن کشور تماس داشته باشند و سعی کنند آنها را آگاه کنند. مثلاً خود من در این ناحیه‌ای که هستم، در ویرجینیا، چندین‌بار با عضو کنگره‌ی این ناحیه تماس داشتم. چند تن از اعضای همین ناحیه که ما در آن فعالیت داریم، در مجالس یا میهمانی‌هایی که برای کمک برای اشخاصی که می‌خواهند در کنگره نماینده باشند شرکت کرده‌ایم. با خودمان بروشورهای CASMII را برده‌ایم و سعی کرده‌ایم یا با خود آنها و یا اشخاصی که آنجا شرکت دارند صحبت کنیم؛ در مورد هدف‌مان آگاه‌شان کنیم و اینکه در اینجا ایرانیانی هستند که به شما رای می‌دهند و علیه جنگ و تحریم‌های اقتصادی برای ایران هستند. می‌خواهیم برایشان توجیه کنیم که چرا تحریم‌های اقتصادی و یا جنگ اثر معکوس خواهد داشت. یکی از مواردی که هدف ماست این است که نشان بدهیم از طریق تحریم اقتصادی یا جنگ شما نمی‌توانید اخلاق آن دولت را تغییر بدهید. اتفاقاً تحریم‌های اقتصادی یا جنگ باعث می‌شود دولت در آنجا قوی‌تر شود؛ درست وضعیتی برعکس آن چیزی که شما می‌خواهید.

فکر می‌کنید انجمن‌تان تا کنون توانسته برای لغو یا کمترشدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران و یا حمله‌ء احتمالی تاثیری بگذارد؟ چون آنچه از رسانه‌ها و مقام‌ها شنیده می‌شود بیشتر از وخیم‌‌ترشدن اوضاع حکایت دارند...

با دگرگونی‌هایی که ایجاد شده، مانند مذاکرات آمریکا و ایران در عراق، ما احساس می‌کنیم که این یک قدم مثبت است برای جلوگیری از جنگ و خودش شاید تا حدی براثر جنبش ما باشد. دیگر اینکه همین امر که اکنون در رسانه‌های گوناگون چه در داخل و چه در خارج از ایران نام ما آشنا شده است،‌ نشان می‌دهد که ایرانیانی هستند که علیه جنگ‌ هستند. پیش از اینکه به عراق حمله شود و این وضع کنونی در عراق به‌وجود بیاید، عراق را طوری در دنیا جلوه داده‌ بودند که گویی تمام جمعیت عراق منتظرند که آمریکا بیاید و آنها را از حاکمیت صدام حسین آزاد کند. تنها کسانی هم که ما در آمریکا از آنها می‌شنیدیم احمد چلبی‌ها بودند و آنهایی که می‌خواستند آمریکا در کار عراق دخالت کند. بعدها دیدیم که وضعیت آن گونه که اینها جلوه داده بودند نبود. همهء عراقی‌ها نمی‌خواستند به کشورشان اینگونه حمله شود و آن غارتگری و وضعیت فاجعه‌بار فعلی پیش بیاید. بنابراین ما با داشتن صدایی در این مطبوعات تا حدودی نشان داده‌ایم که همه ایرانیان در آمریکا مانند همان چلبی‌های عراق نیستند. اینها موافق نیستند که به ایران حمله شود. بیشتر ایرانیان، هم در داخل و هم در خارج ، با هرگونه تحریم اقتصادی و یا حمله نظامی به ایران کاملاً مخالف‌اند.

انجمن‌های ایرانی دیگری که در آمریکا فعالیت دارند با شما در این زمینه همکاری دارند؟

بله! اتفاقاً در گردهمایی و راهپیمایی ماه ژانویه در واشینگتن دی.سی خیلی از انجمن‌ها به هم پیوستند. ما با چندین گروه مختلف ایرانی، فعالیت‌هایمان را هماهنگ کردیم. کار بی‌نظیری بود. حرکتی برای اولین بار که گروه‌های ایرانی به یکدیگر پیوستند و برای این منظور در راهپیمایی شرکت کردند.


کودکان ایرانی تبار در راهپیمایی ضدجنگ، واشینگتن دی.سی، ژانویه 2007

بودجه‌ء CASMII از کجا تامین می‌شود؟

بیشتر از خود اعضا ولی اگر شما از وب‌سایت ما بازدید کنید، بخشی در آن است برای کمک به ما. آنهایی که می‌خواهند کمک کنند از طریق وب‌سایت این کار را انجام می‌دهند. ولی بیشتر بودجه‌ی ما از سوی اعضای خودمان تامین می‌شود. CASMII در تلاش است تا خودش را به‌عنوان یک سازمان غیرانتفاعی ثبت کند تا به کمک‌هایی که به آن می‌شود مالیات تعلق نگیرد.

جامعه‌ی ایرانی به لحاظ موقعیت اجتماعی و اقتصادی یکی از موفق‌ترین جوامع مهاجر در آمریکاست ولی به نظر می‌آید آن‌طور که باید، نقش یا تاثیری روی سیاست‌های آمریکا درقبال ایران نداشته است. شما دلیل آن را چه می‌بینید؟

دلایل زیادی دارد. پس از انقلاب ۱۹۷۹ و به گروگان گرفته شدن آمریکایی‌ها در ایران، خیلی از کسانی که از کشور خارج شده بودند، به‌ویژه کسانی که به آمریکا آمده بودند که خود من هم یکی از آنها بودم، نگرانی زیادی داشتند. بیشتر آنهایی که از ایران خارج شدند یک حالت غیرسیاسی داشتند. یعنی می‌خواستند تنها از آنجا خودشان را بیرون بیاورند و در یک موقعیت اقتصادی بهتری قرار بدهند. می‌خواستند از این جنگ سیاسی‌ که ایجاد شده بود خودشان را بیرون بکشند. بنابراین وقتی به اینجا آمدند اصلاً نخواستند داخل سیاست شوند. می‌خواستند یک زندگی آرامی ایجاد کنند و هیچگونه توجهی را به خود جلب نکنند. ولی در طول این سالها این سیاست، برای ما بسیار گران تمام شد. چون با عدم دخالت‌مان در سیاست، هیچگونه نفوذی روی تصمیم‌گیری‌ها، چه در مورد خارجی‌هایی که در آمریکا وجود دارند و چه در مورد سیاست‌های خارجی آمریکا پیدا نکردیم. ایرانیانی که در اینجا هستند، همانطور که شما هم فرمودید، با اینکه بسیار به لحاظ تحصیلات و مالی در موقعیت خوبی قرار دارند، ولی از لحاظ سیاسی خیلی نفوذ کمی داشتند. البته این در سالهای اخیر، از ۶ـ۵ سال پیش تا کنون، در حال تغییر است. یکی از نخستین تغییراتی هم که به‌وجود آمد به‌خاطر NIAC (انجمن ملی ایرانیان آمریکایی) بود که تریتا پارسی ایجاد کرده و در واشینگتن فعالیت دارند. این یکی از نخستین کارهایی بود که ایرانیان را وادار کرد خودشان را وارد صحنه‌ء سیاست آمریکا کنند. این حرکت البته بتدریج انجام می‌شود ولی بازهم تشویق‌کننده است. دست‌کم ایرانیان این را تشخیص دادند که باید خودشان را وارد صحنه‌ء سیاست در آمریکا کنند وگرنه تصمیماتی که گرفته می‌شود، بدون نظر آنها خواهد بود و این هیچ کمکی به ایرانیان نخواهد کرد.

تارنمای CASMII

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

چنانچه این آقای مهدی پورخصالی همان آقای دانیل پور کسالی ( با کاف) باشند که در تارنماهای مختلف به تناوب نوشته های آنچنانی در توجیه اعمال سرکوبگرایانۀ جمهوری صد البته اسلامی منتشر میکنند، بر مصاحبه کننده فرض بود که راجع به مضمون برخی از آنها نیز پرسش کنند. عصر ارتباطات است و زمانۀ مصاحبه های تک بعدی بسر آمده.

-- شهریار ، Jun 10, 2007 در ساعت 11:25 AM

کاری که کسمی انجام می ده در نوع خودش بی نظیره. دفاع از ایران در مقابل تهدیدهایی که همه شاهد اون هستیم شاید تنها چیزی باشه که ایرانیها از هر طرز فکر در موردش همفکر هستن. هیچ ربطی هم به حکومت ایران و نقد نارسایی های اون نداره، بلکه کامل کننده اون نقده. اتفاقا اونهایی که دلشون برای مملکتشون بیشتر می سوزه به جای نق زدن دست به کار می شن. دستتون درد نکنه و خسته نباشید! کاش وب سایت فارسی هم منتشر می کردن.

-- سینا ، Jun 10, 2007 در ساعت 11:25 AM

مصاحبه بسیار ناشیانه ای بود. نه صرفا از طرف مصاحبه کننده بلکه خود رادیو زمانه. در حالیکه مدتهاست در اغلب سایتهای خبری غیر حکومتی (صدای ما،عصرنو،اخبار روز،دیدگاه ،پیک ایران،گزارشگر و ...) سلسله مقالات تحقیقی افشای لابی رژیم در آمریکا منتشر شده و آبروئی برای کاسمی و تریتا پارسی و ... در ارتباطشان با جمهوری اسلامی و حتی باندهای گانگستری و قاچاق و... نمانده تازه شما بفکر تعریف و سفیدسازی آنها افتادید. خوب هست حداقل برنامه میزگردی با شما امشب صدای آمریکا را ببیند.

-- علي ، Jun 10, 2007 در ساعت 11:25 AM

با مراجعه به سایت آنها هم نتوانستم اطلاعاتی در مورد تعداد اعضا این نهاد بدست بیاورم. در نهایت اسامی 11 نفر ثبت شده است. امیدوارم که تعداد اعضا این نهاد/ بین المللی/ بسیار بیشتر از یافته من باشد، وگرنه مباد آن روز که زمانه هم به بیماری نان به هم قرض دادن ایرانی مبتلا شود. مهدی هلند

-- مهدی ، Jun 11, 2007 در ساعت 11:25 AM

من ابتدا از مسئول محترم وب سایت خواهش می کنم مثل همیشه نظر مرا سانسور نکنند و بعد چند تا سئوال از این آقای پور خصالی داشتم 1 - آیا ایران محور شرارت نیست ؟2 - آیا شما واقعاٌ از سیاست های دولت جمهوری اسلامی دفاع نمی کنید ؟ 3 - آیا تمام دنیا بی کارند که برای جمهوری اسلامی بهانه و دروغ بتراشند ؟ 4 - شما چرا از این همه سرکوب ، خفقان ، گرانی و ... در داخل ایران چیزی نمی گوئید ؟ جهت اطلاع سایر دوستان عرض کنم دروغ های این گونه افراد که کاملاٌ از دولت جمهوری اسلامی تغذیه مالی و ... می شوند باور نکنند و این افراد فقط قصد سود جوئی مالی از سفره این مردم را دارند و به هر خفتی تن می دند . باید بگویم دروغ های شما و آن دور و اطرفیانتان لو رفته و همه می دانند شما جزئی از لابی جمهوری اسلامی هستید . واقعا شرم آوره ! جهت اطلاع بیشتر مقاله لابی جمهوری اسلامی نوشته آقای حسن داعی در سایت Iran liberal را بخوانید .

-- همایون احدی ، Jun 12, 2007 در ساعت 11:25 AM

First and foremost I thank Radio Zamaneh for providing an open forum for such an important discussion. I’d like to address some of the comments and questions posted specifically dealing with the issue of sanctions and foreign military intervention in Iran. But I’m afraid some will be disappointed as I will not waste my time on those who’ve already formed an opinion based on the baseless accusations from this individual Hassan Daioeslam who has wrongfully accused every person or organization not supporting the idea of bringing sanctions and war on our motherland as IRI agent.

One gentleman asked if I was the same Daniel Pourkesali who writes various articles exposing the western propaganda to manufacture consent in order to prepare the masses for yet another war of aggression this time against Iran. Yes sir that would be me. And I assure you that everything I’ve written is based on verifiable facts and not conjecture or personal opinion. This interview by Radio Zamaneh was about my involvement as a board member with CASMII and not a cross examination of my writings. I do not hide behind any pseudo assumed names and will be more than happy to defend every point presented in any of my writings. You may contact me directly by sending an email to dpourkesali@gmail.com. I promise that you will get an answer so long as you stick with the issues in a respectful manner and refrain from engaging in useless profanity and name calling.

Another respondent expressed concern that after visiting the CASMII website, he only saw names of 11 people. That is correct sir, there are currently about a dozen board members who decide on the important day to day operation of the organization which itself is a sizeable number. But we have several hundred supporters who have signed up to receive communication and call to action announcements from about every corner of the globe and I’d like to thank every one of them for their support. We have no better example than Iraq to motivate us to do everything we can to prevent yet another human catastrophe this time in our own motherland.

Finally in response to our friend who asked why CASMII does not speak out about the injustices carried out by the current Iranian regime inside Iran, the answer is simple. First, that would be outside our narrowly defined mission of opposing sanctions, foreign state interference and military intervention in Iran. Second, as proven by history, Iran’s internal problems are best handled by Iranians themselves. Our campaign’s mission is to defend Iran’s territorial integrity and forestall any hostile foreign attack or interference that would actually curtail and limit the ability of the Iranian people to control their own destiny.

Daniel M Pourkhesali

-- Daniel M Pourkhesali ، Jun 12, 2007 در ساعت 11:25 AM

هیچ کس اخلاقا حق ندارد بدون توجه به درد و رنجی که مردم ایران در حال حاضر به آن دچارند، از سوی انان تصمیم بگیرد که سرنوشت شان را با نظام حاکم بر آنان یکی بگیرد. مردم ایران یک چیزند و نظام حاکم برآنان چیز دیگر. در هر قدمی باید حقوق اساسی مردم همراه با امنیت عمومی مردم خواسته شود، و نه این که تلاش شود تا این یا آن تصمیم درست یا نادرست یک سیاستمدار(بوش) زیر فشار برود، اما در برابر، در مورد درد و رنج هر روزه ی مردم، کاملا ساکت بماند و یا حتی آنرا توجیه کند.

-- علیرضا ، Jun 12, 2007 در ساعت 11:25 AM

I support the activities of CASMII. I also enjoyed listening to the interview. Good Job.

-- Dr. Mohammad Ala ، Jun 13, 2007 در ساعت 11:25 AM

It is so unfortunate to see that some Iranians would put Iran at the mercy of Bush/Cheney and the necons. Preventing a war against Iran and avoiding the destruction of Iran by the necons has nothing to do with defending the Islamic Republic. We all depise the Islamic Republic, however, the great Iranian people will never let foreign terrorists step on her soil. Shame on those who hope for a US/neocon attack. Many thanks to CASMII and NIAC for their efforts.

Darigh ast ke Iran viraan shavad konaam-e palangan va shiran shavad

-- بدون نام ، Jun 13, 2007 در ساعت 11:25 AM

بعد از خواندن توضیح آقای پورخصالی متوجه شدم در واقع حدسم درست بوده است. تعداد اعضا همان 11 نفر است و خوب گویا طرفدارانی هم دارد. شخصا اولین باری بود که اسم این سازمان را می دیدم، هیچ مخالفتی هم با آن و بقیه سازمان ها، افکار و فعالیت ها ندارم. مشکل فقط شارژ اضافه ای بود که بنظرم رادیو زمانه از یک سازمان بین المللی!! 11 نفره/ بجز طرفداران احتمالی آن/ کرده است. مهدی هلند

-- مهدی ، Jun 14, 2007 در ساعت 11:25 AM