چکیده سرمقاله های مطبوعات ایران

نقد سیاستهای اقتصادی دولت
سيدصفدر حسيني، وزير سابق امور اقتصادي و دارايی در سرمقاله امروز روزنامه اعتماد به نقد سیاست‌های اقتصادی دولت نهم در دو سال گذشته پرداخته است. سرمقاله‌نویس این روزنامه در هفت‌بند، به نقد روی‌کردها و سیاست‌های اقتصادی دولت دست زده و از جمله آورده است:

1- در دو سال گذشته دولت با شعار «ما مي توانيم» با طراحي بودجه هاي کاملاً انبساطي و فشار بر بانک مرکزي و شبکه بانکي کشور، برداشت‌هاي مکرر از صندوق ذخيره ارزي، سفرهاي استاني پرهزينه و محاسبه پرخطاي اقتصادي موجودي بانک‌ها، نقدينگي را در اقتصاد ايران به مرز هشدار دهنده‌يي رساند و پيامد اصلي آن افزايش بي‌سابقه گراني‌ها و کاهش قدرت خريد مردم و بالاخره افزايش تورم از 12 درصد در سال 1384 به 19 درصد در ميانه سال 1386 بود.

2-در دو سال گذشته دولت با طرح شعار مافياي نفتي و فساد اقتصادي، قطار رشد سرمايه‌گذاري را با رشد 12 درصد (در اقتصاد ايران) از ريل خارج ساخته و پيامد اصلي آن در مقايسه با رشد متوسط 11 درصد برنامه سوم، پيش بيني رشد 3/11 و 11 درصد براي سال هاي اول و دوم برنامه چهارم(1384و 1385)، عملکرد سال‌هاي 84 و 85 به ترتيب 8/5 درصد و 4/5 در صد کاهش يافته است.

3- در دو سال گذشته دولت با محاسبه نسنجيده در موجودي نقدينگي بانک‌ها و ضريب فزاينده آن و با به خط کردن بانک‌هاي دولتي و خصوصي براي ارائه تسهيلات از يک سو و با کاهش سود بانک‌ها از سوي ديگر، اين موضوع را مهمترين محور تبليغات اقتصادي دولت قرار داده بود. پيامد اصلي چنين سياستي نيز تضعيف نهادهاي پولي و مالي کشور و کاهش انگيزه مديران و کارکنان آن‌ها است. حال که اين سياست هم پس از دو سال غلط از آب درآمد، بانک و مديران بانک‌ها متهم به خلق پول مي‌شوند. به جاي اين‌که سياستگذار اصلي که با خلق چنين سياست‌هايي به اقتصاد ملي لطمه وارد کرد، مورد پرسش قرار گيرد به سراغ مديران بانک‌ها که تاکنون برخي از آن‌ها چند بار برکنار شده‌اند، مي روند. اين همان داستان کي بود کي بود، من نبودم، است.

4- دولت در دو سال گذشته از طريق سياست‌هاي بازرگاني خود با افزايش و کاهش تعرفه‌هاي بازرگاني به واردات سنگيني در زمينه‌هاي کالاي کشاورزي و صنعتي دامن زد و با عدم برنامه‌ريزي صحيح و يک شبه با صفر و 100 کردن تعرفه‌ها، لطمه‌هاي جدي به اقتصاد ايران وارد کرد.

صفدر حسنی در بند‌های بعدی این سرمقاله ضمن انتقاد از نظارت ناکارآمد مجلس بر سیاست‌های اقتصادی دولت، از رییس جمهوری می‌خواهد که هرچه سریع‌تر نسبت به اصلاح سیاست‌های اشتباه اقتصادی اقدام کند.

نبايد با طناب پوسيده چين و روسيه به چاه رويم‌
سرمقاله امروز روزنامه همبستگی را مرتضی الویری شهردار اسبق شهر تهران نوشته است. انتقاد از وضعیت نابسامان اقتصادی، سیاست‌خارجی رادیکال، نفی هولوکاست در دولت نهم از مهمترین محور‌های سرمقاله شماره اخیر این روزنامه است.

الویری که پیش از این سفیر ایران در اسپانیا بوده است با اشاره به هزینه سنگین نفی هولوکاست از سوی احمدی‌نژاد و بازتاب‌های منفی آن در غرب می‌نویسد: ‌در زمان خاتمي اتفاقات متفاوتي را كه در كشور مي‌افتاد با توجه به موضع‌گيري و عملكرد رييس قوه مجريه، مي‌توانستيم توجيه كنيم، از جمله اين اتفاقات مي‌توان به بحث قتل‌هاي زنجيره‌اي نيز اشاره كرد. در هيچ مقطعي به اندازه ‌ماه‌هاي آخر دوره سفارتم در اسپانيا تا اين اندازه به من سخت نگذشته بود؛ زيرا اقدامات و اتفاقات درون كشور بعضاً قابل توجيه نبودند. به‌عنوان نمونه افسانه خواندن جريان هولوكاست (نسل‌كشي يهوديان توسط نازي‌ها) و يا ادعاي محو كردن اسرائيل از صفحه روزگار مورد سوال واقع مي‌شديم كه آيا بايد مردم اسرائيل را به دريا بريزيم؟ هميشه در اسپانيا تظاهرات به نفع فلسطين برگزار مي‌شد، اولين تظاهراتي كه در اين كشور به نفع اسرائيل انجام شد بعد از طرح اين موضوع بود.

شهردار اسبق تهران با اننقاد از 41 سفر کم حاصلِ احمدی‌نژاد به کشور‌های همسایه و دوردست افزوده است: به‌‌رغم سفرهاي خارجي زياد، از نظر ديپلماسي در وضع مطلوبي به سر نمي‌بريم. رييس‌جمهور در 29 ماه گذشته ‌41 سفر خارجي داشته است كه اين به معناي هر ‌19 روز، يك سفر خارجي است، اما اين سفرها به هيچ وجه از نظر ديپلماسي بازدهي مناسب نداشته است.

الویری در بخش دیگری از یادداشت خود با اشاره به سیاست‌های تورم‌زای دولت می‌نویسد: درباره تورم به پايين آمدن ارزش دلار و در نتيجه آن بالا رفتن پرداخت‌ها اشاره مي‌شود؛ اما بايد پرسيد چرا در عربستان و كويت اين اتفاق نمي‌افتد؟ ايران كه رابطه‌اش را با دلار قطع كرده است، بنابراين چه دليلي وجود دارد كه خود را به دلار وصل كنيم تا با كاهش ارزش آن هزينه‌ها بالا رود؟
سفیرسابق ایران در اسپانیا در بخش‌های پایانی تحلیل خود خاطر نشان می‌کند: در خصوص جايگاه چين و روسيه با توجه به اختلافات ايران و آمريكا و سوء‌استفاده‌هاي اين دو كشورمي‌توان تحليل كرد كه چين و روسيه از نظر تكنولوژي و منابع سرمايه‌اي به درد ما نمي‌خورند. تنها نقطه قوت آن‌ها در خصوص حق وتوشان در شوراي امنيت است، اما بايد بدانيم كه چين و روسيه هرگز حاضر نخواهند بود حق وتوي خود را براي ايران خرج كنند، چرا كه چين ساليانه ‌400 ميليارد دلار به آمريكا صادرات دارد، بنابراين هرگز نبايد با طناب پوسيده چين و روسيه به چاه رويم.

عملکرد دولت نهم عبرتي براي اصلاح طلبان
روزنامه مردم‌سالاری در سرمقاله امروز خود، ضمن پیشنهاد به اصلاح‌طلبان برای عبرت‌گیری از ناکامی‌های اقتصادی دولت نهم، می‌نویسد: عملکرد هيجان زده دولت نهم براي استقرار عدالت که توام با بي‌برنامگي و فرافکني ناتواني مديريتي به گذشته و گذشتگان بوده است، چراغ راهنما و درس عبرتي براي تمام گروه‌ها و جريانات سياسي از جمله اصلاح طلبان است.

آرش محبی سرمقاله نویس این شماره روزنامه مردم‌سالاری در ادامه تحلیل سیاسی خود، سه وضعیت را برای اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی مجلس پیش‌بینی کرد: اول آن‌که اصلاح‌طلبان اکثريت مجلس را در دست بگيرند. در صورت وقوع اين حالت، اصلاح طلبان بايد براي نحوه تعامل خود با دولت اصول‌گرا برنامه‌ريزي کنند. در حالت دوم ترکيب مجلس هشتم اگر اصلاح طلبان 50 درصد کرسي‌هاي مجلس را به دست آورند، مي‌توانند با نزديکي به نيروهاي معتدل اصول‌گرا از جمله اصول‌گرايان مستقل و حزب‌الله ايران که از منقدان پر و پا قرص دولت نهم هستند، به اجراي برنامه هاي ايجابي خود و بهبود امور و فعال کردن ظرفيت‌هاي خفته مجلس در 4 سال گذشته اقدام کنند. در حالت سوم که کمي بعيد به نظر مي‌رسد، ممکن است اصلاح طلبان دوباره در اقليت قرار بگيرند که استراتژي اتخاذ شده در مجلس هفتم يعني بسنده کردن به تذکرات و پرسش از وزيران و همراهي با گروه‌هايي که معتقد به احياي جايگاه واقعي و قانوني مجلس هستند، مي تواند مطلوب باشد.

انقلاب اسلامی غدیر ثانی است
حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز روزنامه كيهان با بازخوانی نظریه جنگ ‌تمدن‌های «ساموئل هانتينگتون» و جایگاه انقلاب اسلامی در این جنگ می‌نویسد: هانتينگتون در پاسخ به اين پرسش كه چرا پيدايش انقلاب اسلامي در ايران را نشانه آغاز جنگ تمدن‌ها مي داند و حال آن‌كه تمدن اسلامي از قرن‌ها قبل وجود داشته است؟ گفت؛ اسلام پيش از انقلاب 1979 ايران، يك نسخه حكومتي نبود، بلكه دستورالعملي براي چگونگي رابطه فردي مسلمانان با خدا و عالم معنوي بود، ولي انقلاب اسلامي بار ديگر آموزه‌هاي اسلام را به نسخه حكومتي تبديل كرده است، نسخه‌اي كه با ليبرال دموكراسي دنياي متمدن- بخوانيد غارتگري و ستمگري نظام سلطه بين الملل- در تقابل است.

سرمقاله‌نویس کیهان با شبیه‌سازی تاریخی بین عید غدیر و انقلاب اسلامی ایران، عظمت این انقلاب را غدیر‌ثانی دانسته و می‌نویسد: اگر واقعه‌اي كه آن روز در غديرخم اتفاق افتاد، ضامن بقاي اسلام باشد- كه مفهوم ديگري براي آن قابل تصور نيست- انقلاب اسلامي را مي‌توان و بايد نسخه ديگري از «غدير» دانست، عيد امامت. چرا كه، بعد از گذر هزار و چهارصد سال، بار ديگر غربت جهان اسلام- و نه فقط تشيع- غروب كرد و اسلام ناب محمدي(ص) از فضاي ذهن‌ها و اوراق كتاب‌ها بيرون آمده و بر كرسي حاكميت نشست. ماجرا از ايران شروع شد ولي مرزهاي جغرافيايي مانع عبور آن نبود. براي جهان اسلام و دنياي محرومان نسيمي بود كه وقتي به آنان مي‌رسيد، دل‌ها با ترنم آن مي‌تپيد و براي نظام سلطه بين‌الملل توفاني سهمگين بود.

شریعتمداری در انتهای یادداشت خود با استناد به نظریه جنگ تمدن‌ها، چنین ایده‌ای را نشانه بازگشت تمدن اسلامی به رهبری ایران در قرن اخیر دانسته و می‌افزاید: ساموئل هانتينگتون كه زبان آمريكا و نظام سلطه بين‌الملل را به كام گرفته بود، راست مي‌گفت كه انقلاب اسلامي در ايران، آغاز پروسه بازگشت تمدن اسلامي به هويت اوليه خود است و به مصداق «بهتر آن باشد كه سرّ دلبران، گفته آيد در حديث ديگران» بايد از او پذيرفت كه «اين بازگشت در مرزهاي جغرافيايي ايران محدود نمي‌ماند» او واقعيت هايي را كه به وضوح ديده و همگان نيز مي‌بينند، بازگو مي‌كند و امام راحل ما (ره) آنچه را ديگران در آينه هم به خوبي نمي‌بينند، در خشت خام- بخوانيد با نگاه ملكوتي خويش- ديده بود.

همای عدالت
روزنامه رسالت سرمقاله امروز خود را به عید‌غدیر شیعیان جهان اختصاص داده و با اشاره به آموزه‌های امام اول شیعیان در باب عدالت و امیدواری برای تحقق اندیشه‌های عدالت‌محور در انتخابات آتی مجلس می‌نویسد: اميد آن داريم که در آستانه انتخابات سرنوشت‌ساز مجلس هشتم، نيازها و خواسته‌های مردم عزيزمان در ميان هياهوی رقابت‌ها مفقود نگردد و عدالت و عزت و مصلحت، فدای رقابت و قدرت نشود و پيام غدير را پشت دروازه‌های گوش‌هايمان نگه نداريم و با احترام و ارادت و خضوع، آن را به دهليز قلب خود راهی نماييم و در مهمان‌خانه انديشه خويش با شعفناکي، پذيرايش شويم.