رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۹ آذر ۱۳۸۹

«تشديد سرکوب» روزنامه‌نگاران در ايران

سازمان گزارشگران بدون مرز بازداشت علی خدابخش، احمد غلامی، فرزانه روستايی و کيوان مهرگان، چهار تن از دست‌اندرکاران روزنامه شرق و صدور حکم اعدام برای سعيد ملک‌پور را محکوم کرد.

گزارشگران بدون مرز در بيانيه خود با اشاره به اين‌که از روز شنبه و آغاز مذاکرات ايران و گروه ۱+۵ ( آمريکا، چين، فرانسه، انگلستان، روسيه و آلمان) دست‌کم پنج روزنامه‌نگار زندانی شده‌اند افزوده است: «جمهوری اسلامی ايران همزمان با آغاز دور تازه‌ مذاکرات در باره برنامه‌ هسته‌ای با جامعه جهانی، سرکوب روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران را تشديد کرده است.»


اين سازمان مدافع حقوق روزنامه‌نگاران و مطبوعات در جهان افزوده است که جمهوری اسلامی ايران از مذاکرات مربوط به برنامه هسته‌ای خود سود می‌جويد «تا سانسور و سرکوب عليه رسانه‌ها و حرفه‌کاران مطبوعات را گسترش دهد.»

عصر روز گذشته (١٦ آذرماه) نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی پس از ورود به دفتر روزنامه شرق، تلفن‌های همراه روزنامه‌نگاران اين روزنامه را جمع‌آوری و احمد غلامی، سردبير، کيوان مهرگان، دبير سرويس سياسی و فرزانه روستايی، دبير سرويس‌ بين‌الملل اين روزنامه را بازداشت کردند. مأموران پس از دقايقی تلفن همراه روزنامه‌نگاران را برگرداند و اين سه نفر را با خود بردند.

آن‌ها پس از دقايقی دوباره به دفتر شرق برگشتند و علی خدابخش، مديرعامل و سرمايه‌گذار روزنامه را نيز بازداشت کردند.

سازمان گزارشگران بدون مرز در بيانيه خود بازگشت عمادالدين باقی به زندان را نمونه‌ای ديگر از افزايش

روزنامه شرق تاکنون سه بار در سال‌های ٨٢، ٨٥ و ٨٦ توقيف شده است. اين روزنامه آخرين بار در ۱۵ مرداد ۸۶ به اتهام انتشار مطالب «خلاف عفت عمومی» از سوی هيئت نظارت بر مطبوعات توقيف شده بود. شرق با رفع توقيف اسفند ماه سال گذشته انتشار مجدد خود را آغاز کرد.

در بيانيه گزارشگران بدون مرز همچنين به صدور حکم اعدام برای سعيد ملک‌پور، برنامه‌نويس سايت‌های اينترنتی نيز اشاره شده است.

به‌نوشته اين سازمان سعيد ملک‌پور، دو سال پيش از سوی مرکز بررسی جرايم سازمان يافته دستگير شده است و بنا به گفته خانواده‌اش پس از دستگيری در شرايطی غير انسانی در سلول‌های انفرادی و تحت شکنجه مجبور به اعتراف و پذيرش اتهامات مختلف عليه خود شده است. اين اعترافات در دادگاه به‌عنوان مدرک جرم برای محکوميت وی استفاده شده است.

سازمان گزارشگران بدون مرز در ادامه نمونه‌های تازه فشار بر روزنامه‌نگاران به بازگشت عمادالدين باقی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر به زندان اشاره کرده است که در پی احضار تلفنی مسئولان قضائی ايران در هفته گذشته، روز يکشنبه ١٤ آذرماه بار ديگر روانه زندان شد.

عمادالدين باقی آخرين بار در روز هفتم دی‌ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به زندان اوين منتقل گرديد. وی اول تيرماه سال جاری با سپردن وثيقه از زندان آزاد شده بود. باقی در ارتباط با پرونده انجمن دفاع از حقوق زندانيان به يک سال زندان و پنج سال محروميت از فعاليت‌های مطبوعاتی و مدنی، و از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب انقلاب اسلامی تهران، به دليل مصاحبه با آيت‌الله منتظری و پخش آن از سوی تلويزيون فارسی بی‌بی‌سی به شش سال زندان محکوم شده است.

پس از انتخابات بحث‌برانگيز دهمين دوره رياست‌جمهوری در ايران در سال ٨٨، شمار زيادی از روزنامه‌نگاران در اين کشور بازداشت شدند.

سازمان گزارشگران بدون مرز ايران را با ٢٦ روزنامه‌نگار، ٩ وب‌نگار و يک همکار مطبوعاتی زندانی، «بزرگ‌ترين زندان حرفه‌کاران رسانه‌ها در خاورميانه» دانسته است.

اين سازمان در تاريخ ٢٩ مهر ٨٩ با ارسال نامه‌ای به وزرای خارجه کشورهای گروه ۱+۵ «نگرانی عميق» خود را از وضعيت آزادی بيان در ايران اعلام کرد و خواهان توجه کشورهای مذاکره کننده با جمهوری اسلامی ايران به «دستگيری و صدور احکام سنگين زندان برای وب‌نگاران و روزنامه‌نگاران و شرايط نابسامان بازداشت زندانيان» شده بود.

در گزارش سالانه سازمان گزارشگران بدون مرز درباره آزادی مطبوعات در جهان که مهرماه گذشته منتشر شد، ايران در رده ١٧٥، سه رده نزول و همچنان جايگاه خود را در پائين‌ترين رده جدول و در کنار سه کشور اريتره، کره شمالی و ترکمنستان، حفظ کرد.

ايران در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۷ در رده ۱۶۶، در سال ۲۰۰۶ در رده ۱۶۲ و در سال ۲۰۰۵ در رده ۱۶۴ قرار داشت.
بالاترين رتبه ايران در آزادی مطبوعات در سال ۲۰۰۲ بود که رتبه ۱۲۲ را کسب کرد.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

انتظار می رفت که صوت و صدای آمریکا، در این خفقان سیاسی کشورمان اندک راهگشا، و فریاد آزادی خواهی مردم ما باشد. آخر نا به سلامتی، کشور ابر قدرت آمریکا ادعای آزادی و آزادی خواهی می کند، و خود را پرچمدار دموکراسی و عدالت اجتماعی می داند.
بر این تصور باطل، چند سال است که بسیاری از مردم ما باخوشبینی به این تلویزیون روی آوردند، و آن را بلند گوی فریاد آزادی خواهی خود دانستند.

بدبختانه این رسانه، هرآن که برنامه ای می رفت تا کمی در راستای خواسته مردم قرار گیرد، ناگهان تغییر جهت داده، درست برخلاف مصلحت و سیاست مردم ایران، و همگام با تلویزیون های وابسته به رژیم، با کنار گذاشتن افراد خوب و شایسته و جایگزینی آنان با کسانی که مدیریت و یا آگاهی درستی ندارند، از کیفیت و هدف های برنامه برکنار ماندند.

ما زیاد به گذشته دور نمی پردازیم که گفتنی ها زیاد است، ولی گوش شنوا کم. تنها به بیان چند نکته زیر می پردازیم و امید واریم اگر مدیریت تلویزیون می خواهند برنامه هایی در راستای خواسته مردم ایران اجراء کنند، به این نکات توجه فرمایند:

۱- بهترین و مفید ترین برنامه این تلویزیون، تا آن جا که ما آگاهی داریم، تفسیر خبر، آن هم به مدیریت و اجرای آقای جمشید چالنگی است، که با آگاهی و تسلط همه جانبه و مدیریت کامل خود بر وقایع روز، اطلاعات درست و دست اول را در اختیارهم میهنان ما می گذارد.
بنابر این، نه تنها از میزان ساعات روزانه این برنامه نباید کم شود، بلکه صدای آمریکا اگر علاقه و دلبستگی به رضایت و خواست بینندگان خود دارد، باید ساعات آن را حتی زیاد کرده به ۱/۵ ساعت در روز برساند، و هرچه بیشتر از مدیریت قابل ستایش آقای چالنگی بهره برداری، و استفاده شود.
بدیهی است که خانم درخشش نیز با دلبستگی و علاقه زیادی در حد توانایی خود می کوشد تا برنامه ها هرچه بهترباشد.

-- بدون نام ، Dec 10, 2010 در ساعت 05:38 PM