تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۸۷ • چاپ کنید    

محمود درویش، شاعر ملی فلسطین درگذشت

محمود درویش، شاعر ملی فلسطین پس از سومین عمل جراحی قلب در سن ۶۷ سالگی در هوستون آمریکا درگذشت.


محمود درویش، شاعر فقید فلسطینی (عکس: AFP)

آسوشیتدپرس با اعلام این خبر نوشت که اشعار درویش، صدای رنج‌ها و تجربیات فلسطینیان تبعیدی بود و به بیش از ۲۰ زبان دنیا ترجمه شده بود.

رویترز نیز در گزارش مشابهی خبر داد که محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین به احترام وی سه روز عزای عمومی در این کشور اعلام کرده است.

محمود عباس گفت که درگذشت شاعر بزرگ ما محمود درویش که عاشق فلسطین، از پیشگامان پروژه فرهنگی فلسطین معاصر و رهبر ملی برجسته‌ای بود، تأثیر عمیقی بر زندگی ملی، سیاسی و فرهنگی ما بر جای خواهد گذاشت.

وی ادامه داد: «کلمات قادر به بیان میزان اندوه ما نیستند. محمود، مگر خدا به ما برای تحمل غم فقدان تو کمک کند.»

به دنبال اعلام درگذشت محمود درویش، مردم رام‌الله با شمع‌های روشنی در دست به خیابان‌ها ریختند و تلویزیون فلسطین برنامه‌های عادی خود را قطع کرد.

به گفته مقامات فلسطینی، پیکر درویش برای خاک‌سپاری به رام‌الله انتقال خواهد یافت. وی ماه گذشته برای شرکت در یک مراسم شعرخوانی به رام‌الله سفر کرده بود.


محمود درویش و محمود عباس (عکس: AFP)

درویش که در سال ۱۹۴۱ در یکی از روستاهای شرقی عکا متولد شده بود، از سال ۱۹۹۰ در آمریکا زندگی می‌کرد.

وی پس از نبردهای میان اسراییل و فلسطین مجبور به ترک کشورش شد و برای تحصیل به مسکو و قاهره سفر کرد. درویش بارها به خاطر سروده‌های اعتراضی‌اش به زندان افتاد.

«گنجشک‌های بی‌بال»، «برگ‌های زیتون»، «عاشقی از فلسطین» و «موقعیت محاصره» از جمله آثار وی هستند. «گنجشک‌های بی‌بال» درویش در سن ۱۹ سالگی منتشر شد.

> موضوع مرگ محمود درویش در بالاترین

محمود درویش به عنوان روزنامه‌نگار نیز فعالیت داشت و مدتی سردبیر روزنامه الاتحاد بود.

جایزه لوتوس اتحادیه نویسندگان آفریقا و آسیا در سال ۱۹۶۹، جایزه صلح لنین در سال ۱۹۸۳ و نشان عالی ادبیات و هنر فرانسه در ۱۹۹۳ از جمله جوایز بین‌المللی او در حوزه شعر و ادبیات هستند.

وی در سال ۱۹۸۸ نیز بیانیه استقلال فلسطین را نوشت که به وسیله یاسر عرفات رهبر فقید فلسطین قرائت شد. درویش مدتی نیز عضو سازمان آزادی‌بخش فلسطین بود.

نظرهای خوانندگان

به جامعه ی هنری دنیا فقدان مردی که در غم مردمش زندگی کرد و در غم آوارگی درگذشت . با امید روزی که انسانها به خاطر ملیت قومیت دین و مذهب و اندیشه و کشور با هم نجنگند و جنگ و خونریزی و دیکتاتوری به تاریخ سپرده شود دیگر فرزندان ما نگویند ما آزادی میخواهیم انسان آزاد طبیعت معمولی انسان گردد .

-- فرهاد- فریاد ، Aug 10, 2008 در ساعت 12:03 PM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)