| خانه > خبر اول > جهان > امیر نادری: با پول قمار وگاس را ساختم | |||
امیر نادری: با پول قمار وگاس را ساختمفیلم «وگاس؛ بر اساس داستان واقعی» آخرین ساخته امیر نادری امروز در شصت و پنجمین فستیوال فیلم ونیز نمایش داده شد. امیر نادری در مورد این فیلم به رادیو زمانه گفت: «با پولی که از قمار به دست آوردم، راجع به لاس‌وگاس فیلم ساختم.» آخرین فیلم نادری که در بخش مسابقه فستیوال فیلم ونیز نمایش داده شده و باید با بیست فیلم دیگر در این بخش برای به دست آوردن شیر طلایی رقابت کند، درباره یک خانواده فقیر آمریکایی در حاشیه لاس‌وگاس است که با پیشنهاد فردی که برای خرید خانه آن‌ها ارایه می‌شود، وارد ماجراهای خاصی می‌شوند که فیلم را به فرم هیچکاکی نزدیک می‌کند. پدر خانواده با وسوسه قمار، این‌بار به راه‌حل‌های جدیدی برای پول درآوردن فکر می‌کند.
«وگاس؛ براساس داستان واقعی» پنجمین فیلم کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و عکاس ایرانی در آمریکاست که دست‌کم ۲۴ سال است از ایران خارج شده و در نیویورک زندگی می‌کند. امیر نادری که با فیلم‌‌های دونده، آب، باد،خاک و ساز دهنی، یکی از فیلم‌سازان موج نوی سینمای کلاسیک ایران محسوب می‌شود، در آخرین فیلمش بخشی از زندگی آمریکایی را به نمایش می‌کشد که از دید برخی منتقدین نگاه و برداشت بیننده را نسبت به لاس‌وگاس به شدت تغییر می‌دهد. امیر نادری در مورد روند طولانی ساخت فیلم آخرش می‌گوید: «ساخت این فیلم هشت ماه طول کشید. من به عنوان ایرانی این فیلم را نمی‌ساختم و به عنوان یک نیویورکی که سال‌ها در این فضاها زندگی کرده، آن را ساختم.» او می‌گوید: «تجربیات شخصی‌اش در این نوع زندگی، سفر و زندگی در انواع متل‌ها در آمریکا، به پروسه ساخت این فیلم کمک کرده است.» دست‌اندرکاران و بازیگران این فیلم آمریکایی هستند و نادری می‌گوید تهیه‌کنندگانش به خاطر مسایل مربوط به مالیات نخواسته‌اند نام‌شان در فیلم بیاید. سه بازیگر اصلی فیلم، مارک گرینفیلد، نانسی لا اسکالا و زاچ تامس هستند. امیر نادری برای سومین بار در جشنواره ونیز حاضر شده است. او پس از «دونده» در سال ۱۹۸۵ و «منهتن از روی شماره» در سال ۱۹۹۳، این‌بار با فیلم «وگاس؛ براساس داستان واقعی» در بخش مسابقه فستیوال ونیز حضور دارد. فیلم «ای بی سی... منهتن» او هم سال ۱۹۹۷ در بخش نوعی نگاه کن به نمایش درآمد. نادری می‌گوید: «پروژه بعدی من فیلمی درباره ماه و فضاست. موضوعی که بیست سال روی آن کار کرده‌ام. از روزی که دیدم آرمسترانگ پا روی ماه گذاشت، فهمیدم راه زندگی‌ام مشخص شده و باید درباره آن کار کنم. حالا با پولی که از فیلم آخرم به دست می‌آورم، سراغ ساخت فیلمی می‌روم که در تمام این سال‌ها به آن فکر کرده‌ام.» شصت و پنجمین فستیوال فیلم ونیز که از بیست و هفتم ماه اوت شروع شده، روز ششم سپتامبر به پایان می‌رسد. مطالب مرتبط: • گزارش روز نخست جشنواره فیلم ونیز • گزارش روز دوم جشنواره فیلم ونیز • جورج، رد شو دیگه، کشتی ما را... |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
