پیام آقای ابوزید روشن است: شناحت قرآن به مثابه یک گفتمان (دیسکورس) با شناخت قرآن به مثابه یک متن متفاوت است. اقای ابوزید صراحتا از اقای گنجی می خواهد نگاهش را از قرآن به مثابه یک متن به قرآن همچون یک دیسکورس برگرداند. اقای گنجی اگر قرار می بود اصول روزنامه نگاری اخلاقی را رعایت کند لازم می بود همین پیام را با دقت در تیتر قرار می داد، در حالی که تیتر کنونی وی گمراه کننده است.البته اگر تیتر کار خود ایشان نبوده است که نقدی نیست.
در ضمن اقای گنجی خوب بود این پیام را از یکی از روشنفکر وطنی خود نیز می شنید که بیش از چهار دهه است دارد مرتب می گوید: اسلام و به تبع قرآن به مثابه بیان (دیسکورس) ازادی در برابر اسلام هایی که دیسکورس قدرت اند. به عنوان یک پژوهشگر ساده در حوزه مطالعات اسلامی حقیقتا در تعجبم چرا اقای گنجی که این قدر به روشنفکران شرق و غرب عالم متوسل می شوند تا نگاه های آنها را برای ما مسلمانان معنادار سازد-کاری که بی شک جای تقدیر دارد-، قدری در این باره به تحقیق نمی نشنید که اسلام به مثابه بیان آزادی یعنی چه؟ چرا وی به اندیشه مستمر ایرانیان در طول تاریخ (=اندیشه موازنه عدمی) این قدر بی توجه اند؟ اندیشه گران موازنه عدمی نیز مانند ایشان قصد ازادی و ابادی ایران را دارند. چه دلایلی یا عللی پشت این سانسور است نمی دانم.

اين همه از جناب نصر ابوحامد زید شنيده‌ايم و تعريفش را مي‌کنند اما وقتي که توجيهاتش را مي‌خوانم مي‌بينم که ما بزرگ‌تر و به‌تر از اين اقاي اسلام شناس در ايران خودمان هم داريم. مانند آقايان نکونام و لطيفي که در پائين مقاله‌هاي اکبر گنجي همه چيز اسلام را توجيه مي‌کنند.

گفت وگوي بسيار سود مندي بود.بسيار سپاس گزار.
بي گمان اصطلاح "عصر جاهلي" بسيار گمراه كننده است؛ زيرااسلام و قرآن برايند و محصول سرزمين حجاز هستند و قابل تصور نيست كه حضرت محمد مي توانست در جايي غير از حجاز ظهور كند . وجود كعبه ،حتي وجود بت ها كه در اطراف آن پناه گرفته بودند،نياكان پيامبر كه همه كليد دار كعبه با پيرامونش بودند و به طور كلي تاريخ اين سرزمين از زمان ابراهيم (ع) وپه ويژه زبان عربي نقش اساسي در پيدايي اسلام دارند.زبان عربي در مقطعي به چنان اوجي مي رسد كه گويي بوسيله خدا برگزيده مي شود. اين شايستگي مديون هنر كساني مثل همان امرالقيس است و پيروزي اسلام يعني پيروزي يك تحدي زباني.

از آقای گنجی خواهش می کنم که مستندات ادعاهایی که در سؤال ها مطرح کرده اند را هم در اینجا قرار دهند. مثلا در مورد مشابهت متن برخی آیات با اشعار امرؤالقیس.

گفتاري يا گفتماني بودن قرآن، رمز درست‌فهمي آن
من سال‌ها پيش مقاله‌اي نوشتم، به نام «زبان قرآن، گفتاري يا نوشتاري» و در آن ادعا كردم، سوره‌هاي قرآن به منزله خطابه‌‌هاي خطيبي است كه به مناسبت‌هاي مختلف ايراد شده‌ و شواهد بسياري براي آن به دست دادم. خداوند آيت الله معرفت را رحمت كند. مقاله‌ام را خوانده بود و باري كه ايشان را در يك جلسه دفاعيه ملاقات كردم، به من گفت: من هم بر همين نظرم و قصد دارم، اين نظرا را در آثارم بياورم. يكي از جاهايي كه وي به آن پرداخته است، كتاب «التفسير الاثري الجامع»(ج1، ص63) است. آقاي حامد ابوزيد نيز به درستي به همين واقعيت اشاره كرده است. متأسفانه، برخي به تصور اين كه قرآن نوشتار و به تعبير ديگر كتاب است و در آن مباحثي تخصصي مثل حقوق و فقه و فلسفه و علوم تجربي آمده است، به مشكلات فراواني گرفتار آمده‌اند كه برخي از مهم‌ترين آنها از اين قرار است:

1. تناقض‌‌پنداري در آيات قرآن
ما اگر سوره‌هاي قرآن را عبارت از خطبه‌‌هايي ندانيم كه طي 23 سال دعوت پيامبر اسلام(ص) و در گزارش مواجهه‌‌هايي كه آن حضرت با قومش داشته، ايراد شده است، به بدفهمي‌هاي بسياري گرفتار مي‌شويم كه يكي از آنها وجود تناقض در آيات قرآن است. براي مثال خواهيم گفت: در مواضعي از قرآن آمده است، با مشركان خوشرفتاري كنيد: «فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (زخرف،89)؛ از آنان درگذر و به آنان بگو: بدرود. به زودي خواهند دانست»؛ اما در جاي ديگر آمده است كه آنان را بكشيد: «فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ (توبه، 5)؛ مشركان را هرجا يافتيد، بكشيد.» بعد يك كسي مثل آقاي اكبر گنجي هم پيدا مي‌شود و يا مي‌‌گويد: در قرآن تناقض وجود دارد و يا فقط آيه دوم را مي‌گيرد و مي‌گويد: قرآن مي‌‌گويد: دگرانديشان را بكشيد. آنان توجه ندارند كه آيه نخست در سوره زخرف قرار دارد كه در دوره مكي نازل شده است كه مسلمين قدرت مقابله با دشمن را نيافته‌ بودند و پيامبر اسلام(ص) هنوز در مرحله ابلاغ رسالت بوده و هنوز بر قومش اتمام حجت نكرده بود؛ اما آيه دوم در سوره توبه قرار دارد كه در حدود سال هشتم و نهم هجرت نازل شده است و ناظر به مشركان مكه است، پس از آن كه جنگ‌هاي متعددي را بر ضد مسلمين به پا كرده‌اند و دستور قتال با مشركان مكه به جهت نفس بت‌پرستي و دگرانديشي آنان نبود؛ بلكه به جهت دشمني و توطئه و جنگ آنان با مسلمانان بود. برخي هم با جعل قواعدي مثل اصالة الاطلاق و اصالة العموم احكام قرآن را قضايايي حقيقي و حقوقي و فلسفي تلقي كرده‌اند و آنها را ناظر به همه مردم در هر عصر و نسل دانسته‌اند و آنگاه به تناقضات فراواني در قرآن مواجه شده‌اند و براي رفو كردن اين تناقضات غير واقعي قواعد ديگري به نان تخصيص و تقييد برساخته‌اند.

2. جامع علوم‌پنداري قرآن
دو گروه غافل از اين كه سوره‌هاي قرآن خطابه‌هايي خطاب به عرب عصر نزول است، قرآن را جامع علوم مختلف دانسته‌اند: يك گروه، طرفداران الهيت قرآن كه تلاش دارند، قرآن را جامع علوم معرفي كنند. فقيه تصور مي‌كند، قرآن حاوي مطالب فقهي است و قواعد اصولي اصالة الاطلاق و اصالة العموم و مانند آن بر آن حاكم است. فيلسوف مي‌پندارد، قرآن مشتمل بر آموزه‌هاي فلسفي مانند تجسم اعمال است. عالم تجربي هم تصور مي‌كند، در قرآن نظريات علمي مثل وجود حيات در كرات سماوي يا كروي بودن زمين در قرآن وجود دارد. گروه دوم، منكران الهيت قرآن كه قرآن را حاوي مطالب خلاف علم و تاريخ و فلسفه مي‌شمارند. هر دو گروه در اشتباه‌اند. قرآن چيزي نيست، جز گفتماني كه خدا با پيامبر اسلام(ص) و قومش طي 23 سال نبوت داشته‌است؛ به اين منظور پيامبرش را در طي دعوتش آرامش دهد و در رويدادها و سؤالاتي كه پيش مي‌آمده است، او را راهنمايي كند؛ چنان كه فرمود: «وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتيلاً * وَ لا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلاَّ جِئْناكَ بِالْحَقِّ وَ أَحْسَنَ تَفْسيراً (فرقان، 32-33)؛ مشركان مكه گفتند: چرا قرآن يكجا نازل نشده است. (بگو : ) اين‌چنين است(؛ يكجا نازل نشده است)؛ براي اين كه دلت را با آن استوار سازيم و به آرامي بر تو بخوانيم* و هيچ سؤالي را از تو نمي‌پرسند، جز اين كه سخن حق و نيكوترين بيان را برايت بياوريم.»

3. متشابه و ذوبطون و ذووجوه پنداري قرآن
وقتي قرآن را گفتماني ندانيم كه ناظر به شرايط و مقتضيات دوره 23 ساله نبوت پيامبر اسلام(ص) ايراد شده است؛ بلكه آن را ناظر به همه اعصار بدانيم، نتيجه‌اي جز اين نخواهد داد كه از سويي قرآن برايمان مبهم و متشابه و ذووجوه به نظر آيد و از سوي ديگر قرآن را ذوبطون و برخوردار از لايه هاي متعدد معنايي تصور كنيم. غافل از اين كه قرآن به زبان عربي فصيح نازل شده است و هيچ تفاوت معناشناختي با زبان عرب حجاز عصر نزول نداشته است.
ما اگر سوره هاي قرآن را به منزله خطابه‌هايي بدانيم كه هر كدام خطاب به افراد خاص و ناظر به شرايط و مقتضيات ويژه‌اي ايراد شده است، سعي خواهيم كرد، مخاطبان و شرايط و مقتضيات خاص هر سوره را بشناسيم و همسان همان عرب حجازي عصر نزول، قرآن را با وضوح كامل درك كنيم. قرآن در عصر نزول چنان رسا و نافذ بوده است كه مشركان آن را سحر مي‌خواندند و اگر براي آنان گنگ بود، بر آن اعتراض مي‌‌كردند كه چرا آن گنگ است؛ حال آن كه هرگز چنين نشده است؛ چنان كه آمده است: «وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيّاً لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ(فصلت، 44)؛ و اگر قرآن را غير عربي قرار مي‌داديم، مشركان مكه مي‌گفتند: چرا آيات قرآن به روشني بيان نشده است؟ آيا آن غير عربي باشد؛ حال آن كه ما عربيم؟»
وقتي به پيامبر اسلام(ص) اتهام بستند كه تو قرآن را از اهل كتاب فرا مي‌گيري، در رد آن اتهام نازل شد: «وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبينٌ (نحل،103)؛ مي دانيم كه آنان مي‌گويند: آن را بشري به او مي‌آموزد. منتها زبان كسي كه به او اشاره مي‌كنند، غير عربي است؛ حال آن كه زبان قرآن عربي فصيح است.»

این جناب نصر ابو حامد چه قد با نمکند((هر چیزی که اثبات شود برای من قابل قبول است)) ینی هر چی اثبات بشه بلاخره من یه جوری براتون تفسیر میکنم که هیچ کس چیزی نفهمه چه طور میشه هم به این اذعان کرد که بسیاری از ایات قران قبلا عینا وجود داشته اند در صورتی که محمد گفته اگه می تونید ایاتی مثل این بیارید جالبه حالا میشه فهمید چرا پیامبر اسلام اینقدر به امرؤالقیس علاقه داشتند

تحدی جدید (( اگر میتوانید یک شاعر مانند امرؤالقیس بیاورید))

پرسش‌‌های گنجی بسیار پخته‌تر، سنجیده‌تر و منسجم‌تر از پاسخ‌ها و گاهی مفر‌های نصرابوحامد بودند ولی در مجموع این گفتگو از بهترین گفتگوهای نوع خود بود و همینجا باید از هردو اندیشمند تشکر کنم.

اصل اینه که ما به اسلام پایبند باشیم حالا بقیه مسائل از قبیل اینکه اگر سنگسار قرانی نیست و در عین حال محمد با خدا هم ارتباط داشته چرا این حکم را اجرا می کرده و بقیه مسائل اصلا و ابدا مهم نیس فقط باید سعی کنیم ایمانمون رو حفظ کنیم انشا الله ( متشخص او غیر متشخص)

ایکاش یکی جواب سوال منو بده (سوال ساده از یه فرد عامه) آیا قران برای این اومده (نازل شده یا محمد اونو از جاهای مختلفی برداشته مثلا امروقیس) که میلیون ها ادم تو هر کلمش بحث بیهوده کنن انصافا این قران
چه چیز خوبی توش داره صدها سال صدها نفر میخان تو کله مردم فرو کنن که بابا ایات خشنشو فراموش کن ولی مگه میشه هر کی هر جور دوس داره تفسیر می کنه اگر انصاف داشته باشیم باید اعتراف کنیم که هیچ وقت همه مسلمانان قبول نمیکنند که باید بسیاری از ایات قرانو فراموش کنن و با هزار جور دلیل تراشی یه اسلام زیبا و لطیف بسازند

این جمله اقای ابوحامد باعث شد دیگه به ادامه
این گفتگو توجهی نکنم ((وقتی قرآن می‌گوید مثل قرآن نمی‌توانید بیاورید، مثل چه معنایی دارد؟
یعنی هرچه بگویید مثل قرآن نیست مگر اینکه کاملا تقلید کنید. این بیشتر یک درگیری وچالش روانی است که همراه می‌شود با یک گفتمان قوی))
یعنی وقتی قران یه جا میگه اگر همه جمع شوید یک ایه مثله قران هم نمیتوانید بیاورید منظورش این بوده که یه تحدی شبیه لطیفه و جک مطرح کند توجیه تا کجااااااااااااااااا؟

آقای گنجی واقعا روزه بودی یا فقط در خوردن افطاری با آقای ابوحامد شریک شدی ؟
به هر حال قبول باشه

فقط یک سوال داشتم. این آقای نصر که عرب است و به انگلیسی هم حرف می زند اما بعید می دانم فارسی بداند یا در سطحی که در این مصاحبه آمده بتواند حرف بزند. آقای گنجی هم که بعید می دانم عربی یا انگلیسی اش در این حد باشد که بتواند در چنین سطحی مصاحبه کند. می شود بفرمایند که این مصاحبه چگونه انجام شده و آیا کسی به ترجمه در ضمن مصاحبه و بعدا ترجمه متن به فارسی اقدام می کر ده است. آیا می شود متن به زبان اصلی هم منتشر شود. راستش را بخواهید فکر نمی کردم این نصر ابو حامد این قدر دچار تناقض و دوشخصیتی بودن باشد که به عنوان مومن همه چیز را بدون ذره ای تعقل در مورد قران قبول کند و از طرف دیگر به عنوان محقق قران در نظرش مجموعه از کپی شده از شاعرین قبلی عرب باشد!!!
یک جورایی یا این متن با صاحب اندیشه نمی خورد یا یک جورایی صاحب اندیشه دچار تناقضات وحشتناک است. چرا نباید مومنین محقق باشند خصوصا در برابر کتابی که مخاطبینش را به اندیشه ورزی می خواند و خود را حجت می داند. تکلیف خود محمد چه می شود. اینطوری که می توان به هر چیزی ایمان داشت!
انتشار اصل متن و معلوم کردن مترجم یا فرایند ترجمه بسیار مفید خواهد بود. خصوصا آقا گنجی که مدعی شفافیت هم هستند.
این طور که معلوم است این اقایان می خواهند ابرو را درست کنند می زنند چشم را هم کور کنند؟ چون به نظرشان در قران چیزهایی است که به عقلشان جور در نمی آید پس باید کلام محمد باشد. حالا چرا برای پیامبری که واقعا پیامبر نبوده و وا نمود می کرده خدا با او حرف می زند باید باور داشت!!!!!!

گنجی پس از اینکه آن همه ایراد علمی و تاریخی و اخلاقی و ... از قرآن می گیرد می گوید بسیاری از آیات قرآن 200 سال قبل از محمد بوده و ... باز هم می گوید به تجربه نبوی پیامبر صادق معتقد است. ما زبونمون مو در آورد از بس از اقای گنجی پرسیدیم چرا و بر چه اساس باید به تجربه نبوی و صادق بودن محمد معتقد بود؟! در قرآن آمده که این آیات عیناً وحی خدا بر محمد هستند و محمد حق هیچ دخل و تصرفی در ایات ندارد، از طرفی آقای گنجی مدعی است که قرآن وحی خدا نیست بلکه کلام محمد است. این تناقض را چگونه می توان حل کرد. چگونه می توان گفت محمد تجربه نبوی داشته و صادق هم بوده و در قرآن هم گفته اینها عین گفته های خداست و در عین حال گفت که قرآن کلام خدا نیست. آیا منطقی تر نیست که بگوییم محمد در مکه دچار بیماری روحی روانی بوده و فکر می کرده چیزهایی بر او وحی می شود و کلام گذشتگان را به خدا نسبت داده و ... و البته در مدینه فریبکاری و دروغ هم به بیماری روانی محمد اضافه شده است؟!

- آقاي حسن زضايي شما چرا از آقاي گنجي انتظار داريد به جاي تمركز بر مسائلي كه به دنبال مطرح كردن آن است طبق دلخواه شما عمل كرده و از مسيري كه جتابعالي ديكته مي فرماييد تبعيت كنند. وقتي كسي مشتاق طرح مباحث از مسير خاصي و با منابع خاصي است يعني موضعگيري مشخصي دارد و قالب معيني را براي بحثها مي طلبد تا به هدف خود برسد، پس زحمت طرح و عرضه اين مباحث را خود مي كشد و براي شخص ديگر تكليف معين نمي كند. ضمناً توجه داشته باشيد كاري كه در انديشه زمانه انجام مي شود روزنامه نگاري نيست كه شما برايش دستورالعمل صادر مي كنيد. تيتري كه ايشان انتخاب كرده دقيقاً بيانگر آن چيزي است كه در اين گفتگوي دو طرفه و نه يك طرفه مطرح شده است.

اسم این بنده خدا" نصر حامد ابوزید" است نه نصر ابوحامد زید.

انتشار این متن بعد از انتشار "قرآن محمدی" بی معنی است. یعنی زمانی که آقای گنجی (بزعم خود) کلام آخر را در مورد قرآن بیان داشته و نمی پذیرد که ممکن است (به دلیل زیغ) قرآن را (حداقل در متشابهات) بد فهمیده باشد، آنگاه معنی ندارد که با ما از نظرات کسانی سخن بگوید که مشخصا به همان مشکل خودش مبتلا می باشند. این حرفها هم (به دلیل جوهر فلسفی اش) هیچ دردی از درد بی درمان "جوامع اسلامی" را حل نمی کند.
ایکاش آقای گنجی از ابتدا بعنوان یک پرسشگر (به همانگونه که تخصص کار روزنامه نگاری اش ایجاب می کند) طرح مسئله می کردند، تا فرصتی فراهم می شد، ایرانیان در این زمینه با نظرات دیگر کسانی (غیر روحانیون) نیز آشنا شوند . آنگاه شاید فرصتی فراهم می شد که از طریق قرآن (به دلیل مقبولیتش نزد مسلمانان) به راه حلهایی (اعتقادی)دست پیدا می کردیم که برای حل مشکلات مسلمین بویژه مشکل ما شیعیان "جمکرانی" مفید می گشت . ایشان بعد از انتشار "قرآن محمدی" دیگه آن فرصت و شرایط را هم از بین برده اند که بشود از این مصاحبه ها نتیجه ای گرفت و یا بشود اصلاحاتی را صورت داد.
در عین حال باز در همین مصاحبه هم مشخص است که برخی از سئوالات آقای گنجی از بنیان اشتباه است.
اینکه ایشان فکر کرده "اسلام" دین جدید است ، یکی از آنها است
در حالی "اسلام" دین اول و آخر امت ابراهیم است.
نباید فراموش کرد که "مذهب اسلام" و "مذهب یهود" و "مذهب نصارا" البته با "دین اسلام" فرق دارد. بعلاوه اینکه همین مذاهب هم نزد معتقدان شان شبیه هم نیستند.
"دین نزذ خدا" که "اسلام" باشد، فرق می کند با "مذهب اسلام" که هرکسی آن را به راه و روش آخوندها می رود و یا به طریقه مفتیان و یا صوفیان و یا حتا به سلیقه خودشان . خدا هیچ حجتی برای درستی این مذاهب نفرستاده. آنچه خدا فرستاده (بعنوان رسول و امام) همه در ارتباط با "دین اسلام" است که آن دین همه انبیاء از آدم تا محمد است. دین مردم بر حسب قدرت و موضوعات هویتی تعریف می شود و ربطی هم به "قرآن کلام الله" و یا "تورات کلام الله" و یا انجیل کلام الله" وموضوعات آنها ندارد.
اینها نمونه آن ظرافتهایی است که می شود اشاره کرد که در فهم آقای گنجی از متون الهی از آنها گم است.

لطفا خوانندگان این صفحه مرا در پاسخ این سوال یاری دهند :
اگر قرآن متنی تاریخی و معروض خطا و تناقض است چرا پیامبر به کتابت وحی اصرار داشت ؟
بنا بر این مدعا بهتر نبود پیامبر فقط به قرائت اکتفا کرده و کاتبین را از نگارش بر حذر می داست تا از کژ فهمی آیندگان جلوگیری شود ؟
وانگهی پس بیان احکام و حقایق خلقت(مراحل تکوینی) از چه رو بود ( پیامبر احساس نمی کرد بنا بر فرض با مشخص شدن عدم صدق این گزاره ها اساس ایمان به خطر می افتد ؟ )

گفتگوي جالبي بود. سپاسگزارم. به نظرم فهم پاسخ‌هاي ابوزيد نيز منوط به درك گفتمان يا نزديكي به افق حاكم بر انديشه‌هاي اوست. برخي از دوستان كه در گفتمان‌هاي متفاوتي مي‌زيند پاسخ‌هاي وي را توجيه تلقي مي‌كنند. بهتر مي‌بود آقاي گنجي به جاي مقدمه‌اي كه دال بر مومن بودن هر دوي آنهاست مقدمه‌اي مبتني بر وام‌گيري ابوزيد از فوكو و بناي انديشه‌اش بر گفتمان قدرت و لاجرم اسلام را به مثابه تمدني مبتني بر قدرت دانستن مي‌نوشت تا پاسخ‌هاي ارائه شده روشنتر مي‌شد. تفكيك ميان كلام و فلسفه و سياست تفكيك مناسبي است.

بسم الله الرحمن الرحیم
سرانجام، عاقبت کسانی که در قرن 21 از آوردن سه سطر همانند یکی از کوچک ترین سوره ‏های قرآن عاجزند این شد که ادعا کنند فلان نویسنده انگلیسی ادعا کرده برخی سوره ها 200 ‏سال قبل از رسول خدا (ص) در بین اعراب رایج بوده است. به چه دلیل؟ کدام سوره ها؟ آیا اصلا ‏چنین چیزی را به طور علمی می توان اثبات کرد. اگر می توان چرا در بین تهمتهای عجیب ‏عرب جاهلی به رسول خدا، تهمت سرقت علمی وجود نداشت. ‏
گفتنی است سوره های مکی اغلب مبدأ و معاد را مطرح می کنند که با عقاید بت پرستان عصر ‏جاهلیت سازگار نبوده است. بعلاوه، سوره های قرآن ابدا تخیلی نیست و این با فضای شعر ‏شاعران ناسازگار است. در ضمن اگر چنین بود چرا اعراب جاهلی سوره های ادعایی را قبل از ‏نزول به رخ پیامبر نکشیدند؟ ‏
عجیب تر این که برخی این ادعاهای غیر مستند را می پذیرند و بر اساس آن حکم می کنند. ‏برخی به اسم امرء القیس حساس شده اند. اشعار ادعایی او را که در آن برخی عبارات قرآنی ‏تضمین شده است، به رخ ما می کشند. بنده دو نقد روی این اشعار در مقاله قبلی فرستادم که ‏دومی تا این لحظه هنوز منتشر نشده است. اما خلاصه اش این است که این اشعار در هیچ یک ‏از دیوانهای او یافت نمی شود. اما اگر واقعیت هم داشته باشد، در حد چند عبارت از حدود ده ‏آیه قرآن است. قرآن 6226 آیه دیگر هم دارد آنها را چه می کنید؟ تازه اشعار ادعایی امرء القیس ‏پراکنده اند و انسجام یک سوره را ندارند که کمترین حد تحدی قرآن است. بگذریم که در فضای ‏تخیل شاعرانه ایراد شده اند و از قوام محتوایی قرآن هم برخوردار نیستند.‏
به آنها که عربی می دانند پیشنهاد می کنم شعر "أنا منْ قومٍ كرامٍ يطعمونَ الطيباتِ" ‏را در گوگل بجویند. نقدی مفصل و حاوی 21 استدلال در نقد اشعار ادعایی امرء القیس ‏خواهند دید. در ضمن نسخه ذخیره شده گوگل را بیاورید.‏
خادم کوچک قرآن مجید 9 بهمن 1387‏

- خوشبختانه آقاي ميرمبيني و نكونام هم پذيرفته اند كه نبايد از قرآن انتظاري بيش از حد آن داشت زيرا از يك طرف مقيد به شرايط فرهنگي و اجتماعي جامعه عرب در 1400 سال پيش بوده و ازطرف ديگر يك كتاب مدون جهت ارائه بنياني علوم انساني و ... نيست بلكه بخشهاي متفاوت آن در ارتباط با شان نزول خود معنا دارند و به هيچ عنوان نبايد از آيات قرآن انتظار استخراج احكام هميشگي، لايتغير و جهانشمول را داشت.
اشكال بسياربسياربسيار اساسي اين است كه سخنگويان دين كه بر افكار عامه مردم مسلمان حكومت مي كنند و در حاكميت كشورها دخالت دارند به خصوص در ايران كه حكومت مطلقه فقيه در آن حاكم است اين مطالب را قبول ندارند و مي گويند احكام قرآن دائمي و مقدس است و احكام فقهي ضد انساني خود را برتر از هر قانون بشري به شمار مي آورند
و در حد امكان به اجرا مي گذارند.
قاعدتاً شما هم بايد با ما همصدا شويد كه آقايان فقها! لطفاً اجازه دهيد قوانين جامعه بر اساس خرد و معرفت انساني تدوين شود نه آن احكامي كه دوره اجراي آنها مربوط به صدر اسلام است.

آقای لطیفی عزیز
شما دارید بیش از حد روی پاسخ گویی به تحدّی قرآن مانور می دهید در حالیکه بارها به این تحدّی پاسخ های خوب داده شده است. دوست عزیز، شما پیش فرض هایی را برای خود انتخاب کرده اید و مدام آنها در پوشش استدلال تکرار می کنید بدون آنکه به اشکالات عمده این پیش فرض ها کمترین توجهی بنمایید. شما متأسفانه از بالادست و با غروری خاص به دیگر دوستان نگاه می کنید غافل از اینکه تکبر، مرکبی است که سوارش را بی شک به زمین می زند حتی اگر تکبر دینی باشد.
شما مدام روی تحدّی قرآن و اینکه تاکنون کسی به آن پاسخ نداده پافشاری می کنید و متأسفانه این رویه (که به نظر بنده غیر علمی است) باعث شده است هر شاهدی که دیگر دوستان از باب مثال برای پاسخ گویی به تحدّی قرآن از تاریخ بیاورند، فقط به سادگی آنرا نادیده می گیرید. من نمی دانم آیا این رویه واقعاً برای شما رضایت بخش است که با کتمان حقایق بخواهید نظریه خویش را به اثبات برسانید؟
تصور می کنم برخی دوستان فکر می کنند که خداوند از اندیشه بندگانش به هراس می افتد و در واقع هراس خود را هراس خدا فرض می کنند و این البته یکی از نتایج سوار شدن بر آن اسب غرور کاذب است.
قرآن در یکجا به عنوان تحدّی، آیه طلب کرده است، یکجا سوره و یکجا کتاب. شما می فرماید حد تحدّی سوره است. با اینکه این ادعا با آنچه در قرآن است همخوانی ندارد و معیاری من درآوردی به نظر میرسد اما می پذیریم و حد تحدّی را سوره قرار می دهیم. گفتیم در همان عصر پیامبر چند نفر ادعای نبوت کردند و سوره هایی هم جعل کردند. برخی دوستان گفتند محتوایشان چرند است. گفتیم چند سال پیش از باب پاسخ گویی کامل به تحدّی قرآن، کتاب کاملی مشتمل بر 77 سوره و با نام "الفرقان الحق" منتشر شده است. گفتند این که کتاب نازل شده از سوی CIA است و مربوط به دو سال پیش است، جدید چی دارید.
بالاخره حرف حساب دوستان مشخص نیست. هر چه می گوییم چیز دیگری را پیش می کشند بدون ملاحظه اینکه قبلاً چه ادعایی کرده بودند و از طرف مقابل دقیقاً چه خواسته بودند.
بنابراین تصمیم گرفتم دو سوره (یکی به عربی و دیگری به فارسی) نازل! کنم تا دیگر نفرمایند آوردن سوره ای مثل سوره های قرآن کار حضرت فیل است.
1) سوره "یوم الله" به عربی
"بسم الله الرحمن الرحیم
ان الذین کفروا من المومنین لفی خسر مبین. انا ارسلنا الاحمد بالبینات و القرآن العظیم. ثم الذین یسمون مسلمین فی کتاب الله الاخر کذبوا بایاتنا الکبری و الامام المبین. هم فی یوم الله سماعون لنبی و لکن اکثرهم کانوا فاسقین. الا ان لهم فی الاخره حریق و سعیر. الا الذین کانوا خاشعین من امر الله العظیم. فویل للذین کذبوا او یکذبون امام الکریم و کان النبی علی المومنین نذیر و شهید. ثم الذین کانوا من اهل القرآن کفروا و کانوا من الشاهدین. ان اهل القرآن هم مع الدین اتاهم التورات و الانجیل و هم جمیعاً من اهل الکتاب. ذلک القرآن کتاب من الکتب و لکن ختم الله الدین به. یا اهل الارض ائنکم تنظرون الی السماء لامر جدید. الا ساء ما تحکمون فی الدین. ان الامر مختوم عند الله بالقران و التسلیم الی الحق المبین. یا اهل الارض ینظروا یوم ینادوکم الی الله و انتم فی المنام مسکرون. انا کتبنا لکم القتل و الفتنه و الجوع و الزلزال و الامراض الموحشه و کان امر الله مقضیاً. الا ان الساعه قریب و لکن اکثرکم لاعبین."
2) سوره "مسلمانان" به فارسی
"به نام بخشاینده بخشایشگر
هان ای اهل ایمان، ندا دهنده ای از میان خودتان شما را از عذابی نزدیک هشدار می دهد. روزی که نبیتان و انبیای پیش وعده کردند فرا رویتان است و شما چنان در خوابید که مردگان در گور. آگاه باشید که فرمان پیامبرتان در روز خدا حق بود و وای بر کسانی که فرمان خدا را چنان فراموش کردند که انگار امری از آسمان نیامده بود. ای اهل قرآن، به کدام دستاویز، کتاب را چنان می خوانید که انگار جز به آن مأمور نیستید. خداوند کسانی از شما را که قرآن را وسیله گمراهی قرار دادند و به امر روشن به مخالف برخاستند و در زمین فساد کردند، نخواهد بخشید. ای اهل قرآن، کتاب شما کتابی از میان کتاب ها ست که خداوند به آن امر دین را مختوم کرد و شما به تحقیق از اهل کتاب هستید. پس در دین خود غلو مکنید و در آیات خدا در بیکرانه آسمان اندیشه کنید. وای بر کسانی که کتاب را چنان می خوانند که بیزاری بندگان را سبب می گردد. ای اهل زمین، روزی نزدیک را در انتظار بنشینید که وعده خدا در زمین تحقق یابد و آنکه باور نداشت گوید کاش من خاک بودم. آگاه باشید که قیام شما همچون قیامت شماست و آن روزی است که زمین به غیر آن تبدیل شود، و وعده خداوند خلاف نخواهد شد"
فعلاً خود سوره ها را داشته باشید تا اگر لازم شد "تأویل" و "تفسیرش" را هم برایتان کامنت بگذارم.
فقط از دوستان خواهشمندم نفرمایند اشکال صرف و نحوی دارد یا اینکه چرند است. بنده عرب نیستم و احتمالاً این سوره های "جعلی" پر از اشکالات صرفی و نحوی است اما این اشکالات، نقصی بر این سوره ها و پاسخ به تحدّی وارد نمی کند زیرا اولاً این اشکالات صرف و نحوی را می توان بر طرف کرد. ثانیاً خود قرآن ادعا کرده است اگر همه جن و انس به یکدیگر کمک کنند نمی توانند مانند قرآن بیاورند یعنی از نظر قرآن اینکه شما و کسان دیگری که به عربی واردترند به بنده کمک نمایید تا اشکالات ادبی و غیر ادبی این آیات جعلی برطرف شود، مشکلی برای پاسخ به تحدّی ایجاد نمی کند.
در ضمن محتوای این سوره ها اصلاً چرند نیست. اگر لازم شد سوره هایم را برای دوستان، تفسیر خواهم کرد.

بسم الله. سروش زودتر از شما به اين نتايج رسيد. در تجديد تجربه‌ي اعتزال. ابوزيد يك سني است و اگر به نگاه اشعري و معتزلي تمسك بجويد و كاري به امامان معصوم نداشته باشد حرفي نيست، اما آقاي گنجي شما در اين پارادايم سني‌مآبانه چه مي‌كنيد؟ نكند منكر امامان معصوم هم شده‌ايد؟

سلام!
صحبتی درباره معنای متن ندارم و شاید هم بیهوده باشد که آبی بر این سیل افاضات بیافزاییم!
هر آدمی گاهی آرزوهای محقق شده نسلی می شود..که خودشان به هر دلیلی نتوانسته اندش! و خب گنجی دارد چنین می شود...قصد شبیه سازی و هیوم پردازی ندارم...اما واقعا می خواستیم کسی را که تعارف نداشته باشد با عقلش...گنجی جزء آن اولین هایی است که در دریای سرد تعقل شیرچه زده است و به جای بازی بازی کردن آب پاچیدن یه سر و سینه و تا زانو رفتن و برگشتم و در آفتاب سوزان سنت پوست تعصب را برنزه کردن دارد یاد می دهد به ما که چه طور با شنا کردن گرممان شود ...به هر حال هر بار خواندن متنی از ایشان برای من که مخاطبی عامم لذتی از معرفت دارد و برای مخاطب خاص هم حداقل اگر بداند این ها را شعفی از جرات..

هرچند تا حالا جواب نگرفته ایم
اما باز میپرسیم:
اقای گنجی هدف شما چیست؟
اگر میگویید قران کلام محمدست ایا پیامبر دروغگوست که میگوید کلام خداست؟
نمیدانم این تشنه نگه داشتن خواننده از چیست؟

با آرائ نصر حامد ابوزید، سروش، مجتهد شبستری و... در خصوص قرآن به نظر می رسد که جامعه اسلامی در حال تجربه یک رفورماسیون است. رفورمی که متن و به تبع آن شریعت را از محوریت اسلام خارج خواهد کرد. امید آنکه این حرکت هزینه زیادی بر مسلمانان تحمیل نکند.

سامان گرامی،
من مگر کدامین ابزار قدرت را دارم که اراده کرده باشم چیزی را برای اقای گنجی دیکته کنم؟ نوشته من جز یک "یادآوری" مگر چیز دیگری در برداشت؟ حدس قوی می زنم اگر سخن من در گفتمان آزادی خوانده می شد هرگز این مفهومی که شما برداشت کردید به ذهن خطور نمی کرد. از شما که به نمایندگی از زمانه و اقای گنجی نیز رهنمود می دهید، مایلم بپرسم ایا به نظر شما ما انسانهای بی قدرت حق نداریم در سایت زمانه چیزی را به یکدیگر "یادآور" شویم؟
بر مبنای سخنانی که اینجا ایراد فرموده اید، به نظرم در اندیشه شما میان مقوله دعوت به پژوهشگری ازاد از روابط قوا که چیزی جز دعوت به حق گفتن و حق شنیدن و دعوت به مکالمه ازاد نیست و مقوله تزویر و دورنگی و کلاً هر آنچه که به نام "دیکته" کردن خوانده می شود، فرقی نیست. در حالی که به نظر من این دو مقوله کاملا متفاوتند: مقوله اول، معنایی/معناهایی در دیسکورس ازادی است و دومی گویای وجود گفتمان قدرت است.
البته باز امیدوارم این نوشته را با حسن نیت بخوانید و دو باره نگویید حسن رضایی ِ قصد دیکته کردن گفتمان ازادی را بر سامان محترم دارد!
شاد وازاد باشید

آقایان لطیفی و نکونام
خواهش می کنم که کمی خلاصه تر بنویسید. شما تقریبا تنها کسانی هستید که نظری مخالف گنجی و مطابق با درک سنتی از اسلام دارید و خواندن کامنتهای شما از این نظر مفید است. اما همانطور که پیش از این گفتم آنقدر طولانی می نویسید و اطناب کلام دارید که کامنتهای شما از اصل مطلب گنجی هم طولانی تر است. نمی دانم این فرهنگ حوزوی است یا فضل فروشی مکتب خانه ای که گمان می کنید هر چه بیشتر روده درازی کنید محتوای بیشتری در چنته دارید؟ همانطور که پیشتر گفتم خلاصه تر بنویسید که دیگران رغبتی به خواندن مطالب شا داشته باشند و گرنه خود به خود از روند بحث حذف می شوید و این نقض غرض است.

سامان عزیز
اینکه گفتی را از کجای سخن من دریافت کردی؟
نظر من این است برای رفع مشکلات موجود ما چاره ای نداریم که باز به همین قرآن چنگ بزنیم. ما باید با تفسیر و تدبر در معانی روحانی قرآن و شناخت نشانه های (آیات و قصص) قرآن و توجیه عقلانی آنها به زبان رایج زمان خودمان راه حلی برای رفع مشکلات دینی و اجتماعی خود فراهم کنیم.
آنچه سد راه ما است همانا آخوندها (روحانیون) و شرکای شان (روشنفکران و فلاسفه دینی) می باشند.
در مورد احکام قرآن بگذارید من یک حقیقت مهمتری را برای شما فاش کنم.
به دلیل اینکه خواندن قرآن و تدبر و تفسیر آن در انحصار هیچ گروه خاصی نیست(به دلیل آیات خود قرآن) و تفسیرات نیز متفاوت است (و امامی هم نیست که آنها را برای ما شیعیان توضیح دهد) اصلا هیچ یک از احکام قرآن قابل اجرا نیست.
این مطلب را خود آقایان روحانیون هم می دانند. مسئله اینجا است که روحانیون و شرکاء شان (که از این وضع سود می برند) اینقدر شبهه می کنند تا نکته اصلی گم شود و هیچ کس نتواند به اصل ماجرا پی ببرد.

بسم الله الرحمن الرحیم
مجله صباح در بهار و تابستان 1381، شماره 2 و 3، با مرحوم آیت الله محمدهادی معرفت استاد ‏برجسته فقه، تفسیر و علوم قرآن در حوزه علمیه قم گفت وگویی انجام داده است که مطالعه آن ‏مفید است. متن کامل در سایت حوزه نت هست اما گزیده مصاحبه چنین است:‏
‏ چرا صحابه که پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) را درک کرده بودند، در قرائتشان، اختلاف ‏دارند؟ ‏
مسأله قرائات و اختلاف در آن، به اجتهاد قُراء مرتبط میشود; یعنی این نظر آنها است و استناد ‏به نقل نیست. ... به جز عاصم که مدرکش اجتهاد نیست، بلکه نقل است. معنای اجتهاد این است ‏که همه قُراء قبول دارند آنچه بر پیغمبر نازل شده، نصّ واحد است. امام صادق(علیه السلام)نیز ‏فرمود: «القرآن واحدٌ نَزَلَ مِنْ عِنْدِ الواحد و إنّما الإختلاف مِنْ قِبِل الرّواة».‏
اختلاف قُراء در این مسأله بوده است که یکی از آنها میگفت آن نصّی که بر پیغمبر نازل شده ‏است، به نظر من این مطلب است و دلیل هم میآورد. این همان اجتهاد است. ...‏
ما در اینجا مُخطّئه هستیم و میگوییم که قاعدتاً یکی از آنها اشتباه میکند و چه بسا هر دو نیز ‏اشتباه کرده باشند و این را قبول نداریم که هر دو صحیح باشند; زیرا حکم الهی و آنچه بر ‏پیغمبر نازل شده است، بیشتر از یکی نیست. دلیل آن، این است که مثلا کسی این آیه را چنین ‏میخواند: (فَالْیَوْمَ نُنَحِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً). از او پرسیدند: که چرا آیه را چنین ‏میخوانی؟ گفت: بدن مرده که نجات پیدا نمیکند. پس نمیتواند آنچه از خدا نازل شده است، ‏‏«نُنَجِّیکَ» باشد و باید «نُنَحِّیکَ» باشد; یعنی بدنت را کنار میزنیم; زیرا نجات از آنِ احیا است. ‏پس اختلافات قُرّاء ناشی از اجتهاد شخصی آنهاست و حاکی از تعدّد الفاظ نازله نیست; زیرا هیچ ‏کدام از آنها، به نقل استناد نکرده اند، بلکه به عقل و نظر استناد کرده اند.‏
با توجه به اینکه الفاظ، ساخته بشر بوده و بشر همیشه از قالب محسوسات، استفاده کرده است و ‏معنای آن و توان الفاظ نیز محدود است، چگونه وحی که دامنه ای بسیار فراتر از اندیشه بشری ‏دارد، در این قالبها می گنجد؟
خود قرآن میگوید: (فَاِنَما یَسَّرناهُ بلسانِکْ لَعلّهم یَتَذکَرون)([1]) معنای آیه این است که ما قرآن را ‏با زبانی سهل و ساده و زبانی که تو با مردم سخن میگویی، فرستادیم تا مردم از آن بهره بگیرند. ... ‏قرآن خود میفرماید: (وَ ما اَرْسَلْنا مِنْ رَسُول اِلا بلسان قُوْمِه);([2]) ولی فرض این است که آیا شرع ‏هنگامی که با مردم سخن میگوید، به گونه ای با آنها سخن میگوید که برای آنها مفهوم باشد یا ‏نامفهوم؟ به یقین، مقتضای حکمت این است که به گونه ای سخن بگوید که برای آنها مفهوم ‏باشد. این پرسش به معارف عالیه مربوط میشود نه کل ابعاد شریعت.‏
شریعت چند بُعد دارد; یک بُعد آن، احکام و تکالیف است و بُعد دیگر آن، حِکَم و امثال است و ‏یک بُعد به نام معارف دارد. این پرسش به بعد معارف مربوط است، آن جایی که از ماورای غیب ‏سخن میگوید. ما قبول داریم وقتی به اینجا میرسد، سراغ الفاظ میرود; چون قرآن تعهد کرده ‏است با زبان مردم و (بلسان عربی مبین)([3]) سخن بگوید. در اینجا به سراغ الفاظی میآید که ‏عرب آنها را بر اساس نیاز خودش و برای معانی ای که سطح آن پایین است، وضع کرده است. ‏چگونه قرآن، آن معانی عالیه را در این الفاظ سطح پایین به کار میبرد؟
ابن رشد اندلسی([4]) میگوید: «قرآن وقتی با مردم درباره مطالب خیلی بالا سخن میگوید، چنان ‏زیبا و شیوا بیان میکند که میفهمند و این یکی از اعجازهای قرآن است.» او مثالی می آورد و ‏میگوید: اگر از یک حکیم، فیلسوف یا یک متکلم بپرسند: «خدا چیست؟» او به سراغ اصطلاحات ‏خودش میرود; چون در عرفِ عام، لفظی نداریم که معرف خداوند ـ آن گونه که هست ـ باشد. ‏پس خواهد گفت: نه مرکب بُوَد و جسم، نه مرئی، نه محل. ابن رشد اندلسی میگوید: حکیم برای ‏شناساندن خدا، بیست و پنج تا «لا» کنار هم میگذارد و میگوید: خدا این است. اگر بنا بود منطق ‏فلاسفه این باشد، عرفِ عام چیزی را که مساوی با بیست و پنج «لا»، است، عدم محض تلقی ‏میکرد. همین سؤال را از قرآن کرده اند که فرموده است: (اللّه نور السموات و الارض...)([5]) با ‏یک تشبیه، خدا را معرفی کرده و کاملا دقیق است. همانگونه که روشنی همه چیز از نور است، ‏هستی همه چیز از خداست. همانگونه که روشنی نور از خود نور است، هستی خدا نیز از خودش ‏است و بدین ترتیب در قرآن، بلندترین معانی با تشبیهی زیبا ترسیم شده است.‏
زبان قرآن، گفتاری است یا نوشتاری؟ چرا؟
زبان قرآن، زبان گفتاری است نه نوشتاری. زبان گفتاری و نوشتاری هر کدام ویژگیهایی دارند که ‏چند ویژگی را برمیشمارم تا معلوم شود زبان قرآن، گفتاری است نه نوشتاری.‏
در زبان گفتاری، متکلم بیشتر بر قراین حاضر در مجلس و ذهنیات مخاطب تکیه میکند و بعد ‏سخن خود را میگوید; یعنی متکلم، محیط و شنوندگان و... را در نظر میگیرد و روی همان مبنا ‏سخن میگوید. بر خلاف آن در زبان نوشتاری، کسی که چیزی مینویسد، باید تمام قراینی را که ‏در فهم کلام اراده کرده است، در خود کلام و نوشته بیاورد. مسأله اصلی در نوشتار، سیاق است. ‏نهج البلاغه یک نوشته و کتاب گفتاری است; یعنی سخنان حضرت علی(علیه السلام) را در ‏مناسبتهای مختلف جمع آوری کرده اند. قرآن هم اینگونه است; یعنی گفته هایی است که در ‏شرایط و مکانهای به خصوص بیان شده است. به همین دلیل، برای تفسیر قرآن و فهم آن باید به ‏اسباب نزول مراجعه کنیم. اگر نوشتاری بود، میبایست خود آن قراین و ویژگیهای دیگری که بین ‏دو مقوله وجود دارد، در نوشته ذکر میشد. پس شما باید به قرآن به عنوان زبان گفتاری نگاه ‏کنید، نه نوشتاری.‏
آیا آیات متشابه قرآن که فهم آن برای همگان ممکن نیست، به بی ضابطگی فهم دینی نمی ‏انجامد؟
اساساً این پرسش مطرح است که چرا در قرآن آیات متشابه وجود دارد. خود قرآن میگوید: این ‏کار، دست آویزی میشود برای اهل زیغ. متشابهات در قرآن دو گونه هستند:‏
‏1 ـ متشابهات بالعرض که قبلا متشابه نبوده است. اکثریت آیات متشابه را اینگونه آیات تشکیل ‏میدهند.‏
‏2ـ تشابه اصلی دارد که خیلی کم است; یعنی در بین 6236 آیهی قرآن، از 200 آیه تجاوز ‏نمیکند. علّت این تشابه اصلی، همان بلندی معنا و کوتاهی لفظ است. در اینجا قرآن از راه ‏استعاره، کنایه و تشبیه وارد شده است; مثل آیه نور.([6]) در این آیه تشبیه به کار رفته است. ‏ممکن است یک اهل زیغی بگوید: خدا همان نور است. تشابهات عرضی مثل آیات (وجه اللّه)، ‏‏(یداللّه)،(الرحمن علی العرش استوی) و.. است. اینها در اصل، آیات متشابه نبوده، بلکه به همین ‏معنای استعاره ای در لغت به کار رفته است. استوی در لغت عرب به معنای استیلا بوده است; ‏‏(قد استوی بشرٌ علی العرش.) در اینجا استوی به معنای جَلَسَ نیست; بلکه به معنای سلطه پیدا ‏کردن است.‏
زمخشری در «کشاف» در ذیل آیهی (وجوهٌ یومئذ ناضره)([7]) مینویسد: من خودم در یکی از ‏کوچه های مکه از یک دخترک روستایی شنیدم که در حال گدایی میگفت: «عُیُیْنَتی نُوَیْضَرَةٌ الی ‏الله و الیکم»; یعنی این چشمکان ریز من، به خدا و شما مردم دوخته شده است. این دخترک از ‏این چشم دوختن، چشمداشت را اراده کرده است، نه ابصار و دیدن را. بعد زمخشری خطاب به ‏اشعریها میگوید: آیا شما وقتی که این سخن را از این کودک میشنوید، به جز معنای ‏چشمداشت، معنای دیگری میفهمید؟ چه طور وقتی که قرآن این واژه را به کار میبرد، آن را به ‏معنای دیدن معنا میکنید؟ پس میگوید: شما تشابه را بر آیه تحمیل کرده اید. در مورد متشابه ‏اصلی هم، قرآن کم نگذاشته است و اهل دقت میفهمند که این تشبیه است; زیرا نخواسته که ‏بگوید خداوند حقیقتاً نور است.‏
آیا قرآن صامت است؟
این فرمایش که بعضی از آقایان میفرمایند قرآن صامت است و شما باید به آن نطق بدهید، از ‏سخنانی است که در کلمات حضرت علی(علیه السلام) هم آمده است. حضرت علی(علیه ‏السلام)درباره قرآن میفرماید: «فاستنطقوه فانه لاینطق.» معنایی که حضرت امیر قصد کرده است، ‏با معنای موردنظر آقایان، زمین تا آسمان فرق دارد. این آقایان بر همان مبنا که نصوص دینی ‏مفهوم ندارد و این شخص است که به آن مفهوم میدهد، نظر میدهند. البته خود این سخن جای ‏بحث دارد که چه نوع مغالطه ای است و از کجا آب میخورد. معنای سخن حضرت این است که ‏قرآن دارای یک سطحی است، ولی حقیقت قرآن به سطح آن نیست. اینکه پیامبر اکرم تأکید ‏فرمودند: «ما فی القرآن آیه الا و له ظهر و بطن» حساب داشته است. چرا من و شما سالهای سال ‏دنبال این نرفتیم که بدانیم بطن یعنی چه؟ این بطن چه چیزی است که پیغمبر بر روی آن ‏تأکید داشته است؟
فضیل بن یسار از حضرت باقر(علیه السلام) سؤال میکند: اینکه پیامبر فرموده «ما فی القرآن آیه ‏الا و له ظهرٌ و بطن» یعنی چه؟ حضرت میفرماید: «ظهره تنزیله و بطنه تأویله». همان فرقی که ‏بین ظهر و بطن است، بین تنزیل و تأویل هم هست. هر آیه ای در قرآن، پیامی دارد، حتّی آیاتی ‏که داستان و... است. البته آن پیامها در قرآن نهفته است و ما باید آن مثال را از قرآن بیرون ‏بکشیم.‏
مثالی میزنیم: خداوند به مشرکان که درباره اصل رسالت بشر شک داشتند، میفرماید: (و ما ارسلنا ‏من قبلک الا رجالا نوحی الیهم);([8]) یعنی پیش از این هم پیامبرانی بودند. بعد میفرماید: ‏‏(فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون); از اهل کتاب بپرسید. شکی نیست که مشرک بودن ‏دخالتی در مفهوم آیه ندارد، بلکه جاهل بودن آنان سبب شده است خدا، آنان را به مراجعه به ‏اهل ذکر فراخواند; زیرا اگر از یک مرجع بپرسیم: چرا باید به مرجع تقلید رجوع کرد؟ میگوید: ‏لقوله تعالی (فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون). این فقیه روی نص آیه به این مسأله استناد ‏میکند. پس سخن اصلی این است که یک مفهوم عام و کلی از بطن آیه بیرون بکشید تا پیام کلی ‏و جاودانه آن را به دست آورید. امام باقر(علیه السلام)میفرماید: «اگر اعتبار به ظاهر قرآن بود، ‏قرآن امروز مرده بود»; یعنی باید با روشهای مناسب، پیام زلال هر آیه را پیدا کنیم.‏
پی نوشتها
‏[1] . دخان، 58.‏
‏[2] . ابراهیم، 4.‏
‏[3] . شعرا، 195.‏
‏[4]. الکشف من مناهج الاول لابن رشد، صص 89، 96، 97 و 107.‏
‏[5] . نور، 35.‏
‏[6] . نور، 35: (الله نور السموات و الارض مثل نور...).‏
‏[7] . قیامت، 22.‏
‏[8] . نحل، 43.‏

خادم کوچک قرآن مجید 9 بهمن 1387‏

علم و دانش در حال پیشرفت هر چه سریعتر و عده ای که خود را روشنفکر میدانند هنوز درگیر و اندر خم معنای خطوطی هستند ک نه نویسنده اش معلوم است و نه سودش برای بشر امروزی.

آقای محمد رضا این سوال را مانند شما خیلی های دیگر هم پرسیده اند و جوابی نگرفته اند. این سوال فقط مربوط به طرفداران کلام الله بودن قران هم نمی شود بلکه مخالفین قران که سعی می کنند از آقای گنجی دفاع جانانه بکنند هم این سوال را گهگاهی پرسیده اند و بی جواب مانده اند. سوال ساده ای است که هر کودکی هم متوجه می شود.
اگر قران کلام خدا نیست پس محمد یا شیاد بوده یا مجنون؟ از آدم شیاد یا مجنون چیزی جز تخریب و نابودی بر نمی آید. محمد در نهایت باید که هیتلر یا چنگیز خان می شد نه آنکه تمدن عظیمی از دل نهضتش بجوشد. امروز اسلام به خاری و سقوط گرفتار شده پس بدیهی است که اسلام باید پاسخگو باشد. باید تمام کاسه کوزه ها سر اسلام شکسته شود. آن زمان که ما نظامیه های بغداد می داشتیم که کتابخانه اش به طول یک خیابان بود غرب دچار طاعون و وبا و جنگهای مذهبی بود. چطور می شود قران فقط عقلانیت دینی را تبلیغ کرده باشد اما از دلش منجمین و ریاضی دانها و مردم شناسان و شیمی دانها برایند . هنوز بسیارند کلمات علمی که از عربی و فارسی گرفته شده اند. توجه مسلمانان به دنیا و تجارت منجر به پیدایش اولین جهانی شدن تجارت گردید. این محصول عقلانیتی بود که توجه به جهان مادی را تشویق می کند.

یک جمله از این طرفداران یونیورسال بودن حقوق بشر که بیانیه حقوق بشر قرانشان شده در مورد کشتار فلسطینیان توسط اسراییل نشنیدیم . ای عجب!!! فلسطینی ها جزو این یونیورس نیستند؟
به هر حال فکر نمی کنم صحبت های آقای گنجی انقلابی در فرهنگ و اندیشه ایرانی اسلامی (یا ضد اسلامی) تعداد قابل توجهی از مردم ایجاد کرده باشد.
مردم از نظام و احتمالا از اسلام تا حدودی سر خورده اند. آنها که دنبال تحقیق نیستند اصلا به این نوشته ها هم توجهی نمی کنند. آنها که اهل تحقیق هستند به راحتی تن به هر ایده ای که تناقض آمیز باشد (چه له یا علیه) و از جانب کسی باشد که در این وادی تخصص لازم را ندارد نمی دهند. امروز دیگر با یک سده پیش که مستشرقین غربی و اخونده های حوزوی برای ما تاریخمان و متون دینیمان را تعبیر و تفسیر می کردند فرق می کند. امروز هزارن کتاب در مورد تاریخ اسلام ایران و هزاران کتاب در مورد قران نوشته شده نیازی نیست که به کتب اوایل قرن بیستم مانند آقای گنجی مراجعه شود تا با استناد به مستشرقین غربی چیزی در مورد اسلام کشف شود!

اما انها که به دفاع غیر محققانه از عقاید از قبل شکل گرفته خود مشغولند (چه له یا علیه) نوشته های گنجی را غنیمت شمرده همان حرفهای قبلی خود را له یا علیه قران می زنند. عده ای به تفسیرهای سنیتی و حوزوی مراجعه می کنند و عده ای هم گفتمان های مستشرقین غربی را تکرار. مقایسه که می کنی می بینی نه بویی از تخصص در ادبیات و تاریخ اسلام می آید نه هیچ طرف به یک پژوهش مستقل تاریخ شناسی و مردم شناسی درست حسابی استناد می کند.

جناب محمد رضا
سوال شما از يك مشكل اساسي رنج مي برد، و آن به دقت نخواندن همين مقاله ها، و انتظار دريافت پاسخ در مقاله اي جداگانه و براي شخص شماست. مي گوييد اگر قرآن را سخن پيامبر فرض كنيم، او را دروغگو خوانده ايم، چرا كه خود مي گويد اين سخن خداست. من سوالم كاملا برعكس سوال شماست؛ اگر مي توان بعضي آيات قرآن كه با علم و فلسفه يا با ديگر آيات تعارض دارند را تاويل كرد و معناي تازه بخشيد، چرا نتوان درباره ديگر آيات تاويل كرد و مثلا جايي كه به صراحت مي گويد قرآن سخن خداست- كه هيچ جاي قرآن نيز به اين صراحت نيامده- تاويل كرد و اين آيه را به حساب درك مخاطبان آن زمان پيامبر كه افكارشان پر از نيروهاي غيبي و تصوراتي از خدايان و... بود، گذاشت؟ اين نكته نيز قابل توجه است كه سخن پيامبر بودن قرآن بسيار خردپذير تر است و انسان امروز كه ذهنش از آن تصورات موهوم خاليست، بهتر مي تواند بپذيرد و به معنوي شده جامعه كمك بيشتري مي كند.
اما هدف، هدف كساني كه با سخن خدا بودن قرآن مخالفند، اين است كه بسياري از برساخته هاي فقها و علماي سنتي، بر اساس ظاهر آيات است و اگر ظاهر آيات از آن خدا باشد، حرف آنان صحيح است و قتل مرتد، كنار آمدن با برده داري، زدن زنان و... را بايد امروزه انجام داد و تا به حال نيز از دستور خدا سر پيچي كرده ايم. البته اين نكته حائز اهميت است كه فقها و مفسرين، بعضي آيات را خود تفسير و تاويل مي كنند، در واقع معناي تازه به آن مي بخشند، اين يك تناقض آشكار است، چرا كه اگر بتوان بعضي آيات كه مطابق ميل ما (مفسرين) نبود را تاويل كرد، در موارد ديگر هم مي توان اين كار را كرد. شما چرا به علامه طباطباعي نمي گوييد تاويل شما باعث دروغگو يا نادان جلوه دادن خدا مي شود؟

محمد رضای گرامی
آیا شما تشنه دانستن نظر شخصی گنجی هستید؟ این موضوع چه نفعی برای شما دارد ؟
متاسفانه در طول تاریخ کشور عزیزمان بزرگان متعددی بدلیل ابراز صریح عقایدشان تکفیر شده و بقتل رسیده اند چون عقاید خود را صادقانه بیان کردند . زکریای رازی - کسروی - ابن سینا - ملا صدرا -.... نمونه های آنند . لذا اگر نیک بنگرید در ایران همواره یک حجاب بین عقاید واقعی مردم با عقاید ابرازی وجود دارد که این پدیده عامل اصلی ریا و دو روئی - خیانت - فساد -.... بوده که معمولا ایران در اغلب آنها در جهان رکورد دار است . اما برای متفکران یک روزنه کوچک وجود دارد که عقاید خود را بیان کنند بدون اینکه به ارتداد و کفر و عواقب آن محکوم شوند و آن " نقل کفر" است . یعنی بیایند سخنان کفر آمیز را از قول دیگران بگویند . از شما محمد رضای عزیز تقاضا دارم که با اصرار بر پرسش خود این روزنه کوچک را نبندید و اگر قصد خیر دارید سعی کنید در انهدام این تابوی احمقانه بکوشید تا در مسیر نابودی دو روئی - دو شخصیتی و خیانت در جامعه خود پیش رویم . سپاسگزارم

محمد رضای گرامی
بنظر من از دید یک ناظر بیطرف و منصف و آگاه قطعا پیامبر دروغ گفته و قران از طرف خدا نیامده است چون خدا نمیتواند اشتباهات بزرگ علمی ( آنگونه که در قران وجود دارد)مرتکب شود و مطلق بوده و آگاهی کامل از همه پدیده ها دارد بگونه ای که نباید کتابش نسبت به زمان و مکان آسیب پذیر باشد .
اما از دید خود شخص محمد پسر عبدالله احتمال دارد که دروغ نباشد و او تصور میکرده است که از طرف خدا به او وحی شده است .همانگونه که اشعار حافظ وحی گونه بنظر میرسد و هنگامی که من و شما آنرا می خوانیم از نحوه چیدن کلمات در کنار هم به شگفتی دچار شده و خارق العاده میبینیم . البته بهتر است در زمینه حالات روانی انسان که گاهی اوقات تصور میکند به او وحی شده کسانی که در امور روانشناسی تخصص دارند در این کامنتها نظر دهند . و دروغهای قران را از دیدگاه محمد پسر عبدالله بررسی کنند .

امیدوارم زمانه کامنت بنده را حذف نکند.. مصطفی حسینی طباطبایی ردی بر مطالب آقای گنجی و سروش نوشتند. امیدوارم زمانه آدرس سایتی که بنده لینک میدهم را پاک نکند تا دوستان بتوانند نظرات مخالف را هم بخوانند و قضاوت بکنند. http://www.aqeedeh.com/ebook/view_book.php?rowID=344
..

سلام
من فکر می کنم با چاپ این مصاحبه ، اعتبار کاذب ابوزید برای همیشه در هم شکسته شد، و بخوبی مشخص شد که دانش استاد لیدنی شبستری ها و سروش ها که ادعای انکار صداقت الگوی مهربانی و آگاهی و مقابله با آیات خداوند را داشت چقدر اندک و بلکه پر از تناقض و دروغ است. بهتر است این مصاحبه بعنوان یک سند تاریخی در همه جا بخصوص در پاسخ به مریدان و مترجمین اینگونه مدعیان منتشر شود. کسی که در سر پیری هنوز به نظرات چند سال خود اطمینان ندارد می خواهد با وحی و آیینهء زیبای ابدیت که جلوه ایی پر شکوه از کتاب کائنات و قوانین علمی طبیعت است معارضه کند. براستی که:
إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ .
با تشکر از آقای گنجی و رادیو زمانه

بسم الله الرحمن الرحیم
در پاسخ به آقایان بهمن، کامران و میر مبینی
بهمن درخواست کرده بود خلاصه تر بنویسم. تلاش خود را خواهم کرد. ‏
کامران، اما چند نکته بیان کرده بود. یکی این که زیاد روی تحدی قرآن مانور می دهم. علت این ‏بود که پاسخ جدی دریافت نکرده بودم. پاسخ قبلی شما را خواندم و در یکی از نظرات پیشین نقد ‏کردم. ‏
انتقاد دیگر کامران این بود که با تکبری خاص به دیگر دوستان نگاه می کنم. به خدا پناه می برم ‏اگر چنین باشد. من خود را از هیچ انسانی بهتر نمی دانم، چه رسد به جوانان روشنفکری که با ‏نقدهای خود، قدرت اندیشه مرا تقویت می کنند.‏
کامران اما به پیشنهاد بنده پاسخ داده بود و دو سوره جعلی برساخته بود یکی به فارسی و دیگری ‏به عربی. این سوره ها به جز قسمتهایی که عینا از قرآن گرفته شده است نقدهای متعددی دارد ‏اما چون بنا بر اختصار است فقط قسمتی از آن نقد می گردد:‏
انا کتبنا لکم القتل و الفتنه و الجوع و الزلزال و الامراض الموحشه و کان امر الله مقضیاً.‏
ما بر شما کشتن و فتنه و گرسنگی و زمین لرزه و بیماریهای وحشتناک را لازم کردیم و فرمان ‏خدا انجام شدنی است.‏
حواسته بودید از قواعد عربی ایراد نگیریم، چشم! اصلا ما ایراد نمی گیریم فقط شما را به مقایسه ‏با آیه قرآنی نزدیک به آن دعوت می کنم و اندکی اندیشه!‏
وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين‏ ‏‏(بقره: 155)‏
قطعاً همه شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، و كاهش در مالها و جانها و ميوه‏ها، آزمايش ‏مى‏كنيم و بشارت ده به استقامت‏كنندگان!‏
تفسیر نور در ذیل این آیه می نویسد:‏
‏1 آزمايش و امتحان يك برنامه و سنّت حتمى الهى است. «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ» 2 ناگوارى‏ها، سبب ‏مقاومت و رشد است. بسيارى از صفات انسان از قبيل صبر، رضا، تسليم، قناعت، رهد، تقوا، حلم و ‏ايثار، در سايه‏ى برخورد با تنگدستى‏ها است. «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» 3 مورد بشارت، در آيه بيان نشده ‏است تا شامل انواع بشارت‏هاى الهى باشد. «بَشِّرِ الصَّابِرِينَ»‏
آقا کامران، تفسیر خود از آیه ساختگی خویش را بیان کند.‏
در باره سوره جعلی فارسی، اولا زبان قرآن عربی واضح است اما فعلا از این ایراد صرف نظر می ‏کنیم. شما برخی مفاهیم را از قرآن وام گرفته اید، مانند در دین خود غلو مکنید. (نساء: 171) ‏اما در این قسمت هم یک آیه جعلی را می شکافم:‏
ای اهل قرآن، به کدام دستاویز، کتاب را چنان می خوانید که انگار جز به آن مأمور نیستید.‏
آیا درست است خدا کتابی به عنوان آخرین کتاب خویش بفرستد و بعد خود آن را تضعیف کند. ‏در کجا مرسوم است قانونی تصویب شود و بعد از مردم انتقاد کنند که چرا به آخرین نسخه قانون ‏عمل می کنید؟ آیه نزدیک به آن در قرآن اصلی چنین است:‏
‏«و اين كتاب [قرآن‏] را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق مى‏كند، و ‏حافظ و نگاهبان آنهاست پس بر طبق احكامى كه خدا نازل كرده، در ميان آنها حكم كن! از هوى ‏و هوسهاى آنان پيروى نكن! و از احكام الهى، روى مگردان!....»(مائده: 48)‏
آقای میر مبینی نظری عجیب مطرح کرده بود. او گفته بود روحانیت، روشنفکران و فلاسفه دینی ‏را کنار بگذاریم و احکام قرآن را هم کنار نهیم و « با تفسیر و تدبر در معانی روحانی قرآن و ‏شناخت نشانه های (آیات و قصص) قرآن و توجیه عقلانی آنها به زبان رایج زمان خودمان راه حلی ‏برای رفع مشکلات دینی و اجتماعی خود فراهم کنیم.»‏
وقتی متخصصان دین را کنار بگذاریم نتیجه این خواهد شد که از هوى و هوسهاى عده ای غیر ‏متخصص پيروى شده و از احكام الهى، روى گردانده خواهد شد. همان طور که خود او تصریح ‏کرده است. چیزی که با قرآن در تضاد آشکار است و یکی از دلایل آن آیه بالاست. آیا بهتر نیست ‏به جای این، از نظرات متخصصان متعهد و حقیقی دین پیروی شود؟
‏ خادم کوچک قرآن مجید: 10 بهمن 1387‏
-------------------------------------
زمانه: از جناب لطیفی و دیگر دوستان تقاضا می شود نظرات خود را خلاصه و حداکثر در 200 کلمه بنویسند.

اقای لطیفی و.... هنوز اصرار دارند که" اگر راست میگویید یک سوره مثل قران بیاورید" این سوال از ریشه ایراد دارد. "مثل و مشابه و مانند" از چه نظر. هیچ متنی نمیتواند مثل دیگری باشد مخصوصا وقتی که سوال با" اگر راست میگویید" شروع شده. هر متن ارائه شده ای سوال کننده را قانع نخواهد کرد مگر انکه عین همان متن اورده شود که این هم بی معنی است.
فرض کنیم جناب کامران بگوید" اگر راست میگویید یکی مثل سوره من بیاوریید" . اقای لطیفی چارهای نخواهند داشت جز اینکه ایرادات انرا بیابند و بیان کنند و اگر انرا مشابه قران یافتند بگویند" اینرا از قران یاد گرفته ای". اگر اقای کامران چنین پیش فرضی داشته باشد. از نظر ایشان اوردن مشابه ان سوره "نشدنی" است.
معنی متن است که انرا با ارزش یا بی ارزش میکند و " اگر راست میگویید" بیشتر به شاخ و شانه کشییدن میماند

جناب لطیفی این آسمان ریسمان بافتن ها به جایی نمی رسد . بنده هم می توانم هزار نقد بر تک تک آیات قرآن بیاورم و شما هم هزار خط جواب بدهید .
روش صحیح پاسخ تحدی قرآن آسان است .
اگر قرآن واقعا به تحدی دعوت کرده است پس باید در جلوی چشم مردم در صدا و سیما به یک نفر اسلام گرا به عنوان نماینده اسلام گرایان و یک نفر که ادعا می کند می تواند جواب تحدی قرآن را بدهد اجازه دهند جلوی چشم مردم مناظره کنند و مردم قضاوت کنند .
پس چرا راه ها را اسلام گرایان در تلویزیون های خود در سراسر جهان بسته اند ؟ غیر از این است که میدانند شکست خواهند خورد ؟
.
دومین راه این است که مثلا اسلام گرایان مورد قبول جنابعالی یک داور بی طرف که مورد قبول افراد پاسخ دهنده به تحدی قرآن است را انتخاب کنند و بعد چند سوره مثل قرآن را به آن داور بی طرف تحویل دهند تا از جنبه های مختلف از جمله جنبه ادبی و جنبه محتوایی و مفهومی قضاوت کند که آیا سوره های ساخته شده جدید از سوره های قرآنی برتر است یا خیر ؟
تا شما قضاوت داور بی طرف را نپذیرید و تا حوزه علمیه شیعیان و حوزه های علمیه سنیان و یا هر دسته دیگری از اسلام گرایان داوری یک داور بی طرف که مورد قبول دو طرف باشد را نپذیرند در واقع با نپذیرفتن خود شکست در مسابقه تحدی را اعلام کرده اند و می دانند در یک میدان عادلانه بازنده خواهند شد . نمی شود اسلام گرایان در سراسر جهان هرگاه به قدرت می رسند سایت پاسخ دهندگان به تحدی قرآن را فیلتر کنند و باز هم ادعایی پیروزی کنند . نمی شود از پذیرش داور بی طرف فراری بود باز معتقد به پیروزی در این مسابقه شد و هر کس غیر از این بگوید را گردن بزنند . اگر تحدی قرآن بر علم ساخته شده با استفاده از یافته های جدید بشر که کاملا زمینی و بدون کمک از فرا انسان ها و خدایان به دست آمد ، پیروز شده بود نیاز نبود اسلام گرایان جدید زور بزنند تا آیات قرآن را با ماست مالی کردن از تناقض با یافته های جدید نجات دهند و با تفسیر های جدید مفایهم جدید علمی محصول مردمان زمینی را از قرآن آسمانی استخراج کنند . اگر بر عکس بود و بشر سعی می کرد یافته های جدید خود را از قرآن بدست آورد ، می شد گفت برتری از آن قرآن است اما رفتار اسلام گرایان نشان می دهد اسلام روز به روز به سمت شبیه کردن خود با دستورات زمینی و علوم زمینی می رود . هم حدیث هایی که با علم جدید سازگاری ندارد کم کم دارد از طرف اسلام گرایان کنار گذاشته می شود و هم قرآن به نفع علم جدید تفسیر می شود .
باز هم می گویم این بحث ها تا زمانی که اسلام گرایان قضاوت داور بی طرف را نپذیرند به جای نخواهد رسید زیرا دعوت به مسابقه نیاز به داور دارد .

بسیار جالب بود آقای گنجی واقعا سپاسگزارم . من دیگر کوچکترین تردیدی ندارم که ایرانیان باعث ادامه حیات اسلام شده اند . این آقای قران شناس یا صداقتش باعث شده است که در اینجا آبروی اسلام را ببرد یا مانند امثال بنده دیگر حوصله اش از کتابی (سخنانی) که بند بند آن نیاز به توجیه و انکار حقایق و واقعیات دارد سر رفته و بدین صورت آشکار همان سخنانی را میگوید که ما مدتهاست میخواهیم به برادران مدعی قران شناسی و مسلمانی ( البته از نوع ناب محمدی) بفهمانیم .
این که گفتم ایرانیان باعث بقای اسلام شده اند دلیلش این است که بنظر من توجیهات امثال آقای نکونام و حتی آقای لطف علی نیز شاید برای مسلمانان قانع کننده تر از سخنان این آقا باشد . البته باید صداقت این آقا ( جناب زید ) را ستود . به ایشان توصیه میکنم برای گذراندن یک دوره فوق تخصصی " آموزش علوم مغالطات " و " انکار روز در حضور خورشید" به ایران سفر کرده و در حوزه علمیه یا حوزه و دانشگاه همزمان تحصیل نمایند تا دیگر در مقابل یک پرسشگر باهوش ایرانی ( گنجی) اینگونه وا ندهد و سخنان کفر آمیز ( ولی حقیقی) بفرمایند . این آقای محترم میفرماید قران کتاب علمی نیست - تاریخی نیست - واقعی نیست و خلاصه هیچی نیست جز برای موعظه که آنهم بخواهی نخواهی هر جور عشقت بود میخوای بپذیر میخوای نپذیر ... خیلی جالب است . وقتی فردی صادق و دانا به قران بخواهد در مورد آن سخن بگوید ببینید که چه آبروئی از قران و اسلام عزیز میرود .

اقای گنجی ابراز داشته اند که وانزبرو و تیس دال نشان داده اند که برخی از سوره های مکی 200 سال پیش از پیامبر در متون یهودی یافت می شود.
این مطلب کاملا دروغ است! دلیلش هم این است که اقای گنجی احتمالا به سخنان دیگران اعتماد کرده اند. ایشان ضرورت دارد که نشان دهند وانزبرو و تیس دال در کدام صفحه و با اشاره به کدام سوره چنان ادعایی را مطرح کرده اند.

آقای علی در پاسخ به آقای محمد رضا تاویل آن آیاتی که به آشکار ی و صراحت می گوید قران کلام خداست را جایز می شمارد به گونه ای از چنان صراحتی نتیجه بگیریم که قران کلام خدا نبوده و همزمان نتیجه بگیریم که محمد هم دروغ گو نبوده است!! اما همزمان تاویل آن آیاتی که نه به صراحت بلکه به شکل بسیار تاویل پذیر در مورد احکام است را بر نمی تابد بگونه ای از دل آن تاویل صلح بجای خشونت نتیجه شود!! ای عجب.
بسیاری از این حضرات حتی آنقدر قران را نخوانده اند که بدانند در قران آیه ای در مورد سنگسار نیست. احادیث هم ربطی به قران ندارند که چند سده بعد از محمد جمع آوری شده و پر از اسراییلیات هستند. اگر محمد سنگسار کرده کاری خلاف قران کرده که آیه مجازات زنا کار 100 ضربه شلاق را می گوید نه سنگسار و یک نگاه واقعا ساده بدون غش به آیه مذکور وآیات مجاورش و داستان شان نزول آیه به وضوح نشان می دهد که خواسته جلوی اتهام زنی به زنان را بگیرد و گرنه کدام دیوانه ای چنین رابطه ای را جلوی 4 نفر تا انتهای کار پیش می برد و انهم چهار نفری که ممکن است همراه با هم شهادت دهند. نکته دیگر اینکه روایات مربوط به سنگسار کردن توسط محمد هیچ پشتوانه و اصالتی ندارند و وقتی روایات را می خوانی به راحتی می فهمی که پر از تناقض هستند. و باز نکته دیگر در مورد روابط خارج از زناشویی و سایر احکام شریعت د رقران بسیار بوده اند مسلمانانی که اجتهاد در احکام را نه تنها ممکن بلکه ضروری می دانسته اند. کلیه احکام شریعت پس از محمد قابل اجتهاد و بروز رسانی متناسب با عرف زمان هستند و این وظیفه به عهده شورایی از اسلام شناسان بوده که حول خلیفه مسلمین تشکیل می شده اند بنا براین کلیه حدود حتی اگر در قران ذکر شده باشند توسط شورای منتخب قابل تغییر هستند

اوس پیمان گرامی
اسلام عزیز تنها در جامعه ای میتواند به حیات ادامه دهد که:
1- مردم بیسواد باشند یا اهل مطالعه نباشند ( مانند ایران که طبق تعاریف جدید از سواد در حال حاضر بیش از 85% مردم ایران بی سوادند)
2- هرگونه اخبار و اطلاعات بعد از عبور از فیلترینگ اسلام به اطلاع مردم برسد .
3- مردم فکر نکنند و فقط تقلید از یک مرجع جامع الشرایط را روش زندگی خود قرار دهند .
4 - هرگونه دگر اندیشی با بی رحمی تمام پاسخ داده شود .
به چنین جامعه ای میگویند " مدینه النبی"

بسم الله الرحمن الرحیم
نقدی دوباره بر سوره جعلی ‏
سوره جعلی دست کم باید در زیبایی ظاهری و استحکام معنوی با قرآن همانند باشد. به لحاظ ‏معنایی نیز باید با بقیه قرآن هماهنگ باشد. از آیات و عبارات قرآنی هم سود نبرد. بر این اساس:‏
سرلوحه سوره جعلی بسم الله الرحمن الرحیم است که برجسته ترین آیه قرآن است.‏
تعبیر ان الذین کفروا عین قرآن است: إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بَعْدَ إيمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ ‏تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الضَّالُّون‏ (آل عمران: 90) «همانا كسانى كه پس از ايمان آوردن، كافر شدند و ‏سپس بر كفر خود افزودند، هرگز توبه‏ى آنها پذيرفته نخواهد شد و آنها همان گمراهانند.»‏
تعبیر قرآنی إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بَعْدَ إيمانِهِمْ هم زیباتر و هم دقیقتر از تعبیر ان الذین کفروا من ‏المومنین است.‏
تعبیر لفی خسر عین قرآن است (إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي‏ خُسْر كه واقعاً انسان دستخوشِ زيان است‏ ‏عصر:2) با این حال، در این مقال، تعبیر قرآنی ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ نسبت به تعبیر لفی ‏خسر مبین هم زیباتر و هم دقیقتر است. « وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ ‏اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى‏ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ (حج: ‏‏11) و از آدميان كسى هست كه خدا را بر پاره‏اى (از دين) مى‏پرستد بطوريكه اگر خيرى به او ‏برسد بدان آرام گيرد و چون بلاى آزمايش گونه‏اى به وى رسد حالش زير و زبر شود تا دنيا و ‏آخرت را ببازد كه آن همان باختن آشكار است‏ »‏
به سخن دیگر اگر عبارتهایی که عین قرآن هستند، از این سوره جعلی کم کنیم چیز چندانی ‏باقی نمی ماند. با این حال، همان تعابیر نیز طوری با هم پیوند یافته اند که در مقایسه با قرآن ‏اصلی فاصله زیادی دارند.‏
از سوی دیگر، فضای کلی سوره جعلی، خیلی بهم ریخته و مغشوش است. آیا می توان باور کرد ‏خدای بزرگ سوره ای بفرستد و در آن چنین رفتار کند؟ ‏
شما شاید داوری مرا نپذیرید، اما بروید و به چند متخصص ادبیات عرب که با قرآن هم آشنا ‏باشند نشان دهید و از آنها بخواهید تا قضاوت کنند کدام زیباتر و با محتواتر است؟

خادم کوچک قرآن مجید: 11 بهمن 1387‏

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به چند انتقاد
ایرانی: «قران از طرف خدا نیامده است چون خدا نمیتواند اشتباهات بزرگ علمی ( آنگونه که در ‏قران وجود دارد)مرتکب شود.» یک مورد از اشتباهات بزرگ علمی قرآن را اشاره کنید تا بحث ‏شود.‏
پیشاپیش یادآور می شود مورد تضاد باید اولا از علوم قطعی بشر باشد، نه از نظریاتی که ممکن ‏است بعدا اثبات شود نادرست هستند و دیگر این که سخن قرآن هم کاملا صریح و از قول خدای ‏بزرگ باشد و فرضا نقل قول خدای بزرگ از کسی نباشد.‏
‏ بدیهی است همه ادعاها پاسخ قانع کننده دارد. بنده با این که نوشته های مخالفان دین را بسیار ‏خوانده ام اما حتی یک مورد اشتباه اثبات شده ندیده ام. ‏
اوس پیمان:« می توانم هزار نقد بر تک تک آیات قرآن بیاورم.» شما ده نقد بر اولین آیه قرآن ‏ذکر کنید تا ارزش سنجی شود. اما قبل از آن چند تفسیر ببینید تا نقد شما پخته تر باشد.‏
در باره پیشنهاد مناظره تلویزیونی، به نظر بنده بد نیست اگر مسئولین شبکه قرآن، چنین ‏پیشنهادی را مد نظر قرار دهند. نماینده اسلامگرایان در این مناظره، استاد قرائتی، آیت الله بی ‏آزار شیرازی یا اگر امکان داشت آیت الله مکارم شیرازی باشد. هر طرف هم دو نفر را به عنوان ‏اعضای هیأت منصفه معرفی کنند.‏
‏« دعوت به مسابقه نیاز به داور دارد.» داور را از غیر خودتان، از کسانی که با ادبیات عرب و قرآن ‏آشنا هستند دعوت کنید. ‏
در باره اعجاز علمی قرآن، گفتنی است قرآن کتابی پوشیده شده است و آدمی تا پاک نشود به ‏محتوای آن دست نخواهد یافت. (رک: واقعه: 78-79) قرآن همیشه تازه است و پیشرفتهای ‏علمی بشر نه تنها آن را بی اعتبار نمی سازند بلکه به تدریج حقایقی را از این کتاب فاش می ‏سازند که تا پیش از این بر بشر عادی پوشیده بود. ‏
سخن را با سخنی از خدای بزرگ به پایان می برم: «اين (قرآن) براى مردم روشنگر (حقايق) و ‏براى پرهيزكاران سراپا هدايت و اندرز است.» آل عمران: 138‏
خادم کوچک قرآن مجید: 11 بهمن 1387‏

بسم الله الرحمن الرحیم
‏" نقد گمانه‌هاي دكتر نصر حامد ابوزيد" را در گوگل بجویید. مقاله مفیدی خواهید یافت. در ‏پایان مقاله نیز پیوند خوبی را خواهید یافت.‏
خادم کوچک قرآن مجید: 11 بهمن 1387‏

بسم الله الرحمن الرحیم
دکتر علی نصیری که در دوران تحصیل چند بار دانشجوی نمونه شناخته شد، مقاله ای با عنوان" ‏رازجاودانگي قرآن" نوشته است. پیشنهاد می شود عنوان مقاله را در گوگل بجویید و مقاله را ‏در سایت دانشگاه علم و صنعت ایران بخوانید. ‏
خادم کوچک قرآن مجید: 11 بهمن 1387‏

جناب ایرانی
بسیار جالب نوشتید و با شما موافقم.

""نماینده اسلامگرایان در این مناظره، استاد قرائتی، آیت الله بی ‏آزار شیرازی یا اگر امکان داشت آیت الله مکارم شیرازی باشد. هر طرف هم دو نفر را به عنوان ‏اعضای هیأت منصفه معرفی کنند.‏"""

اینهایی که اسم بردید اگر اهل مناظره بودند در حال حاضر یک مقاله می نوشتند و رسما اعلام می کردند در جواب مقاله گنجی این را نوشته اند و در سایتشان می گذاشتند . شما که ایشان را نماینده اسلام گرایان می دانید از آیت الله مکارم شیرازی بخواهید در سایت خود رسما اعلام آمادگی کنند تا در یک مناظره تلویزیونی ( نه رادیو قرآن ) با جناب گنجی شرکت کنند . هر کدامشان که آماده است در سایت رسمی خودش اعلام آمادگی کند . اگر مناظره به طور مستقیم از تلویزیون سراسری پخش شود نیاز به داور نیز ندارد و افکار عمومی که آن را می بینند بهترین داور است ( از آن نظر که با بهانه داور موضوع را عقب نیاندازید ) . اگر تلویزیون ایران موافقت نکرد هماهنگی با تلویزیونی مثل الجزیره یا العربیه با من . اینها رسما در سایتشان اعلام آمادگی کنند باقیش با من

آقای لطیفی عزیز
نقد شما را خواندم. همه اشکالاتی که به سوره های جعلی بنده گرفتید دقیقاً همان هایی هستند که غیر مسلمانان به قرآن می گیرند. اما نمی خواهم در مورد آنها با شما جدل کنم. من از شما خواهشی کوچک دارم. لطف کنید چند معیار روشن برای پاسخ به تحدّی معرفی نمایید تا بنده غیر عرب، سوره هایی با رعایت تمام نیازمندیهای حضرتعالی بسرایم. فقط خواهشمنم نفرمایید چنین معیارهایی را قبلاً معرفی کرده اید و به آنها مراجعه کنم. من طرف تحدّی را بیشتر شما و امثال شما که مدعی هستید سوره هایی مثل قرآن نمی توان آورد می دانم تا خود قرآن. می خواهم به شما ثابت کنم آوردن آیاتی که قابلیت رقابت با آیات قرآن را داشته باشد از ساده ترین کارهاست و اگر خیلی کم به این کار پرداخته شده است از باب بدیهی بودن آن است. از نظر بنده، منظور قرآن از تحدّی مطلقاً این ادعای غیر علمی نیست که شما می فرمایید.
در ضمن لطف کنید پیش از معرفی معیارهایتان، قرآن را با آنها تطبیق دهید تا اطمینان یابید خود قرآن در معیارهایتان بگنجد و چیزی که خود قرآن در آن صدق نمی کند را برای بنده معیار قرار ندهید.
آقای لطیفی عزیز، بنده سوره هایم را با سوره های تازه تر تفسیر خواهم کرد. همان کاری که مفسران قرآن به عنوان تفسیر قرآن با قرآن انجام می دهند. منتظر معیارهایتان هستم.

آقای لطف علی گرامی
شما لطف فرموده اگر میخواهید این گفته های قران را نفی کنید یا توجیه کنید چند مورد را در نظر داشته باشید : 1 – فرض کنید برای کسی که اصلا اسلام – معجزه وپدیده های غیر قابل اثبات را قبول ندارد دارید استدلال میکنید یعنی تنها با اصول و قوانین منطق و علم ( که با تجربه قابل اثبات است )
2 – اصول موضوعه من گفته های خود قران و پیامبر است : پیامبر مانند افراد عادیست و معجزه ندارد – قران از طرف خداست لذا مطلق است ( البته فرمایش شما را مد نظر دارم که اگر خدا از قول کسی دیگر گفته باشد به پای او ننویسم)
اکنون چندین ادعای خلاف قوانین علمی قران را می آورم :
1 – علم منطق : ده‌ها آيه در قرآن هست كه گمراهي و هدايت خلق را تابع مشيت خداوندي میداند:
“ اِنّكِ لاتَهْدِي مَنْ اَحبَبتَ وَ لكِنّ اللهَ يَهدي مِنَ يَشاءُ”
تو هر كه را بخواهي نتواني هدايت كرد.ولی خداوند هرکه را که خواست هدایت میکند (سوره قصص آیه 56) و در آیه 23 سوره زمر میفرماید: و
“ وَ مَن يُظلِلِ اللهُ فَمالَهُ مِن هاد”
كسي را كه خداوند گمراه كرد هدايت كننده‌اي نخواهد داشت.
در سوره محمد آيه 13 (اين آيه در سوره سجده آمده است) مي‌فرمايد:
“ وَلَوْ شِئنا لاتَينا كُلّ نَفَسٍ هُديها” اگر مي‌خواستيم هدايت نصيب اشخاص مي‌كرديم و آيه‌هاي عديده ديگر مشعر است كه هدايت و گمراهي با خداونداست .
سوره انعام در آيه 107 مي‌فرمايد: “ولوشاءالله ما اشراكوا (يعني) اگر خدا مي‌خواست مشرك نمي‌شدند”
در قران بیش از 50 بار آیاتی با این مضمون ها امده است
آقای لطف علی این آیات را با علم منطق محک زنید چرا خدا کسی را که خود گمراهش کرده است میخواهد در آن دنیا عقوبت دهد . این با علم منطق سازگار است؟
چرا خداوند در جنگ احد همان دسته فرشتگان را كه به بدر فرستاده بود يا طوفاني كه در جنگ خندق برانگيخت نفرستاد تا آن فاجعه روي ندهد و آن شكست دردناك صورت نگيرد و هفتاد تن از مسلمانان كه عموي دلير و جوان و محبوب پيغمبر نيز در ميان آنان بود کشته نشوند؟ اگر آن باد با فرشتگان در جنگ احد شركت كرده بودند سنگ به دندان پيغمبر نمي‌خورد و آن اوضاع تلخ و شرمگين پيش نمي‌آمد كه اگر دفاع شجاعانه علي‌بن ابي‌‌طالب نبود خود محمد نيز کشته مي‌شد.
2 – علم روانشناسی ( البته من در این زمینه هیچ نمیدانم و فقط حدس میزنم):
در قران برای عذاب گناهکاران آمده است:
“كُلَّما نَضجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلناهُمْ جُلوُداً غَيْر هَالِيذُو قُوااْلعَذابَ”
هر گاه پوست آن‌ها سوخت پوست تازه بر آن‌ها مي‌رويانيم تا كاملاً عذاب را بچشند.
این خدا از انتقام ( معلوم نیست انتقام از چه) چه لذتی میبرد و کارش مانند موجودات روانی است . من تصور نمیکنم از نظر علم روانشناسی چنین خدائی صلاحیت خدا بودن داشته باشد.
3 – ادبیات : سوره فاتحه که از قول خدا بیان شده خدا خود را خطاب قرار داده و خودش برای خودش مدیحه سرائی میکند که از نظر ادبی اشتباه است .
4 – و سرانجام از نظر علوم تجربی : اشتباهات بسیار است از مسطح بودن زمین گرفته تا فرورفتن خورشید در لجن وگردش خورشید بدور زمین و بسیاری دیگر که در اینجا مورد بحث قرار گرفته و تکرار نمیکنم اما ذیلا موارد دیگری را می آورم .
الف – “وَ لَقَدْ خَلَقْناَ السّموات وَالاَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في ستّة اَيّام وَ ماَ مَسّنا مِنْ لُغُوبٍ
يعني ما آسمان‌ها و زمين را و آن چه ما‌بين آن‌هاست در شش روز آفريديم و خستگي به ما راه نيافت”
میدانیم " یک روز" بعنوان واحد زمان وابسته به حرکت وضعی سیارات است پس قبل از تکمیل آفرینش چگونه واحد روز را برای ساخت سیارات استفاده کرده است ؟ واشتباه دیگر اینکه خدا که مطلق است خودرا نمیشناسد که ذات او خستگی ناپذیر بوده و عبارت " خستگی به ما راه نیافت" اشتباه است.
ب - “اِنَّ عِدّةَ اّلشُهُور عنْدَالله اثنا عَشَرَ شَهْراً في كَتابِ الله يَوْمَ خَلَقَ الِسموات وَالارْضَ مِنْها اَرْبعَةُ حُرُم ذلِك اّلذينُ اْلقَيّمُ”
يعني روزي كه آسمان‌ها و زمين را آفريد عدد ماه‌ها را دوازده مقرر فرمود كه چهار ماه از آن‌ها ماه‌هاي حرامند…(رجب، ذيقده، ذيجه و محرم) و اين آئيني درست است. اینجا دیگر کسی میفهمد که خدا ماههای خورشیدی را با ماهی ( قمری ) قاطی کرده و اشتباه دارد .
پ – ادعای قران بر وجود " جن " بعنوان موجود زنده مشابه انسان ولی نا مرئی اشتباه محض است ( طبق قوانین فیزیک)
ت – در آیه 189 سوره بقره در مورد کاستی و فزونی ماه سخنان کاملا اشتباهی میگوید – در مورد مرکب پیامبر در فرایند معراج که براقی بال دار بوده که با آن به آسمان هفتم رفته خدا نمیدانسته که بعد از جو زمین ( حدود 100 کیلومتر) دیگر بال نمیتواند کسی را پرواز دهد چون هوائی وجود ندارد که جابجا شده و " برا " ایجاد نماید و نیاز به موتور جت داشته است . اشتباهات هزاران برابر آنست که گفتم ولی زمانه گرامی اینجا دیگر چیزی برای سانسور نخواهد یافت لذا برای طولانی شدن دعوا میکند .

بعد از این همه بحث و اشاره به تشکالات و ایرادات قران آقای لطیفی می گوید :
یک مورد از اشتباهات بزرگ علمی قرآن را اشاره کنید تا بحث ‏شود!!
برادر من وقتی شما نمی خواهید بپذیرید که در قرآن اشتباه علمی وجود دارد، جای بحثی باقی نمی ماند.
فقط شما برو آیه های 84 تا 100 سوره کهف را بخوان. آنجا نوشته که ذوالقرنین آنقدر رفت تا به مغرب الشمس ( محل غروب خورشید) رسید و بعد آنقدر رفت تا به مطلع الشمس ( محل طلوع خورشید) رسید آنجا که میان خورشید و آن قوم هیچ ساتری قرار ندادیم!
حالا شما بفرمایید چگونه می شود انسان محل طلوع و غروب خورشید را ببیند به غیر از اینکه زمین کروی نباشد و صاف باشد؟!

ببینید که آقای لطیفی چه شرطی را برای نشان دادن تضاد قرآن گذاشته اند:
«پیشاپیش یادآور می شود مورد تضاد باید اولا از علوم قطعی بشر باشد، نه از نظریاتی که ممکن ‏است بعدا اثبات شود نادرست هستند»

چیزی به نام «علوم قطعی بشر» وجود خارجی ندارد. علم بشر طبق تعریف همواره قابل تغییر و تکمیل است. هر چیزی که ادعای قطعیت داشته باشد دیگر علم نیست ، یا جزم است یا خرافه. «علم قطعی بشر» مفهومی متناقض همانند «مثلث چهارگوش» است. اما با این حال تصور می کنم قطعی ترین دانش بشری ریاضیات باشد (هر چند که ریاضیات هم در حال تغییر و پویایی مداوم است). برای همین یک تضاد قرآن در زمینه ریاضی را یادآور می شوم:

سوره نسا آیه 11-12 در مورد قوانین وراثت صحبت میکند. جهت اجتناب از طولانی نویسی متن آیه را نمی آورم. همه در خانه قرآن دارند و می توانند به آن رجوع کنند. حال در نظر بگیرید اگر یک مرد فوت شود، و از او سه دختر و دو والد(پدر و مادر) و یک همسر باقی بماند؛ دختران 2/3 سهم، والد ها 1/3 سهم (هردو بر اساس نص صریح و کلمه به کلمه سوره نسا آیه 11) و همسر 1/8 سهم (بر اساس نص صریح و کلمه به کلمه سوره نسا آیه 12) از ارث را دریافت میکند که از میزان ارث بیشتر میشود.
(2/3 + 1/3 + 1/3 + 1/8 = 9/8)
علت این است که نویسنده قرآن جمع کسری را نمی دانسته است و گرنه به راحتی می توانست کسرها را نرمالیزه کند. همانگونه که در عمل در قوانین فقه می کنند. نکته این است که فقه اسلامی به ناچار با ظاهر آیات در این مورد تضاد دارد و فقها به روشهای گوناگون این تضاد را توجیه می کنند. (در گوگل عبارت «تناقض آیات ارث» را جستجو کنید تا با بعضی از این توجیهات آشنا شوید) ولی همین که در فرق مختلف اسلامی قوانین ارث با هم متفاوتند و هیچکدام هم با نص صریح قرآن مطابق نیست (و نمی تواند باشد) برای اهل نظر گویای خیلی چیزهاست.

من یک سوال شخصی دارم که از بچگی توذهنمه.یکی از عقلا به من بگه وقتی قران هل من مبارز میطلبه که هیچکس مثل اون نمیتونه بیاره. خوب این مثل دعوت به یک مسابقه است که احتیاج به قوانین و داوری داره. اصولا بر چه اساسی اون متن سنجیده میشه و کی اونرو تایید یا رد میکنه که این مدعا ثابت بشه.به نظر من این بیشتر یک شعار با هجمه روانی برای راضی نگهداشتن پیروان اسلامه.در مورد تناقضات قران با خودش و علوم به نظر من ما خودمون هم اسیر این توهمیم که قران مطلقه. اگرچه این کتاب در زمان خودش بسیار پیشرفته بوده ولی امروز از علم وفلسفه عقب مونده. وانگهی اگر هدف خداوند با فرستادن پیامبر هدایت بشره چرا فقط پیامبران در خاور میانه بودن ومثلا چین باید بی نصیب باشه. به نظر من این اقای زید پر از تناقض گفتاره. ایشان یک توجیه گر هسند .اندیشمند یه تعریفی داره و اونهم اینه که پس از اندیشه یک تفکر رو بسط میده نه کسی که اول یه چیزی رو بدون اثبات پذیرفته بعد فقط توجیه میکنه. متاسفانه تو کشور ما هم کلمه هایی هست که با خودش در تناقضه مثل روشنفکر دینی. اصولا روشنفکری یعنی ازاد فکر کردن و یک کسی که به دینی معتقده از این امتیاز بی بهره است و فقط میتونه توجیه کنه. با سپاس- ازاد

بنام خدا.
با اینکه خودم هیچوقت سعی در ترغیب و یا هدایت افکار بقیه به مجموعه اعتقادات خودم ندارم ، اما از دوستان لطیفی و نکونام و ... ممنونم و میدونم که این شرکت در بحثشون از سر احساس تکلیف و تعهد و حساسیت به سرنوشت بقیه است ( نه با ابزار تحمیل و اجبار ) .
با اینکه بنده خودم کاملاً به اصالت فلسفه و عقل محوری اعتقاد دارم ، اما خرده علمی دوستان (ایرانی و فرشاد و .. )به قرآن کاملاً بی معنیه .
1- باید چند پیش فرض رو در نظر داشته باشیم تا این پازل روبرو ، ما رو به اشتباه نیندازه:
- شرایط شبه جزیره و اعراب با اون حماقت ها و سطح فکر و زندگی رو در نظر بگیرید و به نحوه بیان و برخورد و لحن مورد نیاز برای تاثیر گذاری روی اونها فکر کنید . مطمئناً برای همچین مخاطبانی ، شما از بیان علمی و اثبات و توجیه استفاده نمیکنید . بلکه از اسطوره های آشنا برای اونا میگید ، به اونها وعده های قابل لمس و قابل فهم میدید (توصیف بهشت به اشکال لذات زمینی و جسمانی )، برای اینکه جلوی توحش و عادت های زشت اونها که نیازی به گفتنش نیست رو بگیرید ، به اشکالی که همه میدونیم عذاب رو براشون توصیف می کنید ( طوریکه از نظر یکی از آقایون ، خداوند حتی موجودی روانی و انتقام جو به نظر میاد ! ) . بعضی از مجموعه قوانین قضائی قابل قبول، سنت های رایج در حد متعارف مثل سال قمری و ماههای حرام و ... رو رد نمی کنید و محترم میشمرید تا احساس نزدیکی بیشتری با شما داشته باشند.

- خداوند نگران ما مردمان متاخر نبود ، قبول کنیم که بین عرضه توجیه پذیر و عقلانی اسلام و تبعاً قرآن و یا عرضه اونها به وضعیت فعلی با امکان اقبال عمومی در بین اعراب بدوی اون موقع یه پارادوکس وجود داشت که همه ما کاملا درکش میکنیم . مطمئناً انتظار نداشتید که اسلام عرضه شده اون موقع به طور تفصیلی تمام انتقادات و دغدغه ها و نیازهای فکری مردمان اون زمان ، شما (انسانهایی با حد واسط بلوغ فکری بشر ) و یا حتی آیندگان ما رو در بر بگیره و تامین کنه !
پس خداوند جرقه اولیه رو با این مجموعه گزاره ها زد و تاثیراتش رو بجز یکسری اشتباهات مسلمانان ، در تبدیل اون سطح فرهنگ اعراب به یک نهضت عظیم فکری خیره کننده سده های بعدش دیدیم.
خداوند میدونست که مردمانی خواهند اومد که خودشون با کمک عقلانیت و اندیشه محض راه خودشون رو پیدا و حقیقت اسلام و قرآن رو ادراک خواهند کرد .

و نکته ظریف اینکه هر جایی از قرآن و در گفتار و رفتار پیامبر ، دستورات اخلاقی و انسانی جهانشمول و زمانشمول آورد( لطفا با دستورات فقهی و قضائی اشتباه نگیرید) .
اینطور میشه که وجود نهر شیر و عسل ، حور بهشتی (!!!) و انواع عذابهای جسمانی روایت شده ، توجیه پذیر میشه . چون اگر واقعیت مطلب میومد ، خریداری در اون زمان نداشت و خداوند هم از راههای غیبی ، توده انسانها رو هدایت نمیکنه و نخواهد کرد.
و اما خرده های علمی :
1- ایرانی عزیز شما که واقعا انتظار نداشتید که خدا از زبان پیامبر نظریه بیگ بنگ و یا نظریه تکامل رو برای اعراب اون موقع توضیح بده ؟ ضمن اینکه می بایست با توجه به فرهنگ ستیزه جو و خشن اعراب ، خداوند متعال مقدار زیادی خشن و انتقام جو و ((خستگی ناپذیر)) نشون داده بشه تا سرکشی به حداقل برسه . استفاده از واحد روز برای خلقت آسمانها و زمین هم به همین صورت باید گویا و ملموس می بود.
2- چیزی که الان میگم رو امیدوارم خداوند زمانی برای هرکسی که ظرفیت روحی لازم رو بدست آورده پیش بیاره . موجودی به اسم جن با توصیفات دقیق قرآن و نه خرافات احمقانه عامه مردم کاملاً حقیقت داره . همینطور بسیاری از تجربیات متافیزیکی دیگه که هنوز علم فعلی بشر بهش نرسیده . شما از سطر سطر حرفهای قبلی من میتونید به این نتیجه رسیده باشید که تا چه حد اعتقاد قلبی و عمیق به اندیشه و عقلانیت و استدلال دارم و اگر این مورد سوال آخر رو از هر راهی جز تجربه خودم بود ، نمیتونستم باور کنم.
امیدوارم همه دوستانم قبل از رد حقانیت قرآن و اسلام ، به راهی که بشر تا بلوغ کامل فکری داره فکر کنند و اینکه قدرت تفکر و اندیشه که همان تبلور دمیدن روح خداوندی در انسانه رو ، اشتباه محضه که کامل و بدون خطا در نظر گرفت و برای یکچنین مسئله بنیادی ، اینطور تصمیم گرفت.

از آقاي احمد كه مرا نقد كردند متشكرم
اگر كامنت من را دوباره بخوانيد، به اشتباه خود پي مي بريد. من كجا از سنگسار در قرآن حرف زدم؟ كجا از احكام متعارض در قرآن حرف زدم كه اينگونه با علامات تعجب به من مي تازيد؟! گفتم آياتي كه با علم و فلسفه و با ديگر آيات تعارض دارند و آنان را به نفع قرآن تاويل مي كنند، جايي حرف از سنگسار و... نزده بودم. من هنوز جواب سوال خود را نگرفته ام. اگر مي توان آياتي كه با فلسفه تعارض دارند را تاويل كرد، آياتي كه با ديگر آيات متعارضند را به حكم متشابه، منسوخ و... تاويل كرد و معناي تازه داد كه آن تعارض برطرف گردد، آيا در مورد آياتي كه به صراحت سخن از لفظ خدا بودن قرآن مي زنند نمي توان چنين كرد؟(توجه داشته باشيد كه چنين نيست، هيچ جاي قرآن نيامده الفاظ قرآن از جانب خداست، جايي كه قرآن را تماما وحي مي خواند، وحي را در فرهنگ عرب باديه نشين معنا كنيد، به اشاره كوتاه به چيزي از جانب منبعي غير مادي،مي دانستند)

در پاسخ آقای لطف علی لطیفی (خادم کوچک قرآن مجید) و برای اطلاع ایشان که در جواب من فرموده اند:
"وقتی متخصصان دین را کنار بگذاریم نتیجه این خواهد شد که از هوى و هوسهاى عده ای غیر ‏متخصص پيروى شده و از احكام الهى، روى گردانده خواهد شد. همان طور که خود او تصریح ‏کرده است. چیزی که با قرآن در تضاد آشکار است و یکی از دلایل آن آیه بالاست. آیا بهتر نیست ‏به جای این، از نظرات متخصصان متعهد و حقیقی دین پیروی شود؟"
دوست عزیز
قرآن مجید نه خادم کوچک دارد نه خادم بزرگ.
قرآن مجید بطور قطع و یقین متولی ای جز خدا ندارد. اگر متخصصی باشد همانا رسول خدا است که در میان ما نیست. و اگر ناطقی داشته باشد آن نیز جز علی بن ابی طالب نیست که او نیز در میان ما نیست.
شما اگر شیعه باشید شاید بفرمایید پس "راسخون فی العلم" چیست و یا "اولی الوالالباب" چیست. می گویم حتا اگر شماقرآن را به نفع قرائت شیعه بخوانید، آنها متولی قرآن نیستند بلکه کسانی اند که می گویند آیات قرآن همه از جانب خدا آمده و ایشان بدان اعتقاد دارند. همین وبس. این سخن یعنی اینکه اگر کسی گفت او متولی قرآن است بدانیم که او دروغگو است و او به خدا افتری بسته است. تخصص شناخت معنوی قرآن نیز غیر از تخصص شناخت لغوی قرآن است. به همین خاطر اغلب کسانی که در این زمینه متخصص اند و کتابها نوشته اند خود کسانی اند که درباره قرآن گمراه شده اند و مردم را گمراه کرده اند. وقتی ما می بینیم که متخصصان علوم قرآنی خود آن بدعتگرانی اند که بر خلاف قرآن مردم را به دون خدا (مثل امامزاده ها و معابدی مانند جمکران) و شرک (مثل ولایت فقیه) رهبری می کنند و کسی از این قرآن شناسان و خادمان کوچک و بزرگ قرآن هم نیست که به ایشان اعتراض کنند و با مال و جانشان در راه خدا ( و راست کردن کجروی ها) با ایشان جهاد کنند، آنگاه برای ما مسلمانانی که بخواهیم حقیقت را کشف کنیم چاره ای نیست که دست از این خادمان کوچک و بزرگ قرآن و متخصصین برداریم و چنگ در این حبل المتینی که در نزدیکی خودمان است (راه دل و عقل خودمان) بزنیم و بخواهیم که او ما را هدایت کند.
برای اطلاع جنابعالی باید بگویم آن روزی که ما از هوی و هوسهای عده ای غیر متخصص پیروی بکنیم همینک فرا رسیده چراکه در غیاب دین حقیقی ما همینک روی به مدعیان آورده ایم که ایشان هوی و هوس های خود را وارد دین کرده اند. شما اگر غیر ایشان باشید هرگز ادعا نمی کردید که خادم کوچک قرآن هستید. از این سخن بوی ریاکاری شنیده می شود که قرآن سخت با آن مخالفت دارد.
مگر نه این است که قرآن صامت است و انسان به آن نطق می دهد.
اگر چنین است پس شما خادم آن قرآنی هستید که ناطقش خود شما می باشید. یعنی اینکه شما "خادم کوجک" نفس خودتان می باشید که اسم آن را "قرآن مجید" گذاشته اید. "قرآن مجید و کریم"، همانطور که از نامش پیدا است والاتر از این حرفها و سخن ها است
دوست من کی گفته که شما متخصص قرآن هستید اما دیگری نیست؟ میزان برای اینکه فهم شما از قرآن درست است و فهم دیگری غلط است را چه دستگاهی معلوم می دارد؟ به نظر من شما کمترین اطلاعی از قرآن ندارید. من این را می توانم از گفته های خودتان ثابت کنم. چراکه اگر شما قرآن می دانستید، می باید آگاه می بودید که خداوند برای کتاب خودش متولی قرار نداده. هرکس آزاد است هرطور می خواهد قرآن را بخواند و درک کند. منتها خدا قانونی قرارداده تا هرکس آن را بد بخواند و بد بفهمد و یا از آنهایی دنباله روی کند که بد می فهمند، آنگاه ضررش را می بینند و گرفتار موقعیتی می شوند مثل همین موقعیتی که من و شما امروز در آن بسر می بریم.
"عشقت رسد به فریاد ورخود بسان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت"

پاسخهای آقای زید درست نیست. ایشان یک نکته را بارها و بارها تکرار می‌کند که نباید قرآن را متن گرفت و باید آن را یک گفتمان دید. خوب این کار چه فایده‌ای دارد؟ مجموعه‌ای از گفتمان‌های متناقض و بی‌سر و ته که برآیند آن نه با دانش امروز سازگاری دارد و نه با اخلاق و نه با حقوق بشر، به چه درد می‌خورد؟! به گفته ایشان این کتاب درباره دانش نیست، به همچنین درباره تاریخ، حقوق، اقتصاد، فلسفه و ... هم نیست، پرسش این است که نخست، پس چرا درباره همه اینها این همه افاضات کرده است؟ دوم، پس این کتاب درباره چسیت؟! اگر فرض کنیم فقط درباره اخلاق است، باز هم گفتمان به درد نخوری است، چرا که بسیاری از آموزه‌ها یا بهتر بگوییم امر و نهی‌های به اصطلاح اخلاقی آن هم که با جان و مال و تمام داشته‌های مادی و معنوی پیروان و مخالفانش سر و کار دارد، با دستاوردهای علوم انسانی و خواسته‌های حقوق بشری امروز جور در نمی‌آید.

سلام
جناب لطیفی
خداوند هیجگاه در قرآن معیاری برای تحدی قرار نداده و این ضعفی برای به مناظره کشیدن دیگران است.
حال هنوز دیر نیست. ما شما را به عنوان کسی که به قدر کافی قرآن را میشناسد قبول داریم. لطف نموده معیارهای "مثل"بودن را یک به یک و به تفصیل بنگارید.به نظرم فرصت خوبی است تا بتوانید ادعاهای خود را اثبات کنید و لااقل بنده، جناب کامران و تنی چند از رفقا را از تردید درآورید.باشد که رستگار شوید.
در نوشته ی قبلی خود گفته بودم ابن کعب به اشتباه، سوره هایی را در مصحف خود گنجانده بود که نشان از "مشابهت" آنها به قرآن، لااقل از دید ابن کعب که خود "اولین کاتب وحی" و "قاری ترین امت پیامبر" در مدینه است می باشد.
امیدوارم "معیارهای" شما از معیارهای قاری ترینِ امت پیامبر دقیقتر باشد!

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ به چند انتقاد
اوس پیمان: « اینهایی که اسم بردید اگر اهل مناظره بودند در حال حاضر یک مقاله می نوشتند ‏و رسما اعلام می کردند در جواب مقاله گنجی این را نوشته اند و در سایتشان می گذاشتند.» ‏نمی دانم علت چهه بوده است. اما حق این است که مقاله نویسی، فرصتی گسترده می طلبد که ‏هر سه آن بزرگواران به دلیل اشتغالات متعدد مانند مرجعیت، ریاست دانشگاه، معاونت وزیر قطعا ‏چنین فرصتی ندارند. اما جالب است بدانید هر سه آن بزرگواران در سالهای قبل دهها جلد کتاب ‏منتشر کرده اند و بسیاری از این شبهات را از قبل پاسخ داده اند.‏
در عین حال، قدم اول برای چنین مناظره ای تهیه سند مناظره است که یک سوره جعلی مشابه ‏با قرآن باشد که دست کم دو نفر، غیر از خودتان، که آشنا به ادبیات عرب و قرآن مجید باشند، ‏همسانی آن را تأیید کنند. اطمینان دارم پس از انتشار سند، افراد بسیاری داوطلب انجام مناظره ‏خواهند شد.‏
برخی پرسیده اند معیارهای مقایسه قرآن اصلی با نوع شبیه سازی شده چیست؟ ‏
به نظر بنده، برخی از معیارها با توجه به آیات قرآن اینهاست:‏
تناقض درونی ندارد: آيا در [معانى‏] قرآن نمى‏انديشند؟ اگر از جانب غير خدا بود قطعاً در آن ‏اختلاف بسيارى مى‏يافتند. (نساء:82)‏
شعر نیست، هر چند آهنگ خاصی دارد: و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست اين ‏‏[سخن‏] جز اندرز و قرآنى روشن نيست. (یس:69)‏
عربی بی اشتباهی است: قرآنى عربى، بى‏هيچ كژى باشد كه آنان راه تقوا پويند. (زمر: 28)‏
هدایت به راه پایدارتر همراه با وعده پاداش به مؤمنان: قطعاً اين قرآن به [آيينى‏] كه خود پايدارتر ‏است راه مى‏نمايد، و به آن مؤمنانى كه كارهاى شايسته مى‏كنند، مژده مى‏دهد كه پاداشى بزرگ ‏برايشان خواهد بود. (اسراء:9)‏
قرآن رنج آور نبوده، جنبه تذکر دارد: قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتى، (طه:2) جز اينكه ‏براى هر كه مى‏ترسد، پندى باشد. (طه:3)‏
پندآموزی از قرآن مجید ساده است: و قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‏ايم پس آيا ‏پندگيرنده‏اى هست؟ (قمر: 17)‏
خادم کوچک قرآن مجید: 12 بهمن 1387‏

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به چند انتقاد
ایرانی: «پیامبر مانند افراد عادیست و معجزه ندارد» پیامبر در امور انسانی مانند غذاخوردن و ‏امثال آن مانند افراد عادیست. اما در خصوص این که «معجزه ندارد» درست نیست. خدای بزرگ، ‏پیامبران خود را با دلائل روشن فرستاده است. ‏
مثلا پیامبر اسلام با کتابی آمده است که 114 سوره دارد و با این که همه انسانها و جنیان را به ‏تحدی طلبیده است تا دست کم یک سوره مانند آن بسازند هنوز کسی نتوانسته است سوره ای ‏مانند آن بسازد که تأییدیه دو متخصص ادبیات عرب و آشنا با قرآن از غیر خودشان را داشته ‏باشد.‏
در باره تناقضات ظاهری در قرآن مجید، نخست از خود بپرسید آیا منظور قرآن را درست فهمیده ‏ام؟ سپس چند تفسیر را ببینید، بویژه تفاسیر نور و نمونه را که هر دو روی اینترنت هم هستند ‏ببینید اگر قانع نشدید آنگاه بپرسید.‏
‏« چرا خدا کسی را که خود گمراهش کرده است میخواهد در آن دنیا عقوبت دهد؟» به نوشته ‏تفسير نمونه، ج‏7، ص: 18 « " هدايت" و" اضلال" الهى نه جنبه اجبارى دارد و نه بى دليل و ‏بى حساب است، منظور از اين دو فراهم ساختن زمينه‏هاى هدايت، و يا باز گرفتن اينگونه ‏زمينه‏ها است، آنهم به خاطر اعمال نيك و بدى كه انسان قبلا انجام داده است، و در هر حال ‏تصميم نهايى با خود انسان است، بنا بر اين آيه فوق با آيات گذشته كه اصل آزادى اراده را تاييد ‏مى‏كرد كاملا انطباق دارد و منافاتى در ميان آنها نيست.»‏
‏« چرا خداوند در جنگ احد همان دسته فرشتگان را كه به بدر فرستاده بود...» جواب در آل ‏عمران : 152 آمده است: « و به يقين خداوند (در جنگ احد) وعده خود را براى شما تحقق ‏بخشيد آن گاه كه آنان را به فرمان او قلع و قمع مى‏كرديد تا وقتى كه سست شديد و در كار (ى ‏كه براى شما دستور بود يعنى حفظ موضع شبيخون دشمن) اختلاف نموديد، و پس از آنكه آنچه ‏را دوست داشتيد (غلبه بر دشمن) به شما نشان داد نافرمانى كرديد، برخى از شما دنيا را ‏مى‏خواست (غنائم جنگى را) و برخى از شما آخرت را مى‏طلبيد، سپس شما را از (غلبه بر) آنها ‏بازگرداند تا شما را بيازمايد، و البته از شما درگذشت، و خدا داراى فضلى (بزرگ) بر مؤمنان ‏است.» مسلمانان پیروز شدند اما به سه دلیل، سستی کردن، اختلاف ورزیدن و نافرمانی کردن، ‏پیروزی حاصل را با پاتک دشمن از دست دادند تا تجربه ای برای آینده باشد.‏
‏« هر گاه پوست آن‌ها سوخت پوست تازه بر آن‌ها مي‌رويانيم تا كاملاً عذاب را بچشند.» به نظر ‏شما کسانی مانند صدام که شهادت یا مرگ و مجروحیت و آوارگی میلیونها نفر را رقم زده اند، ‏کسانی که با ساخت و استفاده از سلاح های شیمیایی و فسفری، رنج هزاران هم نوع خود را ‏فراهم کرده اند یک بار بسوزند کافی است؟ خدا مهربان است و طبق حدیثی از امام صادق علیه ‏السلام اگر کسی یک کار نیک خالص برای خدا انجام دهد و آن را تا هنگام مرگ حفظ کند خدا ‏او را هرگز عذاب نخواهد کرد. مرحوم آقای فلسفی یک سخنرانی در باره این حدیث داشت که ‏بنده در آن حاضر بودم. ‏
خادم کوچک قرآن مجید: 12 بهمن 1387‏

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به چند انتقاد
ایرانی: « سوره فاتحه که از قول خدا بیان شده خدا خود را خطاب قرار داده و خودش برای ‏خودش مدیحه سرائی میکند که از نظر ادبی اشتباه است.» اولا از نظر ادبی اشتباه نیست. زیرا ‏شاعر بزرگی مانند حافظ در اشعار زیادی از اشعارش تعریف می کند: «ندیدم خوشتر از شعر تو ‏حافظ * به قرآنی که اندر سینه داری» این ماجرا در بین شاعران رواج زیادی دارد که بنده، مقاله ‏ای هم دیدم که این اشعار را جمع کرده بود. ثانیا تکبر برای بشر بد است اما برای خدا خوب ‏است زیرا بزرگی حقیقی و کامل از آن اوست. ثالثا خدای بزرگ حمد را آفرید تا بشر در هر ‏نمازش دو بار آن را بخواند و ضمن سپاس به درگاه خدای بزرگ، یک دوره اصول عقاید خود را ‏مرور کند. در برخی روایات آمده است که سوره حمد، چکیده کل قرآن است.‏
‏« اشتباهات بسیار است از مسطح بودن زمین» اولا زمین در عربی مانند فارسی هم به معنای کل ‏زمین است و هم به معنای دشت و امثال آن. از کجا مطمئن هستید معنای دوم مورد نظر ‏نیست؟ ثانیا اگر منظورتان این آیه است« وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِساطاً نوح:19» «و خدا زمین ‏را برای شما گشوده و گسترده شده قرار داد.» اولا از کلمه لکم (برای شما) به دست می آید که ‏زمین به مفهوم منطقه ای که شما در آن زندگی می کنید مراد است. ثانیا کلمه بساطا از ریشه ‏بسط است. بسط دو بار در قرآن به معنای باز کردن دستها به کار رفته است (مائده: 28 و 64) ‏قاموس قرآن، ج‏1، ص: 191در شرح معنای بَسط می نویسد: «گشودن. وسعت دادن»‏
در سایت رسمی سازمان زمين‌شناسى و اکتشافات معدنى کشور آمده است:‏
‏« در سال ۱۹۱۲آلفرد وگنر ژئوفيزيکدان و هواشناس آلمانى با ارائه يک سخنرانى وانتشار ‏کتابى با عنوان " منشا قاره ها و اقيانوس ها " نظريه اشتقاق قاره ها را براى اولين بار و به ‏طور جدى مطرح کرد. وى بر اساس شواهد گردآورى کرده خود اعتقاد داشت که در گذشته ‏قاره ها توده اى يکدست و به هم پيوسته بوده اند و قاره هاى جنوبى امروزى در پيرامون ‏قطب جنوب آن زمان و قاره هاى شمالى نيز در استوا قرار داشته اند. وگنر اين مجموعه ‏قاره اى را پانژه آ (‏Pangaea‏) به معنى " تمام زمين" ناميد و اقيانوس دربرگيرنده آن را ‏پانتالاسا (‏Panthalassa‏) نام نهاد.‏
اين ابر قاره در حدود ۲۰۰ ميليون سال پيش يعنى اوائل دوران دوم در مناطق گوناگونى ‏دچار شکستگى شد و قطعات حاصل، از آن زمان به کندى اما پيوسته در حال پراکنده شدن ‏بر روى سطح کره زمين هستند.» اکنون یک بار دیگر ترجمه آیه را مرور می کنیم: «و ‏خدا زمین را برای شما گشوده و گسترده شده قرار داد. نوح:19»‏
در هر صورت این آیه اگر یک معجزه علمی نباشد، چنان که شما می اندیشید غلط صریحی ‏نیست. ‏
خادم کوچک قرآن مجید: 12 بهمن 1387‏

امروزه حتی در جوامعی که حکم اعدام به وحشیانه ترین روشها انجام می شود انسانها را نمیسوزانند! در مورد جنایتکاران اگر" کینه و انتقام" را ملاک قرار دهیم بهتر است به تناسب جرمشان جریمه میشدند یعنی مثلا صد میلیون بار سوزانده میشدند و نه تا ابد و بی نهایت! تازه معلوم نیست که این پوست سوختنها صرفا برای امثال صدام است و یا برای من نوعی هم که فقط بلند سوال میکنم..
اصلا چرا امثال صدام که مسلمان هم بود خلق میشوند تا 30-40 سال جنایت کنند و بعد هم تا ابد انگونه بسوزند.
این نوع خلقت بیشتر به یک کمدی حزن اور شبیه است تا شعور لایتناهی.
و اگر قرار باشد که بدین شکل وجود داشته باشد مبارزه اصلی تازه بعد از مرگ شروع خواهد شد!!

آقای لطف علی گرامی
بنده استدلال منطقی میکنم شما چیز دیگری میفرمائید . امروز فلسفی را وارد بحثهای منطقی کردید احتمالا بعدها پای دیگران هم به این بحثها باز خواهد شد .
حامد گرامی
شما تصور نفرمائید که امثال من که قران را بعنوان کتاب وحی و محمد را بعنوان فرستاده خدا و الگوی مردم قبول نداریم دیگر از معنویات فارغیم کاملا برعکس اهمیت به اصول انسانی و معنویات بوده است که ما را به این سرزمین پاک - بدون ریا و دوروئی - حق جو - عدالت طلب -... رهنمون ساخته و اگر در جامعه و دور و بر خودتان نگاه کنید افرادی که به اصطلاح مذهبی نیستند ( البته منظورم افراد بی مسئولیت نیست که هیچ ندارند) بسیار درستکارتر از افراد مذهبی هستند .
هر کسی ممکن است نسبت به متا فیزیک ایده هائی داشته باشد ( حتی ادعا کند جن دیده است) من خودم هم ایده هائی دارم ولی این ایده ها نه علمی است نه قابل اثبات . پس فرد عاقل آنها را نزد خودش حفظ کرده و حداکثر ممکن است با دوستانش در آن باره صحبت کند علم هم در مورد آنها سکوت کرده است . بعبارت دیگر وقتی کسی میخواهد از متافیزیک در گفته ها و نوشته های جدی و رسمی بهره ببرد باید آنها را ثابت کند واگر نه فرض کنیم فردا کسی ادعای امام زمان بودن را کند ( کما اینکه هفته ای چند نفر دارند اینکار را میکنند) شما قطعا از او معجزه ای میخواهی تا باور کنی . او میگوید پدر بیبی ام زهرا ( پیامبر) هم معجزه نداشته چطور از من تقاضای معجزه داری؟ تکلیف شما چیست ؟
حامد گرامی در کتاب اصول کافی در باب عقل مطالبی آورده که توصیه میکنم مطالعه فرمائید و میدانید حدیثی از امام زمان است که میگوید : " کافی برای شیعه کافی است"
سخن من اینست که خداوند خالق قسمتی از ذات خود را بصورت عقل در وجود ما قرار داده و خدای ناظر خیر و شر را بر اساس آن از ما باز خواست میکند . تردید ندارم که خداوند ناظر بسیار منطقی تر - راستگوتر-درستکارتر-مهربانتر - ... خوبتر از چنگیز خان مغول است پس سخن منطقی را از من می پذیرد که در روز جزا به او بگویم من بر اساس آنچه تو در وجود من بعنوان معیار شناسائی حق از باطل قرار دادی( عقل) رفتار کردم و خود تو از درونم آگاهی که دروغ نمی گویم ... وقتی من امام حسین را قبول ندارم چگونه میتوانم برای او گریه کنم گرچه اسارت فرزندانش غمبار است .
ضمنا من تصور میکنم افراد از نظر شخصیت روانی خیلی با هم متفاوتند مطمئن نیستم ولی تصور میکنم بسیاری از تصادفات رانندگی ناشی از تصوراتی است که افراد از موانع خیالی دارند همانگونه که محمد تصوراتی از وحی داشت لذا با افزایش خرافات در ایران حوادث رانندگی هم افزایش می یابد . ( من این را با شما بعنوان یک دوست گفته و شاید ماجرای 20 تصادف را هم از قربانیان شنیده باشم ولی اصلا برای من قابل اثبات نیست )

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به چند انتقاد
ایرانی:« تا فرورفتن خورشید در لجن وگردش خورشید بدور زمین» فرورفتن خورشید در چشمه ‏ای گل آلود، شرح خدا از افق دید ذوالقرنین است. اگر بنده بگویم که شما روزی دیدید خورشید ‏پشت کوه رفت، دروغ است یا مشاهده شما را درست بیان کرده ام؟ ‏
فرشاد:« ذوالقرنین آنقدر رفت تا به مغرب الشمس ( محل غروب خورشید) رسید و بعد آنقدر ‏رفت تا به مطلع الشمس ( محل طلوع خورشید) رسید آنجا که میان خورشید و آن قوم هیچ ‏ساتری قرار ندادیم!»‏
در ترجمه الميزان، ج‏13، ص: 499 آمده است: « مراد از مغرب آفتاب، آخر معموره[آخرین ‏آبادی] آن روز از ناحيه غرب است، به دليل اينكه مى‏فرمايد:" نزد آن مردمى را يافت".‏
‏... مقصود از عين دريا است، چون بسيار مى‏شود كه اين كلمه به دريا هم اطلاق مى‏گردد. و ‏مقصود از اينكه فرمود" آفتاب را يافت كه در دريايى لجن‏دار غروب مى‏كرد" اين است كه به ‏ساحل دريايى رسيد كه ديگر ماوراى آن خشكى اميد نمى‏رفت، و چنين به نظر مى‏رسيد كه ‏آفتاب در دريا غروب مى‏كند چون انتهاى افق بر دريا منطبق است. ...‏
جمله" فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ" به صورت" عين حامية" يعنى حاره (گرم) نيز قرائت شده و اگر اين ‏قرائت صحيح باشد درياى حار با قسمت استوايى اقيانوس كبير كه مجاور آفريقا است منطبق ‏مى‏گردد، و بعيد نيست كه ذو القرنين در رحلت[سفر] غربيش به سواحل آفريقا رسيده باشد.»‏
همچنین در ترجمه الميزان، ج‏13، ص: 502 می خوانیم:‏
‏" ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً حَتَّى إِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ ...".‏
يعنى در آنجا وسائلى براى سفر تهيه ديد، و به سوى مشرق حركت كرد تا به صحرايى از طرف ‏مشرق رسيد، و ديد كه آفتاب بر قومى طلوع مى‏كند كه براى آنان وسيله پوششى از آن قرار ‏نداديم.‏
و منظور از" ستر" آن چيزى است كه آدمى با آن خود را از آفتاب مى‏پوشاند و پنهان مى‏كند، ‏مانند ساختمان و لباس و يا خصوص ساختمان، يعنى مردمى بودند كه روى خاك زندگى ‏مى‏كردند، و خانه‏اى كه در آن پناهنده شوند، و خود را از حرارت آفتاب پنهان كنند نداشتند. و ‏نيز عريان بودند و لباسى هم بر تن نداشتند. و اگر لباس و بنا را به خدا نسبت داد و فرموده:‏
‏" ما براى آنان وسيله پوششى از آن قرار نداديم" اشاره است به اينكه مردم مذكور هنوز به اين ‏حد از تمدن نرسيده بودند كه بفهمند خانه و لباسى هم لازم است و هنوز علم ساختمان كردن و ‏خيمه زدن و لباس بافتن و دوختن را نداشتند.»‏
به نظر می رسد مغرب و مطلع خورشید و خصوصیاتی که برای اقوامی در آن اماکن گفته شده ‏است اشاره به فتوحات یک حاکم مقتدر در شرق و غرب عالم قدیم بوده است. این که حاکم یاد ‏شده از نظر تاریخی چه کسی بوده است، نظرات مختلفی وجود دارد اما مطالعه تفسیر نمونه مرا ‏قانع کرد که به احتمال قوی اشاره به کورش کبیر داشته باشد.‏
برای مطالعه بیشتر، تفسير نمونه، ج‏12، ص: 544 به بعد را بخوانید. همچنین کلمات ذوالقرنین و ‏کورش کبیر و نیز ذوالقرنین و کامبوزیا را بدون گیومه در گوگل جست و جو کنید.‏
در باره، گردش خورشید بدور زمین، چنین چیزی به صراحت در قرآن نیامده است. اگر منکرید ‏نشان دهید. چنانچه منظور این آیه باشد که : وَ الشَّمْسُ تَجْري لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِكَ تَقْديرُ الْعَزيزِ ‏الْعَليمِ (یس: 38) «و خورشيد به (سوى) قرارگاه خود روان است، آن نظام تقدير خداوند عزيز ‏داناست.» اولا این نمی رساند که حرکت خورشید به دور زمین مراد است. ثانیا در تفسير نمونه، ‏ج‏18، ص: 382 آمده است:« آخرين و جديدترين تفسير براى آيه فوق همانست كه اخيرا ‏دانشمندان كشف كرده‏اند و آن حركت خورشيد با مجموعه منظومه شمسى در وسط كهكشان ما ‏به سوى يك سمت معين و ستاره دور دستى كه آن را ستاره" وگا" ناميده‏اند مى‏باشد. » ‏
خادم کوچک قرآن مجید: 12 بهمن 1387‏

واقعاً جالبه. آقای لطیفی از ما می خواد که یک تناقض قرآن با علم رو بگیم. وقتی من می گم که در قرآن اشاره تلویحی به غیر کروی بودن زمین شده است، جناب حامد می گوید که
" شرایط شبه جزیره و اعراب با اون حماقت ها و سطح فکر و زندگی رو در نظر بگیرید و به نحوه بیان و برخورد و لحن مورد نیاز برای تاثیر گذاری روی اونها فکر کنید . مطمئناً برای همچین مخاطبانی ، شما از بیان علمی و اثبات و توجیه استفاده نمیکنید . بلکه از اسطوره های آشنا برای اونا میگید "
خوب دیگه جای بحثی باقی نمی مونه. چون ما هر اشتباهی رو در قرآن ذکر کنیم، دوستان خواهند گفت سطح فکر مردم اون روزگار اون طوری بوده!!
من شخصاً دیگه در این بحث شرکت نمی کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به چند انتقاد
بهمن: اشتباه ریاضی در محاسبه ارث؛ ‏
پاسخ: ابتدا ارث همسر پرداخت می شود. سپس از باقی مال، سهم فرزندان و والدین بر اساس ‏قوانینی که اشاره داشتید پرداخت می گردد. در این صورت مشکلی پیش نمی آید. ‏
مبحث ارث از مباحث تخصصی فقه اسلامی است و از جمله دلایلی است که اعتقاد داریم مردم به ‏متخصصان قوانین اسلامی نیاز دارند. از سوی دیگر، در بین فقهای شیعه اختلاف چندانی در این ‏باب وجود ندارد. در خصوص سایر مذاهب اسلامی آنان باید خود از دیدگاهشان دفاع کنند.‏
خادم کوچک قرآن مجید: 12 بهمن 1387‏

جناب علی .
در مورد سنگسار روی سخن من شما نبودید اول جمله را اگر بار دیگر بخوانید گفته ام "بسیاری از این حضرات" منتقد قران (کسانی که قران را عامل خشونت و زیر پا گذاشتن حقوق انسانی دانسته و بنابراین به رد کلام الله بودن آن می پردازند) .
در مورد وحی بر اساس تعریفی که از قران می توان به راحتی کسب کردو در بین همه ادیان هم پذیرفته شده است وحی عبارت است از پروسه ای که در آن عالی ترین معانی حقیقت نهفته در خلقت و سنن آن (که شامل خود بشر و تاریخ شکل گیری اخلاقی وی نیز می شود) به سطح درک وشعور مخاطبین تنزل پیدا می کند. از این رو گفته می شود که قران "نازل" شده است. وحی در مورد زنبور عسل هم بکار رفته که نشان می دهد این پروسه همراه با تکامل بشر از حیوان خود نیز تکامل پیدا کرده است تا زمانی که به نظر ما مسلمانان و بنا بر قول وحی به آخرین فرستاده حادث شده و از ان به بعد عقل اجتماعی و اخلاقی بشر به حدی رسیده که خود کاشف حقایق باشد. این زمان زمانی است که دیگر این امکان تاریخی برای بخشی از جامعه انسانی در شبه جزیره عربستان پدید آمد که نتیجه وحی را کاملا ثبت کرده و از آن پاسداری کنند (حالا اختلافات جزیی در قرائت بخش های بسیار محدود آن هست یا نه و یا ترتیب سوره بر اساس نظم هست یا نه بماند که فرع بر قضیه است). از این زمان به بعد سخن راندن از جانب خدا ممنوع است و دیگر از کسی پذیرفته نیست که از جانب خدا حرف بزند. عقل جمعی بشر برای هدایت کافی است. اما عقل اخلاقی جمعی مانند عقل علمی نیاز به گواهی و علائم دارد. یکی از بهترین منبع علائم و تجارب که باقی مانده همین قران است (آیه یعنی علامت).

آیا احتیاج است که عقل ابتدا منبع الهی بودن قران را بنابر دلایل برون دینی به پذیرد؟ از نظر آقایان مثل گنجی این دور باطل است که عقل صرفا متکی به دلایل درون دینی الهی بودن قران را بپذیرد . ظاهرا این استدلال درست می نماید. اما آمثال گنجی اینجادر تفکیک صریح دلیل درون و برون دینی دچار مشکل هستند که مربوط می شود به تعریفشان از دین. برای آنان دین یک مجموعه باور هاست که یا باید قبولشان کنی یا نه!! یعنی این همان تفکر آخوندی است که با گفتن اشهد ناگهان مسلمان می شوی همه عناصر دین بر تو واجب ولو که مشکل عقلی با انها داشته باشی!! اما در عمل این طور نیست. به صراحت در قران چندین بار هدف از رسالت را برقراری قسط و عدل و مبارزه با ظلم در نظر گرفته است بنا براین قران مانیفست یک نهضتی عدالت طلبانه بوده که بر خلاف نهضت های دیگر این توفیق را داشته که تعریفش از عدالت را با ذات هستی هماهنگ کند یعنی عدالتش صرف قرار داد اجتماعی نباشد که با سلطه ارباب رسانه ها و یک طبقه خاص آن قرارداد اجتماعی رنگ خدمت به آن طبقه را در نهایت پیدا کند.
بنابراین ادعای قران مبنی بر کلام خدا بودن شرط پذیرش ناگهانی و صد در صد درون دینی نیست. هر عقلی که جویای حقیقت است نمی تواند فقط به امروزش نگاه کند تا درکی از عدالت و حقیقت پیدا کند باید نگاه کند به تاریخ عدالت طلبی و حقیقت جویی. مثل زیست شناسی که به تاریخ تکامل نگاه می کند. چنین عقلی مواجه به رشته ای از جنبش هایی می شود که جویای عدالت بوده اند و تعریفشان بنابر ادعایشان به ذات شعورمند هستی گره خورده بوده است. چنین عقلی انصاف را در این خواهد یافت که به متون این جنبشها و تاریخشان نگاهی محققانه و منصفانه بیندازد و سپس به مرور نگاه کند که چگونه آن نهضت رابطه بین عدالت اجتماعی و عدالت در ذات هستی بر قرار کرده. چگونه عملی سازی بنیان های اخلاقی مطرح شده در متون آن جنبش می تواند به هماهنگی بین جامعه انسانی و ذات هستی (وجود) منجر شود و اگر آن اصول نادیده گرفته شوند چگونه این عدم تعادل به ضرر انسان و حذف وی منجر می شود . از این روست که قران داستان اقوام گذشته را مرور می کند.
بنا براین ایمان آوردن به منشا الهی بودن قران یک نتیجه از قبل گرفته شده صددر صد عقلی انتزاعی یا آزمایشگاهی نیست بلکه یک پروسه ای است که در فرایند رابطه عملی که ما بطور منصفانه با قران یا هر کتاب مدعی دیگر برقرار می کنیم پدید می آید.

این اشتباه آقای گنجی چیز جدیدی نیست. این در قران هم آمده که مشرکین و کفار از محمد انتظار داشته اند همراه با یک فرشته رویت شدنی بیاید و کار های سحر مانند بکند. اما پاسخ قران زیباست و می گوید اگر سقف اسمان را هم بشکافیم و ایشان از اسمان بالا روند باز هم ایمان نمی اورند چون مسئله اصلی نتایج بکار گیری پیامهای قران در اجتماع است که دکان ایشان را در چاپیدن خلق تعطیل می کند. اگر برای طالبان دلیل برون دینی هم انواع آن چیزهای ازمایشگاهی صد در صد مشاهده شدنی را بیاوری و قران را مثلا در اسید بیانداز ی و حل نشود باز هم می گویند دلیل نمی شود که کلام خدا باشد. آقای گنجی می گوید حتی اگر ثابت کنند که در قران نظم ریاضی است دلیل نمی شود کلام خدا باشد چون از خارق العاده بودن یک چیز الهی بودنش ثابت نمی شود . اما قران مدعی خارق العاده بودن نیست. بلکه بر عکس به نظر من قران مدعی است که صد در صد طبیعی است. یعنی پیامش با طبیعت بشر و خلقت در هماهنگی مطلق است نه تناقض و خارق الطبیعی بودن. در عمل انسان خطا کار خارق العاده می شود و محکوم به "شکست" (که همان عذاب است).

نگاه اقایان گنجی و حوزوی ها و امثال نصر علارغم تفاوتهایشان این است که ایمان را یک باور مندی خارج از چارچوب عقلانیت می دانند. اگر این چنین باشد قران که تقاضای تدبر دارد دچار تناقض است. عقل دینی در قران عقل اخلاقی است نه "ایمانی به معنی باورمندی ناگهانی". عقل اخلاقی نمی تواند عقل غیر عملی و "در تضاد" با عقل علمی باشد.
قران بیان علمی آفرینش مادی انسان و زمین و آسمان نیست بلکه بیان شکل گیری اخلاقی انسان است (به خلیفه الهی رسیدن انسان) که باید در هماهنگی و تعادل با طبیعت و خلقت باشد. از این روست که بیان عذاب و نابودی اقوام خطاکار و بیان پاداش ها با بیان متشابهات مادی و طبیعی آمده است.
بار دیگر تکرار می کنم که شرط فهم قران ایمان ناگهانی اولیه به منبع اللهی بودن آن نیست . این ایمان انتظار می رود که در رابطه عملی قران و انسان در طی فرایند تحقیق و بکار گیری و نقد پدید آید. اگر نیامد حرجی بر فرد یا گروه نیست و کسی نباید مجازات شود. فرض بر این است که رابطه منصفانه بوده است. و شرط انصاف ایجاب می کند که در نظر داشته باشیم بعد از 14 قرن سلطه زورمندان و دستگاه متولی رسمی دینی شان درک ما از معانی اولیه و بکر قران بسیار بسیار مغشوش شده باشد. پس تحقیقی بس عمیق تر از انچه تاکنون توسط حوزوی ها و مستشرقین غربی نیاز است. آنان که بدون تحقیق کافی به رد اهمیت قران می پردازند به همان اندازه کسانی که بدون تحقیق کافی همان درک پر از اغتشاش امروز را در بست می پذیرند خود را از بر قراری ارتباط با یکی از منابع حقیقت محروم کرده اند.

آقای لطف علی گرامی
اگر دادگاه نورنبرگ جمله به جمله کتاب " نبرد من" نوشته آدولف هیتلر را میخواند !؟ و می فهمید!؟ و به این دانش ملکوتی می رسید که " روز " در برخی مواقع که ما نیاز داشته باشیم در واقع همان " شب " است آنگاه نه تنها هیچیک از یاران هیتلر مجازات نمی شدند که امروزه آلمان هم بیش از 7000 هیتلرزاده با حرم و بارگاه و زیارتگاه میداشت . اما چه کنیم که قضات نورنبرگ به این مطلب بدیهی که گاهی اوقات روز همان شب است باور نداشتند و آن عزیزان را مجازات کردند .

جناب لطیفی
مواردی را که در مورد ذوالقرنین از تفسیر المیزان آوردید را من هم خوانده ام. با عرض تاسف باید بگویم جناب علامه طباطبایی فقط و فقط سفسطه گری و توجیه فرموده اند و من به هیچ وجه جواب ایشان برایم منطقی نیست. کلام قرآن کاملا واضح است. علامه طباطبایی هم مثل شما می گوید منظور خدا این نبوده ، آن بوده! نوشته اید منظور از مغرب الشمس آخرین معموره (آبادی) در غرب بوده است!! عزیز من مغرب در اینجا اسم مکان است. مغرب الشمس یعنی محل غروب خورشید. مغرب الشمس چه ربطی به آخرین معموره (آبادی) دارد؟!

آقاي احمد
نوشته بوديد" این زمان زمانی است که دیگر این امکان تاریخی برای بخشی از جامعه انسانی در شبه جزیره عربستان پدید آمد که نتیجه وحی را کاملا ثبت کرده و از آن پاسداری کنند..." به گفته ي خود شما براي شبه جزيره عربستان فراهم شد كه "نتيجه وحي" را ثبت كنند. كاش توجه مي كرديد كه از ديدگاه قائلان به سخن خدا بودن قرآن، قرآن خود وحي است نه نتيجه آن. كساني كه قرآن را سخن پيامبر مي دانند، مانند سروش و گنجي و زيد و... منكر ريشه الهي داشتن وحي نميشوند؛ در واقع سخن شما حرف آنان است كه قرآن را نتيجه وحي مي دانند. من هم با اين نظر موافقم، در صورتي كه اگر قرآن تمام كلماتش از جايي ديگر به پيامبر ديكته مي شده، حرف زدن از نتيجه وحي بي معناست، چرا كه خود وحي در اختيار ماست. ولي در بعضي موارد در قرآن به قولي صريحا آمده قرآن وحي است، تاويل در اينجا نيز مجاز مي دانم(تاويل هاي زيادي از جانب مفسرين صورت گرفته، دهها مورد در تفسير الميزان كه در مقالات گنجي به كرات به آنها اشاره شده است) چرا كه با توجه به طرز فكر جامعه آن روز عربستان(context يا بستر تاريخي قرآن) گفتن اين نكته كه الفاظ قرآن از جانب خداست اشكال كه ندارد، ضروري نيز هست. چرا كه مخاطبين قرآن مشكلي كه با اين نوع نگاه به جهان نداشتند(در خم و پيچ فلسفي و علمي و حقوقي و... آيات قرآن نبودند) با ترس از اينكه اين الفاظ(احكام و...) از خداست، احتمال گناه كردن و در حقيقت عدم پيروي از فرامين قرآن بسيار كمتر مي شد(فراميني كه براي مردم آن زمان وضع شده بود، نه اينكه بهترين احكام باشند، براي همه زمانها) اگر به تفسير ها و فهم هايي كه از قرآن شده نگاه كنيد، صدها مورد مي بينيد كه ظاهر آيات قرآن را تاويل كرده اند، معنايي كه امروزه بتوان آن را مطرح كرد استخراج كرده اند. نه اين است كه خود شما مي گوييد قرآن نيازي نبود مسائل علمي را بيان كند؟ مگر اين جوازي نيست براي سخن كذب گفتن قرآن؟(عدم مطابقت با واقع، كذب منطقي) البته دليل خوبي دارد، اگر واقعيت علمي در قرآن بيان شود، چون قرآن كتاب فيزيك و شيمي و تاريخ و... نيست، كسي آن را نمي پذيرفت كه امروز به دست ما برسد. گمانم اين آياتي كه قرآن را وحي مي خواند، مصلحتي براي آن زمان بوده. آيا براي انسان امروز قابل فهم تر نيست كه بپذيرد پيامبر براي بيان تجارب خود، از قصص و پند و اندرز و ارجاع به مشاهده ظرافتهاي جهان و.... استفاده مي كرده، نه اينكه در مشاهدات خود، يك سري كلمات را شنيده باشد؟(كلماتي كه امروزه تعارض آنان با علم و فلسفه و... ثابت شده است)در صورتي كه با توجه به جهانبيني اعراب آن زمان، تصورات آنان از خدايان و نيروهاي غيي و موهوم و...(كه امروزه اثري از آنان در اذهان نيست) هيچ منافاتي نداشته است. تصاويري كه قرآن به وجود آورنده آنها نبود، ولي به ناچار مهر تاييد به آنان زد(مانند بسياري از قرانين حقوقي)

در ادامه تناقض ریاضی قرآن در قانون ارث
آقای لطیفی، در کجای آیات ۱۱ و ۱۲ سوره نساء آمده که سهم همسر را اول باید پرداخت؟ این یکی از روشهایی است که فقها برای پوشاندن تناقض آیات ارث بکار می برند. این آیات آنقدر صراحت دارند که هر تغییری در آن با نص آیه در تضاد می افتد. به غیر از این مثال که ذکر کردم ، در مثالهای متعدد دیگری محاسبه ارث با این آیات به تناقض بر می خورد و فقها برای جمع و جور کردن مساله دهها تبصره و قانون به آیات ارث اضافه کرده اند. در حالی که اگر نویسنده قرآن در حد یک کودک دبستانی سواد ریاضی داشت، به راحتی با مخرج مشترک گرفتن در متن آیه تمام این مشکلات حل می شد. آیا این نکته ساده هم از حد شعور اعراب صدر اسلام بالاتر بود؟ پس این اعراب چگونه تجارت می کردند؟

لا تسمعوا لهذا القران و الغوا فیه لعلکم تغلبون . فصلت - 26 .
تا موقعی که ادعای تحریف یا حذف یا افزایش یا اقتباس برخی آیات قرآن براساس مستندات قطعی و متدهای قطعی علمی ثابت نشده چنین ادعاهائی فاقد هرگونه ارزشی می باشند و بحکم عقل و وجدان نباید به آنها اعتنا کرد . اما ازطرف دیگرتجربۀ بشری در زمینۀ پژوهشهای علمی نشان داده است که مستندات باصطلاح قطعی و دست آوردهای علمی را نمی توان جزو "مقدسات" بحساب آورد . مستندات و دست آوردهای علمی ای بودند که مدتهای طولانی قطعی شناخته می شدند اما بعدا نسبت به آنها ابتدا تردید بوجود آمد و سپس بکلی مردود شدند . همواره این چنین بوده و هست و خواهد بود زیرا که این طبیعت تجربۀ علمی انسان است . ممکن است بگوئی این عجب شرطی است؟! عافل ازاینکه این شرط را شما خودتان می گذارید اگربگوئید "او ثابت می کند که..." یا "می توان اثبات نمود که..." . ولی اگربگوئی "احتمال دارد..." نوع انتظارهم تغییرمیکند
حال پرسش این است که هدف طرح و بازتاب چنین ادعاهائی چیست؟ اگرآن برای "آگاهی" است دراینصورت روشنفکر و محقق مسئول حداقل باید بتواند با ارائۀ مستندات قطعی و علمی آن را ثابت کند درغیراینصورت می توانند تنها ایجاد "شک" نمایند و شک "آگاهی" نیست چرا که اگر"آگاه" بود دیگر"شک" نداشت . همچنین اگرخود آن مدعیان روشنفکر و محقق آگاه بودند مستندات قطعی خود را براساس متدهای قطعی علمی ثابت می کردند . والا بلبل هم می تواند انسانوار سخن بگوید .
قرآن چه تحریف یا تحذیف یا اقتباس شده باشد و چه کاهش و افزایش پیدا کرده باشد درهرصورت بنا براجماع رهبران دین و اتفاق همگانی مسلمانان درهمین شکل کنونی بعنوان کتاب هدایت اسلام پذیرفته شده است . مدعیان اگربفرض محال هم برای همیشه بتوانند ثابت کنند بحکم عقل و وجدان جایگاه این کتاب درهمین شکل کنونی باید محفوظ بماند . چرا؟ زیرا که آن تنها ارثیه و قطعه زمین کوچکی است که داریم و برسرآن اختلافی نیست . حال اگرقصد روشنفکرایجاد "اختلاف" نیست بلکه برای "کمک به مردم" است با همین کتاب کنونی می توان انسانیهائی چون حلاج و مولوی مسجود دنیای مدرنیتۀ تمدن غرب ساخت . همچنین با "تفسیر نیکو" ازهمین کتاب الهی می توان دنیائی را انسانی کرد .
ازکی تا حالا کاهش قرآن مهم شده؟ همانی که باقی مانده برایت کافی نبود؟ چه آنانیکه با یک لا اله الا الله "رسیدند"! و چه آنانیکه اشتران زانو زدند آدم نشدند . همین قرآن کنونی "تاریخ زنده ای" ساخت که تو یک "کلمه" ازآنی و بدون آن نیستی پس گمشدۀ قرآن توئی . بجای انکارتصورکن! که محمد و قرآن درتاریخ نبود امروز دنیا چگونه می بود؟ دنیای مدرن غرب همان بود که امروزهست؟ افکار و آرمانهای تو همان می خواسته باشد که امروزاست؟ محمد درقرآنش اولین یا حداقل یکی ازاولین بود که "موضوع زنان"را در تاریخ مطرح نمود . حتی شاید درتاریخ اولین "کتاب زنان" درقرآن آمده است: "سوره النساء" که حداقل می توان آن را مرحلۀ "تولد جنبش فمینیستی" درتاریخ دانست . حذف جایگاه قرآن درتاریخ بدون حذف بخش مهم و قابل ملاحظه ای ازدنیای مدرن امروز"کلاهبرداری تاریخی" است
درعالم "وحدت وجود" چه پیامبر"دهان خدا" باشد و یا چه خدا "انسانوار" سخن گوید و چه انسان "خداگونه" سخن بگوید "قرآن کلام خداست" . زیرا در"وحدت وجود" دیگر"محمدی" وجود ندارد تا قرآن کلام او باشد . حتی "سخنان شیطان" هم "آیات خدا"ست . اما در"مراتب وجود" قرآن "تجربۀ محمد" است . تو هم "قرآن خودت" را خلق کن: اقراء کتابک(اسراء - 14) . همچون مولوی وحافظ خلق کردند: ینزل الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده(نحل - 2) . فقط اگر"بخواهی"! او که باب "وحی" را برای زنبور و سموات گشوده نگفت محمد "خاتم الوحی" است
گفتند: پس ما هم مثل تو می آوریم: واذا تتلی علیهم ایاتنا قالوا قد سمعنا لو نشاء لقلنا مثل هذا(انفال - 31) گفت: مثل وحی این قرآن نخواهید توانست: قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یاتوا بمثل هذا القران لایاتون بمثله(اسراء - 88). زیرا تجربۀ وحی هرکسی منحصربفرد است . بفرض هم که توانستید تجربۀ وحی مرا بیاورید پس دیگراختلافی نداریم . ولی نزول دو قرآن مثل هم و درکنارهم معنی ندارد . مگرکپی نمائید . لقلنا مثل هذا! عجب استدلالی آوردید؟! حتی برای مقابله با قرآن من به قرآن من متوسل شدید! یعنی برای آوردن مثل این باید به اصلش که پیش من است مراجعه کنید . آفرین! با این ادعایتان هرجورفکرش را بکنید حرف من ثابت می شود . اگر راست می گوئید کتاب خودتان را بیآورید: فاتوا بکتابکم ان کنتم صادقین(صافات - 157) زیرا: ان نحن الا بشر مثلکم ولکن الله یمن علی من یشاء من عباده(انبیاء - 11) ما هم مانند شما بشر هستیم ولی وحی و معجزات اختصاصی نیست بلکه برای هرکسی ممکن است بشرط اینکه "بخواهی". اما تا موقعی که بگوئی: لقلنا مثل هذا! من هم می گویم : بمثل هذا القران لایاتون بمثله . ولی : ائت بقران غیر هذا(یونس - 15) این شد یک چیزدیگر! شما که بلدید...شما قرآنی غیر این بیاورید . استدلال قبلی تان عجیب نبود عجیب ترش را آوردید؟! من قرآنی غیر ازاین بیاورم و شما قرآنی مثل من بیاورید؟! یعنی جایمان را عوض کنیم؟! من که این را آوردم حالا یکی دیگربیاورم؟! پس خودتان چی؟ اما درتجربۀ وحی "انتخاب" نیست: قل ما یکون لی ان ابدله من تلقای نفسی . من خودم هم بدون تجربۀ وحی نمی توانم قرآنی مثل این بیاورم چه رسد به اینکه غیر این بیاورم . ما کذب الفواد ما رای(نجم - 11) . گفتند: چرا آن مثل دیگرپیامبران نیست؟! نوتی مثل ما اوتی رسل الله(انعام - 124). گفت: تجربۀ هرپیامبری تفاوت دارد:الله اعلم حیث یجعل رسالته .
گفتند: چرا این قرآن(!) برکسی دیگرنازل نشد: و قالوا لولا نزل هذا القران علی رجل من القریتین عظیم(زخرف - 31) گفت: اهم یقسمون رحمت ربک نحن قسمنا بینهم(زخرف - 32) رحمت الهی درمیان همۀ انسانها به تناسب رشدشان قابل دسترسی است . شما قرآنی غیر این و نه کپی این بیاورید . مگرحافظ نیاورد؟

با سلام.با توجه به اينکه چند روز پيش در خبرها داشتيم که دانشمندان مرکز خدا را در مغز انسان کشف کرده اند و توانسته اند با استفاده از امواج الکترو مغناطيسي حالات عرفاني در بدن بوجود بياورند،حال سوال اينست که ايا خدا و حالات مذهبي در حالت کلي ساخته ذهن بشر نيست؟؟؟؟