چکیده سرمقاله‌ روزنامه‌های ایران

در شهر چه خبر است؟
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز سه شنبه خود با اشاره به حملات رئیس جمهور و اعضاء کابینه وی به منتقدان و یادآوری انتقادات او از مدیران قبلی کشور به مسئله اخیر درباره بودجه نویسی بی سابقه سال آتی پرداخته و آورده است: "اكنون می توان از آقای رئیس جمهور این پرسش را مطرح كرد كه اگر كسی با زیرپا گذاشتن همه ادعاهای خصمانه در خصوص اركان حاكمیتی ایران و با اعتماد صددرصد به اظهارات دومین مقام كشور، به ارزیابی شرایط ایران بپردازد، قضاوت نهایی او چه خواهد بود؟ آیا مجلسی كه نیازمند هشدار جدی رئیس جمهور برای "تأثیر نپذیرفتن از فشار باندها" می باشد، می تواند با قانونگذاری های مفید و نظارت مستمر، "ریل" صحیح برای حركت "قطار" دولت فراهم كند؟ راستی آیا رئیس جمهور معتقد است تمام نقاط ضعف راهبردی و اجرایی در دولت، شناسایی و مرتفع شده است كه اینگونه در تریبون ها، از تأثیرگذاری برخی فشارها و نقش آفرینی برخی مفسدان در برخی نقاط حساس دیگر كشور سخن می گوید و آنها را مانع پـیـشـرفت كشور معرفی می نماید؟ آیا احمدی نژاد تـصـور مـی كند كه حتی اكثریت اصولگرایان حامی رئیس جمهور حاضرند برخی قضاوت های رئیس و اعضای دولت نهم نسبت به دیروز و امروز سایر قوا را بپذیرند و در این زمینه با دكتر احمدی نژاد همزبانی و همراهی كنند؟!"

از "صداوسیما" تا "رسانه ملی"
روزنامه اعتماد در سرمقاله امروز خود که احمد پورنجاتی آنرا نگاشته با اشاره به عملکرد صدا و سیما در مورد اصلاح طلبان، در اطلاق واژه "رسانه ملی" به صدا و سیما تشکیک کرده و آورده است: "در میان این همه کسانی که به عنوان کارشناس و صاحب نظر در برنامه های گوناگون فرهنگی، سیاسی، مذهبی، خانواده و حتی ورزشی حضور می یابند، کسی از شخصیت های اصلاح طلب نیست. در مناسبت های سیاسی و مذهبی و ملی، هیچ اشاره یی به سخنرانی یا مراسم اصلاح طلبان نمی شود. گویی در این کشور تنها و تنها یک گرایش فکری و سیاسی خاص موجود است و اندیشه و نظر دیگری اساساً وجود ندارد.آیا این شیوه در رفتار یک رسانه مفهومی جز سانسور واقعیت ها دارد؟"رسانه ملی" عنوان شریف و پرظرفیت و موجهی است که اگر صداوسیما بخواهد به آن موسوم باشد باید به لوازم و ملاحظات آن التزام داشته باشد که مهمترین آنها پذیرش واقعیت انکارناپذیر گرایش های سیاسی متفاوت، پایگاه گسترده اصلاح طلبی در جامعه و احترام به دیدگاه های گوناگون و فراهم ساختن امکان حضور این دیدگاه ها در رسانه ملی است. تصور نکنیم که حذف و سانسور رسانه یی یک جریان فکری یا سیاسی، به حذف و نابودی واقعیت آن می انجامد. آنچه حذف یا تضعیف می شود اعتماد مردم به رسانه است."

دریایی از فرصت
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با اشاره به تحولاتی نظیر افزایش قیمت نفت و به زعم نویسنده "پیشرفت های دیپلماتیک در عرصه سیاست خارجی" و آنچه که" پویایی در سیاست داخلی" نامیده، از این گزینه ها به مثابه فرصت یاد کرده و در ادامه با انتقاد از اصلاح طلبان که وضعیت کشور را بحرانی می دانند، آورده است: "بارزترین مسئله ای که اصلاح طلبان ازآن به عنوان تهدید یاد می کنند واکنش کشورهای 1+5 در خصوص فعالیت های هسته ای ایران است. ایجاد شکاف در 1+5 و ناکامی کاخ سفید در تداوم فشارهای یکجانبه علیه تهران این تهدید را صوری وبی اثر ساخته است، ازاین رو یک "تهدید پوشالی" را نباید درقالب "تهدیدی فراگیر " و" خطرناک " مورد استناد قرار داد. قاعده ای که مخالفان اصولگرایی ترجیح می دهند آن را نادیده انگارند. هنگامی که وارد فاز فرصت ها و مصداق یابی آنها می شویم به نتایج قابل توجهی دست پیدا می کنیم، نتایجی از قبیل اینکه فرصت های موجود در ایران مجالی جهت عرض اندام تهدیدات بالقوه خارجی باقی نمی گذارد."

وام دار یا ... ؟!
روزنامه کیهان در سرمقاله خود که به قلم حمید امیدی نگاشته شده، با اشاره به نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات مجلس هشتم به نقش احزاب در این مقطع پرداخته و با انتقاد از عملکرد برخی احزاب نوشته است:"احزاب و گروه ها نیاز به استفاده از تجربه گذشتگان دارند و باید به این نكته توجه كنند كه در شرایطی قادر خواهند بود اعتماد مردم را حاصل نمایند كه خدمتگزار و تضمین كننده مطالبات حقیقی مردم بوده و خود را از دایره شعار و شعارزدگی بیرون آورند. برخی از فعالیت های انتخاباتی احزاب به جای اینكه در راستای اهداف اسلام و نظام باشد، بیش از هر چیز دل دشمن را شاد می كند.متأسفانه طی چند سال اخیر نه تنها این امر محقق نشده بلكه برخی از احزاب باعث هرج و مرج سیاسی، مانع تراشی و تخریب وجهه دستگاههای حكومتی نیز شده اند. برجسته سازی نقاط ضعف و اشكالاتی كه در قوای حاكمه كشور- خصوصاً قوه اجرایی- وجود دارد و عدم طرح موفقیت هایی كه حاصل می شود، باعث ترویج نوعی دلسردی بین آحاد مردم می گردد. وقتی عضو مركزی یكی از احزاب می گوید كه حتی یك نقطه مثبت در كارنامه دولت نمی بیند و دیگری - به طعنه- منكر وجود رئیس جمهور می شود! و صدها مصداق دیگر كه بیانش چیزی جز تلخكامی در پی ندارد، آیا حاصل آن جز القاء یأس و دلسردی بین مردم است؟"

ترکیه، دلال دوم
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروزش با اشاره به نشست سه جانبه اسرائیل،فلسطین و ترکیه برای فراهم کردن مقدمات کنفرانس صلح خاورمیانه موسوم به "کنفرانس پاییزی" از رفتار دولت ترکیه به شدت انتقاد کرده و آورده است: "سیاست میانجی گری دولتمردان كنونی تركیه میان رژیم صهیونیستی و فلسطینی ها كه با توجه به واقعیت های موجود نمی توان آنرا یك میانجی گری واقعی دانست و عنوان دلالی برای صهیونیست ها برای آن مناسب تر است با خواسته های آن دسته از مردم تركیه كه این دولتمردان را بر سر كار آورده اند در تضاد است . جای اندكی تردید نیست كه مردم تركیه در برابر این اقدام دولتمردان خود عكس العمل نشان خواهند داد. علاوه بر این عكس العمل مردمی كه پایگاه حزب حاكم و دولتمردان كنونی تركیه را متزلزل خواهد ساخت قطعا میانجی گری تركیه برای تحقق طرح سازش به جائی نخواهد رسید و این هزینه گزاف را دولتمردان تركیه در مقابل چیزی كه به دست نخواهند آورد خواهند پرداخت . مذاكره با محمود عباس و توافق با وی مشكلی را برای رژیم صهیونیستی حل نخواهد كرد زیرا محمود عباس مهره آمریكا و رژیم صهیونیستی است و برای آنها چیزی كم نمیگذارد لكن اصولا در میان ملت فلسطین جایگاهی ندارد و تعهدات وی بهیچوجه برای مردم فلسطین و گروه های فلسطینی الزام آور نیست . در این میان فقط نام ننگی برای دولتمردان تركیه باقی میماند كه افكار عمومی جهان اسلام آنها را ادامه دهندگان راه ننگین رژیم كمپ دیویدی مصر كه برای صهیونیست ها دلالی كرد ولی كاری از پیش نبرد تلقی خواهد كرد و این برای كسانی كه با آرمان های اسلامی و حمایت های مردم مسلمان به زمامداری رسیده اند نه تنها زیبنده نیست بلكه خسرانی بزرگ است . انتظار اینست كه دولتمردان تركیه هوشیاری به خرج دهند و از نیمه راهی كه وارد آن شده اند برگردند تا مبادا عنوان دلال دوم صهیونیسم بعد از رژیم مصر را به خود اختصاص دهند."