در ایران وبا زده ی امروز زندگی، زندگی امنیتی ست. ازدواج طلاق، تولد جشن عزا ، اعدام شکنجه، تجاوز جنسی و غیر جنسی در زندان، قتل عام، ازاله بکارت قبل از اعدام در زندان، حلقاویزش در ملع عام، سربریدن دست بریدن پابریدن، خفه کردن، چشم درآوردن دستگیری غیر مسلمان دستگیری غیر خودی، دستگیری بهایی، بهایی کشی، دستگیری یهودی، یهودی کشی، دستگیری مسیحی، مسیحی کشی، دستگیری حتا سنی و سنی کشی، غیرمسلمان کشی غیر همفکر کشی، دیگراندیش کشی، ترد و بایکوت خودی ای که دیگر خودی نیست، و... همه و همه و همه سیاسی و امنیتی ست. جمهوری اسلامی راست می گوید. جمهوری اسلامی حکومت بیماران روانپریش است. بیماران وبازده ای که نسل از پس نسل این بیماری مهلک را به ارث برده اند و با گرانجانی میخواهند تا آنرا برای فرزندان خود به ارث بگذارند. ما نیازمند یک نوع درمانیم، کاری طاقت فرسا تا ریشه این بیماری دیوانه و مهلک را نه اینکه بکنیم بلکه درمان کنیم.

پروانه جان! دمت گرم باد.
چه خوش گفتی! جامع و مانع و موجز

من یک بهایی هستم و سوالم از آقای الهام اینست که
۱) راه ندادن من و سایر جوانان بهایی از ۳۰ سال پیش تاکنون به دانشگاه نیز به دلایل امنیتی بوده است؟
۲)مادر من پرستار بود و بعد از انقلاب از کار بر کنار شد. پدرم معلم بود از کار برکنار شد. دایی ام داروخانه داشت، داروخانه اش را بستند. هزاران بهایی را از کار برکنار کردید. آیا تمام آنها دلایل امنیتی داشت؟
۳)از اول انقلاب گورستان های بهایی را خراب کردید به طوری که بعضی اموات خود را در حیاط منازلشان دفن کردند. آیا زیر و رو نمودن خاک گورستان با بولدوزر و خرد نمودن استخوان مردگان دلایل امنیتی داشت؟
۴)تحقیر اطفال و نوجوانان بهایی در مدارس که از ابتدای انقلاب تشدید شده بود در یک سال گذشته به صورت سیستماتیک در آمده و در دولت مهر ورزی به اوج خود رسیده است. آیا آزار و اذیت کودکان در مدارس نیز دلایل امنیتی دارد؟
۵)از ابتدای انقلاب بیش از ۲۰۰ تن از بهاییان را اعدام و یا سر به نیست نمودید. از جمله ایشان مونا محمود نژاد است که یک نوجوان ۱۶ ساله شیرازی بوده است. در میان آنها دکتر علی مراد داوودی بوده است که بعد از اعدامش به کتاب او "روح فلسفه قرون وسطی" جایزه بهترین ترجمه را داده اید. آیا اعدام یک دانش آموز ۱۶ ساله بهایی یا یک استاد دانشگاه و ده ها بی گناه دیگر که آلوده هیچ خلافی نبوده اند نیز دلایل امنیتی داشت؟
۶)در کنار منزل ما خرابه ای که بود که بعد از انقلاب مسکن یک خانواده آواره بهایی شد. این خانواده در ده کندس بن درکه کوههای اطراف ساری واقع است زندگی می کردند. پدر و مادر که دامدار و کشاورز بوده اند سواد خواندن و نوشتن هم نداشته اند. در یک زمستان سرد منزلشان به آتش کشیده شد و این خانواده به همراه ۵۰ -۶۰ خانواده بهایی دیگر که در دهات مجاور به مصیبت مردم غیور دچار شده بودند آواره دیار شدند. اکنون حدود ۲۵ سال از آن ماجرا می گذرد و اینان هنوز قادر به احقاق حقوقشان نشدند.
آقای الهام آیا به آتش کشیدن منازل بهاییان و مصادره زمین هایشان نیز دلایل امنیتی داشت؟
۷) دو ماه پیش منزل آقای محرمی که ساکن آباده شیراز می باشد با بولدوزر به آوار تبدیل شد. ایشان تعمیر کار رادیو تلویزیون می باشد. آیا به دلایل امنیتی نیمه شب در حالی که ساکنین درمنزل بوده اند منزل را با خاک یکسان نمودید؟