رادیو زمانه

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۸۶

چکیده سرمقاله‌های روزنامه‌های ایران

فردای حمایت از افراط گرایی در پاکستان
روزنامه اعتماد در سرمقاله روز دوشنبه خود با اشاره به کودتای مجدد پرویز مشرف، و با بیان اینکه تحولات ماه های اخیر دراین کشور فقیر و پرجمعیت احتمال چنین رخدادی را به یقین تبدیل کرده بود، این اتفاق را ناشی از حمایت جریانات سیاسی پاکستان از افراط گرایی دانسته و آورده است: "پدیده یی که امروزه به "طالبان پاکستانی" شهرت یافته در کشوری بروز یافته است که برای 32 سال از سوی نظامیان اداره شده است. پاکستان فقط 28 سال شاهد رهبرانی غیرنظامی بوده است. رهبران این کشور همواره با کودتا، اعدام یا به اتهام فساد مالی قدرت را واگذار کرده اند. سنت دموکراسی برخلاف هندوستان رقیب دیرینه این کشور هیچ گاه ریشه یی عمیق نیافت. امروز از سه نسل رهبران سیاسی پاکستان، مشرف متهم به دیکتاتوری و اجرای دو کودتای نظامی است، بوتو با اتهام فساد مالی از کار برکنار شد و نواز شریف نیز با اتهام مشابهی تبعید شده است.به این ترتیب در شرایطی که حاکمیت سیاسی ارتباط منطقی خود را با توده های شهرنشین از دست داده است، حاکمیت نظامی از شناسایی استقلال دستگاه قضایی امتناع می کند، فقر و عقب افتادگی نماد اصلی بسیاری از شهرهای پاکستان است. بعید به نظر می رسد به این زودی ها بتوان رنگ ثبات و آرامش را در میان 162 میلیون جمعیت این کشور شاهد بود."

شاید پلیس مزاح می‌کند
سرمقاله روزنامه اعتماد ملی به سخنان رئیس پلیس امنیت تهران پرداخته و با ابراز تعجب از این جمله وی که تنها هفت تن از اراذل و اوباش آزاد هستند، می نویسد: "اظهارات رئیس‌پلیس امنیت تهران یک شاهکار است. تهران یک ابرشهر است. ابرشهری با حاشیه‌های فراوان، کودکان فراری، زنان ویژه، اعتیاد، بزهکاری، حاشیه‌نشینی، بیکاری و ده‌ها ابتلا‌ و مشکل اجتماعی و روانی. آمارهای سازمان بهزیستی، معاونت اجتماعی ناجا، معاونت اجتماعی قوه قضاییه، انجمن‌ها و نهادهای مردمی، گویای آمارهای فراوان در رشد تخلف و ناهنجاری‌ها است."

این روزنامه در ادامه سرمقاله اش با اشاره به سیاست های دولت نهم در بخش امنیت داخلی افزوده است: "در دوره مدیریت جدید نیروی انتظامی ضمن تمرکز بر آن سیاست‌ها شدت عمل بیشتری از سوی پلیس به عمل آمد. این اقدام با توجه به تحلیل علل به‌وجود‌آورنده بزه تنها یک عمل پسینی به حساب می‌آید؛ یعنی تا زمانی که علل اصلی وقوع بزه، ناهنجاری و جرم و خلا‌‡‌های قانونی در جامعه وجود دارد دریای تخلفات و بی‌سازمانی اجتماعی از سوی رودهای تخلف آبیاری می‌شود. پس تا زمانی که اقتصاد، مناسبات اجتماعی، اخلا‌ق و هویت فرهنگی جامعه ناکارآمد است، بزهکاری وجود دارد. ما تنها تعدادی از پشه‌ها را حذف می‌کنیم، اما وجود منبع تولیدکننده حشرات موذی که باتلا‌ق‌های عفن و آلوده هستند، پس از سمپاشی اولیه مجددا بازتولید می‌کند. تهران نماد وضعیت اجتماعی ایران است، با مشکلا‌ت و ناهنجاری‌هایش، مانند همه ابرشهرهای جهان. مکزیکوسیتی، ریودوژانیرو، استانبول و... همگی مشکلا‌تی شبیه به یکدیگر دارند، اما به نظر نمی‌رسد پلیس هیچکدام از این شهرها به خود جرأت دهد چنین جمله‌ای را به زبان آورد؛ اینکه تنها هفت نفر از اراذل و اوباش تهران دستگیر نشده‌اند! شاید این اظهارات به ساحت گردن‌کلفت‌های کوچک و بزرگی که از صبح تا شب به چشم ما شهروندان بی‌نوا و بی‌دفاع می‌آیند، برخورد. ولی این امر هم می‌تواند صادق باشد که رئیس‌پلیس پایتخت به مزاح چنین جمله‌ای را به زبان رانده‌اند."

گزاره های کلیدی در تحلیل مسئله عراق
روزنامه کیهان در سرمقاله خود که به قلم مهدی محمدی نوشته شده با بیان اینکه در آمریکا هنوز جمع بندی جامعی از راه حل های بحران خاورمیانه وجود ندارد، به این نکته اشاره کرده که بخشی از هیات حاکمه آمریکا ایران را باعث بی ثباتی در منطقه می دانند و در این باره آورده است: "آمریکایی ها دریافته اند که شانس پیروزی نظامی در عراق وجود ندارد و این بحران ولو راه حلی داشته باشد، آن راه حل حتما غیرنظامی است...امریکایی ها قصد دارند بحران عراق را بین المللی کنند. در واقع اگر چه ورود امریکا به صحنه عراق یک ورود یکجانبه بود، اما حالا در مدیریت صحنه عراق امریکایی ها چاره ای نمی بینند الا اینکه برای کاستن از وزن باری که به تنهایی به دوش گرفته اند دیگران را هم در حدی که تسلط امریکا را بر امور عراق مخدوش نکند وارد صحنه کنند. طراحی نشست های چند جانبه همسایگان عراق اساسا از چنین ایده ای نشأت گرفته است... امریکایی ها مطمئن شده اند که بایداز عراق بیرون بروند منتها پیش از خروج می خواهند لااقل 3 کار بکنند. اول، امریکایی سازی نقاط کلیدی ساختار دولت در عراق خصوصا نفت، ارتش، پلیس و دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی. دوم، به دست آوردن یک موفقیت ولو مقطعی در زمینه امنیت و سوم، تلاش برای تضعیف ایران در منطقه تا آنجا که به قول خودشان پس از خروج امریکا از خاورمیانه منطقه دربست در اختیار ایران قرار نگیرد."

28سال پس از گروگانگیری
روزنامه همبستگی با اشاره به سالگرد اشغال سفارت امریکا ، نسبت به عدم بررسی تبعات این اقدام در طول ۲۸ سال گذشته انتقاد کرده و با تشبیه آن به وضعیت موجود که برآمده از سیاست های دولتی است که دیپلماسی تهاجمی را در دستور کار دارد،به مقوله تحریم ها پرداخته و آورده است: "حال مسأله این است که آیا او، ریـیــس‌جـمـهــور و دیـگــر اعـضـای کـابـیـنـه و مـجـلـس مـی‌پـذیـرند که بخش عمده‌ای از مشکلات ایجاد شده بــرای مـردم در سـال‌هـای اخـیـر نـاشـی از سـیـاسـت‌هـای شـتــاب‌زده، نـسـنـجـیــده، تــوزیــع پــول و اتـخــاذ سـیـاسـت رادیـکـالـی در روابـط خـارجـی مشابه سال‌های نخست انقلاب برای کشور بوده است؟ نگارنده معتقد است که مـجـلـــــس و دولـــــت مـــــی‌تـــــوانـــنـــــد بــــا درک مــطــــالــــب و پیچیدگی‌های آن و پرهیز از شتاب‌زدگی و تصمیمات خلع‌الساعه از فضای کنونی عبور کرده و با اتکا مردم، پـتـانـسـیـل‌هـای داخـلـی و بـهـره‌گـیـری از تـمـام تـجربه‌ها، تحریم‌ها را خنثی کرده و برنامه‌های تدارک دیده شده علیه جمهوری اسلامی را با اتکا به وحدت ملی و اهمیت دادن به همه ایرانیان و به رسمیت شناختن حقوق آنان تـأمـین کنند. ‌مصطفی پورمحمدی برخلاف سخنرانان سال‌های گذشته مراسم 13 آبان که معمولاً با شعار علیه آمـــریـکــا و اســرائـیــل آغــاز و پــایــان مــی‌گــرفــت، بــا نـگــاه واقع‌بینانه‌تر، پرده از تهاجم اقتصادی گسترده علیه ایران در قـالـب تـحـریـم اقـتـصـادی توسط آمریکا و متحدانش بـرداشـت و هـشـدار داد کـه ایـن سـنـاریـو با هدف توقف آهنگ رشد اقتصادی طراحی شده است. به نظر می‌رسد تـشــدیــد تـحــریــم‌هــا عــلاوه بــر تــوقـف رشـد اقـتـصـادی، می‌تواند منجر به نارضایتی نیز گردد. بنابراین در شرایط درهم تنیده‌ کنونی باید تصمیمی اتخاذ شود تا کشور از تحریم‌ و درگیری احتمالی نظامی مصون بماند، نه آن‌که دانـسـتـه و نـدانـسـتـه مـوضع‌گیری‌ها به‌گونه‌ای باشد که مـنـجـر بـه تـشـدیـد تـحـریـم‌هـا و اجـمـاع عـلـیـه جـمـهوری اسلامی گردد."

فرصت استثنائی را از دست ندهیم
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله این شماره خود با بیان اینکه حکومت جمهوری اسلامی از آن رو که قدرت را در اختیار پیروان مذهب جعفری قرار داده ، یک فرصت استثنائی در تاریخ است ، از برخی اختلاف ها که این فرصت را می سوزانند انتقاد کرده و آورده است: "راهی که امام خمینی پیمودن آنرا آغاز کرد راهی طولانی با مقصدی بسیار عالی است . برای رسیدن به آن مقصد فداکاری ها از خودگذشتگی ها تلاش ها و مجاهدت های زیادی لازم است که در راس همه آنها خود را فراموش کردن و همه چیز را در خدمت دین خدا و بندگان خدا قرار دادن قرار دارد. ما هنوز در بند " من " و " ما " اسیر هستیم و در کمند خود محوری ها و خودخواهی ها در جا می زنیم . فداکاری های پیش کسوتان جهاد و شهادت را فراموش کرده ایم و اثبات خود را در نفی آنهمه خدمت و فداکاری و تلاش کم نظیر که در سالهای قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و برای استقرار نظام جمهوری اسلامی شده است جستجو می کنیم."

جمهوری اسلامی در ادامه می افزاید: "این فرصت تاریخی که اکنون در اختیار ما قرار دارد یک فرصت استثنائی است و البته زمینه ایست که خدای متعال فراهم ساخته تا ما اگر اهل علم هستیم دین خدا را یاری نماییم. این یک امتحان الهی است که در جریان آن روشن خواهد شد ما از این فرصت تاریخی برای یاری نمودن دین خدا استفاده خواهیم کرد یا آباد کردن دنیای خود ...امروز بشریت به اسلام نیاز فراوان دارد. فرصت استثنائی حاکمیت نظام جمهوری اسلامی را خدا برای برآوردن همین نیاز در اختیار ما قرار داده است . شرط موفق شدن در انجام این رسالت تاریخی اینست که خود را از اسارت "من " و "ما" رها کنیم و به افق های دورتر بیاندیشیم."