خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > چکیده سرمقالههای مطبوعات | |||
چکیده سرمقالههای مطبوعاتبررسی انتشار خبر رسواییهای اخیر اخلاقی در رسانهها سرمقالهنویس این روزنامه، انتشار واقعیات ناهنجار در رسانههای جمعی را بسته به باز و بسته بودن تمایل دولتها در میزان انتشار اینگونه اخبار دانسته و مینویسد: «این مسئله همواره یكی از چالشهای اصلی كار رسانهای بوده و هست.» کارگزاران در ادامه سرمقاله خود با اشاره به برخی از ناهنجاریهای اخلاقی همانند؛ غائله دانشگاه زنجان، رسوایی یکی از فرماندهان پلیس ایران و افشاگریهای عباس پالیزدار که در چندماه اخیر در ایران روی داده است، میافزاید که این مسایل «به تنهایی مجموعهای از حساسیتها را بالاتر و گستردهتر» کرده است. این روزنامه سرمقاله خود را با این پرسشها ادامه میدهد: «آیا از انتشار این خبرها میتوان جلوگیری كرد؟ آیا چنین چیزی با توجه به فراوانی و در دسترس قرارگرفتن امكانات ارتباطی صوتی و تصویری سهلالاستفاده موجود اساسا ممكن است؟» کارگزاران در پایان یادداشت خود همچنین میآورد: «واژه مقابل سیاهنمایی، سفیدنمایی است. وقتی تحت عناوینی غیرحقوقی و موهوم و كلی، سیاهنمایی نهی میشود و جایگزین مناسبی هم برای اصلاح امر تدارك نمیشود به نظر میرسد همین واژه مبهم سفیدنمایی، بیشتر مطمح نظر قرار میگیرد. منتهی این سفیدنمایی بیشتر از آنكه ناظر بر راهكار مشخصی باشد ظاهرا همانطور كه از نامش پیداست در حكم نادیده گرفتن نابسامانیها و ناهنجاریهاست. با این فرض كه ناگهان از درون همین جامعه اخباری از كانالهای غیررسمی منتشر میشود كه حیرت و تاسف همگان را برمیانگیزاند. واقعا آیا نشان دادن نشانههای بیماری اشكال دارد یا سر باز كردن مجراهای عفونت؟ با توقع سفیدنمایی صرف آیا چون كبك سر در برف نكردهایم؟ به كجا میرویم؟» واکنش به جدیدترین ارزیابی سعید حجاریان از دولت نهم سرمقالهنویس رسالت در آغاز نوشتار خود با اشاره به صفبندی فکری نخبگان سیاسی در انتخابات نهم ریاستجمهوری و حفظ وتداوم این صفبندیها تا به امروز، مینویسد: «بیترديد برخی از حملات و نقدهای بیرحمانه و فاقد استدلال و عقلانيت به دولت ناشی از تداوم اصل رقابت» است. این روزنامه در بخش دیگری از سرمقاله خود با اشاره به همین انتقادها میآورد: «به نظر ميرسد وجوه مشترک و موارد همسان حملات به دولت از سوی منتقدين خودی و منتقدين غير خودی رو به افزايش است و اين يک رويکرد انحرافی است.» رسالت مینویسد: «امروزه در برخی محافل و بويژه بعضی اتاقهای فکر نامزدهای مطرح در انتخابات نهم يک نهضت تيکه پراني عليه دولت به راه افتاده است. طراحان پيامهای اين جنبش، اثبات ناکارآمدی دولت به طور اخص و نظام به طور اعم را دنبال میکنند. جلسات عمدتا با تيکه پراني عليه رئيسجمهور در يکی از حوزههای اقتصاد، فرهنگ و يا سياست شروع میشود که عمدتا با شوخی و خنده همراه است و نشاط جلسات را تامين میکند.» این روزنامه در پایان پیشبینی میکند: «بعيد میرسد جنبش تيکه پراني بتواند فارغ از واقعيتهای امروز جامعه ما معادلهای را که اکنون در ذهنيت و افکار مردم است تا انتخابات بعدی تغيير محسوسی دهد.» توصیه به علیلاریجانی برای حفظ حقوق اقلیتها در مجلس اعتمادملی با اشاره به این نکته که اقلیت مجلس نتوانسته به جایگاهی که مستحقش است برسد، میآورد: «جرياني كه اين فرآيند را سامان ميدهد كساني هستند كه از دو سو بهدنبال اين رفتار سياسي هستند. آنها از يك طرف از عملكرد مناسب و ارائه تواناييهاي نمايندگان اصلاحطلب در فراكسيون اقليت نگرانند.» به اعتقاد سرمقالهنویس این روزنامه، برخی جریانها در مجلس هشتم «براي خود اعتبار و جايگاهي فراتر از ابزار عمومي كشور قائل هستند. بدين معنا كه در ذهنيت اينان شايد شوراي نگهبان و ديگر عوامل نظارت استصوابي در جايي دستشان لغزيده و نتوانستهاند جلوي راه يافتن اصلاحطلبان به مجلس هشتم را بگيرند!» این روزنامه در بخش دیگری از سرمقاله خود در مورد عملکرد نمایندگان اکثریت مجلس هشتم مینویسد: «از سوي ديگر اين دسته از نمايندگان به دنبال تفكر خطرناك ترجيح كيفيت آرا هستند. يعني در نهانشان همه آرا را برابر نميدانند. اينكه فردي فارغ از نوع قضاوت آنها از يك حوزه انتخابيه راي ميآورد، ملاك حق نيست؛ بايد ديد او به چه جريان و تفكري وابستگي دارد.» اعتماد ملی در ادامه سرمقاله خود با انتقاد از وجود چنین تفکری در مجلس هشتم از رئيس مجلس و هياترئيسه میخواهد تا از تضييع حقوق سایر نمايندگان اقلیت در برابر این جریانها دفاع کند. در پایان سرمقاله این روزنامه میخوانیم: «مهم آن است كه حقوق اقليت در مجلس اكثريت حفظ شود. حفظ حقوق اكثريت هنري نميخواهد.» |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
|
نظرهای خوانندگان
تصورش را بکنید: نهضت تيکهپراني! این عبارات را انبارلولویی برای نقد به کار می برد. این افراد نظریه پردازان و منتقدان جمهوری ولایت فقیه هستند! ادبیات این عده هم ادبیاتی گشاده دست و غیردقیق و بی معنی است که فقط به کار زد و خوردهای سیاسی لمپن های راست داخلی می آید.
-- پارسا ، Jun 19, 2008 در ساعت 09:33 AM