تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۸۶ • چاپ کنید    

چکیده سرمقاله روزنامه‌های ایران

مصیبتی به نام تعارف!
روزنامه‌ آفتاب یزد در سرمقاله امروز خود با اشاره به وجود تعارف هایی در سطح رسانه ها و نمایندگان مجلس برای انتقاد از سیاست های دولت آورده است: "کسی در شجاعت رئیس دولت نهم تردید ندارد، ولی آیا این شجاعت جز به اتکای تحمل و نجابت همین مردم قابل نمایش است؟ اگر کسـانـی قبـول دارنـد که ابراز شجاعت رئیس‌جمهور، ناشی از قدرتی است که ملت - و در واقع تحمل مردم در برابر کاستی‌ها و مشکلا‌ت - به او اعطا کرده است، آیا بهتر نیست که به صراحت به رئیس جمهور یـادآوری کـنـیـم ،تـداوم مـشکلا‌تی که نماینده اصولگرای مجلس آنها را غول تورم و بیکـاری و خـطـر سهمیـه‌بنـدی بنـزیـن مـی‌داند، مولفه‌های قدرت رئیس‌جمهور در عرصه‌های داخلی و خارجی را نیز تهدید خواهد کرد؟ بسیاری از نمایندگان ثابت کرده‌اند که تمایلی به استفاده ازحقوق قانونی خود در مواجهه با بعضی تصمیمات و اقدامات دولت ندارند، پس حداقل توقع از آنها این است که در بیان انتقادات، از تعارفات بکاهند و حجم انتقادهای حقیقی خود - بدون آنکه در دام کینه‌ورزی بیفتند - را افزایش دهند و برای مقابله با تاثیر منفی بعضی از تصمیمات نیز راهکار عملی ارائه نمایند."

خلیج همیشه فارس
روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله روز دو شنبه خود با اشاره به اجلاس اخیر شورای همکاری خلیج فارس که هم اکنون درباره حضور احمدی نژاد در آن انتقاداتی در مجلس بروز کرده ،آورده است: "با فرض وجود تمهیداتی از سوی ریاست‌جمهوری برای این سفر بر این تصمیم احمدی‌نژاد نمی‌توان خرده گرفت که چرا ایشان با امیر قطر تماس گرفته و از او خواسته تا ترتیب حضورش در اجلا‌س کشورهای همکاری خلیج فارس را بدهد. اتفاقا باید از این فروتنی رئیس‌جمهور که حاضر شده برای تامین منافع ملی شخصا با اعراب تماس گرفته و با حضور خود فشارها علیه ملت ایران را کاهش دهد، استقبال کرد. اما سوال آن است که آیا ایشان به‌درستی جایگاه ایران در منطقه و جهان را می‌داند؟ ارزیابی درستی از کنفرانس‌های اینچنینی دارد؟ از مناسبات سیاسی و تاریخی ایران با دولت‌های کوچک عرب باخبر است؟ و اگر به کنفرانسی می‌رود، تشریفات و پروتکل‌های مرسوم رعایت می‌شود؟ از نظام تاریخی خلیج فارس چگونه استفاده می‌شود و در خصوص جزایر سه‌گانه چه اقدامی را سامان می‌دهند؟"

سرمقاله نویس این روزنامه می افزاید: "یادمان باشد شورای همکاری خلیج فارس برای مقابله با انقلا‌ب اسلا‌می ایران به وجود آمده است. شرط اول شرکت در چنین کنفرانسی دعوت طرف‌های مقابل و رعایت‌اولویت‌ها و پروتکل‌های سیاسی و حیثیتی جمهوری اسلا‌می ایران است. اگر آنها نمی‌خواهند اصول را رعایت نمایند، ما به دست خود حق نداریم آن دولت‌ها را دچار سوءتفاهم نماییم. ایران همواره قدرت اول منطقه بوده و خواهد بود. ایران ضمن احترام به حاکمیت ملی دیگر کشورهای همسایه، در جایگاهی قرار دارد که همگان مجبورند به آن احترام بگذارند، هرچند درس تاریخ خود را خوب نخوانده و یا خود را به جهالت زده باشند که ایران بزرگ‌ترین، قدرتمندترین و باتمدن‌ترین کشور حوزه "خلیج همیشه فارس" است."

اختلافات مبنائی در ترکیب 1 +5
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با اشاره به تلاش های امریکا برای تصویب قطعنامه سوم بر علیه ایران آورده است: "واشنگتن سعی دارد با کشاندن دیگران به موضع تحریم علیه ایران به زمینه ای برای برقراری مناسبات اقتصادی با ایران دست یابد یا حداقل دیگران را هم از بازار پرسود ایران محروم سازد. دقیقا به همین دلیل است که در طیف 1 +5 می توان به اختلافات مبنائی میان آنها پی برد . به نظر می رسد این اصلی ترین منشا اختلاف نظر در ترکیب 1 +5 باشد . البته واشنگتن در طول این دوران 5 ساله در هر فرصتی سعی کرده است آرا دیگران را با اعطای امتیاز در جائی دیگر به دست بیاورد و در واقع حیثیت جهانی و اعتبار آنها را با بده بستان های رایج پشت پرده خریداری نماید. لکن سیر تحولات در مسیر فعالیتهای صلح آمیز هسته ای ایران به جائی رسیده که حتی واشنگتن هم ناچار به اعتراف است و خاطرنشان می سازد که هیچ سند و مدرکی دال بر وجود اهداف نظامی برای فعالیتهای صلح آمیز هسته ای ایران در اختیار ندارد."

این روزنامه می افزاید: "صرفنظر از اختلافات مبنائی در طیف 1 +5 حقانیت ایران در راه حفظ حقوق هسته ای خود و تثبیت آن در واقع تاکید بر حقوق ملتها و کشورهائی است که فردا ناچار به طی کردن همین راه پرفراز و نشیب هستند و بایستی در یک رویاروئی نفس گیر با زورمداران پر ادعا بتوانند حقوق و منافع خود را استیفا کنند. چرا که در غیر اینصورت هیچکس برای تامین حقوقی که برروی کاغذ دارند بیش از خود آنها تلاش و استقامت و پافشاری نخواهد کرد."

ضرورت جابجایی در سهمیه های بنزین
روزنامه سرمایه در سرمقاله شماره امروز خود که به قلم حسین نجابت نگاشته شده با اشاره به تصمیمات اخیر دولت در خصوص تغییر سهمیه بنزین خودروهای شخصی و دوگانه سوز آورده است: "مهم ترین نکته در خصوص افزایش 20لیتری بنزین، آن است که این حرکت باید در قالب یک منظومه و مجموعه تصمیم گیری انجام شود. مطالعات ما درباره سهمیه بندی بنزین طی شش ماهه گذشته نشان می دهد که با وجود مزایای فراوان، این پروژه مشکلات قابل توجهی را در پی داشته است. در حالی که شاهد کاهش مصرف بنزین از 75 به حدود 59 تا 60 میلیون لیتر در روز بودیم، اما در عین حال پژوهش ها نشان می دهد که روزانه 10 میلیون لیتر بنزین به صورت فروش آزاد از خودروهای عمومی و گازسوز به شخصی ها، جابه جا می شود.اگر مجموعه تصمیمات ما به گونه ای باشد که این میزان بنزین از سهمیه خودروهای عمومی و دوگانه سوزها، به خودروهای شخصی منتقل شود و در عین حال، صدمه ای به ناوگان حمل ونقل عمومی وارد نشود، افزایش 20 لیتر بنزین خودروهای شخصی در ماه تصمیم مناسبی است. این حرکت، به لحاظ روانی در جامعه منشاء تاثیرات مثبتی بوده و موجب کاهش فروش آزاد بنزین، خواهد شد. حتی از زاویه کنترل تورم نیز، تاثیرمثبت برجای خواهد گذاشت."

کارها ناکافی است
روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود به قلم حمید امیدی، به دیدار اخیر اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با آیت الله خامنه ای پرداخته و آورده است: "سالهاست که رهبر انقلاب، فرهنگ را زیرساخت امور فکری و رفتاری جامعه برمی شمارند و در بیانات خود بر نهضت نرم افزاری، مقابله با ناتوی فرهنگی، طراحی مهندسی فرهنگی و زدودن غبار مظلومیت از چهره فرهنگ تاکید داشته اند، اما در دیدار اخیر با ناکافی خواندن کارهای انجام شده در زمینه مهندسی فرهنگی تاکید کردند که باید این مساله مهم را خیلی جدی تر گرفت. به عبارت دیگر اگرچه در پرونده مدیران فرهنگی کشور برگه های زرینی وجود دارد، اما مهر قبولی برهامش کارنامه آنان هویدا نیست. آنچه رهبری به نام مهندسی فرهنگی، نهضت نرم افزاری و ترسیم نقشه جامع علمی و فرهنگی کشور بیان می دارند صرفاً مباحث نظری و پژوهشی- که با هزینه های هنگفت صورت می پذیرد- و افتخار به آمار تولید مقاله و پیشرفت های صرفاً علمی نیست بلکه ساختن جامعه ای بر مبنای تعالیم دینی و الهی، دارای امنیت، قدرت، رفاه و معنویت برای مردم است. شاید در رسیدن به این هدف والا در پازل فرهنگی کشور مهمترین قطعه مفقوده، عدم نظارت مؤثر، مسامحه در اجرای مصوبات قانونی و حجم متراکم فعالیت های فرهنگی در دستگاههای موازی است که غیر از هدررفت سرمایه های مادی و معنوی عرصه فرهنگ، گاه برنامه های یکدیگر را خنثی نیز می کنند."

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)