چکیده سرمقاله روزنامه‌های ایران

خطرهای یک سفر
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز یکشنبه خود با اشاره به شرکت احمدی نژاد در اجلاس سران شورای همکاری خلیج فارس و با تاکید بر این نکته که" احمدی نژاد قرار است در روزهای آینده در اجلاسی شرکت کندکه همه ارکان آن، براستفاده از نام "خلیج ع ربی" بجای خلیج فارس اصرار دارند"، آورده است: "برنامه ریزان سفر احمدی نژاد به دوحه، اکنون باید برای مردم توضیح دهند هدف مشخص از این سفر چیست و با این سفر، چه خطرهایی از کشور دور می شود و یا کدام فرصت های جدید برای کشورمان خلق می گردد که هزینه حضور در جمع همیشه مدعی نسبت به جزایر سه گانه ایرانی را توجیه پذیر می نماید؟ اگر خدای نخواسته در هنگام حضور احمدی نژاد، سران امارات یا اعراب حامی آنها، باردیگر ادعای سست خود را مطرح کردند، آیا برخورد مسئولان ایرانی شبیه برخورد آنها با رییس جمهور قزاقستان خواهد بود که چشم در چشم ایرانی ها، قرارداد 1940 بین ایران و شوروی را به تاریخ سپرد؟"

تصمیمات بدون بازگشت نگیریم
روزنامه اعتماد در سرمقاله امروز خود با اشاره به کوتاه بودن دوره قدرت مداری هر جریان سیاسی از مسئولان دولت نهم خواسته است که تصمیمات "بازگشت ناپذیر" نگیرند و در ادامه افزوده است: "اگر هر دولت و مجلسی هنگام مسوولیت خویش تصمیماتی را اتخاذ کند که امکان عدول از آن در آینده نزدیک و با هزینه کم میسر نباشد در واقع از طرفی اختیارات مسوولان و نمایندگان آینده را محدود و از سوی دیگر آزادی انتخاب را از مردم در دوره های بعدی سلب کرده اند. مثلاً در بحثی که هم اکنون در قالب تبصره های دائمی بودجه کشور مطرح است همین معنا تداعی می کند که دولت و مجلس به اتخاذ تصمیماتی می پردازند که آزادی عمل و میدان مانور را از دولت های آینده می ستاند، اما برخی از مواضع و تصمیمات حتی با تغییر قانون هم قابل بازگشت و اصلاح نیست، مثلاً در سیاست خارجی مدیران کشور باید همواره این امکان را در دسترس داشته باشند که اگر لازم آمد جلوی تحریم ها را بگیرند و از آسیب رسانی آنها ممانعت به عمل آورند ولی برخی از تصمیمات و عملکردها ممکن است از چنان دامنه تاثیری برخوردار باشد که حتی مسوولان آینده هم این امکان و اختیار را از دست بدهند. در دیگر مسائل سیاست خارجی هم همین قاعده وجود دارد و دولت ها موظفند در چارچوبی مشخص و تعریف شده و موافق روح حاکم بر قانون اساسی حرکت کنند تا موضوعات فرازمانی قدرت و رفاه و میدان مانور آیندگان را سلب نکند."

آزمونی بر سر راه چاوز
روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله امروز خود با اشاره به رفراندوم چاوز برای مادام العمر کردن ریاست جمهوری خود در ونزوئلا و با بیان اینکه "تهدید های او برای آمریکا جدی به نظر می رسد "،آورده است: "همه پرسی امروز قانون اساسی که تاکنون موافقان و مخالفان رئیس جمهوری را به میدان کشانده می تواند زمینه ماندن چاوز در قدرت را تا سالیان متمادی فراهم کند. رئیس جمهوری البته چنین تمایلی را به صراحت بیان نکرده است اما مطبوعات غربی عمدتا ترجیح داده اند تا این رفراندوم را به انتخاب میان دموکراسی و استبداد یا برقراری نوعی ریاست جمهوری مادام العمر تقلیل دهند. چاوز در شرایطی که تحلیل ها حاکی از تقریبا مساوی بودن موافقان و مخالفان است، خطاب به هوادارانش گفت: هر کسی که در این همه پرسی رای بله بدهد، طبیعتا به من رای داده است و هر کسی رای خیر بدهد، مسلما به جورج بوش رئیس جمهور آمریکا رای داده است.چاوز سال هاست که واشنگتن را به تلاش برای ایجاد کودتا علیه دولتش متهم کرده است. ونزوئلاحدود 12 درصد از نفت وارداتی به آمریکا را تامین می کند و این در حالی است که چاوز پیش تر نیز نسبت به قطع صادرات نفت به آمریکا هشدار داده بود، اما تاکنون این اقدام را انجام نداده است."

مدیریت تحول درحوزه ها
محمد کاظم انبارلویی در سرمقاله امروز روزنامه رسالت با اشاره به دیدار اخیر سران حوزه های علمیه با آیت الله خامنه ای آورده است: "جمعیت ایران اکنون 70 میلیون است و در چشم انداز بیست ساله شاید به بیش از 120 میلیون نفر برسد. با رشد تحولات جهانی درحوزه فکر و اندیشه و باز تولید اندیشه لیبرال دموکراسی در جهان به عنوان اصلی ترین رقیب اسلام ،ملت ما به بیش از دو برابر روحانیون کنونی برای صیانت از اسلام، نظام و ایران نیاز دارند. نظام فکری اسلامی برای عبور از سد اندیشه سوسیال دموکراسی و لیبرال دموکراسی راهی جز نقد جدی پایه های فکری و مبانی علمی آنها را ندارد. این نقد قطعا منجر به بومی سازی علوم انسانی و علوم اجتماعی می شود. تا وقتی که در دانشگاه ها مشغول بازخوانی علوم غربی و حضور در نهضت ترجمه هستیم از تولید علم در حوزه علوم انسانی باز می مانیم و همچنان به صورت مصرف کننده باقی خواهیم ماند. به هر حال تحول در حوزه ها را باید با یک ساز و کار دقیق و هوشمندانه مهندسی کرد. به طور قطع رهبران این تحول در درجه اول مراجع عالی قدر حوزه ها، فضلا و دانشمندان مدارس دینی هستند و چشم امید مردم به مدیریت این تحول دوخته شده است."

شما هم رفته بودید
حسین شریعتمداری در سرمقاله روز یکشنبه کیهان با بیان اینکه "مدعیان اصلاحات از اصوگرایان خرده می گیرند که شما را با فلسطین چه کار؟"، در پاسخ گفته است که" شما را با اسرائیل چه کار" و در ادامه می نویسد:"جبهه اصلاحات به این پرسش ها پاسخ نمی دهد که: الف: با چه انگیزه ای اینگونه آشکار و بی پرده از اسرائیل و صهیونیست های وحشی و آدمکش حمایت می کند؟ و با وجود این حمایت شرم آور چگونه شعار صلح طلبی و پرهیز از خشونت سر می دهد؟ب: مگر حماس برگزیده مردم فلسطین در یک انتخابات دموکراتیک نیست؟ بنابراین مدعیان اصلاحات که شعار دموکراسی خواهی و مردمسالاری آنها به فلک رسیده است، برای مخالفت- بخوانید کینه توزی و دشمنی- خود با منتخب دموکراتیک مردم فلسطین چه توضیحی دارند؟ ج- چه رابطه احتمالی میان جبهه اصلاحات و اسرائیل وجود دارد که مدعیان اصلاحات نه یک بار و دو بار و سه و... بلکه تقریباً همواره در تخاصم میان مردم مظلوم فلسطین و صهیونیست های وحشی و خونریز، جانب اسرائیل را می گیرند؟... اگر رابطه ای نیست- که انشاءالله نباشد- اینگونه حمایت های پیوسته و بی وقفه از کجا ناشی می شود؟ فرض می کنیم که قدردانی و تشکر چند روز قبل وزارت خارجه اسرائیل از عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت اتفاقی! بوده است و می پذیریم که یقه دریدن همه روزه محافل صهیونیستی در حمایت از مدعیان اصلاحات، تصادفی است و یا فراتر از آن! عرض می کنیم این یقه دریدن ها با هدف بدنام کردن جبهه اصلاحات صورت می پذیرد!... ولی یقه دریدن جبهه اصلاحات برای صهیونیست ها چگونه قابل توجیه است؟ این سینه چاک دادن در دفاع از اسرائیل که از جانب خودتان صورت می پذیرد!"

عدم سرمایه گذاری یعنی قطع صادرات نفت
روزنامه سرمایه در واپسین شماره خود در روز یکشنبه با بیان اینکه "بارها براین نکته تاکید شده که در صورت عدم سرمایه گذاری لازم، صنعت نفت کشور با بحران تولید مواجه خواهد شد اما با این وجود، عزم راسخی برای حل این مشکل در نفت دیده نمی شود"، آورده است: "در شرایط فعلی، بحث تحریم ضربه بزرگی بر صنعت نفت ما وارد کرده است، اگرچه برخی معتقدند می توان سرمایه گذاری داخلی را جایگزین سرمایه گذاری خارجی کرد و از این بابت در مقابل تحریم ها و عدم حضور شرکت های بزرگ خارجی استقامت کرد، اما باید توجه داشت، میزان سرمایه گذاری مورد نیازصنعت نفت، بسیار بیش تر از توان و بودجه کشور است، بنابراین برای حل اساسی مشکل، به سرمایه خارجی نیازداریم، علاوه بر این، از طریق جذب سرمایه گذاری خارجی می توانیم از دانش و آخرین تکنولوژی روز استفاده کنیم وضعف موجود در این خصوص را ترمیم کنیم.در واقع، ایران می تواند از این بحران عبور کند، مشروط بر آن که هر چه سریع تر با جذب سرمایه گذار خارجی، اقدام عملی برای توسعه میادین جدید و تقویت میادین قدیمی را در دستور کار قرار دهد، اگرچه دستیابی به چنین هدفی در شرایط کنونی چندان آسان به نظر نمی رسد."