نكته هاي جالبي، هم در ليد مصاحبه هست و هم در سوالها و جوابها.
1. ليد: «غبرايي متولد 1326 در لنگرود است و يكي از برجسته ترين مترجمان آثار ادبي در ايران محسوب مي شود.»
كاش نويسندۀ آن جمله نقد آقاي دكتر علي ميرزايي دربارۀ ترجمۀ غبرايي از بادبادك باز را مي خواند و مي ديد كه اين صفت واقعآ چقدر برازندۀ آقاي غبرايي است! اين نقد در شمارۀ 69 ماهنامۀ نگاه نو چاپ شده است.
2. ليد: «در كارنامۀ او آثار درخشاني همچون «موجها» اثر ويرجينيا وولف ديده مي شود.»
موجها كه هنوز چاپ نشده است تا درخشش چشمها را خيره كند!
3. غبرايي: «حتي يكي دو هفتۀ گذشته جلسه اي در شهر كتاب داير شد و راجع به كتاب من صحبت كردند.»
اين را البته آقاي غبرايي راست مي گويد كه يكي دو هفتۀ گذشته (بخوانيد يكي دو هفته پيش)‌ راجع به كتاب او (بخوانيد ترجمۀ او! چون كتاب كه ظاهرآ مال خالد حسيني است) صحبت كردند. اما ظاهرآ اين يك نوع دلجويي از آقاي غبرايي بوده است. هرچند كه ممكن است واقعآ دوستان آقاي غبرايي يعني محمد خاني و بي نياز، در «راستا»ي خدمت به فرهنگ اين مرز و بوم و غيره اين كار را كرده باشند.
4. غبرايي: «همان طور كه چاپ اولش (يعني چاپ اول بادبادك باز) با استقبال رو به رو شد...»
پس چرا ملت همه آن يكي ترجمه را خوانده اند؟ رجوع شود به نظرخواهي خبرگزاري ايسنا از ناشران و بيانيۀ جايزۀ روزي روزگاري.
5. غبرايي: «اگر نجار هم مي شدم نجار قابلي مي شدم.»
واقعآ معتقديد كه مترجم قابلي هستيد، آقاي غبرايي؟
...

آقاي غبرايي در مورد چاپ جديد ترجمۀ ايشان از بادبادك باز، كه ظاهرآ قرار است در انتشارات نيلوفر چاپ شود، مي گويند:
«... كتاب اصلاح شد. يعني اشكالات كوچكي كه در ترجمه و حروفچيني بود رفع شد و كتاب پيراسته تر درآمد.»
در نقدي كه به قلم دكتر علي ميرزايي، سردبير نگاه نو، در شمارۀ 69 آن ماهنامه و تحت عنوان «به كجا چنين شتابان» در هفت صفحه به چاپ رسيده است گوشه اي از اغلاط و اشكالات ترجمۀ غبرايي از بادبادك باز نشان داده شده است. حداقل چيزي كه آن نقد نشان مي دهد اين است كه انگليسي غبرايي خيلي خيلي ضعيف و درواقع فقط در حد ابتدائي است. مثلآ غبرايي Singer sewing machine را كه همان چرخ خياطي سينگر است در بادبادك باز به شكل شاهكار زير ترجمه كرده است:
«ماشين فكسني سينگر»
اما ظاهرآ «اعتماد به نفس» و خودستائيهاي غبرايي از ترجمه هاشان هم جالبتر است!
خدايا خودت به فرهنگ و ادبيات ايران رحم كن!

من واقعا نمیفهمم بعضی از دوستان چرا این وسط تا این حد به جناب غبرایی خرده میگیرند؟ جناب آهنگر و سرکار خانم رستگار که اینهمه با کینه ورزی درباره ی آقای غبرایی صحبت میکنید، من گمان نمیکنم شماها انقدر کم هوش باشید که هدف اصلی این مصاحبه رو درک نکرده باشید. ماجرای نقد ادبی به جای خود، این کار حتما هم باید انجام بگیره و بر هیچکس هم پوشیده نیست که نقد صحیح ادبی بهترین راه برای ارتقاء سطح ادبیات هستش. ولی آخه دوستان عزیز ، اینجا واقعا به نظر شما جای ارزیابی آثار جناب غبرایی بود؟ حالا چه خوب و چه بد.
دوستان عزیز ،پس طبق گفته ی شما این سوال رو میشه مطرح کرد: آیا وزارت ارشاد به خاطر نازل بودن کیفیت آثار آقای غبرایی به کتاب های ایشون اجازه ی نشر نمیده؟
سوالیه که فکر میکنم جوابش بر همه معلومه.
عمیقا باعث تاسفه که در جامعه ای که درخت آزاد اندیشی اون هنوز در مرحله ی نهال کوچکیه ، ماها عوض اینکه از این نهال با نهایت وسواس و دقت نگهداری بکنیم ، تیشه به دست گرفته ایم. من واقعا نمیتونم ریشه ی اینهمه خصومت رو بفهمم. جناب آهنگر در پایان متنش نوشته که خدا به ادبیات ایران رحم کنه . جناب آهنگر ، قبل از اینکه خدا بهش رحم کنه ، شما لطف کنید خودتون بهش رحم کنید ، مطمئن باشید بعدش زیاد منت خدا رو هم نخواهیم کشید.

دوستان راديو زمانه
چرا كامنت مرا حذف كرديد.به كسي توهين كرده بودم؟به شما اهانت كرده بودم؟يا به آقاي غبرايي؟فكر نمي كنيد همين گزينشي چاپ كردن كامنت ها هم خداي ناكرده يك جور سانسور باشد؟
-------------------
زمانه: کامنت ديگری از شما جز همين کامنت دريافت نشده است.

من غلط كردم بگويم كه ارشاد خوب كاري مي كند به كتابهاي غبرائي اجازۀ چاپ نمي دهد!
چرا قضيه را يك بعدي مي بينيد؟ الان مدتهاست كه غبرائي از كوچكترين فرصت استفاده مي كند تا آن دو مترجم ديگر بادبادك باز را تخطئه كند. مگر تقصير آنها بود كه كتابفروشها گفتند از ترجمه ي غبرائي از بادبادك باز استقبال نشد؟ يا گناهكار آنها هستند كه ترجمه شان از بادبادك باز بهترين كتاب سال انتخاب شد؟ يا مسئول آنهايند كه ارشاد به كتاب غبرائي مجوز نمي دهد؟ خب، چاپ سوم كتاب آنها هم هنوز مجوز نگرفته است! تا حالا آنها يك كلمه عليه غبرائي و ترجمه اش حرف زده اند؟ اما همان طور كه گفتم غبرائي از كوچكترين فرصت استفاده مي كند تا به شكلهاي مختلف آنها و ترجمه ي آنها را بكوبد و تخطئه كند! اگر غبرائي واقعآ دغدۀ فرهنگ دارد و نه دغدغۀ شهرت كاذب، بايد به خاطر فرهنگ واقعيت را بپذيرد. شما واقعآ نهال فرهنگ را در وجود غبرائي و امثال او تصور مي كنيد؟ غبرائي از موضوع سانسور استفاده مي كند تا رقبايش را بكوبد، آقاي يگانه! شما واقعآ متوجه اين موضوع نشديد؟
من هم واقعآ نمي توانم ريشه ي اين همه محفل بازي و نان به هم غرض دادن و ضعيف كشي و حقايق را دگرگون نشان دادن را بفهمم! براي همين است كه باز هم تكرار مي كنم خدا خودش به ادبيات ايران رحم كند!

دوست عزیز ، جناب آهنگر، منظورم از نهال فرهنگ وجود آقای غبرایی نبود ، چه بسا جزئی از این نهال هم باشد. منظورم فرهنگ پذیرا شدن و تحمل عقاید مختلف بود. هنر تا حد زیادی سلیقه ایست (البته این نکته که در بعضی جاها اشتباهات فاحش تکنیکی و زبانی ربطی به سلیقه ندارد کاملا درست است). من مطلقا خبری از این باندبازی هایی که شما میگویید در حوزه ی ادبی وجود دارد ندارم. از متن مصاحبه ی جناب غبرایی به نظر من مطلقا نمیتوان چنین برداشتی کرد که ایشان مترجمان دیگر را می کوبند. تنها حرفی که شاید شائبه ی باندبازی در ذهن به وجود بیاورد این است که غبرایی گفته است وزارت ارشاد غالبا به مترجمانی که سابقه ی فعالیتشان از ایشان کمتر است مجوز داده است، در عین حال غبرایی تصریح کرده است که هیچ اشکالی در ترجمه ی مجدد یک کتاب که توسط مترجم دیگری صورت گرفته باشد نیست، اگرچه خود غبرایی این کار را به لحاظ اخلاقی صحیح نمیداند.
به هر روی من به طور کاملا بی طرف و به دور از هر نوع اطلاع از باند بازی و محفل بازی و این جور چیزها با این مصاحبه روبرو شدم و طرز برخورد آقای غبرایی را هم بسیار متین و پخته یافتم. مطلقا هم متوجه نشدم که ایشان قصد کوبیدن کسی را داشته باشد. اگرچه باز یادآور این نکته میشوم که به نظر من هدف اصلی مصاحبه نقد ادبی ترجمه های غبرایی نبود. شما که به احتمال قوی خودتان دستی به قلم دارید برخورد اخیر وزارت ارشاد با اهالی قلم را می بینید. هیچ چیز غیر منصفانه تر و بی رحم تر از این برای یک مترجم و یا نویسنده نیست که اثر شما را بدون هیچ توضیحی در دبیرخانه ی وزارت ارشاد برای مدت ها بخوابانند و حتی انقدر شهامت این را نداشته باشند که بگویند از شما به فلان دلیل خوشمان نمی آید و مجوز چاپ هم به شما نخواهیم داد. اگر آقای غبرایی این مصاحبه را وسیله ای برای کوبیدن مترجمان دیگر قرار داده بود فرمایش شما درست بود. غبرایی حتی به عملکرد وزارت ارشاد نیز به دیده ی اغماض مینگرد چه رسد به همکاران مترجمش. برداشت شخصی من از این مصاحبه درد دلی بود ، شرح حالی از یکی از اهالی قلم در ایران که از پایه ای ترین و ابتدایی ترین حقوق خود محروم شده است. دغدغه ی اصلی من هم برای طرح نظر در اینجا این بود که روی این نکته ی خاص اشاره کرده باشم ، نه می خواستم در مقام دفاع از ترجمه های غبرایی صحبت کنم و نه در مقام نقد منفی گرایانه. امیدوارم که وزارت ارشاد به زودی مجوز نشر آثار این مترجم را فراهم کند که بعد از آن نوبت به نقد فرا رسد.

جناب يگانه!باور بفرماييد من هم ناراحتم كه به آثار غبرائي و ديگر مترجمان و نويسندگان مجوز داده نمي شود! اما چرا همين راديو زمانه مثل بسياري از رسانه هاي ديگر، و همين طور بنيادهاي ديگر، فقط غبرائي را مترجم بادبادك باز به حساب مي آورند؟ آن دو مترجم ديگر آدم نيستند؟ فرهيختگان و نويسندگان اين مملكت ترجمه ي آن دو مترجم ديگر را بهترين كتاب سال اعلام كردند، آن وقت جايزه ي روزي روزگاري لوح تقدير را كه اول قرار بود به مترجم يا مترجمان اين جور اثرها بدهد به ناشر داد! اين محفل بازي نيست؟ چه كسي است كه از ذوستي كاشيگر و ميرعباسي (دو تن از گردانندگان آن جايزه) با غبرائي اطلاع نداشته باشد؟ شهر كتاب چرا فقط غبرائي را به جلسه ي نقد بادبادك باز دعوت مي كند؟ كسي هست كه از دوستي محمدخاني و بي نياز با غبرائي بي اطلاع باشد؟ اين محفل بازي نيست؟ خانه ي هنرمندان چرا فقط با غبرائي مصاحبه مي كند؟ خيليها از دوستي غريب پور و غبرائي مطلع هستند! روزنامه ي شرق چرا فقط از غبرائي مي خواهد كه در مورد ترجمه هايش مطلب بنويسد؟ كسي هست كه از دوستي غلامي و غبرايي بي خبر باشد؟ ببين غبرائي در همان مطلب چقدر ناجوانمردانه آن دو مترجم ديگر بادبادك باز را تخطئه كرد!
بله، در مصاحبه ي غبرائي با راديو زمانه زياد از اين تخطئه ها خبري نيست. اما بزرگ كردن بيخودي يك مترجم يا نويسنده هم خودش كم تخطئه اي نيست. خيلي از مترجمها هستند كه غبرائي در مرتبه ي بسيار پايينتري از آنها قرار خواهد گرفت. اما من بعيد مي دانم راديو زمانه با آنها هم مصاحبه كند. و يا اگر كرد از اين ليدهايي برايشان بنويسد كه براي غبرائي نوشته است! غبرائي واقعآ جزء برجسته ترينهاست؟
خداحافظ شما!