خانه > دگرباش > مقاله > یادمان همجنسگرایان در برلین | |||
یادمان همجنسگرایان در برلیننادر افراسیابیدر دوازده دسامبر سال ۲۰۰۳ نمایندگان مجلس قانونگزاری آلمان، «بوندستاگ» تصویب کردند که در محلهی «تیرگارتن»، از محلههای معروف برلین، پایتخت آلمان، یادمان همجنسگرایانی که در طی حاکمیت ناسیونال سوسیالیستها در اردوگاههای کار اجباری جان باختند، نصب شود.
دو هنرمند دانمارکی به نامهای میکائیل المگرین و اینگار دراگست در مکعبی به ابعاد سه متر و شصت سانتیمتر در یک متر و نود سانتیمتر یک تلویزیون مداربسته نصب کردند. در این تلویزیون فیلمی به طول یک دقیقه و نیم که در آن دو مرد یکدیگر را عاشقانه میبوسند به نمایش گذاشته میشود. صحنهی بوسهی دو مرد همجنسگرا که به پایان میرسد، فیلم از اول تکرار میشود. این یادمان در نزدیکی یادمان قربانیان هولوکاست قرار داد.
بسیاری از سیاستمداران و روزنامهنگاران و همچنین روشنفکران آلمان با این فکر در آغاز مخالفت بودند. گروهی اصولاً با نصب چنین یادمانی بهویژه در نزدیکی یادمان قربانیان هلوکاست مخالف بودند و عدهای از همجنسگرایان و فعالان حقوق زنان هم اعتقاد داشتند که در این فیلم فقط بر رابطهی دو مرد همجنسگرا تأکید شده و مثل همیشه زنان ندیده گرفته شدهاند. دولت آلمان تصمیم گرفت که در یک رقابت آزاد پنج هنرمند را برگزیند و این هنرمندان فیلم دیگری بسازند و جایگزین فیلم دو مرد عاشق بکنند. خانم لئونی میشلهوف که مدیریت یادمان همجنسگرایان در برلین را به عهده دارد، عصر دیروز،( شنبه، ۱۶ می) به خبرگزاریها اطلاع داد که جایگزین کردن فیلم یادمان همجنسگرایان که قرار بود در ماه می (اردیبهشت ماه) تحقق پیدا کند، به دلیل پارهای از مشکلات به تعویق افتاده و احتمالاً در پاییز امسال به انجام خواهد رسید. هنوز مشخص نیست که آیا در فیلم تازه صحنهی همآغوشی دو زن یا دو مرد جایگزین صحنهی بوسه خواهد شد. مدیریت یادمان تأکید کرد که از میان پنج فیلم صرفاً بر اساس معیارهای زیباشناسی یک فیلم انتخاب میشود و به مدت دو سال در محلهی «تیرگارتن» به نمایش درمیآید. در ماه مارچ (اسفند – فروردین) مدیران یادمانهای اردوگاههای کار اجباری در آلمان در نامهای خاطرنشان کردند که در زمان حکومت ناسیونال سوسیالیستها فقط مردان همجنسگرا تحت تعقیب قرار میگرفتند. آنها هشدار دادند که تاریخ را نباید برای پسند عدهای تحریف کرد. زنان همجنسگرا در دوران حکومت فاشیستها تحقیر می شدند، اما تحت تعقیب قرار نمیگرفتند و آنها را به قتل نمیرساندند.
این در حالی است که همجنسگرایان آلمانی اعتقاد دارند یکی از اهداف چنین یادمانی میبایست مبارزه با تبعیض جنسیتی در اجتماع باشد. لذا خوب است که چنین یادمانی همهی همجنسگرایان، اعم از زن یا مرد را پوشش دهد. در مراسم رونمایی یادمان همجنسگرایان در برلین که در دسامبر (دی ماه) دو سال پیش برگزار شد، نویمن، وزیر فرهنگ وقت آلمان، چنین یادمانهایی را از دستاوردهای یک جامعهی آزاد خواند و به این واقعیت اشاره کرد که به زور نمیتوان مردم را به تساهل و مدارا با دگرباشان و دگراندیشان واداشت. در شرایطی که مجسمهها از میدانهای تهران به طرز مرموزی ربوده میشوند و هیچکس مسئولیت آن را به عهده نمیگیرد، یادمانهایی مانند یادمان همجنسگرایان و یادمان قربانیان هولوکاست در برلین میتواند برای ما آموزنده باشد: فقط با مجسمه نیست که میتوان خاطرهی شخصی یا واقعهای را گرامی داشت. یادمان قربانیان هولوکاست ساختهی پتر آیزنمن عبارت است از ۲۷۱۱ سکو به قامت انسان و با ارتفاع متفاوت که در زمینی به مساحت نوزده هزار متر مربع در نزدیکی دروازهی معروف برندنبورگر قرار دارد. نامهای میدانها و خیابانها و مجسمهها و کافههایی مانند کافه نادری در تهران بخشی از هویت تاریخی مردم است و با تغییر حکومتها و بر اساس سیاستهای روز قاعدتاً نباید تغییر کند. کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ که از آن به عنوان نوعی هولوکاست کوچک یاد میکنند اتفاق افتاده و بخشی از پیشینه و تاریخ ما در دوران پس از انقلاب ضد سلطنتی ایران است. یادمانهایی مانند یادمان قربانیان هولوکاست یا یادمان همجنسگرایان در برلین بیش از هر چیز از شهامت و توانایی مردم در بازنگری نسبت به تاریخ و گذشته شان و از آمادگی آنها برای جبران خطاها نشان دارد. بحثها و گفتو گوهای انتقادی پیرامون اینگونه یادمانها نشان میدهد که بازنگری انتقادی در تاریخ یک ملت تا چه حد اهمیت دارد.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
|
نظرهای خوانندگان
موضوع داغ دیگری نبود که به مظلومیّت همجنس گراها اضافه کنید در این مقاله؟
-- خلیل ، May 17, 2010قابل توجه آنها که فریاد می زنند همجنس گرایی را نمی شود اشاعه داد! امروز و فردا، با همین مخلوط کردن همه ی این مباحث با هم، همجنس گرایی یکی از مد روز ترین و روشنفکرانه ترین ژست های نسلِ نو خواهد شد.
و البتّه که اگر "اخلاق" را از جامعه حذف کنیم همه چیز آزاد است، مگر شاکی خصوصی داشته باشد.
خلیل جان چیزی قاطی ِ چیز دیگه نشده... حرف کشتار مردمه... می دونی کشتن یعنی چی؟... اخلاق؟ وای به حال اخلاق وقتی شما با این تفکرات فاشیستی نمایندگی ش میکنین.
-- بدون نام ، May 17, 2010اگر این موضوع برای شما اهمیتی ندارد، برای من که همجنس گرا هستم اهمیت زیادی دارد. من که باید ۲۵ سال در کشور خودم از ترس اینکه خود بودن مجازاتش مرگ است بترسم. آقای خلیل دست از خود خواهی بر دارید. همجنس گرائی یک مساله ژنتیک است. لطفا دست از فاشیست بودن، بر دارید و بگذارید اقلیتهای جنسی هم زندگی کنند.
-- Moahmmad ، May 17, 2010آقای خلیل
بواقع اخلاق مورد قبول مطلق چیست؟ قرنها این موضوع دستمایه تفکر فیلسوفان بوده و دست آخر رسیده اند به این موضوع که اخلاق بدون چند اصل مسلم, که تازه باز هم مورد توافق بشر امروزیست! , امری سیال خواهد بود و فقط در حوزه شخصی معتبر؛ الا بصورت قانون مدون شود که باز هم ماهیت متغیر خواهد داشت. در مورد عادی بودن رفتارهای همجنسگرایانه تا صد و بیست-سی سال پیش در ایران باید بگویم که اگر من و شمای نوعی آن را زشت و کریه میدانستیم جامعه در عقلمان شک می کرد. پس از ورود مدررنیته و عینک غربی[با پیش تفکر قوی مسیحی] بعنوان تنها نگاه محق و معتبر ما نیز نگاههمان عوض شد و شدیم برای مثال ضد رفتارهای همجنس گرایانه! حالا چندیست که غرب پیشتاز مدرنیته این مشکلش را حل کرده و ما هم بالطبع باید اخلاقمان را به روز کنیم.
دانشجوی ایرانشناسی
-- بدون نام ، May 18, 2010اران هنوز هم از نداشتن حافظه تاریخی رنج می برد. باشد تا هم در آینده نزدیک به چنین یادمانهایی در سراسر ایران دسترسی داشته باشیم.
-- eX ، May 18, 2010و صد البته هنوز هم ترس بعضیها از بیان شدن :مسایل همجنسگراها" عجیب و کمی مضحک می نماید!
با تشکر از دگرباش
به خلیل
اگر جامعه چنان آزاد شد که همجنس گرایی جرم محسوب نشد و یا رابطه میان همجنس گرایان منجر به اعدام نشد( طبق حکم اسلام سوزاندن دز آتش, پرتاب کردن از کوه, خراب کردن دیوار بر سر همجنس گرا) در چنان روز شادی تو هم می توانی فانتزی های شخصی ات را خیلی بهتر از کامتی که گذاشتی بیان کنی عزیزم
-- nima ، May 18, 2010آقای خلیل از کدوم "اخلاق" حرف میزنین!؟
-- بابک ، May 19, 2010سی سال با اخلاقی که مدنظرتون هست زندگی کردیم. کافیه یه نگاه به دوروبرتون بندازین تا حاصل این اخلاق رو ببینین.
آقای محترم متاسفانه شما دچار یه بیماری روانی به اسم هوموفوبیا هستین. هر چه زودتر برای درمان خودتون اقدام کنین.
بسیار راحت می توان گوشه ای نشست و رای به خلاف اخلاق بودن چپ دستی داد. بسیار راحت می توان بدون حتی زدن ضربه ای چکش به رسوبات مغزی تمامی تحقیقات علمی را زیر سوال برد و خام مغزانه رای به " ژست گرفتن" آدمیان داد. اگر همجنسگرایی ما خلاف "اخلاقیات" شماست. به همان حکم شما "دگرجنسگرایی" شما نیز خلاف اخلاقیات ماست. به جای انگ زدن و رد واقعیت های جهان پیرامون بیاندیش، سوال کن و بخوان و بخوان و بخوان تا آدمیان را به حکم سست و بی منطق نرانی
-- حامد ، May 19, 2010آزادی انسان آیا فقط مربوط به بدنش می شود؟یا عقایدی که حول محور تن می گردد باید آزاد باشند؟
-- smh ، May 19, 2010آسمان کجای کار قرار دارد؟ آموزه های موسی و عیسی و محمد که سلام تمام خوبان بر آنها باد جه میشود؟به کجاچنین شتابان؟؟؟
من یک جورایی با خلیل موافقم . نخست بگویم کە با شکنجە و آزار و اذیت همجنسگرایان صددرصد مخالفم و آنرا عملی غیر انسانی میدانم. قبول دارم همجنسگرایی همیشە ، همە جا بودە ولی نکتەای کە بهش اشارە نمیشە این است کە همنجسگرایی هیچ وقت رسما قانونی نبودە و همینجوری بە نظرم خوب بود و بگذاریم همانطور بماند . همجنسگرایی در شرایط فعلی غرب دارد بە نوعی تبلیغات برایش میشود . من از دوستانی کە فکر میکنند همجنسگرایی باید رسما آزاد اعلام شود میپرسم اگر فرزندانتان همجنسگرا باشند خوشتان می آید ؟ ممکن است با یک ژست روشنفکرانە بگویید پسرم یا دخترم آزاد است با زندگیش هر کاری دلش میخواهد بکند ولی واقعا این را از تە دل میگویید؟ بندە پیرو هیچ دینی هم نمیباشم ، این را گفتم کە حوزە ی پیشداوریهای بعضی از دوستان محدودتر شود
-- باشور ، May 19, 2010جناب باشور... بین فرزندان ما و شما چه بخواهیم و چه نخواهیم همجنسگرا هم پیدا خواهد شد. همان طور که پزشک یا بی دین یا خنگ یا هنرمند پیدا خواهد شد. تنها کاری که می شود کرد این است که فرزندانمان را هر طور که هستند دوستشان بداریم و از آن ها و حقوق انسانی شان حمایت کنیم. اگر آینده ی احتمالی فرزندتان باعث ترس شما می شود بهتر است اصلاً بچه دار نشوید
-- EraZer Head ، May 21, 2010باشور... حرفهات به قدری بچگانه و تنگ نظرانه است که جواب ندم بهتره.
-- بدون نام ، May 22, 2010تازه شما پیرو هیچ دینی هم نیستین!! لااقل این رو نمیگفتی. تاسف میخورم به ذهن گرد و خاک گرفته ات.
حرکت خیلی جالبی بوده. نکته ای که این جا به نظرم می یاد بگم نیاز ما به حرف های جدیده. کسایی که از همجنسگرایی خوششون نمی یاد هنوزم از همون کلیشه های "اگه برای خودتون اتفاق می افتاد چی؟" و "پس دین و اخلاق کجا رفته" استفاده می کنند. در مقابل هم حرف جدیدی زده نمی شه و "دیالوگ" برقرار نمی شه.
-- امیرمسعود ، Jun 6, 2010خلق خویشتن مهم ترین چیزی است که ما انسانها در این عصر جدید از آن دوریم ...آیا به جای اینکه حرف یکدیگر را صرف درست و غلط بودن افکار نفی کنیم بهتر نیست برای یک زندگی پویا تلاش کنیم وبه افکار یکدیگر احترام بگزاریم برای یک جامعه فاضل......خداوند متعال از بنده اش جز شکرگزاری او چیزی خواهان نیست بیایید نعمت هایی که خداوند به ما داده را از هر نوعی مادی و معنوی شکرگزار باشیم
-- m.a دانشجوی زبان ، Sep 9, 2010