نگرانی عفو‌ بین‌الملل از وضعیت سه پرونده قضایی

عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای نسبت به روند قضایی پرونده یک فعال حقوق زنان و دو متهم به قتل در ایران اعتراض کرد.

در این بیانیه‌ها که روز گذشته منتشر شدند، نسبت به بلاتکلیف ماندن پرونده محبوبه کرمی (فعال حقوق زنان) محاکمه مجدد علی مهین‌ترابی (متهم به قتل) و اعدام قریب‌الوقوع صغرا نجف‌پور (به اتهام قتل) ابراز نگرانی شده است.

محبوبه کرمی، ۴۰ ساله، روزنامه‌نگار و از فعالان جنبش زنان در ایران از ۲۴ خردادماه امسال در زندان اوین در تهران به سر می‌برد و خانواده او قادر به تأمین وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی وی نیستند.

صدیقه مصیبی مادر وی می‌گوید که محبوبه، پنجم تیرماه در تماسی تلفنی گفته است که ۲۴ خرداد حدود ۹۰ زن دستگیر شده‌اند و بیشتر آن‌ها مثل او هیچ ارتباطی با تظاهرات پارک ملت نداشته‌اند.

خانم کرمی در این تماس به مادرش گفته است که مأموران امنیتی با آن‌ها بسیار بدرفتاری کرده‌اند.

محبوبه و ۹ زن دیگر که هم‌زمان با وی دستگیر شده‌اند در اعتراض به برگزار نشدن دادگاهشان و کمبود وسایل رفاهی در زندان، یک بار دست به اعتصاب غذا زدند.

پس از پایان این اعتصاب غذا، ۹ زن بازداشت‌شده آزاد شدند؛ اما خانم کرمی هم‌چنان در زندان به سر می‌برد.

محبوبه کرمی در تماس کوتاهی با وکیلش که هنوز برای مطالعه پرونده موکلش موفق به دریافت مجوز نشده، گفته است که مقامات قوه قضاییه به وی اعلام کرده‌اند در صورتی که ضمانت‌های دیگری بدهد، امکان کاهش وثیقه او وجود دارد.

در بیانیه دیگر عفو بین‌الملل نسبت به محاکمه مجدد علی مهین‌ترابی اعلام نگرانی شده است.

حکم اعدام علی مهین‌ترابی پیش‌تر به دستور رییس قوه قضاییه ایران لغو شده بود؛ اما گزارش‌ها از محاکمه مجدد وی خبر می‌دهد.

علی مهین‌ترابی ۲۱ ساله، در ۱۶ سالگی هم‌کلاسی خود، مزدک خدادیان را به قتل رسانده است.

وی پس از این حادثه، بارها اعلام کرد که به عمد هم‌کلاسی خود را نکشته است.

وکیل وی نیز بارها تلاش کرده که توجه دادگاه را به این نکته که وضوح و شفافیتی در مورد نحوه قتل وجود ندارد، جلب کند.

این وکیل می‌گوید: ترابی تنها هنگامی متوجه حادثه شده که دیگر هم‌کلاسی‌هایی که وی و مزدک را دوره کرده بودند، با فریاد او را متوجه می‌کنند که مزدک جان باخته است.

در سومین بیانیه این سازمان از اعدام قریب‌الوقوع صغرا نجف‌پور خبر داده شده است.

صغرا نجف‌پور برای دومین بار به اتهام ارتکاب قتل در ۱۳ سالگی به مرگ محکوم شده است.

وی اکنون ۳۱ سال دارد و ۱۹ سال است که در شهر رشت در زندان به سر می‌برد.

سال گذشته، وی با وثیقه ۶۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد و با شکایت مجدد خانواده مقتول دوباره به زندان بازگشت.

صغری در سن ۹ سالگی از سوی خانواده‌اش برای کار به عنوان خدمتکار به منزل یک پزشک فرستاده شد.

پس از چهار سال کار صغرا در منزل آن خانواده، پسر هشت‌ساله آن‌ها مفقود شد و پس از یافتن جسد این پسر بچه در چاهی، صغرا به قتل متهم شد.

وی بارها اتهام قتل را انکار کرد؛ اما پس از بازجویی‌های متعدد، به قتل این پسر اعتراف کرد.

وی در درخواست استیناف خود نوشته است: «من آن پسر هشت‌ساله را نکشتم. اما می‌دانم چه کسی او را کشته است و به درخواست او مجبور به سکوت بودم. او به من قول داد که از مادر مقتول تقاضای بخشش من را می‌کند و جانم را نجات خواهد داد.

من در ۹ سالگی مورد تجاوز قرار گرفتم و تهدید شدم که درباره آن حرفی به میان نیاورم. در روز حادثه مردی که من را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد، به سراغم آمد و آن پسربچه که در حال بازی بود، دید که من از سوی او مورد سوء استفاده قرار گرفتم.

آن مرد پسر بچه را به دیوار کوبید و او در اثر برخورد از ناحیه سر به دیوار بیهوش شد. من نمی‌توانستم جسد پسربچه را تکان دهم؛ اما آن مرد از من خواست که او را به چاه بیندازم.»

مردی که وی می‌گوید به او تجاوز می‌کرده به دلیل خودداری از اعتراف به تجاوز، آزاد شده است و به خاطر این که هیچ مدرک دیگری مبنی بر دست داشتن فردی دیگر در این قتل وجود ندارد، وی گناهکار شناخته شد.

صغرا دو بار و در سنین ۱۷ و ۲۱ سالگی برای اعدام به پای طناب دار برده شد؛ اما هر دو بار خانواده مقتول در آخرین لحظات، نظرشان را تغییر دادند.