رفسنجانی: سکوت قبرستانی گذراست

اکبر هاشمی رفسنجانی امروز با انتقاد از ایجاد خفقان در برخی کشورهای توسعه نیافته، امنیت در "سکوتِ قبرستانی" را " گذرا" توصیف کرد که به گفته وی باید "با بی‌رحمی ادامه یابد."

اکبر هاشمی رفسنجانی در همایش باز سازی عراق که روز یکشنبه در تهران برگزار شد. ایسنا

هاشمی رفسنجانی، رییس جدید مجلس خبرگان، که پس از انتخاب به این سمت به شکل محسوسی بر حجم فعالیت های سیاسی خود افزوده است، در آخرین سخنرانی خود در همایش "بازسازی عراق" سخنان کم سابقه‌ای درباره اوضاع امنیتی منطقه و حکومت‌های دیکتاتور گفت.


به گزارش ایسنا، هشمی رفسنجانی که در همایش "بازسازی عراق" سخنرانی می‌کرد، دو ملت ایران و عراق را از لحاظ فکری، جغرافیایی و سیاسی و نیز سرنوشت مشترک در منطقه نیازمند همکاری همه‌جانبه توصیف کرد و اظهار داشت: "برای منطقه همکاری ایران و عراق ضروری‌ترین پدیده‌ای است که باید اتفاق بیفتد اما در دوران گذشته یا این همکاری‌ها نبوده و یا کم بوده است."



وی ادامه داد: "در زمان پهلوی در ایران و صدام در عراق چنین فرصتی پیش نیامد و بعد از پیروزی انقلاب که انتظار می‌رفت این زمینه ایجاد شود جنگ تحمیلی این فرصت را از دو ملت گرفت و بعد از رفتن صدامیان نیز شرایطی که اشغالگران و شورشیان ایجاد می‌کنند در این راستا ایجاد اختلال می‌کند."

هاشمی رفسنجانی مهم‌ترین شرط برای توسعه‌ تجارت، انتقال دانش و فن و همکاری‌ها را امنیت عنوان کرد و آن را اساسی‌ترین نیاز امروز جهان و به خصوص منطقه‌ خاورمیانه و میان دو کشور ایران و عراق دانست.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران در ادامه با انتقاد از سیاست "امنیت و سکوت قبرستانی" که در برخی کشورها و نیز در عراق زمان صدام اتخاذ شده بود، یادآور شد: "در کشورهایی که امنیت و سکوت قبرستانی ایجاد می‌شود توسعه‌ پایدار وجود ندارد چون ملت‌ها نمی‌توانند به آینده امیدوار باشند امنیت در سکوت قبرستانی گذراست و با بی‌رحمی نیز باید ادامه یابد."

وی ادامه داد: "گاهی مسائل کشور ضدامنیت می‌شود که دولت‌ها از این وضع می‌ترسند و سعی می‌کنند فضا را امنیتی کنند تا مردم را بترسانند."

رفسنجانی این شرایط را نوعی برون‌فكنی حکومت‌ها توصیف كرد كه می‌خواهند با دشمن‌تراشی خارجی مردم را ساکت نگه دارند.

وی این سیاست را "بسیار شوم " خوانده و هدف از آن را "دشمن‌تراشی" دانست که در سایه‌ آن فرصتی پیش می‌آید تا مردم ساکت شوند و حکومت جابرانه ادامه یابد و فرصت کار از مردم گرفته شود.

رییس مجلس خبرگان افزود: "در دوران قبل از انقلاب دو کشور با بزرگ‌ترین خطر نسبت به یکدیگر ملت‌هایشان را اسیر کرده بودند و قدرت‌های جهانی شامل شوروی در عراق و آمریکا در ایران از این شرایط برای منافع خود استفاده می‌کردند."

رفسنجانی سابقه‌ روانی پیش از انقلاب را نیز عامل جنگی توصیف کرد که هشت سال وقت و امکانات دو کشور را منهدم کرد.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران در ادامه با انتقاد از سیاست عراق بعد از جنگ ایران و عراق، گفت: "متأسفانه عراق به سمت توسعه نرفت و صدام به جای این‌که این سیاست را انتخاب کند به خاطر مشکلش با کردها از یک طرف و شیعیان از طرف دیگر و نیز مردم مؤمن اهل سنت سیاست فرافکنی را ادامه داد و این بار به کویت حمله کرد و به ماجراجویی دیگری پرداخت."

وی نامه‌ صدام در جریان مکاتبات دو طرف با خود را مورد اشاره قرار داد و گفت: "اواخر جنگ بین من و صدام نامه‌ای رد و بدل شد و صدام در نامه‌ای نوشت که ما با شما 800 کیلومتر مرز مشترک آبی داریم؛ هر چه فکر کردم این مرز کجاست نفهمیدم، به ذهنم رسید که او مدعی مالکیت سواحل جنوب است، یعنی از کویت تا امارات."

وی ادامه داد: "در جواب نامه نوشتم که این مرز آبی را مشخص کنید، اما به سفری که به کویت رفتم امیر کویت گفت که آن سئوال شما بسیاری از مسائل را روشن کرد. صدام به این سوال جواب نداد، اما ما خودمان آن را پیدا کردیم."

هاشمی رفسنجانی با طرح این موضوع حرکت بعدی صدام را ضدامنیتی عنوان کرد و گفت: "معلوم بود که کشورهایی که برای خودشان منافع امنیتی تعریف کرده‌اند حضور صدام را تحمل نمی‌کنند و نتیجه‌ آن لشگرکشی‌ها و تحریم‌های اعمال‌شده بود."

وی عراق بعد از جنگ را نیازمند یک دوره‌ آرامش دانست تا از این طریق بازسازی کند، اما صدام نه تنها بازسازی نکرد بلکه بیشتر هم تخریب شد و نهایتا منجر به اشغال عراق شد و مصیبت چند برابر گشت.
به گفته‌ وی، امروز دنیا شاهد اشغال عراق به عنوان عزیزترین نقطه در دنیای اسلام به لحاظ مسائل مختلف است.

هاشمی رفسنجانی گرفتاری، شورش، تروریسم، اشغال و ناامنی را از جمله مشکلات عراق توصیف کرد که امروز اگرچه در مناطقی از شمال و جنوب با همت مردم فضای کار ایجاد شده اما باید همکاری‌ها ادامه یابد تا فضای امنی برای کار و همکاری به عنوان الهام‌بخش در منطقه شاهد باشیم.

وی گفت: "این ناامنی‌ها محصول اشغال و سیاست‌های برون‌فکنی و دوره‌ دیکتاتوری غیرقابل قبول عراق است. مردم عراق استحقاق زندگی‌های سطح بالا دارند لذا باید بخش خصوصی با خیال راحت پایه‌های کار خود را تحکیم کند و دولت‌ها نیز در همه‌ی زمینه‌ها همکاری کنند."