چکیده سرمقاله‌های مطبوعات ایران
انتخابات و مشارکت سیاسی
روزنامه رسالت در سرمقاله روز پنجشنبه خود به قلم محمد مهدي انصاري به موضوع «انتخابات» و «مشاركت سياسي» پرداخته و آورده است: «دموكراسي و دخالت دادن مردم در سرنوشت خود و جامعه يك شيوه مورد قبول عنوان مي‌شود و در دنياي فعلي، پياده‌سازي مردمسالاري به دلايلي چون پيچيدگي‌هاي اجتماعي و فرهنگي، افزايش سطح معلومات و سرعت تبادل اطلاعات و دانش بين افراد جامعه، نيازمند ملزومات و مقدماتي است كه به شكل نهادهاي مدني (احزاب، سنديكاها، ان.جي.اوها، مطبوعات و رسانه‌ها) ظهور و بروز پيدا مي‌كنند.»
انصاري دراين سرمقاله مي‌نويسد: «احزاب سياسي،سنديكاها و احزاب كارگري، سازمان‌هاي غير دولتي، مطبوعات و رسانه‌هاي همگاني، شبكه وسيع روابط رسمي، هياتهاي مذهبي و نهادهاي انقلابي در زمره اجزاي جامعه مدني هستند كه مي‌توانند در چارچوب نظام اسلامي و قانون اساسي كاركردهاي اصيل خود را ايفا كنند و در حقيقت، مردم را نسبت به تحولات و مسايل حال و آينده كشور مطلع سازند، مطالبات و نيازمندي‌هاي ايشان را بازشناسي و به عنوان حدواسط ملت - دولت به بدنه حاكميت منتقل سازند و در لحظات حساس آنها را به ميدان فرا بخوانند.»
نويسنده درپايان اين سرمقاله نتيجه مي‌گيرد: «پس مردمسالاري كارآمد به وجود نهادهايي مدني وابسته است كه كار ويژه‌هاي خود را به نحوي موثر و اثربخش ايفا كنند.»
همصدا با اين صدا
روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود که به قلم حسين شريعتمداري نگاشته شده با اشاره به سخنان اخیر احمدی‌نژاد در قم آورده است: «رئيس جمهور در گزارش ديروز خود نمونه‌هايي از اين كارشكني‌ها را برشمرد و به مشخصات شماري از عوامل مافياي اقتصادي و حاميان سياسي آنها بدون ذكر نام، اشاره‌اي تلويحي داشت.»
يادداشت روز كيهان مي‌افزايد: «در سخنان رئيس جمهور كه مثل هميشه، سمت و سوي عدالتخواهانه و رنگ و بوي دلسوزانه داشت، كم توجهي و ناتواني تعدادي از مراكز دولتي و كانون‌هاي ديگر نظام در مقابله با مفسدان اقتصادي مورد گلايه شديد قرار گرفتند و برخي از افراد و جريانات سياسي به همكاري با مافياي اقتصادي براي مقابله با دولت و نهايتا ناكام كردن برنامه‌هاي عدالت گسترانه آن متهم شدند. همه كساني كه سخنان ديروز رياست جمهوري درباره مبارزه با فساد اقتصادي، قطع دست مافياي ثروت، حياتي بودن گسترش عدالت و مقابله با سلطه گران بين‌المللي را بر حق مي‌دانند بايد به حمايت او بشتابند.»
شريعتمداري مي‌افزايد: «از سوي ديگر، دولت و مخصوصا شخص رياست جمهوري نيز بايد دست‌هايي را كه با اعتقاد به اصولگرايي و به حمايت از آرمان‌هاي عدالتخواهانه ايشان به سوي او دراز شده است، به گرمي بفشارند و چنانچه برخي از نظرات آنان و يا نظر برخي از آنان را نمي‌پسندند، يا ناكارآمد تلقي مي‌كنند، از تعامل با آنها خودداري ورزند.»
وي درپايان مي‌نويسد: «بايد اذعان كرد سخنان ديروز دكتراحمدي نژاد، بار ديگر نشان داد كه مردم در انتخاب خود اشتباه نكرده‌اند و فرزند لايق و پاكباخته‌اي را براي عبور از عقبه‌هاي سخت مسير بر كرسي رياست اجرايي كشور خويش نشانده‌اند.»
تهاجم انفعالی
روزنامه سرمایه در سرمقاله امروز خود که به قلم سعید لیلاز نگاشته شده درباره سخنان اخیر احمدی نژاد می‌نویسد: ديروز در حالي كه به تعبير مقام معظم رهبري دولت احمدي نژاد تقريبا ۱۰۰۰ روز از دولت ۱۴۶۰ روزه خود را سپري كرده، رييس جمهوري بار ديگر تقريبا همه قواي سه گانه و ديگر نهادها را تلويحا به همراهي با مافياي رانت خوار فاسدي متهم كرد. رييس دولت دائما از اين مافيا شكايت مي كند، فقط يك كار ساده را انجام نمي دهد و آن معرفي مافيايي است كه اگر مبناي سخن احمدي نژاد در قم را ملاك قرار بدهيم، مانند غده «لجام گسيخته» سرطاني همه اجزاي حكومت و دولت را جز شخص رييس جمهوري در ميان گرفته است. اين مافيا، مثلا به گفته احمدي نژاد ۱.۵ تريليون تومان يعني دو درصد از ۸۰ هزار ميليارد تومان نقدينگي افزوده شده توسط بانك مركزي در ۲.۵ سال گذشته را به بخش مسكن سرازير كرده اما نام ندارد. اين مافيا، مديران بانكي منصوب احمدي نژاد را كه بعضا بيش از دو بار در دو سال اخير عوض شده اند، به نافرماني مي خواند اما نام ندارد و ضمنا رييس دولت قادر به بركناري اين مديران خاطي هم نيست. چرا آقاي احمدي‌نژاد نام اين اختاپوس خطرناك را يك بار براي هميشه افشا نمي كند؟
لیلاز در پایان می‌نویسد: «ديروز آقاي احمدي نژاد بار ديگر عصبي، پرخاشگر و بي حوصله نشان مي داد، مشكل از كجاست؟يك هزار روز پس از شروع دولتي كه قرار بود در همان سال اول همه چيز را سامان دهد، رييس جمهوري عصبي تر و خسته تر و تلخ تر از هميشه، همان حرف ها و شعارهاي روز نخست را مي زند. بدون هرگونه داوري اين نشانه چيست؟»
كسي مجازات مي شود؟
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله امروز خود با اشاره به تعطیلی مکرر جلسات مجلس آورده است: «اكنون از عمر مجلس هفتم كمتر از ۶ هفته و احتمالاً كمتر از ۱۵ جلسه علني باقيمانده است.ين در حالي است كه كارهاي بسياري به صورت نيمه تمام باقي مانده كه با پايان مجلس هفتم، حداقل به مدت يك تا دو ماه نيز به صورت غير قابل پيگيري باقي خواهد ماند. در چنين شرايطي آيا حتي اتلاف يك دقيقه از وقت قوه مقننه يا تعطيل يك جلسه علني مجلس را مي توان يك امر ساده و قابل گذشت دانست؟ كساني كه به فكر آشنايي با نمايندگان مجلس هشتم و توجيه آنها نسبت به وظايف نمايندگي هستند آيا براي استفاده بهينه از ۶ هفته فرصت باقيمانده مجلس هفتم، راهكاري انديشيده اند؟ كساني كه «حق الناس» را باور دارند و آنها كه خود را ملتزم به توصيه هاي رهبري مي دانند آيا به مجازات عاملان تاخير و تعطيل جلسه علني مجلس انديشيده اند يا اين موضوع هم مشمول حكم كلي <حفظ وحدت اصولگرايان و ترجيح آن بر بعضي مسائل ديگر> خواهد شد؟ آيا وضعيت مشاهده شده در ابتداي سال و شرايط قابل پيش بيني براي ماه هاي پاياني سال، اميد زيادي براي رسيدن به شكوفايي مورد انتظار باقي مي گذارد؟ كساني كه در زمان مجلس ششم، به دنبال قيمت گذاري دقايق مجلس بودند امروز براي ساعت‌ها و روزهاي تلف شده مجلس هفتم احساس مسئوليت نمي‌كنند.»
آقاي احمدي نژاد عمل كن
روزنامه اعتماد در سرمقاله روز پنجشنبه خود که به قلم،بهروز بهزادی نگاشته شده با اشاره به سخنان اخیر احمدی‌نژاد آورده‌است: «سخنان مكرر رئيس جمهوري درباره باندهاي مافيايي و اشاره به مختصات آنها وقتي تاثير پذير مي شود كه ملت نمونه هاي عملگرايي او را ببينند. پس ملت انتظار دارد آقاي رئيس جمهور در اين زمينه اعلام نام كند گرچه اعلام نام مفسدان مشكل ترين بخش كار است، چرا كه شايد قوانين اجازه آن را ندهند، ولي به نظر مي رسد براي رئيس جمهوري كه در مبارزه با مافيا وارد عمل شده است، اختياراتي در اين زمينه وجود دارد. رئيس‌جمهوري مي‌تواند با تقديم يك لايحه دوفوريتي به مجلس براي اعلام اسامي مافيا و محاكمه آنها در يك دادگاه اختصاصي و ملي نخستين گام را بردارد و مطمئن باشد پس از اين نخستين گام، گام هاي محكم ملت را پشت سر خود خواهد داشت.»
الگويي براي پايداري سياسي
روزنامه اعتماد ملی در مقاله امروز خود با اشاره به تماس های برهان الدین ربانی با طالبان برای رسیدن به تفاهم بر سر مسایل افغانستان آورده‌است: «نكته جالب در اين ميان، عدم ورود مستقيم دولت كرزاي به روند مذاكرات و استفاده از ظرفيت احزاب سياسي در اين كشور براي ايجاد تفاهم ملي است. وجود احزاب قدرتمند كه البته از پايگاه اجتماعي و عمدتا ايلياتي سود مي‌برند به دولت افغانستان اين امكان را مي‌دهد كه با كمترين هزينه، مقصود مطلوب خود را به دست آورد. افغاني‌ها نشان داده‌اند اگرچه در شرايط اقتصادي و سياسي ناموزوني گرفتار آمده اند اما الفباي استفاده از قدرت سياسي و عمل سياسي را به خوبي آموخته‌اند.»
در ادامه این سرمقاله آمده‌است: «احزاب در افغانستان هزينه‌هاي سياسي را كاهش، راه هاي مفاهمه را افزايش و كارايي ارگانيك خود را كه از يك حزب قدرتمند انتظار مي رود نشان مي دهند. ديگر كشورها مي توانند در بسياري از مشكلات و بحران هاي ملي و بين المللي از ظرفيت شخصيت هاي برجسته و احزاب مستقل خود سود ببرند؛ امري كه متاسفانه در كشور ما مغفول مانده است.حمايت و گسترش فعاليت هاي حزبي در كشورهايي شبيه افغانستان مي تواند يك الگوي مناسب براي توسعه و پايداري سياسي باشد.»
بازگشت به آرا مردم
روزنامه کارگزاران در سرمقاله شماره امروز خود که به قلم غلامحسین كرباسچی نگاشته شده، با اشاره به نزدیکی زمان انتخابات دور دوم مجلس آورده است: «پس از فرونشستن همه گرد و غبارهای انتخاباتی و رجزخوانی‌های آنچنانی اكنون آمار نهایی حكایت از آن دارد كه تنها ۷۷ نفر از نمایندگان مجلس هفتم برای حضور در مجلس هشتم رای آوردند و ۴۹ نفر از آنها در دور دوم هنوز داخل رقابتند. این ارقام خود بالاترین تغییر را در مجلس ( به انتخاب مردم نه رد صلاحیت‌ها) در طول مجالس گذشته نشان می‌دهد و نكته‌ای است كه نظام باید به آن به طور ویژه توجه كند. اینكه به هر حال در صحنه‌ای با همه اما و اگرها و مقدمات و تمهیدات سرانجام به آرای مردم مراجعه كنیم و كوره‌راهی برای آنها به درون میدان بازی سیاست بگشاییم و نهایتا نتیجه آرای آنها ( باز هم با همه حرف و حدیث‌ها) تمایل به چنین تغییر بزرگی باشد،می‌تواند قضاوت مارا از ارزیابی اوضاع كشور و میزان موافقت و رضایت جامعه از آنچه بر آنها می‌گذرد، دگرگون كند.»
او در ادامه می‌نویسد: «آنچه هم‌اكنون پیش روی ماست صحنه‌ای است كه اگر در آن به صورت جدی نیندیشیم و مصمم حركت نكنیم پشیمانی و حسرت فردا سودی نخواهد داشت. حضور حداكثری در انتخابات دور دوم و برگزیدن نمایندگان دلسوز و معتدل در باقیمانده مجلس می‌تواند امیدها را به شكل‌گیری تركیبی بهتر، منسجم و قوی افزایش دهد و این تركیب با كمك و همیاری برخی از نمایندگان مستقل و معتدل (حتی اصولگرا) می‌تواند بسیاری از نابسامانی‌ها را اگر نه بسامان كه لااقل تعدیل كند.»
|
