گزیده سرمقاله‌ روزنامه‌های صبح ایران

رویش در بستر هویت ملی
روزنامه کیهان در سرمقاله آخرین شماره خود به قلم محمدسعید مدنی با اشاره به دیدار اخیر آیت الله خامنه‌ای با دانش آموزان بسیجی، به ذکر پاره‌ای از سخنان وی پرداخته و با بیان تلویحی این‌که "رهبری نماد هویت ملی است"، آورده است: "چه خوب است برای پرهیز از غفلت و خنثی کردن القائات و تبلیغات دشمنان که گهگاه از حلقوم کسانی که ظاهر و شناسنامه ایرانی دارند خارج می شود، هر از گاهی به این سؤال که پاسخ آن روشن و بدیهی است، پاسخ دهیم که به راستی چه چیزی و کدام عامل چنین تحولی را در این ملت به وجود آورد و جایگاه او را در نزد جهانیان تا این اندازه ارتقاء داده است؟ آیا پاسخ چیزی جز اسلام و بازگشت به هویت ملی است؟ این هویت ملی که اساس هر تحول و پیشرفتی است، چیست و معنایش کدام است؟"

به شرطی که دیگران بگذارند
روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله روز پنجشنبه خود، به اظهارات محمود احمدی نژاد درباره برکناری بیش از ۴۰ مدیر دولتی پرداخته و با ذکر این نکته که اعلام این خبر در جمع خبرنگاران با هدف استفاده تبلیغاتی صورت گرفته است، می‌نویسد:"سوال آن است، چرا رئیس‌جمهور این خبر را در بین خبرنگاران اعلام می‌نماید؟ از این تاکتیک چه سودی را برای خویش متصور است؟ آیا رئیس‌جمهور نمی‌خواهد در سال‌های میانی ریاست‌جمهوری از توسن رفتارهای شبه تبلیغاتی دست بردارد؟ بدیهی است در جامعه‌ای که عوام‌زدگی والاتر از علم‌زدگی ارزیابی می‌شود، بی‌ثباتی مدیریتی از ثبات مدیریتی ارجح است و مناصب نه براساس شایستگی و قابلیت که مبتنی بر روابط و سوابق قدیمی سامان می‌یابد، چنین موضع‌گیری‌هایی در میان برخی از طبقات اجتماعی حمل بر انقلابی‌گری و عملی موثر تلقی می‌شود. اما پس از آن استفاده اولیه، جامعه از خود می‌پرسد با این همه تخریب گذشته، فحاشی و تحقیر مدیران قبلی، رفتارهای غیرقابل محاسبه و ایجاد فضای روانی نامناسب برای مدیران چه سهمی گیر جامعه می‌آید؟ در این میان به مردم چه می‌رسد؟ تغییر مدیران چه بد، چه خوب به خودی خود یک فضیلت نیست، اگر تغییر مدیریت موجب ارتقای رفاه، بالا بردن سطح سعادت، امید به زندگی و راه افتادن چرخ‌های زندگی مردم شود، این اقدامی مثبت است، در غیر این صورت بازی با عواطف و سرانجام برهم زدن قواعد پذیرفته شده سنت مدیریت در یک کشور است."

آقای رئیس جمهور متشکریم،"جایزه " دریافت شد!
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله پنجشنبه خود، با اشاره به گفته‌های هفته قبل وزیر ارشاد و رئیس‌جمهور مبنی بر تعیین جایزه برای روزنامه‌های منتقد، به ذکر برخی از محدودیت‌های ایجاد شده برای این روزنامه از جمله عدم توزیع در خطوط هوایی و... اشاره کرده و آورده است: "...اکنون وظیفه داریم به اطلاع آقای رییس جمهور و کسانی که در روزهای اخیر بارها سخن آقای احمدی‌نژاد در خصوص "تشویق رسانه‌های منتقد" را شنیده‌اند برسانیم که تشویق‌نامه رییس‌جمهور و جایزه ایشان وصول شد. روز گذشته در چهلمین روز پس از پایان زمان مربوط به نوبت دوم یارانه، سهمیه روزنامه آفتاب یزد با کاهش بیش از 60 درصدی نسبت به دو نوبت قبلی - که آن هم قابلیت اعتراض داشت - در اختیار قرار گرفت. البته در نیت خیر مسئولان مربوطه تردید نداریم و مطمئن هستیم که می‌خواهند با تحمل مشکلات فراوان‌تر، از اجر معنوی بیشتر و پاداش اخروی بزرگ‌تر بهره‌مند شویم... برای مدیران آفتاب یزد مشخص نیست که سایر روزنامه‌ها چه خواهند کرد، اما تردیدی نداریم که اجر افشاگری‌ها، هشدارها و انتقادهای آفتاب یزد را در مرحله اول از بارگاه الهی و در مرحله دوم از خوانندگان وفاداری دریافت کرده و می‌کنیم که با تلفن‌ها و پیام‌های خود، ما را به ادامه راه تشویق می‌کنند. کاهش بی‌سابقه یارانه نیز گواه غیرقابل تردید بر اثرگذار بودن این انتقادهاست... پس به اطلاع آقای رئیس‌جمهور می‌رسانیم که" تشویق نامه موردنظر ایشان را دریافت کردیم" و اکنون به انتظار رهنمودهای ارزنده خوانندگان روزنامه می‌نشینیم تا تنها ما را برای جبران گرا‌سازی دولتی کاغذ - که در مقایسه با اسفندماه 85 هزینه ماهیانه روزنامه را حداقل سیصد میلیون ریال افزایش داده است- یاری نمایند!"

در آغوش مارکسیست‌های شکست‌خورده
روزنامه همبستگی در سرمقاله آخرین شماره خود که سعید ابوطالب، نماینده تهران در مجلس آن را نوشته، با بیان اینکه "عده‌ای مجلس را به گروگان گرفته‌اند و به جای آن تصمیم می‌گیرند"، می‌نویسد: "مجلس اکنون به گروگان عده‌ای در می‌آید که به‌جای مجلس تصمیم می‌گیرند، به‌جای مجلس سخن می‌گویند، به‌جای مجلس با دولت به تـعـامـل می‌نشینند، اقلیتی که پیش از این هم پنهان شده پشت شعارهای دینی و انقلابی همچون ذوب در ولایـت، مـجـال نـقـد و نـظـارت را از نمایندگان واقـعی مردم می‌ستاندند. نمایندگان، دولت را نقد مـی‌کـنـنـد، نـظـارت می‌کنند، پرسش‌گری می‌کنند، تـذکر می‌دهند، نهیب می‌زنند چون برای همین از مردم رای گرفته‌اند. در مقابل آنان دلگیر می‌شوند، اخم می‌کنند، متهم می‌کنند، شکایت می‌کنند، چون نـمـی‌خـواهند به قانون اساسی تن بدهند."

نویسنده در ادامه با ذکر اتفاقی در مجلس که پس از یکی از سفرهای رییس‌جمهور به خارج از کشور روی داده، آورده است:"خـودشـیـفتگی فرد را دچار توهم توطئه می‌کند. توهم توطئه حتی از سوی نزدیکان خود به این صورت است که وقتی نمایندگان بـه معاون رییس جمهور بابت رفتار غیردیپلماتیک وی در یک جلسه خارج از کشور تذکر می‌دهند، او آشـفـتـه مـی‌شـود و نـمـایـنـدگـان مـردم را بـه تـوطئه سازمان‌یافته علیه دولت متهم می‌کند که اگر آن روز مـجـلـس حـسـب وظـایـف قـانـونـی خـود بـا مـعاون مـتـخـلـف ریـیـس‌جـمـهـور بـرخورد می‌کرد، امروز صدها میلیون دلار بابت بی‌تدبیری و خودشیفتگی ایشان در پرونده سر سرباز هخامنشی از جیب ملت نمی‌رفت و با پنهان‌کاری شکست‌های پی‌درپی در دادگاه‌های میراث فرهنگی در خارج از کشور را که باعث وهن این ملت بزرگ و تاریخ بلند و سترگش شـد را پـیـروزی نـمـی‌خوانند. عجبا که همین جمع، سخن از عدالت می‌گوید، درحالی‌که عدالت در یک جامعه اخلاقی و در یک بستر فرهنگی شکل می‌گیرد. چگونه می‌توان از اخلاق اسلامی و عدالت اجتماعی سـخـــن گــفـــت، امــا در پــارادایــم نـظــام ســرمــایــه‌داری انـدیـشـیـد؟ یـا مـارکـسـیـسـت‌هـای شـکـست‌خورده و به زبـالـه‌دان تـاریخ پیوسته را در آغوش کشید. آیا با این روش‌هـا هـویـت مـلـی، دیـنـی و انقلابی این ملت ذبح نـمـی‌شود؟"

همبستگی در پایان سرمقاله خود می‌نویسد:"کـوچـک شمردن و بی‌اعتبار ساختن مجلس از سوی کانون‌های قدرت و از سوی نوعی نگرش در درون مجلس هفتم، نتیجه عدم اعتقاد به هر دو رکن مـــردم‌ســـالاری دیــنـــی اســـت. مــردم‌ســالاری یـعـنــی حکومت مؤمنان منتخب مردم بر مردم. اگر شما به مـردم‌سـالاری اعـتـقـادی نـداریـد که ندارید، چون مـجـلـس را بـه‌عـنـوان تـعـیـیـن مـردم‌سـالاری نظام، توانمند و مقتدر نمی‌پسندید، دست از سر این ملت بـرداریـد."