رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۲ مهر ۱۳۸۸
گفت و گو با بهاره هدایت از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت

«مدیریت سرکوب منتظر عواقب برخوردهایش باشد»

رضا جمالی
reza@radiozamaneh.com

۱۵ نفر از ۱۷ عضو شورای مرکزی و شورای تهران دفتر تحکیم وحدت که روز گذشته از سوی مأموران وزارت اطلاعات دستگیر شده بودند، روز شنبه آزاد شدند. این افراد روز جمعه قصد داشتند در پارک جمشیدیه تهران دور هم جمع شده و درباره‌ی رویکرد فعالیت‌های این دفتر برای سال تحصیلی جدید دانشگاه‌ها گفت و گو کنند.

در ارتباط با همین موضوع با خانم بهاره هدایت، از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت گفت و گوی تلفنی کردم و از او در مورد چگونگی دستگیری و آزادی این دانشجویان پرسیدم.

Download it Here!

طی از صبح روز شنبه تا حوالی ظهر، تعداد زیادی از بازداشت‌شدگان روز جمعه که اعضای دفتر تحکیم وحدت و شورای تهران این اتحادیه بودند، خوشبختانه آزاد شدند.

از ۱۷ نفر مجموع بازداشتی‌ها، ۱۵ نفر خوشبختانه آزاد شدند و ما هم‌چنان منتظرآزادی دو نفر مابقی بودیم. این دو به نام‌های احمد احمدیان و عزت تربتین‌فر از دانشجویان دانشگاه تهران بودند. متأسفانه هنوز خبری از آزادی این‌ها نیست.

خبرهایی هم که در حال حاضر به ما رسیده این است که متأسفانه به بازداشتگاه دیگری و احتمالاً اوین منتقل شده‌اند.

شما خودتان توانستید با یکی از آزادشدگان صحبت کنید که دقیقاً بر آن‌ها چه گذشته است؟

بازداشتشان که کمتر از ۲۴ ساعت طول کشید و سوال و جواب‌ها بیشتر مربوط می‌شد به این‌که چرا جمع شده بودید و می‌خواستید چه کار کنید. در واقع می‌خواستند ما را از اجتماعات احتمالی آتی منع کنند.

احتمال دارد این بازداشت‌ها درآستانه‌ی بازگشایی دانشگاه‌ها در راستای همان اعتراضات دانشجویی بوده باشد؟

قطعاً برای همین قصد صورت گرفته است. ببینید اعتراضاتی که طی چند روز گذشته در دانشگاه‌ها به وقوع پیوست و در کنار آن تهدیدهایی که در یک ماه گذشته نسبت به فعالین دانشجویی اعمال شد، از قبیل احضارشان به کمیته‌های انضباطی و نهادهای امنیتی و حتی صدور برخی احکام قضایی، همه‌ی این‌ها برای کنترل کردن فضا و به اصطلاح سرکوب آن اعتراضی بوده است که پیش‌بینی می‌شد در دانشگاه به وقوع بپیوندد.

این‌که یک اجتماع کوچک ۱۷ نفره از دانشجویان هم در یک محیط کاملاً تفریحی و در یک جمع دوستانه و غیررسمی تحمل نمی‌شود و با آن برخورد می‌شود، قاعدتاً به منظور سرکوب فضای اعتراضی در دانشگاه‌ها است که این مسأله مورد انتقاد فعالان دانشجویی هم هست.


بهاره‏ هدایت، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت

یکی از مواردی که به چشم می‌خورد، بازداشت دانشجویان دانشگاه آزاد است. مدتی است که دقیقاً تعدادی از دانشجویان دانشگاه آزاد هم در راستای این دستگیری‌ها بازداشت می‌شوند. می‌توانید اطلاعاتی در ارتباط با انجمن‌های دانشجویی دانشگاه آزاد در ایران بدهید؟

دانشجویان دانشگاه آزاد خوشبختانه در این چند سال گذشته توانسته‌اند فعالیت‌های خودشان را منسجم‌تر کنند و ارتباط‌‌شان را با تشکل‌هایی مثل تحکیم وحدت نزدیک‌تر کنند. به همین مناسبت هم دور از انتظار نبود که با آن‌ها برخوردهای بیشتر و عصبی‌تری از قبل صورت بگیرد.

همان‌طوری که شما هم گفتید، شاهد برخوردهای امنیتی با آن‌ها بودیم. مثلاً در مورد همین بازداشت‌های اخیر، دو نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد هم حضور داشتند که خوشبختانه خیلی به طول نینجامید و آزاد شدند.

آیا این بازداشت‌ها در برپایی جلسات دفتر تحکیم وحدت مانعی خواهد بود؟

به هرحال این تشکیلات یک تشکیلات دانشجویی است که می‌بایست یک سری امور مربوط به خودش را مدیریت کند و ما قطعاً سعی خواهیم کرد که یک چنین کاری صورت بگیرد. ولی این که فضای سرکوب تا چه حد گسترده‌تر از وضع کنونی بشود، باید ببینیم که فضا به چه سمتی می‌رود.

در کنار این مسأله، این را هم درنظر داشته باشید که در حال حاضر احزابی هستند مثل «اعتماد ملی» یا برخی گروه‌های سیاسی شناخته شده که به آن‌ها هم اجازه تشکیل جلسه نمی‌دهند و یک چنین معضلاتی را دارند.

بنابراین در یک چنین فضایی از یک گروه دانشجویی باید آن‌قدر متوقع باشیم که بتواند به آن آرمان‌ها و شعارهایی که داده است، تا حد ممکن پایبند بماند و نقش خودش را بتواند در دانشگاه به خوبی ایفاء کند.

این برخوردهای امنیتی و قضایی با دانشجویان در این شرایط ملتهب و متشنج دانشگاه، در واقع به وخیم‌تر شدن اوضاع خواهد انجامید و کسانی که این سرکوب‌ها را مدیریت می‌کنند باید متوجه‌ی عواقب این برخوردها هم باشند.

امیدواریم که دانشجویان بازداشت شده‌ی روز جمعه که هنوز آزاد نشده‌اند و اخبار نگران‌کننده‌ای هم در مورد وضعیتشان به گوشمان رسیده است، هرچه زودتر آزاد شوند.

کسانی هم که قرار است فضای اعتراضی دانشگاه‌ها را مدیریت کنند، باید بدانند که چنین برخوردهایی منجر به آرامش و اقناع دانشجویان معترض در دانشگاه نخواهد شد و قطعا به وخیم‌تر شدن اوضاع خواهد انجامید.

Share/Save/Bookmark