چکیده سرمقاله روزنامه‌های ایران

بوی بهبود ز اوضاع... می‌آید!؟
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز دوشنبه خود با اشاره به استعفای فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش، بخشی از سخنان محمود احمدی نژاد در تمجید از وی را در زمان استیضاح بازتاب داده و در ادامه با اشاره به ضعف های وزیر مستعفی آورده است:"رئیس جمهور باید برای مردم توضیح دهد بی‌نظیر یا کم نظیر خواندن عملکرد وزیر و تاکیدبر هماهنگی کامل‌ او با دولت، که در نهایت منجر به شکست تلا‌ش نمایندگان مجلس برای استیضاح وزیر شد، با چه هدفی صورت گرفته است؟ آیا این هم از ابتکارات دوره جدید مدیریت کشور است که هر تصمیمی - حتی موضوعی که بر سرنوشت حدود بیست میلیون دانش‌آموز و معلم تاثیرگذار می‌باشد - باید تنها توسط رئیس جمهور اتخاذ شود؟ آیا بی‌توجهی به مطالبه رسمی و غیررسمی نمایندگان مجلس حتی به قیمت توصیف کم‌سابقه از موفقیت‌ یک وزیر نیز از روش‌های پسندیده‌ای است که به دولت جدید نسبت داده می‌شود؟"

غول گرانی از شیشه درآمده است
روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله امروز خود با اشاره به گزارش هفتگی بانک مرکزی درخصوص قیمت محصولا‌ت کشاورزی، آن را نشانه این نکته دانسته که "گرانی، همسایه و رفیق ماندگار اقتصاد ایران شده است"، و در ادامه می آورد: "دولت نهم که مدعی بود طرح‌ها و برنامه‌های متنوعی برای مساعدت به دهک‌های پایین جامعه و توزیع ثروت در بین اقشار آسیب‌پذیر دارد، تاکنون نتوانسته به وعده‌های خود صورت واقعیت بخشد. این وضعیت افسارگسیخته تنها در نتیجه مجموعه‌ای از سیاست‌های ناهماهنگ، غیرعلمی و نادرست، وضعیتی را برای مردم رقم زده که اصلا‌ح آن نیازمند سالیان درازی برنامه‌ریزی و تدبیرهای هوشمندانه و کارآمد است.در سایه درآمدهای بی‌نظیر نفتی که تنها در دولت جدید به رقم حدود 220 میلیارد دلا‌ر رسیده است، دولت نهم هرچند خود را منتقد سیاست دولت‌های پیشین می‌داند، اما عملا‌ روش‌های اقتصادی دولت نهم تداعی‌کننده برخی از سیاست‌های اقتصادی دولت‌های پیش از انقلا‌ب اسلا‌می است."

در ادامه سرمقاله این روزنامه آمده است: "طبق گزارش‌های درست اما غیررسمی، نرخ تورم در سال جاری 24 درصد است. این ارقام هرچه به پایان سال جاری نزدیک‌تر می‌شویم، شدیدتر و سنگین‌تر خواهد شد. دولت با توجه به درآمدهای استثنایی نفتی در تلا‌ش است که همه چیز را وارد نماید. این سیاست، اقتصاد ایران را به قهقرا می‌برد. اثرات نامطلوب چنین سیاستی را تنها می‌توان با پیگیری صنعت نیشکر و صنایع نساجی در کشور مشاهده نمود. سیاست وارداتی دولت نهم کمر تولید را در ایران خم کرده است. برای اولین بار در سال‌های اخیر تراز تجاری اقتصاد کشاورزی ایران منفی شده است. ارباب اقتصاد نیک می‌دانند که تنها در نتیجه زحمات طاقت‌فرسای دولت اصلا‌حات، تراز تجاری کشاورزی در ایران مثبت شده بود اما با واردات سرسام‌آور موز، انگور، سیب، پرتقال و... این روند سیری منفی به خود گرفته است."

عیار نقد
روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود که به قلم مهدی محمدی نگاشته شده، با اشاره به سخنان اخیر محسن امین زاده در نقد سیاست خارجی دولت نهم آورده است: "یکی از اشتباهات بسیار فاحش دیپلمات های اصلاح طلب همواره این بوده که از همه آنچه می توان آن را سیاست خارجی نامید، به مقادیری بگو و بخند، خوش و بش، تعارفات و مسافرت خارجی بسنده کرده بودند و به همین دلیل است که حالا «اخم آمریکا» را هزینه بزرگ می نامند. آنچه آقایان «هنجارپذیری» می نامند و خود جداً به آن معتقد بودند جز این نبود که هژمونی مسلط و چالش ناپذیری و شکست ناپذیری آمریکا در عرصه روابط بین الملل را دربست بپذیرند و به سقف تعیین شده توسط غرب برای پیشرفت ایران قانع باشند. روشن است که به این معنا دولت نهم کاملا هنجارناپذیر است چون اساسا به هنجارهایی که هدف آنها حفظ و تثبیت برتری آمریکا در روابط بین الملل بوده عقیده ای ندارد. اما به معنایی دیگر دولت نهم کاملا پیش بینی پذیر و تابع هنجارهاست. ایران به تمامی معاهدات بین المللی که عضو آنهاست به طور کامل پای بند بوده و جالب است که تنها چیزی که اکنون از غرب می خواهد این است که به این «هنجارها» پای بند باشد."

کیهان در ادامه با اشاره به این انتقاد امین زاده که "دیپلماسی دولت نهم دستاوردی نداشته"، می نویسد: "جالب است کسانی که غربی-ها حداکثر حاضر شدند UCF را تا پایان خط تولید 4UF با آنها توافق کنند، حالا به خود اجازه می دهند درباره دستاوردهای دولت نهم حرف بزنند و مدعی هم باشند. یک تفاوت مهم دولت نهم با مدعیان اصلاحات این است که این دولت احترام و دستاورد را در سفر خارجی، عکس یادگاری و تیتر روزنامه ها و ثبت سال در مجمع عمومی سازمان ملل نمی داند بلکه آنچه برای آن مهم است امتیازی است که طرف مقابل پای میز، واقعاً حاضر به واگذاری آن شده است. آقای امین زاده لابد خوب می دانند که اکنون چه پیشنهادهایی روی میز ایران است که اگر تنها گوشه چشمی به آنها نشان دهد، همه این سر و صدا که ایشان آن را هزینه های بزرگ می خواند یک شبه دود می شود و به هوا می رود. آنچه اکنون غربی ها حاضرند بر سر آن با ایران معامله کنند چیزی است که اگر کار به دست آقایان اصلاح طلب باقی بود، صد سال دیگر هم امکان ارائه شدن آن به ایران وجود نداشت. حداقل کاری که دولت نهم انجام داده و اصلاح طلبان هرگز توان آن را نداشتند این است که محتوای پیشنهادهای غربی ها را اساساً دگرگون کرده و آن را به سطحی بسیار فراتر از آنچه دیپلمات های اصلاح طلب آن را سطح مطلوب می خواندند ارتقا داده است."

تغییر رویکرد مهمتر از تغییر وزیر
روزنامه سرمایه در سرمقاله امروز خود با اشاره به استعفای محمود فرشیدی، به نظام معیوب آموزشی در ایران پرداخته و می آورد: "با در نظر گرفتن سیستم موجود حتی پس از کناره‌گیری فرشیدی از راس این وزارتخانه نیز امید چندانی برای این وزارتخانه از لحاظ تغییر و تحولات مثبت، گسترده و در جهت منافع قاطبهء فرهنگیان وجود ندارد. گرچه، در شرایط کنونی و در پایان عمر مجلس هفتم می‌توان یادآور شد، سرنوشت این مجلس و نمایندگان آن تا حدود زیادی به برآورده شدن مطالبات فرهنگیان و معلمان بستگی دارد; مساله‌ای که هم مجلس شورای اسلامی و هم قوهء مجریه باید در زمان باقیمانده توجه خاصی را بر آن مبذول کنند . امید است، دولت نهم با بررسی دقیق و انتصاب فردی کارشناس و شایسته در وزارت آموزش و پرورش، این موتور محرکهء توسعهء همه جانبه کشور را در مسیر صحیح قرار دهد.زیرا در فهرست وزارتخانه‌هایی که باید بدون گرایش سیاسی و تحت نظر مدیریتی کارشناسی اداره شوند، وزارت آموزش و پرورش، بی‌تردید درصدر قرار می‌گیرد."

فشار برای بهانه ای که ندارند
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با اشاره به سخنان اخیر البرادعی مبنی بر تحت فشار بودنش از سوی قدرت های بزرگ می نویسد: "نکته ظریفی که در کشاکش بحث های جنجالی مدیر کل آژانس و قدرتهای زورگوی غربی وجود دارد اینست که غربی ها برای آنکه مجبور به ارجاع پرونده ایران به آژانس نشوند و بتوانند آنرا همچنان در شورای امنیت نگهدارند به بهانه ای نیاز دارند که فقط مدیر کل آژانس می تواند آنرا در اختیار آنها قرار دهد. از بد شانسی این قدرتهای زورگو تاکنون چنین بهانه ای از طریق آژانس به دست آنها داده نشده و به همین دلیل اصل مطرح شدن پرونده هسته ای ایران در شورای امنیت یک اقدام غیرقانونی است که مبنای حقوقی ندارد و به تبع آن قطعنامه هائی که تاکنون شورای امنیت علیه ایران صادر کرده است نیز فاقد وجاهت قانونی است و برای ایران الزام آور نمی باشد. آمریکا و کشورهای اروپائی پیرو آمریکا برای آنکه این مشکل را حل کنند به البرادعی فشار می آورند تا بهانه مورد نیازشان را به آنها بدهد."