| خانه > پرسه در متن > باشگاه کتاب > از کاتالونیا تا سیگار در نمایشگاه کتاب فرانکفورت | |||
از کاتالونیا تا سیگار در نمایشگاه کتاب فرانکفورتناصر غیاثیپنجاه و نهمین نمایشگاه کتاب فرانکفورت امسال هم مثل سال‌های گذشته، از رویدادهای مهم فرهنگی در آلمان و چه بسا در جهان بود. اجازه بدهید با اعداد و ارقام شروع کنم: در این نمایشگاه که بزرگ‌ترین نمایشگاه کتاب جهان است، نزدیک به ۷۵۰۰ ناشر از صد و هشت کشور جهان شرکت داشتند و ۳۹۰ هزار عنوان کتاب عرضه کردند. با وجود اعتصاب راننده‌های لوکوموتیو، نزدیک به ۲۸۳ هزار نفر از نمایشگاه بازدید نمودند.
سه روز نخست نمایشگاه دست اندرکاران امر کتاب، اعم از نویسنده و ناشر و گرافیست و روزنامه‌نگار و مترجم اختصاص داشت که تعدادشان بالغ بر ۱۵۵ هزار نفر می‌شد. دو روز بعدی نمایشگاه برای بازدید عموم، آزاد بود. نمایشگاه در شش سالن بزرگ برپا شد که بزرگ‌ترین غرفه در اختیار «نشر مذاهب جهان» قرار داشت. سالن شماره‌ی سه شلوغ‌ترین سالن نمایشگاه بود که در آن به طور عمده ناشرین کتاب‌های درسی و کتاب کودکان و کمیک حضور داشتند. این نمایشگاه در واقع محلی است برای رد و بدل کردن اطلاعات درباره‌ی کتاب‌های تازه، خرید و فروش حق چاپ و ترجمه، معرفی کتاب و تماس نزدیک با خواننده؛ در یک کلام بازار تجارت کتاب. ۳۰ درصد مساحت نمایشگاه در اختیار نشر الکترونیکی (دیجیتال) قرار گرفته بود که شامل کتاب‌های شنیداری، کتاب‌های الکترونیکی و دیسک‌های فشرده می‌شود. در نمایشگاه فرانکفورت، این حقوق کتاب است که مورد معامله قرار می‌گیرد و نه خود کتاب. قرار نبود در غرفه‌ها، کتاب خرید و فروش بشود؛ اما در بسیاری غرفه‌ها می‌شد دید که کتاب خریداری می‌شود. بیرون از نمایشگاه اما، دم در ورودی، کتاب‌های دست دوم و آنتیک برای فروش عرضه می‌شد. کاتالونیا دیگر کجاست؟
تصمیم مقامات کاتالونیا مبنی بر اعزام آن دسته از نویسندگان و شاعرانی که فقط به زبان کاتالونیایی می‌نویسند، منجر به بحث‌های زیادی در اسپانیا و آلمان شد. چون به این ترتیب از نویسندگان اسپانیایی‌زبان دعوت رسمی نشده بودند. مثلاً در ابتدا هیچ دعوتی از کارلوس رویز زافون (که رمان اخیرش «در سایه‌ی باد» جزو پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان بوده) به عمل نیامد و موجب اعتراضات فراوانی شد. پس از آن اما از او و چند نویسنده‌ی دیگری که به زبان اسپانیایی می‌نویسند، دعوت به عمل آمد که همه از پذیرفتن‌اش سر باز زدند. کارمه ریرا نویسنده‌ی زنی که به زبان کاتالونیایی می‌نویسد، می‌گوید: «این تصمیم (دعوت از نویسندگانی که فقط به زبان کاتالونیایی می‌نویسند) برای نسل من، تصمیمی سیاسی است. چون زبان کاتالونی، زبانی است که همیشه سرکوب شده بود. ناشر من می‌گفت: «نوشتن به این زبان اشتباه بزرگی است.» میهمانان آتی الیف شفک، نویسنده‌ی زن ترک می‌گوید: «رسانه‌ها بیشتر درباره‌ی موضوعات سیاسی در ترکیه گزارش می‌دهند. ما می‌خواهیم از ادبیات و فرهنگ بگوییم. نمایشگاه کتاب می‌تواند پلی باشد.» به نظر گونتر گراس ترکیه «انتخاب بسیار بجایی است. صحنه‌های ادبی در ترکیه بسیار سرزنده‌اند.» سال دیگر چین و سپس آرژانتین مهمان نمایشگاه خواهند بود. سایه‌ی دوریس لسینگ مارسل رایش رانیسکی مهم‌ترین و معروف‌ترین منتقد آلمانی گفت «دو سه کتاب بیشتر از لسینگ نخوانده‌ام که آن‌ها هم در خاطرم نمانده است. من از تصمیمات این چنینی کمیته‌ی نوبل سر در نمی‌آورم.» از گراس تا شواردنادزه
جایزه، جایزه جایزه‌ی صلح، مهم‌ترین جایزه‌ی نمایشگاه که از طرف اتحادیه‌ی ناشران آلمان اهدا می‌شود، امسال به شاوئل فریدلندر تاریخ‌دان اسراییلی به خاطر تحقیقات‌اش در مورد هولوکاست تعلق گرفت. اورهان پاموک نیز از برندگان این جایزه بوده. ایران از طرف دیگر هزینه‌ی بالای سفر با امکانات محدود مالی ناشرین مستقل ایرانی هم‌خوانی ندارد. با این وجود از ناشرین غیردولتی ایران نشر چیستا، نشر ماه‌ریز، انتشارات روشنگران و انتشارات «شلفین» از شهر ساری در غرفه‌های کوچکی کتاب عرضه می‌کردند و «انتشارات کاروان» برای نخستین بار به شکل آنلاین در نمایشگاه حضور داشت. انتشارات «حوض نقره» نیز به عنوان بازدیدکننده به نمایشگاه دعوت شده بود. البته این ناشرین به هزینه‌ی «اتحادیه‌ی ناشران و کتاب‌فروشان آلمان» در نمایشگاه حضور یافته بودند. چند ناشر دولتی و نیمه دولتی در غرفه‌ی نسبتاً بزرگی که توسط «اتحادیه‌ی تعاونی ناشران ایران» برپا شده بود، حضور داشتند. شهلا لاهیجی، مدیر انتشارات روشنگران به دعوت «اتحادیه‌ی بین‌المللی ناشران» در روز افتتاحیه نمایشگاه فرانکفورت درباره‌ی محدودیت‌های چاپ و نشر، از جمله سهمیه‌ی کاغذ و فشار سانسور سخنرانی کرد. خانم لاهیجی در سال ۲۰۰۶ از سوی «اتحادیه‌ی بین‌المللی ناشران» جایزه‌ی ناشر برتر جهان را از آن خود کرده بود. در این نمایشگاه تابلوهای علی‌رضا درویش هنرمند ایرانی ساکن کلن با موضوع کتاب، در سالن شماره‌ی یک نمایشگاه به نمایش در آمد. حواشی نمایشگاه و سرانجام این که یکی از مهم‌ترین موضوع گفتگوهای حاشیه‌ای نمایشگاه ممنوعیت کشیدن سیگار در داخل سالن‌ها بود. تو گویی ادبیات و سیگار جدایی‌ناپذیرند. مرتبط: |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
|
||
 |
