تجربه ناصر زراعتی تجربه بسیاری از نسل انقلاب است. در دوره ای که انگشت درکرده بودند و غیرخودی می جستند و هر رسانه ای را بعد از آن بهار شکوفان رسانه ای نابود می کردند، بسیاری از ما مانند زراعتی کتابها و روزنامه هامان را در کیسه و کیف و چمدان پنهان کردیم. هنوز کتابهای بسیاری در انبار و صندوقحانه ها و چاهها و هر سوراخی که بشود فکرش را کرد پنهان است. زراعتی هم که نمی توانست از آنهمه کتاب و دفتر و فکر و رسانه و روزنامه بگذرد همه را در زیرزمین یا شاید آب انبار قدیمی خانه پنهان کرد و روی در ورودی را هم چنان پوشاندند که از کف حیاط بازشناخته نشود. بیست سال بعد او بالاخره تصمیم گرفت این دفینه ها را بیرون آورد. دفینه هایی که سرنوشت نسلی را نشان می دهند که آنها را تولید کرد. ... ...
نظرهای خوانندگان
کار بسیار جالبی بود. متاسفانه من فکر می کنم بخش زیادی از متون انقلابی و حزبی و سیاسی ه پیش از انقلاب منتشر شده اند در اثر تنگ نظری عده ای از بین رفته باشند. البته هنوز جای امید آن است که بخشی از این متون در جایی مثل کتابخانه ملی محفوظ مانده باشد هر چند که در اختیار عموم یا محققان نباشد. بد نیست نهادی مثل کتابخانه ملی فراخوانی صادر کند برای جمع آوری اینگونه متون با کمک آرشیوهای شخصی و غیره تا بخشی از تاریخ ما از بین نرود.
جناب آقای زراعتی عزیز، با انده بسیار سرنوشت کتابهای شما را تماشا کردم.بسیار بجا بود که آنرا برای ما نشان دادید و امیدوارم همه این فیلم را ببینند، حتی آنهایی که معتقدند که عربها کتابخانه های ایران را آتش نزدند. این بهترین نمونه است برای اثبات وقایع مشابه که در این مملکت با یورش منادیان جهل و جنون صورت می گیرد.
برایتان تندرستی و موفقیت آرزو میکنم.
هوشنگ معین زاده
Drood bar shuoma:
While I was looking at your clip a reletive who is with me from Iran told me similar expreinces and said they throw away all their books between Tehran and Varamin
This a sad story of our life in Iran
Thank you again
Eradatmand
Piruz
متاسفانه در کشورهایی مثل ایران است که این چنین با تاریخ و فرهنگ و اسناد برخورد خصمانه می کنند که این مجموعه ها باید دفن شوند و در معرض خطر پوسیدگی نابود گردند . این مجموعها باید در کتابخانه ها و مکانهای تحقیقاتی باشند . وقایع به اشکال گوناگون در تاریخ تکرار میشوند . هنگام حمله ی اعراب به ایران خیلی از کتابها و اسناد مکتوب گوناگون از بین رفت . و حال به شکل دیگر این واقعه تکرار می شود . کاش می شد به انانی که این چنین ذخایر عظیم رادر اختیار دارند و در زیر خروارها خاک دفن کرده اند انان را بیرون بکشند وبه خوبی از مراقبت کنند . نسل اینده به شدت به ان نیاز دارد . من فکر میکنم این بهترین هدیه و ارثیه ست . همین
آقای زراعتی عزیز
از دیدن فیلم بسیار متاثر شدم. متاثر از اینکه ما یا مورد هجوم بیگانان خارجی قرار گرفتیم و کتاب ها و تاریخمان را دفن کردند و یا بیگانان داخلی که چنان هجوم و کشتاری بوجود آوردند که حتی ما با دست های خود ناچار به دفن اسناد و آثار مکتوب و تاریخ سرزمین مان شدیم . درست این داستان برای برادر من هم پیش آمد که کلی فیلم ها و عکس های زیبایی که از دوران انقلاب و بعد از انقلاب از مردم و جریان های سیاسی متفاوت گرفته بود و خیلی هم باارزش بودند وقتی که مجبور به ترک شهر مان شد همه را به یکی از بستگان داد تا محافظت کند و بعد از آرامش دوباره پس بگیرد. این شخص هم با نیت خوب همه را خار ج از شهر در یک جعبه ای دفن می کند که وقتی بعد از مدت ها به سراغ آنها رفتند فقط با خاکستر این اسناد تاریخی مواجه شدند.....واقعا درد آوره.... یادمه چقدر حال همه ما بعد از شنیدن این خبر بد شد....
به امید آزادی اندیشه و بیان در میهنمان
نظرهای خوانندگان
کار بسیار جالبی بود. متاسفانه من فکر می کنم بخش زیادی از متون انقلابی و حزبی و سیاسی ه پیش از انقلاب منتشر شده اند در اثر تنگ نظری عده ای از بین رفته باشند. البته هنوز جای امید آن است که بخشی از این متون در جایی مثل کتابخانه ملی محفوظ مانده باشد هر چند که در اختیار عموم یا محققان نباشد. بد نیست نهادی مثل کتابخانه ملی فراخوانی صادر کند برای جمع آوری اینگونه متون با کمک آرشیوهای شخصی و غیره تا بخشی از تاریخ ما از بین نرود.
-- حمید ، Feb 16, 2008Salaam
-- Chamran ، Feb 17, 2008very nice
جناب آقای زراعتی عزیز، با انده بسیار سرنوشت کتابهای شما را تماشا کردم.بسیار بجا بود که آنرا برای ما نشان دادید و امیدوارم همه این فیلم را ببینند، حتی آنهایی که معتقدند که عربها کتابخانه های ایران را آتش نزدند. این بهترین نمونه است برای اثبات وقایع مشابه که در این مملکت با یورش منادیان جهل و جنون صورت می گیرد.
-- هوشنگ معین زاده ، Feb 23, 2008برایتان تندرستی و موفقیت آرزو میکنم.
هوشنگ معین زاده
Drood bar shuoma:
-- Piruz Prastuy ، Feb 23, 2008While I was looking at your clip a reletive who is with me from Iran told me similar expreinces and said they throw away all their books between Tehran and Varamin
This a sad story of our life in Iran
Thank you again
Eradatmand
Piruz
متاسفانه در کشورهایی مثل ایران است که این چنین با تاریخ و فرهنگ و اسناد برخورد خصمانه می کنند که این مجموعه ها باید دفن شوند و در معرض خطر پوسیدگی نابود گردند . این مجموعها باید در کتابخانه ها و مکانهای تحقیقاتی باشند . وقایع به اشکال گوناگون در تاریخ تکرار میشوند . هنگام حمله ی اعراب به ایران خیلی از کتابها و اسناد مکتوب گوناگون از بین رفت . و حال به شکل دیگر این واقعه تکرار می شود . کاش می شد به انانی که این چنین ذخایر عظیم رادر اختیار دارند و در زیر خروارها خاک دفن کرده اند انان را بیرون بکشند وبه خوبی از مراقبت کنند . نسل اینده به شدت به ان نیاز دارد . من فکر میکنم این بهترین هدیه و ارثیه ست . همین
-- مرتضی ، Feb 24, 2008آقای زراعتی عزیز
-- اختر ، May 2, 2008از دیدن فیلم بسیار متاثر شدم. متاثر از اینکه ما یا مورد هجوم بیگانان خارجی قرار گرفتیم و کتاب ها و تاریخمان را دفن کردند و یا بیگانان داخلی که چنان هجوم و کشتاری بوجود آوردند که حتی ما با دست های خود ناچار به دفن اسناد و آثار مکتوب و تاریخ سرزمین مان شدیم . درست این داستان برای برادر من هم پیش آمد که کلی فیلم ها و عکس های زیبایی که از دوران انقلاب و بعد از انقلاب از مردم و جریان های سیاسی متفاوت گرفته بود و خیلی هم باارزش بودند وقتی که مجبور به ترک شهر مان شد همه را به یکی از بستگان داد تا محافظت کند و بعد از آرامش دوباره پس بگیرد. این شخص هم با نیت خوب همه را خار ج از شهر در یک جعبه ای دفن می کند که وقتی بعد از مدت ها به سراغ آنها رفتند فقط با خاکستر این اسناد تاریخی مواجه شدند.....واقعا درد آوره.... یادمه چقدر حال همه ما بعد از شنیدن این خبر بد شد....
به امید آزادی اندیشه و بیان در میهنمان
Dorou bar shoma
-- Pegah Ahmadi ، Feb 4, 2010share mikonam
اگر دو باره نیاز به تدفین کتاب گرفتید در صندوق آهنی بگذارید و سپس مدفون کنید تا به این روز نیفتد. از تجربه ی من بیاموزید
-- علیرضا ، Feb 5, 2010We shall return, naser jan don't worry.
-- Pouya ، Apr 7, 2010