پيشنهاد بوش به راديو زمانه

داريوش رجبيان

از اینجا بشنوید.

درود بر شما


متفرقات راديو زمانه نخستين سالروز آغاز رسمی پخش برنامه‌های راديو زمانه را به شنونده‌ها و کارمندان اين بنگاه سخن‌پراکنی شادباش می‌گويد. به همين مناسبت برنامه‌ی امشب ويژه است.

جرج بوش، ریيس جمهوری آمريکا، در يک اقدام غيرمترقبه، در حالی که همه انتظار داشتند او از ششمين سالروز حملات ۱۱ سپتامبر صحبت کند، به ناگاه به ارزيابی فعاليت رسانه‌های فارسی خارج از ايران پرداخت و دليل آن را يک‌سالگی راديو زمانه در آمستردام ناميد. او گفت که راديو زمانه بايد نه تنها برای رسانه‌های غربی، بلکه برای دولت‌هایشان هم نمونه‌ی عبرت باشد. وی افزود: «بانوان و آقايان! بايد بگويم که وقتی در مزرعه‌ام در تگزاس به برنامه‌های راديو زمانه گوش دادم و در مورد تأثير فوق‌العاده‌ی آن روی جوانان و جامعه‌ی ايران تأمل کردم، شگفت‌زده شدم. يک مشت خبرنگار توانسته‌اند قلب‌ها و ذهن‌های مردم ايران را با کمترين هزينه‌ی ممکن در طول کوتاه‌ترين مدت قابل تصور به دست آورند. ما بايد از راديو زمانه بياموزيم. راديو زمانه بايد يکی از الگوهای مطالعه‌ی نحوه‌ی کار برای ايالات متحده و متحدانش باشد».

البته آقای بوش در تلفظ نام راديو زمانه دچار مشکل شد که بعدا با کمک معاونش، ديک چنی، اين مشکل برطرف شد. بسياری از تحليلگران به مقايسه‌ی ناميمون اين سختی تلفظ با رنج و کلنجار جرج بوش به هنگام تلفظ نام "افغانستان" در اواخر سال ۲۰۰۱، چند روز قبل از حمله‌ی آمريکا به آن کشور، پرداختند.

اما شان مک‌کورماک، سخنگوی وزارت خارجه‌ی آمريکا، در يک نشست خبری تاييد کرده است که جرج بوش و حتا جناح بازهای کاخ سفيد به رهبری ديک چنی خيال حمله به ايران را کنار گذاشته‌اند. به گفته‌ی او، بنا به دستور جرج بوش از اين به بعد همه‌ی مقامات دولت آمريکا موظف‌اند مترجم اجير کنند و به دو تا سه ساعت برنامه‌های زنده‌ی راديو زمانه گوش دهند تا با زوايای روان‌شناختی ايجاد پيوند با مردم ايران آشنا شوند. ايرانيان مقيم آمريکا از بروز فرصت‌های شغلی تازه ابراز خرسندی کرده‌اند.

پاسخ مهدی جامی به کاخ سفيد

در تحولی ديگر، کاخ سفيد آمريکا با ارسال نامه‌ای به مهدی جامی، مدير راديو زمانه، خواستار ارتقای مقام راديو زمانه به عنوان راديوی مشترک اتحاديه‌ی اروپا و آمريکا شده است. مهدی جامی در کمال ادب اين پيشنهاد را رد کرده و گفته است که راديو زمانه از همان آغاز کار فقط به شنوندگانش تعلق داشته و دارد و همين حس تعلق را حفظ خواهد کرد. بنا به گزارش خبرنگار راديو زمانه در واشنگتن، اين سخنان مهدی جامی هم‌اکنون روی يک صفحه‌ی زرين حک، و بالای سر جرج بوش روی ديوار اتاقش نصب شده است.

نوروز؛ سال نو انگليسی

امروز گوردن براون، نخست وزير بريتانيا، هم در اقدامی تقريبا مشابه برای دوست کردن ايران با غرب يک رشته پيشنهادهایی کرد که بيشتر آنها سياسی و اقتصادی بود و در برنامه‌های سياسی و اقتصادی راديو زمانه مشروحش را خواهيد شنيد.

اما آن‌چه برای ما جالب است پيشنهاد نخست وزير بريتانيا مبنی بر پذيرش نوزوز به عنوان سال نو رسمی بريتانياست. او گفت: «اين يک حقيقت معلوم و مسلم است که مردم باستانی سرزمين بريتانيای کبير قبل از رو آوردن به مسيحيت روز ۲۱ مارس هر سال آغاز فصل بهار را جشن می‌گرفتند. و اين در واقع، منطقی‌تر به نظر می‌آيد. آغاز سال بايد حاوی پيام بهار و رستاخيز باشد، نه زمستان و رخوت».

نخست وزير بريتانيا افزود که اميدوار است اين گام بلند ملت بريتانيا در استقبال نوروز ايرانی، جمهوری اسلامی را از پيگيری برنامه‌ی هسته‌ایش منصرف کند.

واکنش احمدی‌نژاد به پيشنهاد براون

وزارت خارجه‌ی ايران در واکنش به اين سخنان در بيانيه‌ای گفت: «خود ما در بدو انقلاب از نوروز دل خوشی نداشتيم و می‌خواستيم روز سال نو را جابه‌جا کنيم... اين اقدام دولت بريتانيا باعث نخواهد شد که حق مسلم ايران برای دست‌يابی به دانش و نيروی هسته‌ای پايمال شود».

محمود احمدی‌نژاد، ریيس جمهوری ايران، به نوبه‌ی خود گفته است که «اگر آقای براون واقعا بخواهد که موضع ما در قبال برنامه‌ی هسته‌ای‌مان بازنگری شود، بهتر است در آستانه‌ی ماه شريف رمضان در ملأ عام، کلمه‌ی شهادتین را بخواند و روزه بدارد».

يک سخنگوی رياست جمهوری ايران ضمن همدردی با آقای براون در صورت پذيرش اين پيشنهاد، در تفسير صحبت‌های آقای احمدی‌نژاد گفت که منظور ايشان روزه‌ی کله‌گنجشکی بوده است؛ يعنی يک ماه پرهيز از استعمال می».

آلستر کمبل، دستيار پيشين نخست وزيری بريتانيا، در مصاحبه با شبکه‌ی چهار تلويزيون بريتانيا گفت که در اين صورت گوردن براون هميشه روزه‌دار بوده، چون او هرگز مشروب به لبش نبرده است.

امپراتور چين؛ نبيره‌ی کورش

و خبر آخر اين‌که ارتش سفالی چين موزه‌ی بريتانيا را اشغال کرده است. من چند ساعت پيش، از مراسم گشايش نمايشگاه ارتش سفالی چين برای نمايندگان رسانه‌ها برگشتم. پس از مرگ "چين شيهوآنگدی"، نخستين حاکمی که سرزمين چين را در سده‌ی سه پيش از ميلاد متحد کرد، سفالگران صدها تنديس سفالی می‌سازند، به شکل سرباز و در کنار امپراتور به خاک می‌سپارند. بيش از ده عدد از اين سربازهای سفالی را که اندازه‌ی انسان واقعی قد و هيکل دارند، می‌شود از روز ۱۵ سپتامبر تا ماه آوريل ۲۰۰۸ در موزه‌ی بريتانيا ديد.

اما نکته‌ای که برای ما جالب است پيوند نخستين امپراتور چين با هخامنشی‌های ايران است. به گفته‌ی جسيکا وايتمن، پژوهشگر موزه‌ی بريتانيا، خاندان‌های سلطنتی ايران و سرزمين‌هايی که بعدا در ترکيب چين متحد شدند، برای تحکيم پيوند دوستی‌شان با هم ازدواج می‌کردند. در نتيجه‌ی يکی از همين ازدواج‌ها "چين شوهانگدی" به دنيا آمده است و بخش دوم نام او، بنا به احتمالوژی رايج، برگرفته از دو واژه‌ی پارسی باستان "هوش هنگه" (هوشنگ) و "دئنا" (دين) بوده است. بدين گونه، "چين هوشنگ دين" از نبيره‌های کورش بزرگ هخامنشی خودمان بوده است.

اگر در صحت هر کدام از اخبار امشب‌مان شکی داشتيد، به ما بگوييد يا بنويسيد، تا ما پرسش شما و پاسخ خودمان را به ديگران هم برسانيم؛ از متفرقات ناسياسی راديو زمانه.

مطلب های باورنکردنی زمانه را باور نکنید!