درخواست تحقیق علت مرگ لطف‌اللهی و بنی‌یعقوب

فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران با صدور بیانیه‌ای سرگشاده از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته‌اند در خصوص مرگ مشکوک ابراهیم لطف‌اللهی و زهرا بنی‌یعقوب تحقیقاتی عادلانه آغاز و نتیجه آن را به اطلاع نهاد‌های حقوق بشری برسانند.

این بیانیه همچنین از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است "هرچه سریع‌تر مطابق با میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به اقدامات سرکوب کننده خود برضد جامعه مدنی و به ویژه دانشجویان و فعالان حقوق زنان خاتمه دهد."

این جوامع حقوق بشری در ادامه بیانیه از حبس 50 دانشجو خبر داده و نوشته‌اند: "در حال‌حاضر، بیش از 50 دانشجو در ایران زندانی هستند. آقایان مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری، سه تن از فعالان دانشجویی، به جرم اهانت به اسلام در یک خبرنامه دانشجویی از ماه مه 2007 در زندان بسر می‌برند."

بیانیه همچنین تاکید کرده است:" روناک صفارزاده و حنا عبدی، دو تن از فعالان حقوق زنان و کمپین یک میلیون امضاء و از اعضای "انجمن زنان آذرمهر کردستان"، از ماه سپتامبر و اکتبر 2007 در زندان بسر می‌برند. فاطمه گفتاری، مادر یاسر گلی و یکی از اعضای "انجمن آذرمهر" نیز اخیرا دستگیر شده است."

به نقل از این بیانیه: ابراهیم لطف اللهی، دانشجوی کرد رشته حقوق، روز 15 ژانویه 2008 در زندان سنندج فوت کرد. او روز 6 ژانویه 2008 به دلایل نامشخص دستگیر شده بود. با توجه به گفته‌های مسؤولان جمهوری اسلامی، لطف اللهی خودکشی کرده و این درحالی است که خانواده او که چند روز قبل از مرگ وی به ملاقاتش رفته بودند چنین ادعاهایی را نمی‌پذیرند و اظهار می‌دارند که او در شرایط روحی خوبی بسر می‌برده است. لطف اللهی بدون اجازه خانواده‌اش که خواستار کالبد شکافی جسد شده بودند دفن شده است.

در سال 2007 نیز مورد دیگری از مرگ مشکوک در زندان رخ داد. زهرا بنی یعقوب، پزشک، روز 13 اکتبر 2007 در شهر همدان فوت کرد و در آن مورد نیز مسؤولان ادعا کردند که زهرا بنی یعقوب خودکشی کرده است. با این حال، برادر وی اظهار داشت که در زمان مکالمه تلفنی با خواهرش [نیم ساعت قبل از مرگ او]، شرایط روحی وی کاملا متعادل به نظر می‌رسید. بنی‌یعقوب روز 12 اکتبر به همراه نامزدش و به دلیل "رابطه نامشروع" دستگیر و بازداشت شد. با توجه به قوانین ایران، روابط آزاد بین زن و مردی که ازدواج نکرده‌اند مستوجب مجازات است.