گفت‌وگو


گفت ‌و گو با محمد حسینی، کارشناس علوم قرآنی
«تز ولایت فقیه، تز قلیلی از مسلمانان است»

محمدرضا اسکندری: محمد حسینی، کارشناس علوم قرآنی و مجتهد علوم حوزوی اهل سنت است. او در پاسخ به این سوال که کدام یک از مذاهب و ادیان در ایران، در سی سال گذشته، نتوانستند در زمینه‏های مختلف مسائل خود را حل کنند و جایگاهی داشته باشند، می‌گوید: «در میان مذاهب اسلامی و غیر اسلامی بهایی‏ها و اهل حق بیشترین صدمه را دیده‏اند. کمی که بالاتر بیاییم، دیگر ادیان غیراسلامی، مثل یهودی‏ها، زرتشتی‏ها، مسیحیان در رده‏ی بعدی قرار می‏گیرند. در میان مسلمانان هم اهل سنت، کم‏ترین حق را داشته‌اند.»



گفت‌وگو با حسن اسدی زیدآبادی، مسئول کمیته‌ی حقوق بشر دفتر تحکیم
«جنبش دانشجویی، خواسته‏های خود را جزیی کرده است»

اردوان روزبه: حسن اسدی زید‏‏آبادی، مسئول کمیته‏ی حقوق بشر دفتر ادوار تحکیم وحدت، در ارتباط با اصلاحات می‌گوید: «اگر شرایط بعد از اصلاحات و اساساً خود اصلاحات را نتیجه‏ی نوعی تحول و تفاوت نگاه در قشر دانشجو ببینیم و یکی از حاملان اصلی جنبش اصلاحات و رفرم در ایران را خود دانشجویان ببینیم، مشاهده می‏کنیم که بروز اصلاحات در بعد تبلیغاتی آن و در مقطع تاریخی دوم خرداد ۷۶ از دانشگاه بروز پیدا کرد.» با وی در ارتباط با مسائل دانشجویان در طول نزدیک به دو دهه‏ی گذشته گفت‌وگویی کرده‌ام.



گفت‌وگو با احمد باطبی درباره فعالیت مجموعه فعالان حقوق بشر
«مجموعه فعالان حقوق بشر، نهادی سیاسی نیست»

پژمان اکبرزاده: احمد باطبی، دانشجویی بود که در تیرماه ۱۳۷۸، به دلیل حضور در درگیری رویداد هیجده تیر دستگیر شد و چند سالی را در زندان گذراند و بارها تا پای چوبه‏ی دار رفت. او در خصوص شکل‌گیری «مجموعه‏ فعالان حقوق بشر» می‌گوید: «مجموعه فعالان حقوق بشر، چهار سال پیش به صورت یک ایده در ذهن تعدادی از زندانیان سابق سیاسی که جزو فعالان سیاسی و دانشجویی محسوب می‏شدند، شکل گرفت و حاصل تجربه‏ی آن‏ها نسبت به فعالیت سازمانی و گروهی، حدااقل شکل دانشجویی‏اش در فضای ایران بود.»



گفت‌وگو با سید ابراهیم نبوی
نبوی: دوره خاتمی، فرصتی برای روزنامه‌نگاران بود

اردوان روزبه: سید ابراهیم نبوی، یکی از روزنامه‏نگاران و طنزپردازانی است که چندی است خارج از ایران و در اروپا زندگی می‏کند. وی در خصوص شرایط مطبوعات در سه دهه‏ی اخیر در ایران، می‌گوید: «در دهه‏ی شصت می‏توانیم بگوییم که اصلا مطبوعه‏ای نداریم. نشریات دولتی هستند. در دهه‏ی هفتاد، با جنبش اجتماعی دوم خرداد و رفتار نسبتاً منطقی و درست دولت آقای خاتمی، چیزی به اسم روزنامه‏نگاری خصوصی و حرفه‏ای در ایران رشد کرد. در زمان آقای احمدی‏نژاد هم، این‏ها آمدند سر روزنامه‏نگاری ایران را کلاه گذاشتند. یعنی با شیوه‏هایی جهت‏گیری روزنامه‏نگاری را عوض کردند.»



گفت ‌و گو با کیانوش سنجری
«شکنجه‏ی سفید»

پژمان اکبرزاده: کیانوش سنجری در ارتباط با شرایطی که در زندان با آن روبرو بوده، می‌گوید: «در انتهای کار، حدود یک ماه بازجو به سراغ من نیامد. نامه‏ می‏نوشتم به رییس زندان که اگر واقعا برای بازجویی در این بازداشتگاه نگه داشته شده‏ام، چرا از من بازجویی نمی‏شود. اگر بازجویی‏ام تمام شده، چرا از این زندان بیرون فرستاده نمی‏شوم و به بند عمومی منتقل نمی‏شوم. می‏خواهم بگویم که گاهی زندانی در این سلول‏های انفرادی آرزوی مرگ می‏کند و حتا آرزوی این که او را بیرون ببرند و شکنجه‏‏‏‏اش کنند، یعنی کتک‏اش بزنند، ولی در سلول انفرادی نماند.»



گفت ‌و گو با کیانوش سنجری، وبلاگ‏نویس و عضو کانون وبلاگ‏نویسان ایران
سرگذشت یک وبلاگ‌نویس، از زندان تا آمریکا

پژمان اکبرزاده: کیانوش سنجری، یکی از کسانی است که در تظاهرات دانشجویان در سال‏گرد واقعه‏ی هیجده تیر ۱۳۷۸ در اعتراض به بسته شدن روزنامه‏ی سلام، بازداشت شد و چندین ماه در سلول انفرادی به‏سر برد. کیانوش سنجری، یک دوره سخن‏گوی جبهه‏ی متحد دانشجویی بوده و اکنون عضو جبهه‏ی دمکراتیک ایران است. وی هم‏چنین وبلاگ‏نویس و عضو کانون وبلاگ‏نویسان ایران نیز هست. با کیانوش سنجری در مورد خروجش از کشور گفت‏گویی کرده‌ام.



گفت‌وگو با دکتر ابوالحسن بنی صدر
«نقض حقوق بشر، قبل از ۶۷ و با اعدام افسران آغاز شد»

اردوان روزبه: طرح موضوع بررسی حقوق بشر در ایران، همواره از زمانی در اذهان خطور می‏کند که جریان خاوران را شنیده‏ایم. در سال ۱۳۶۷، کشتار دسته‏جمعی‏ای انجام شده که علی‏رغم آمارهای متعدد، هنوز آمار دقیقی از آن، در دست نیست. پرونده‏ی نقض حقوق بشر، پیش از خاوران، چندان روشن نیست. در همین رابطه، سراغ اولین رییس جمهور ایران، سید ابوالحسن بنی‏صدر، رفتیم. ابوالحسن بنی‏صدر کسی است که به نوعی تاریخچه‏ی دوران پس از انقلاب ایران را در دست دارد. او که اولین رییس جمهور ایران بوده است، در این مورد توضیح می‏دهد.



گفت‌وگو با نسرین ستوده پیرامون نقض حقوق زنان و عدم انطباق آن با ماده 16
«کاش زنان هم در ریاست دادگاه‌های خانواده سهمی داشتند»

اردوان روزبه: نسرین ستوده که پرونده‏های بسیار زیادی در زمینه‏ی حقوق زنان در دست دارد، در پاسخ این سوال که آیا مورد خاصی را می‏تواند در ارتباط با نقض حقوق زن، در قوانین جاری کشور و عدم انطباق آن با ماده‏ی شانزده ارائه کند، می‏گوید: «در یک مورد، وکیل پرونده‏ای بودم که در آن خانمی مدعی بود که بارها و بارها از همسرش کتک خورده بود. بابت این ادعا هم حداقل سه حکم قطعی از دادگاه کیفری داشت که آقا، البته به مجازات‏های خیلی سبک محکوم شده بود. طبق قوانین ایران، حکم طلاق این خانم باید به راحتی صادر می‏شد، اما این‌گونه نشد.»



گفت‌وگو با دکتر مهران مصطفوی از فعالان سیاسی
«برخی از کارکنان دفتر بنی‌صدر هم اعدام شدند»

سراج الدین میردامادی: شاید کم‏تر کسی امروز باور کند که روزگاری نه چندان دور، در ایران انسان‏هایی صرفا به اتهام پناه دادن به یک رییس جمهور قانونی اعدام شده‏‏اند. دکتر ابوالحسن بنی‌صدر، اولین رییس جمهوری انقلاب اسلامی بود که به دلایلی در اواخر خرداد ماه سال ۱۳۶۰ از این مقام عزل شد. در گفت‌وگویی با دکتر مهران مصطفوی، فعال سیاسی، وی از خشونت‏های اعمال شده و نقض گسترده‏ی حقوق بشر در جریان عزل دکتر ابوالحسن بنی‏صدر از ریاست جمهوری می‌گوید.



«هیچ جرم تعریف شده‏ای برای بهاییان وجود ندارد»

کیانوش ایرانی: رضوان‏الله توکلی، یکی از ایرانیان بهایی است. به او می‌گویم اگر می‌توانستید با اُمنای دولت جمهوری اسلامی ایران، صحبت کنید، چه حرفی برای گفتن به آن‏ها داشتید و وی پاسخ می‌دهد: «از تمام اولیای امور، مسئولین حکومت، مسئولین قضایی کشور، دستگاه اطلاعاتی و تمام کسانی که به شکلی با جامعه‏ی بهایی در تماس هستند، استدعای رعایت اصول قانون اساسی خود جمهوری اسلامی را دارم و این که مفاد قوانین جمهوری اسلامی ایران را به مرحله‏ی اجرا بگذارند. انصاف از شروط ایمان است.»



«دموکراسی با ایدئولوژی رژیم در تضاد است»

محمدرضا اسکندری: حسن شرفی، معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران، در ارتباط با نقش موازین حقوق بشری در انتخابات سی سال گذشته‏ی کردستان ایران، می‌گوید: «جمهوری اسلامی، ظاهرا میثاق‏های بین‏المللی و منشورهای حقوق بشری را امضاء کرده است؛ ولی این‌که آیا می‏تواند عملا آن‏ها را رعایت کند و مد نظر قرار بدهد، جای پرسش دارد و بدون شک می‏توان گفت که جمهوری اسلامی هرگز چنین عمل نکرده است.»



گفت‌وگو با آیت الله دیباجی و سید عبدالصاحب خویی
فقه اسلامی و حقوق زنان

سراج الدین میردامادی: در ادامه‏ی کار دومین کنفرانس «شورای جهانی فقه اسلامی» در استانبول، موضوع فقه اسلامی و حقوق زنان، به بحث و گفت‏گو میان فقها و اندیشمندان اسلامی گذاشته شد. آیت‏الله سید ابوالقاسم دیباجی، در خصوص این‌که چرا برای بحث و گفت‏گو در باره‏ی حقوق زنان، هیچ زنی در کنفرانس حضور نداشت، گفت: «متاسفانه ظرفیت ما بسیار محدود بود. محل و زمانی که برای کنفرانس انتخاب کرده بودیم، ما را در این زمینه، محدود می‌کرد. در واقع ما با هیچ‏کدام از خانم‌هایی که دعوت کرده بودیم نتوانستیم در مورد زمان کنفرانس به تفاهم برسیم، و دیگر موضوع را دنبال نکردیم.»



گفت و گو با سید ابوالفضل موسویان، عضو هیات علمی دانشگاه مفید
«حکم ارتداد در اسلام، حکمی سیاسی بوده است»

اردوان روزبه: سید ابوالفضل موسویان از فعالین سال‏های آغازین «دفتر تبلیغات اسلامی» است که اکنون عضو هیأت علمی دانشگاه مفید و از اعضای ارشد مجمع مدرسین و محققین حوزه‏ی علمیه قم محسوب می‏شود. موسویان نزد آیاتی مانند وحید خراسانی، تبریزی و منتظری تحصیل کرده است. او در دوره‏ی مدیر مسئولی روزنامه‏ی خراسان، به دلیل انتشار مقاله‏ای تحت عنوان «آفتاب آمد، دلیل آفتاب» با دادگاهی شدن و عزل از مدیر مسئولی این روزنامه‏، به قم تبعید شد. با او در ارتباط با ارتداد و مفاهیم کلی آن به لحاظ فقهی و بررسی آن در ایران، گفت‌وگو کرده‌ام.



«دگراندیشی در کردستان رواج بیشتری دارد»

محمد رضا اسکندری: خالد توکلی، جامعه‏شناس و روزنامه‏نگار اصلاح‏طلب مستقل، در ارتباط با وضعیت سی سال برخورد جمهوری اسلامی با اصول ‏آزادی مطبوعات که در اعلامیه‏ی جهانی حقوق بشر آمده است می‌گوید: «حقوق بشر یک سری مبانی فکری و فلسفی دارد. تا زمانی که این مبانی در جامعه مورد پذیرش مردم و مسئولین قرار نگیرد، شاهد نقض گسترده‏ی حقوق بشر خواهیم بود. در ایران، هنوز مبانی فکری و فلسفی حقوق بشر از سوی مسئولین پذیرفته نشده است. مردم هم متاسفانه، با آن مبانی فکری و اصول حقوق بشر، آشنا نیستند.»



گفت‌وگو با آیت الله دیباجی، دبیر کل کنفرانس شورای جهانی فقه اسلامی
فقه و چالش‌های پیش رو

سراج الدین میردامادی: دومین کنفرانس «شورای جهانی فقه اسلامی» روز پنجشنبه، دوازدهم مارس در شهر استامبول ترکیه، با حضور جمعی از فقهای کشورهای مختلف، کار خود را آغاز کرد. آیت‏الله سید ابوالقاسم دیباجی، دبیرکل این شورا معتقد است که این جمع این قابلیت را دارد که در خصوص مسائل مهمی، مثل سنگسار، قطع دست و سایر مجازات‏های خشن در احکام حدود اسلامی تصمیم‏گیری کند و یا تجدید نظری را به عمل بیاورد. در همین زمینه با او گفت‌وگوی کوتاهی کرده‌ام.



گفت و گو با محمد رضا رضایی وحدتی، روزنامه‏نگار و حقوق‏دان
جایگاه هیات منصفه در دادگاه مطبوعات

اردوان روزبه: محمد رضا رضایی وحدتی، روزنامه‏نگار و حقوق‏دان ایرانی، ضمن توضیح تاریخچه‏ی تصویب قانون مطبوعات و قانون هیأت منصفه در ایران، در ارتباط با اختیارات هیات منصفه و قاضی می‌گوید: «علی‏رغم این که هیأت منصفه از اختیارات وسیع و گسترده برخوردار است، اما نقش اساسی و نهایی را در صدور رأی، خود قاضی بر عهده دارد. هیأت منصفه باید نقش تعدیل کننده را داشته باشد. اعضای هیأت منصفه باید نمایندگان واقعی طبقات مختلف جامعه باشند و نباید توسط یک فرد منصوب شوند. کاری که متاسفانه، الان دارد انجام می‏گیرد.»



گفت‌وگو با فرشید یدالهی، یکی از وکلای دراویش نعمت‏الهی گنابادی
«فشارها بر دراویش، هدفمند است»

اردوان روزبه: فرشید یدالهی‏، یکی از وکلای دراویش نعمت‏الهی گنابادی است. او که در پرونده‏ی دستگیری دراویش در کیش نیز مورد توبیخ قرار گرفته بود، در ارتباط با حقوق دراویش نعمت‏الهی گنابادی در ایران و بررسی وضعیت آن‏ها در سی سال گذشته توضیح می‌دهد. وی می‌گوید: «اصولاً یکی از ویژ‏گی‏های حکومت مذهبی‏، عدم مدارای مذهبی است. این تجربه‏ای است که از دوران حکومت کلیسا در قرون وسطی، در جمهوری اسلامی و حکومت طالبان در افغانستان داریم. هم‏چنین در تمام کشورهای اسلامی که مذهب هم‏چنان نفوذ خود را نه تنها در حوزه‏ی فرهنگی که در حوزه‏ی سیاسی هم حفظ کرده، به تغییر مذهب، آزادی عقیده، آزادی وجدان و باور حساس هستند.»



گفت و گو با حسین ماهوتی‌ها، هماهنگ‏ کننده‏ی شبکه‏ی فعالین ایرانی حقوق بشر در اروپا و امریکای شمالی‏‏
«ما فقط روی کمک‌های خودمان حساب می‌کنیم»

نیک آهنگ کوثر: شبکه‏ی فعالین ایرانی حقوق بشر در اروپا و امریکای شمالی‏‏، از اوایل دهه‏ی جاری میلادی، به کار اطلاع‏رسانی و مستند سازی نقض حقوق بشر در ایران، مشغول بوده‏اند. این مجموعه، بر خلاف بسیاری از ارگان‏های ناظر بر حقوق بشر، از بودجه‏های میلیونی محروم است و اعضای آن با حداقل‏ها توانسته‏اند در طول سال‏های اخیر، به اطلاع‏رسانی مستمر به انجمن‏ها و رسانه‏ها‏ی مختلف و فعالان حقوق بشر، بپردازند. با حسین ماهوتیها، هماهنگ‏ کننده‏ی این شبکه، در مورد نحوه‏ی کار آن، گفت‏گو کرده‏ام.



گفت و گو با محبوبه‏ عباسقلی‏زاده، فعال مدنی و روزنامه‌نگار
«منتظر تشکیل دادگاه‌مان هستیم»

اردوان روزبه: محبوبه‏ عباسقلی‏زاده را باید شناخت. او یکی از کسانی بود که به همراه شادی صدر در تحصن اعتراضی در مقابل دادگاه انقلاب، در ارتباط با تجمع هفت تیر تهران، دستگیر شده بود. علی‏رغم این که تقریبا همه‏ی 33 نفر دستگیره شده، آزاد شدند، محبوبه‏ عباسقلی‏زاده، فعال مدنی و روزنامه‏نگار، همراه با شادی صدر، بیش از پانزده روز را در زندان گذراندند. آن‏ها با قید وثیقه آزاد شدند و هنوز دادگاه و پرونده‏ی آن‏ها مفتوح است. محبوبه‏ عباسقلی‏زاده، فعال مدنی و عضو «کمپین قانون بی‌سنگسار» از دستگیری خود می‌گوید.



گفت‌وگوی محمد رضا اسکندری با دکتر حسین خالیقی
نگرانی از فراموشی زبان مادری

مجمد رضا اسکندری: دکتر حسین خالیقی، از اساتید دانشگاه تبریز و سنندج بوده که در حال حاضر در «انستیتو کرد» استکهلم، مسئول این انستیتو است. در گفت‏گویی با ایشان، با نگاه و نگرش حقوق بین‏‏الملل در زمینه‏ی حق آشنایی و ارتباط با زبان مادری آشنا می‏شویم. دکتر خالیفی، هم‏چنین در ارتباط با حقوق فردی، در زمینه‏ی حق داشتن و ارزش‏گذاری به زبان مادری صحبت می‏کند و اشاره می‏کند که این حق یکی از اجزای حقوق انسانی است.



گفت و گو با محمد رضایی وحدتی، به بهانه روز وکیل
«بی‌توجهی به جایگاه وکیل، زیانی برای مردم»

اردوان روزبه: یکی از مناسبت‌ها در اسفندماه روز وکیل است. در واقع روز وکیل به روزی اطلاق می‌شود که کانون وکلا استقلال یافته است. اما سوال این است که وکیل مدافع در ایران امروز در چه جایگاهی قرار دارد؟ محمد رضایی وحدتی در این باره می‌گوید: «وکیل باید در جهت دفاع از موکلش که حتا ممکن است مجرم و متهمی باشد که جرمی را مرتکب شده باشد و باید مجازات شود، گام بردارد. از نظر قوانین و مقرارت در این خصوص مانع و مشکلی نداریم. اما در مرحله‌ی اجرا بین وکلا و بین دستگاه قضا فاصله زیاد است و در این بین آسیب را مردم، موکلان و به خصوص آن‌هایی که آسیب‌پذیر هستند می‌خورند.»



گفت‌ و گو با مسعود سفیری، روزنامه‏نگار مقیم کانادا
«جنبش روشنفکری در ایران جایگاه خود را پیدا نکرد»

نیک آهنگ کوثر: مسعود سفیری معتقد است «خاتمی دهه‏ی هفتاد، خاتمی است که بیست میلیون رأی پشت سر خود دارد و شخص دوم مملکت تلقی می‏شود. هرچند که نمی‏تواند انتظاری را که افکار عمومی از شخص دوم بودن او دارد، برآورده کند و اعمال قدرت بکند. اما خاتمی دهه‏ی شصت، یک طلبه‏ی جوان است که تحت سیطره‏ی معنوی آقای خمینی قرار دارد و همه چیز را ضاله تلقی می‏کند، هرچند که در آلمان زندگی کرده و می‏داند همه‏ی این کتاب‏ها اصولا، ضاله نیستند و باید به کتاب احترام گذاشت.»