با شجریان نسبتی ندارم!

داريوش رجبيان

شنیدن فایل صوتی

دورد بر شما

رادیو زمانه یک‌سالش شد و تلفن پیامگیر «۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰» هم همین‌طور. کیک یکسالگی‌اش را احتمالا در آمستردام نوش جان کردند و ما هم اینجا نشستیم برای خودمان کیک تنهایی خوردیم و یکی‌ـ دوتا گیلاس شراب به افتخار رادیو زمانه و تلفن پیامگیرش.

طی این یکسال از شما صدها و هزارها پیام تلفنی و اینترنتی دریافت شد. برقراری ارتباط در آغاز سهل و ساده نبود و گاهی شنونده‌ها را که انتظار داشتند از آن ور خط هم صدایی را بشنوند، دچار سردرگمی می کرد:

پيام: سلام. من خیلی... الو... سلام! مثل اینکه فقط میشه پیام گذاشت. اِ.... نمی‌دونم، همینطور موندم،‌ نمی‌دونم چی بگم...

داريوش: بعضی‌هاتون عادت داشتید بدون سردرگمی با پیامگیر رادیو مانه حال‌پرسی و خوش و بش بکنید و پاسخ تعارف طرف را از پیش بدهید:

پيام: شهزاده جان، سلام! قربونت برم، خوب هستی؟ مهدی خوبه؟ قربانت. خدا حافظ.

داريوش: برخی دیگر فرصت مغتنمی را برای تمرین صدایشان روی پیامگیر رادیو زمانه گير آورده بودند:

پيام: سلام. الو... الو... الو... الو...

داريوش: و چون از این کار خوششان می‌آمد، دوباره زنگ می‌زدند و پیامگیر را «الوبارون» می‌کردند. اما کسی از آنور خط صدایش درنمی‌آمد:

پيام: الو... الو...الو... الو... الو...

داريوش: ولی عده‌ای هم شانسکی موفق می‌شدند از آنور خط تلفن پیامگیر رادیو زمانه صدایی را بشنوند:

پيام: الو... دورد بر شما. آقای علوی؟

پيامگير: اِ... گوشی خدمت‌تان.

پيام: متشکرم.

پيامگير: آقای علوی!..

داريوش: بعضی‌ها عشق آوازخواندنشان گـُل می‌کرد:

پيام: به من بگو بی‌وفا، حالا یار کی هستی، خزان عمرم رسید، نوبهار کی هستی، می‌خوام برم دوردورا،‌ دلم طاقت نداره...

داريوش: برخی هم ما را با آوازخوانها عوضی می‌گرفتند:

پيام: من یک بسيار انتقاد سر داریوش شجریان دارم که اصلا از تاجیکستان است، ولی با لهجه‌ی ایرانی صحبت می‌کند. تشکر، يک انتقاد بسيار از آقای شجریان. خداحافظ شما.

شجريان: آمدم که سر نهم
عشق تو را به سر برم

بر تو بگويم که من

نی شکرم، شکر برم...

داريوش: با آقای رحمت رحمانی بعدش گفت‌وگوی مفصل داشتیم به چند لهجه که پخش هم شد و ثابت شد که اینجانب با خاندان شجریان نسبتی ندارم.

بعضی از شنونده‌ها دنبال گوش شنوایی چون پیامگیر رادیو زمانه، می‌گشتند که حرف های مگویشان را بگویند و دلشان را خالی بکنند:

پيام: من می خواستم از عشق بگم. عشق به نظر من یعنی "کردن". فقط همین. عشق معنی نداره. عشق یعنی سکس. نظر همه مردم همين طور است. هر کی بگه عشق یعنی محبت، دروغ می‌گوید. الان سایتهای بسیاری از... از محبت ما توی رسانه‌ها و روزنامه‌ها هیچوقت نمی‌بینیم، فقط حرفش را می‌زنیم. راسنی عشق یعنی چی؟ خداحافظ.

داريوش: امیدوارم نظر این شنونده‌ی گرامی در مورد عشق تاکنون یکخرده خوشبینانه‌تر و لطيف‌تر و صدایش هم پرنشاطتر شده باشد.

پیامگیر رادیو زمانه از همان آغاز استعداد زبانی فوق‌العاده‌ای داشت و انواع و اقسام زبانها را می‌فهمید.

برخی از شنونده‌ها با استفاده از این استعداد پیامگیر ما برایش تبلیغات بازرگانی پخش می‌کردند.

پیامگیر رادیو زمانه گوشمالهایی را هم تجربه می‌کرد:

پيام: من خوشرو هستم. از آلمان صحبت می‌کنم و تعجب می‌کنم از این برنامه‌های بسیار بسیار سطحی شما که آقای کیارستمی راجع به حافظ می‌خواهند صحبت کنند. مثل اینکه ایشان معنای روایت را نمی‌دانند يا شماها نمی‌فهمید روایت یعنی چی؟ اصلا ایشان کی هستند که بخواهند راجع به حافظ صحبت کنند؟ و یا راجع به فال حافظ صحبت می‌کند ايشان. بسیار بسیار برنامه‌های سطحی دارید و بسیار مسخره است. امیدوارم بتوانید تغییری بوجود بیاورید.

داريوش: متاسفانه تخصص آقای خوشرو را نمی‌دانم که درباره‌ی صحبت‌های ایشان نظر بدهم. مثلا اگر ایشان روانشناس باشد، با عرض تاسف باید بگویم که دکترای روانشناسی ندارم و از اظهارنظر در این مورد معذورم.

و پیامهایی که ما را متوجه مشکل تایپ شماره‌ها از چپ به راست در متن فارسی تارنمای رادیو زمانه کرده بود:

داريوش: خدمت دوستان عزیزم توی رادیو زمانه سلام عرض می‌کنم. امیر هستم. از کانادا تماس می‌گیرم. اولا شماره تلفنی که اعلام کرده‌اید توی وب سایت (۰۰۳۱) را بجای اینکه اول بگذارید، آخر گذاشته اید، و این ممکن است همه را گیج بکند. بعدش هم می‌خواستم بدونم، بالاخره این آقای نبوی در ایران تشریف بردند یا هنوز اروپا هستند. ممنونم. خدانگهدار.

داريوش: در مورد ابراهیم نبوی باید بگویم که وجود فیزیکی‌شان در اروپاست و وجود معنوی ایشان در ایران است:

نبوی: بله، بله، بله.

داريوش: و اما بعضا خود همکارهامان در آمستردام بودند که به پیامگیر رادیو زمانه «۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰» زنگ می‌زدند و دستش می‌انداختند:

پيام: سلام. یک آدم خوش صداتر توی اون رادیو پیدا نمی‌شه بگذارید روی پیغام‌گیر اعلام کنه. چون خیلی صداش بده.

پيام: درود بر شما. این صدا برای من خیلی آشناست. این صدای سوپر استار رادیو زمانه است! به نظر من، نباید این صدا را برای هر کاری به کار گرفت.

داريوش: پیامهای تمجیدآمیز زیادی هم دریافت شده که انصافا بیشتر از پیامهای نکوهشی شنونده‌های عزیز است و رادیو زمانه با شکسته نفسی تمام از پخش‌اش خودداری می‌کند.

مرور کوتاهی بود بر تاریخچه‌ی شماره‌ی پیامگیر «۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰» از رادیو زمانه در آمستردام، به مناسبت یکسالگی رادیو زمانه.

و حالا اجازه بدهید یکی‌ـ دوتا از پیامهای تازه را که اخیرا دریافت شده، با هم بشنويم:

پيام: الو، عرض سلام و ادب دارم خدمت دست‌اندرکاران رادیوی محترم زمانه. حسام منتظری هستم، از مسئولین و سخنگویان «سازمان سراسری پناهندگان»‌. از سوئد، استکهلم تماس می‌گیرم. می‌خواستم به این وسیله اعلام آمادگی کنم و همچنین بعنوان یک فعال سیاسی، اجتماعی و حقوق بشر در سوئد بعنوان خبرنگار آزاد،‌ آن چیزی که جامعه‌ی ایرانی توی استکهلم که درواقع می‌شود گفت پایتخت سیاسی و فرهنگی و هنری اپوزیسیون و جامعه ایرانی هست توی اروپا،‌ من اعلام آمادگی می‌کنم. قبلا هم با رادیوهای مختلفی، از جمله با رادیو فردا، کار کرده‌ام در زمینه‌ی گزارش و بعنوان خبرنگار آزاد توی رادیو اسرائيل.

داريوش: آقای منتظری، سپاس از تماس‌تان. آنطوری که خودتان هم شاید بدانید، زمانه بخش ويژه‌ی پناهندگی ندارد. فعال سیاسی هم نیست و نبوده. رادیو اپوزیسیون هم نبوده و نیست و فکر نکنم در آینده قابل پیش‌بینی هم بشود. در همکاری تان با رادیوهای دیگری که نام بردید، کامگاری می‌خواهم.

پيام: خسته نباشید. ما برنامه‌هایتان را از طریق رادیو گوش می‌کنیم. عنایت بفرمایید این طول موج رادیو را بگویید که ما روی همان طول موج برنامه‌یتان را دریافت کنیم. خیلی ممنون می‌شوم ازتان.

داريوش: چشم، آقا. برنامه‌های رادیو زمانه را می‌توانید از طریق موج کوتاه رادیوتان گوش بدهید: فرکانس ۶۲۴۵ کیلوهرتس.

پيام: خسته نباشید. من از ایران زنگ می‌زنم. می‌خواستم خدمتتان عرض کنم که آیا کسی که قبلا توی ارتش خدمت می‌کرده، می‌تواند بعنوان یک پناهنده نظامی خودش را به یکی از کشورهای غربی پناهنده بکند یا نه، مثلا از طریق همین عراق، یا از طریق افغانستان يا مثلا ارتش انگلیس یا آمریکا، فرقی نمی‌کند.‌ می‌خواستم بدونم این جوری میشه یا نه! این را محبت کنید، امشب توی برنامه‌تان اعلام کنید که من در صورت اوکی بودن شماره‌ام را بهتون اعلام کنم که با همدیگه یک صحبتی هم بکنیم، بد نیست.

داريوش: آقای عزیز، قبلا هم اشاره شد که رادیو زمانه بخش ویژه‌ پناهندگی ندارد که زمینه‌ی فرار شما از کشور را مهیا بکند. ارتباط پناهندگی‌تان با ارتشهای بریتانیا و آمریکا را متوجه نشدم! منظورتان این است که بروید و به ارتشهای آن کشورها خدمت بکنید، یا...؟ به هرحال، در این زمینه هم معذوریم. بهترین راهش تماس با کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهنده‌ها است، فکر کنم.

پيام: سلام. من کاوه هستم. من یک ایمیلی را به آن آدرس ایمیلی که در وب سایت‌تان برای مشارکت هست، فرستاده بودم... خیلی دوست دارم با رادیو زمانه مشارکت بکنم. و یک کپی ایمیل را به آقای جامی و یکی را هم به آقای نبوی فرستادم و واقعا می‌خواستم یک جوابی بگیرم. چون یکسری ایده‌ها دارم که فکر می‌کنم رادیو زمانه بخواهد در این زمینه‌ها هم کار بکند.

داريوش: بارها گفته شد و تایید هم شده است که درهای رادیو زمانه به روی شنونده‌های رادیو زمانه برای مشارکت و همکاری برای همیشه باز است. و حالا برای پاسخ به این پرسش شنونده‌ی عزیزمان کاوه، روی می‌آوریم به مهدی جامی مدیر رادیو زمانه:

مهدی جامی: خیلی ممنون از این دوست عزیزی که تماس گرفته بودند. من ایمیلی از ایشان ندیدم و خوشحال می‌شوم که دوباره ایمیلی برای من بفرستند و حتما اگر برای آقای نبوی هم لازم باشد، آن را فوروارد خواهم کرد. ولی با تلفنی که گذاشته بودند، تماس گرفتم که متاسفانه موفق نشدم با ایشان صحبت بکنم. اگر که مجددا ایمیل بفرستند، شامل این چیزهایی که عرض می‌کنم، حتما پیگیری خواهد شد. و خوشحال می‌شویم که باهم همکاری کنیم. معمولا یک رزومه یا سابقه‌ی کاری لازم هست. یک صفحه‌ای راجع به اینکه ایده‌هایشان چه هست و فکر می‌کنند چه رنگهای تازه‌ای می‌شود به رادیو زمانه اضافه کرد و یک نمونه‌ی کاری، اگر قبلا جایی کاری منتشر کرده‌اند. این در مورد ایشان صادق است و در مورد همه دوستانی که علاقمند هستند با رادیو زمانه مشارکت بکنند و کار بفرستند. امیدوارم که برای ایشان و سایر دوستانی که علاقمند هستند، این توضیح کافی بوده باشد.

داريوش: تا برنامه‌ی دیگر، تلفن‌ها آباد و تلفن‌دارها شاد. «۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰». بدرود.