| خانه > رادیو ژیار > برنامه ها > «نسبت به نقض حقوق بشر در کردستان سکوت نکنیم» | |||
«نسبت به نقض حقوق بشر در کردستان سکوت نکنیم»امروز (چهار شنبه) اعتصاب غذای زندانیان کرد در زندان های ایران که از دوشنبه گذشته شروع شد دهمین روز خود را سپری کرد. با آسو صالح روزنامه نگار و سخنگوی سازمان حقوق بشر کردستان ایران در رابطه با آخرین وضعیت زندانیان اعتصابی کرد گفت و گو کردیم.
چرا زندانیان کرد دست به اعتصاب غذا زده‌اند؟ وضعیت حقوق بشر در کردستان طی یک سال و نیم اخیر هر روز رو به وخامت می‌گذارد. برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی دو روزنامه نگار کرد به نام‌های عدنان حسن‌پور و هیوا بوتیمار با صدور حکم اعدام مواجه شدند. به‌دنبال آن احکام سنگین برای فعالین مدنی و سیاسی و حقوق بشر صادر شد. در این میان می توان به‌صدور حکم اعدام برای شش فعال مدنی و معلم کرد و نیز احکام ۱۱ سال، و ۵ سال حبس به ترتیب برای محمد صدیق کبودوند و هانا عبدی فعالین حقوق بشر کرد اشاره کرد. از سوی دیگر وضعیت بازداشت شده‌ها و اعمال شکنجه‌ها و خشونت در بازداشتگاه‌ها از خبرهایی بود که در این مدت همه‌ی ما را تحت تاثیر قرار می‌داد. این عوامل و به طور کلی وضعیت حقوق بشر در کردستان باعث شد که فعالین مدنی و سیاسی کرد در زندان‌های ایران با انتشار بیانیه‌ای اهداف شش‌گانه‌ی‌ای مطرح کرده و اعتصاب غذای نامحدود خود را تا تحقق این خواسته‌ها اعلام کنند. من به‌طور خلاصه می‌توانم این اهداف را این‌گونه بیان کنم: چند روز است که در اعتصاب غذا هستند و وضعیت جسمی آنان چطور است؟ امروز (چهار شنبه) دهمین روز اعتصاب غذا را سپری می‌کنیم. اعتصاب غذا از روز دوشنبه گذشته آغاز شده است. هم اینک وضعیت جسمی تعدادی از زندانیان وخیم گزارش شده. در این میان می‌توان به انورحسین پناهی، معلم محکوم به اعدام اشاره کرد که وضعیت جسمی ایشان رو به وخامت است. در زندان ارومیه نیز گزارش‌هایی به‌دست ما رسیده مبنی بر این‌که شماری از زندانیان اعتصاب کننده به‌دلیل ضعف دچار بی‌هوشی‌های پی در پی شده‌اند. از زندان اوین هم به‌همین صورت از خانواده‌ی زندانیانی که تماس گرفته‌اند، خبرهایی دریافت کرده‌ایم.
تعداد زندانیان اعتصابی چند نفر هستند؟ هم اینک بیش از ۱۲۰ نفر در زندان‌های ارومیه، مهاباد، سقز، سنندج، اوین و رجایی‌شهر در اعتصاب غذا به سر می‌برند. اما آمار دقیقی در دست نیست. چون ارتباط ما با برخی زندان‌ها قطع شده. برخی از اعتصاب کنندگان به سلول‌های انفرادی منتقل شده یا از بقیه‌ی زندانی‌ها جدا شده و اجازه ارتباط با خارج از زندان را ندارند. آیا زندانیان سیاسی و مدنی غیر کرد هم از حرکت آنها حمایت کرده‌اند؟ به‌دلیل این‌که خواسته‌های فعالین سیاسی و مدنی کرد خواسته‌هایی حقوق بشری است و آنها را با محوریت حقوق اساسی انسان تنظیم کرده‌اند، در برخی زندان‌ها افراد غیر کرد نیز به این اعتصاب پیوسته‌اند. برای مثال در زندان ارومیه یک‌نفر و در زندان اوین و رجایی‌شهر خبرهایی رسیده مبنی بر این‌که چند نفر غیر کرد به این اعتصاب پیوسته‌اند. کمیته حمایت در داخل از چه کسانی تشکیل شده و مردم می‌توانند به چه وسیله با آنها تماس بگیرند؟ این کمیته در داخل شامل سازمانهای مدنی و حقوق بشری است. برای مثال: انجمن فرهنگی واجتماعی زنان آذرمهر، کانون روزنامه نگاران کُردستان ایران، سازمان دانشجویان آزاد کردستان (خاک)، فعالین مستقل زنان و دانشجویی کُرد، کمپین سراسری دانشجویان در بند کُرد و کمپین آزادی روناک صفازاده و هانا عبدی و زینب بایزیدی. برای تماس می‌توان به وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های این کمپین یا سازمان‌ها مراجعه کرد و راه‌های ارتباط با آنها را در آنجا به‌دست آورد. تا به‌حال چه سازمان‌ها و نهادهای داخلی و خارجی از آنها حمایت کرده‌اند؟ جدا از خانواده زندانیان سیاسی و نیز احزاب سیاسی که قریب به اتفاق آنها از این اعتصاب حمایت کرده‌اند، بسیاری از سازمانهای حقوق بشری نیز حمایت خود را اعلام نموده‌اند. هم اینک کمیته‌ی حمایت از این اعتصاب غذا شامل این سازمان‌ها و نهادها است: چاک (سازمان مقابله با انفال و ژنوسید ملت کُرد)، شبکه حقوق بشر کُرد، انجمن فرهنگی واجتماعی زنان آذرمهر، کانون روزنامه نگاران کُردستان ایران، سازمان دانشجویان آزاد کردستان (خاک)، فعالین مستقل زنان و دانشجویی کُرد، کمپین سراسری دانشجویان در بند کُرد، کمپین آزادی روناک صفازاده و هانا عبدی و زینب بایزیدی، جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران، انجمن حمایت از زندانیان شرق کردستان، جامعه حمایت از حقوق بشر کُرد در اروپا، جامعه کُردهای ساکن فرانسه، کمیته مبارزه با سانسور در ایران، مرکز زنان کرد در آلمان ـ کلن و جمعی از فعالین مدنی ایلام و کرمانشاه در خارج از کشور. اما مهم‌ترین حمایت‌های خارجی به حمایت حزب چپ سوئد و دولت سوئیس برمی‌گردد. در سوئد حزب چپ که از احزاب اصلی این کشور محسوب شده و ۲۲ پارلمانتار در مجلس دارد، ضمن صدور نامه‌ی حمایتی که به امضای تمام اعضا و پارلمانتاران این حزب رسیده، از وزیر امور خارجه سوئد خواسته‌اند که در پارلمان این کشور در مورد موضع این دولت سوئد در قبال وضعیت حقوق بشر در ایران توضیح دهد. دولت سوئیس نیز روز گذشته با انتشار یک نامه، حمایت خود را از خواسته های زندانیان مدنی و سیاسی کرد ابراز داشت. ایرانیان، و رسانه‌ها چه کاری می‌توانند برای اعتصابیون انجام دهند؟ متاسفانه رسانه‌های داخلی و خارجی غیرکردی آن‌گونه که باید وشاید خبرهای مربوط به این اعتصاب غذا را منتشر نکرده‌اند. جا داشت که این دوستان اهمیت بیشتری برای این حرکت مدنی و انسانی قائل شوند. هر ثانیه که می‌گذرد یک قدم به‌مرگ این عزیزان نزدیک‌تر می‌شوم. من به‌عنوان یک فعال حقوق بشر از همه می‌خواهم نسبت به این موضوع و نقض مکرر حقوق بشر در ایران و کردستان سکوت نکنند و از خود احساس مسئولیت نشان دهند. مطمئناً با همکاری یکدیگر و با انتشار خبرهای مربوط به این اعتصاب غذا و جهانی نمودن این موضوع، می‌توان بر حاکمیت فشار آورد که به خواسته‌های آنها احترام بگذارد و کار به جایی که همه از آن می‌ترسیم، نرسد. 
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
|
||
 |
نظرهای خوانندگان
با سپاس از آقایان سلامی و اسکندری
-- هندرین ژینا ، Sep 7, 2008لطفاً بیشتر به این موضوع بپردازید.
همچنین قوی باشید و اهمیتی به موضع ... ندهید که با پتک به اصطلاح تجزیه طلبی می خواهند حرکت کردها را کند کنند. همان موضعی که عده ای روشنفکرنما هم در داخل و خارج از کشور بلغور می کنند. متشکرم هندرین ژینا
کردستان با کار فرهنگی و ادبی نیاز دارد نه این هوار و جنجال ها . شما چرا داخل مملکت نماندید و کار ارام و مداوم نداشتید ؟ به اسم کرد خیلی ها فرار کردند و به خارج از کشور فرار کردند و خود را قاچاق نامیدند چه شد ؟ ؟ عاقبت کدام یک پایدار و باقی است انکه می ماند و یا انکه به اسم کرد چند روزی موج سواری می کند ؟ جامعه کردها به قهرمان و اسطوره نیازی ندارد . باید کار کرد و نشست و تولید داشت و امیدم ان است که دچار توهم نشوید و کار پیگیر فرهنگی داشته باشید نه استفاده از کرد برای پناهندگی در سوید . موفق باشی
-- آرزویی برادرانه ، Sep 7, 2008دوستان سلام
-- کامیار ، Sep 7, 2008لطفاً بیشتر در این زمینه کار کنید. زیرا جان زندانیان کرد در خطر است.
lضمناً اخیراً متوجه شده ام که دوستان تلاشگر رادیو ژیار هم مورد هجوم ناجوانمردانه عده ای ابله قرار گرفته اند و با علم کردن مسئله تجزیه طلبی میخواهند سد راه آنان شوند. اما تا آنجایی که من دوستان رادیو ژیار را بشناسم 30 سال قبل این حیوانها را دههابار به چشمه برده اند و آب نداده آنها را بازگردانده اند. ایران ملک اجدادی کردهاست و یک وجب آن را به این دشمنان واگذار نمیکنند. مبارزه ما کردها برای ایرانی شدن بیشتر ماست. یعنی از حالت شهروند درجه 2 خارج شویم. این انگ ها فقط از زبان دیکتاتورهای سابق، دیکتاتورهای فعلی و دیکتاتورهای آینده جاری میشود و عده ای وازده و ناآگاه سیاسی که از مبارزات پیگیر و مداوم کردها وحشت دارند و میدانند که کردها در آینده ی ایران نقشی اساسی خواهند داشت و نمیگذارند که قدرت در انحصار یک گروه توتالیتر باشد، جاری میشود. به تجربه ی عراق نگاه کنید که عین این سناریو در آنجا نیز بارها اکران شده و میشود اما دمکرات ترین ملت در عراق فقط کردها هستند که ضامن آزادی و دمکراسی درآن کشور هستند. کردها هیچ وحشتی از بیان موضع خود ندارند و اگر تجزیه طلب باشند این موضع را صراحتاً به تمام دنیا اعلام میکنند. کردها از این کلمه بینهایت متنفرند زیرا این کلمه برای اولین بار از دهن جمهوری اسلامی خارج شد که عده ای نادان بی سواد هم تحت تاًثیر این خزعبلات قرار گرفته اند و آن را نشخوار میکنند. دوستان عزیز رادیو ژیار به کارتان ادامه دهید و مطمئن باشید که همه ی ایرانیان دانا و شرافتمند از شما حمایت خواهند کرد.
ارادتمند شما کامیار
با سلام
-- masoud ، Sep 7, 2008سپاس فراوان از رادیو زمانه به خاطر انتشار این مطلب
واقعا خجالت داره. بعضی ها حاضر نیستن چشمهاشون رو باز کنن و ببینن که سالهاست کردستان سنگر آزادی خواهی ایران گشته است. خلخالی ها هزاران جوان کرد را به گلوله بستند. هزاران روستا ویران شد. دهها شهر کردستان بمباران شدند. سالهاست کسی حق ندارد سخنی بگوید و هرگونه ندای آزادیخواهی را با توسل به اصطلاحات مسخره تجزیه طلبی و ... سرکوب مبکنند. از روز اول پیروزی انقلاب کردستان در مبارزات مدنی منفی بر ضد حکومت آخوندی پرچمداری کرده است و بیشترین نخبگان سیاسی خود را در این را فدا کرده است و شعاری جز دموکراسی برای ایران نداشته است ولی همچنان روشنفکرنماهای مرکزنشین خزعبلاتی چون " کردستان با کار فرهنگی و ادبی نیاز دارد نه این هوار و جنجال ها . شما چرا داخل مملکت نماندید و کار ارام و مداوم نداشتید ؟..." مانند نویسنده نظر فبل به خورد مردم میدهند.
کسی نیست که بپرسد پس اگر کردها به قهرمان سازی و هیاهو نیاز ندارند.. پس هیاهو و قهرمانسازی شماها از گنجی و دهها به ظاهر زندانی مانند او از چه بود؟ پس باطبی و افشاری و دیگران را چه میگویید؟ پس چرا نمیپرسید بیش از 500 به ظاهر فعال سیاسی سالهای اخیر در رادیو آمریکا چه میکنند؟ پس چرا نمیفهمید اگر آسو و آنهای که تو متهمشان میکنی به اسم کرد بودن گریخته اند، اگر میماندند همانند عدنان حسنپوور و هیوا و فرزاد و ارسلان حکم اعدام نمیگرفتند؟ پس چرا ...
خداوکیلی خجالت دارد... من با این تفکر با این اندیشه که متاسفانه 90 درصد فعالین سیاسی، احزاب، گروهها و روشنفکرمآبان مرکزنشین را شامل میشود چه کنم؟
فقط شما بگویید با این تبعیض من کرد چه کنم؟
شما بگووی؟ اگرچه بنا به این ندارم و برنامه این را هم ندارم و نداریم و شرایط ژئوپولیتیکی منطقه و جهان دست نمیدهد اما حق ندارم تجزیه طلب باشم؟
مسعود جان جوگیر نشو ! به جاده خاکی هم نزن ! محمد قاضی و ابراهیم یونسی و علی اشرف درویشیان و نادر انتصار و.... را نگاه کن بابا جان ! حضرتعالی کجای کاری داداش ؟!!؟!؟
-- kh ، Sep 7, 2008بسیار سپاسگزارم از دوستان رادیو ژیار.
-- شیوا ازهار ، Sep 7, 2008امیدوارم همیشه در زمینه فعالیت های انسان دوستانه خود موفق باشید.
man be onvane yek fars zaban ke moddatha dar kurdestan zendegi kardeam bar een eteghadam ke age baghiyeyeh mellate Iran be andazeye nesfe kordha jesarat dashtand vaze Iran ooni nabood ke alan hast doostane aziz hatta yek bar ba zaban, be mazhabam tovhin nashod,een neshoon mide ke kurdha az baghiye jelovtaran,afrade zendani fogh va hameyeh zendanihaye siasi che kurd che fars che tork che ...hame bayad azad shavand
-- amir ، Sep 12, 2008