چرا سر ما «کولا» نمی‌گذاريد؟

داريوش رجبيان

به سومین برنامه‌ی «از دهان شما، تا گوش ما» خوش آمدید. برنامه‌ای با پیام‌ها و پرسش‌های شما روی پيامگير ۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰ و پیغام‌ها و پاسخ‌های رادیو زمانه.

از «اينجا» بشنويد.

پيام: سلام عرض کردم. من اول می‌خواستم تشکر کنم از برنامه‌های خوبتان، بخصوص این برنامه‌ای که در رابطه با مسابقه پیاده‌روی توی هلند تهیه کردید. این آقای جمال سجادی را من می‌شناسم. ایشان به‌قول خودشان یک جوان شصت‌وپنج‌ساله‌ی خیلی فعال هستند، پیاده‌روی می‌کنند، ورزش می‌کنند. ولی ایشان... خانم سارا، شما از ایشان مصاحبه گرفتید، ایشان آقای مهندس جمال سجادی هستند. دیگر [برای] کوکا هم یک کولا می‌گذارند سرش و می‌گویند «کوکاکولا». ایشان یک مهندس اضافه می‌کردید بهشون. تازه یک زمانی به دربان‌ها که لباس‌های چیز می‌پوشیدند، دربانی می‌پوشیدند، بعضی‌ها بهشان می‌گفتند جناب سرهنگ! این آقا که دیگر مهندس چندین‌وچندساله و فعالی هست که خیلی‌ها می‌شناسندشون توی هلند، در ایران. به‌هرحال تشکر می‌کنم از برنامه‌ی خوبتان و خدانگهدار. گفتم یک مزاحی هم کرده باشم باهاتون. خدانگهدار.

داريوش: ممنون از شما که با ما تماس گرفتید و دغدغه‌ی... چقدر قلمبه‌، سلمبه شد. موضوع مورد نظرتان را در میان گذاشتید. دنبال سارا هرچی گشتم چیزی پیدا نکردم، جز یک تکه صدا توی پیامگیرمان که دقیقاً همان روز پیاده‌روی گذاشته:

سارا: رادیو زمانه، تو به من زنگ زده بودی، ولی من نمی‌دونم تو با من چیکار داشتی. به‌هرحال من سارا، پیغامی برای رادیو زمانه ندارم... من امروز قبل از ساعت ۶ یک برنامه‌ی ۵دقیقه‌ای راجع به پیاده‌روی توی هلند دارم...

داريوش: شاید همکار عزیزمان هنوز هم در حال پیاده‌روی باشد. ولی سوای شوخی، واقعیت این است که سارا توی مرخصی دوهفته‌ای است و به‌زودی به جمع ما خواهد پیوست و من صوابی را در این ندیدم که اوقات فراغتش را با زنگ کاری‌ام مخدوش بکنم و این کار را نکردم. حالا اگر سارا اجازه بدهد و اگر اجازه ندهد، شما اجازه بدهید، نظر خودم را در مورد این القاب مهندس و دکتر بگویم. افرادی مثل من که نه مهندس‌‌ایم و نه دکتر، حالا شما را نمی‌دانم، یک‌خرده بهمون برمی‌خورد که مثلاً چرا به من نمی‌گویند، آقای "روزنامه‌نگار یا ژورنالیست رجبیان". یعنی آن کولا را سر کوکا برای ما نمی‌گذارند که بشود کوکاکولا، ولی مهندس و دکتر را باید گفت، کوکاکولاشان تکمیل تکمیل است. خب، اگر اینها را گفتیم، از این به بعد باید با همه با ذکر شغل‌شان صحبت بکنیم، نه؟ "سرکار خانم راننده‌ی تاکسی حبیبی" یا "جناب آقای آبدارچی رفیعی" یا "آقای نجار نجاریان" و غیره. در ذکر نام آقای جمال سجادی هم، که خدا را سپاس خبطی نداشته سارای ما، فقط عنوان شغلش را کنار نامش نیاورده است. همین! اگر یک روز درباره‌ی هندسه خواستیم با ایشان صحبت بکنیم، نه پیاده‌روی، مطمئن باشید آقای مهندس جمال سجادی خطاب‌شان خواهیم کرد. قربون شما.

پيام: درود بر شما. استر هستم. می‌خواستم از شما خیلی خیلی تشکر کنم. از آهنگ‌های خیلی خیلی زیبایی که پخش می‌کنید برای ما از رادیو زمانه، مخصوصا آهنگ‌های عبری، اسرائیلی‌. خیلی خیلی متشکرم از شما. موفق باشید.

بانو استر گرامی، همین آهنگی هم که دارید می‌شنوید، عبری‌ست. و اما در پاسخ به محبت شما در برنامه‌ی «دیسکو‌ زمانه»، در همین شماره‌ی اخیرش، یک آهنگ کامل را برای شما و دیگر دوست‌داران آهنگ‌های عبری پخش کردیم با نام "يلت پره 94" از "هاموختار" در تل‌آویو.

البته همه از آهنگ‌های رادیو زمانه دل خوشی ندارند. آرش کاظمی توی پیامش به contact@radiozamaneh.com نوشته است که از آهنگ‌هایی که رادیو زمانه پخش می‌کند، متنفر است. امیدوارم آرش کاظمی تا حالا رادیوی مناسب‌تری را برای گوش‌های خودش پیدا کرده باشد. اگر پیدا نکرده، می‌تواند دوباره برگردد به رادیو زمانه و به ما بگوید که چی می‌خواهد بشنود. به احتمال قریب به یقین خواسته‌اش برآورده خواهد شد. آرش برگرد!

پيام: الو سلام، من احمد فتحی هستم از روستای بهروز‌آباد شهرستان داراب. می‌خواستم بگویم که من همان هستم که تقریبا دو، سه هفته پیش میهمان برنامه‌ی رادیو زمانه بودم. به‌خاطر اینکه من خیلی زیاد نمی‌توانم صحبت کنم، می‌خواستم اگر امکان داشته باشد با شماره‌ تلفن من، همین شماره‌ای که با من تماس گرفتید قبلاً،‌ با شماره‌ی من تماس بگیرید، چون دو تا مطلب را می‌خواستم با شما در میان بگذارم.

داريوش: احمد فتحی از دوستان رادیو زمانه است و رادیو زمانه هم بسیار دوستش دارد. احمد یک جوان بیست‌ ساله‌ی نابیناست، توی روستای بهروز‌آباد در استان فارس که اصلاً و ابداً از نابینابودن‌اش ناراحت نیست، چون معتقد است که چشم قلبش روشن است و مسلماً همین‌طور هم هست. اصلاً احمد یک پا کارشناس تمام عیار رادیوهای فارسی‌زبان است، چون هی به همه‌شان گوش می‌دهد و در یک مورد روزی که میهمان روز رادیو زمانه بود، احمد این را ثابت کرد برای ما و شنونده‌ها. این بار هم با احمد عزیز تماس گرفتیم و باهم خوش‌وبش کردیم. از برنامه‌های رادیو زمانه گفتیم، از برنامه‌های دیگر گفتیم و از زندگی احمد، از برنامه‌های خودش. و امیدواریم که این پیوند ما با احمد فتحی و همه‌ی دیگر دوستدارهای رادیو زمانه پایدار بماند. به ما زنگ بزنید:‌ ۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰. پیامگیر رادیو زمانه.

پيام: سلام. می‌خواستم ببینم چطوری می‌شه با آقای نبوی تماس گرفت. من اسمم جمشید است. از استرالیا زنگ می‌زنم و بعد هم انتقادی داشتم در رابطه با طرز مصاحبه‌های ایشان. یکی توی فرانسه بود، یکی هم با آقای منوچهر محمدی. در این زمینه‌ها می‌خواستم با ایشان صحبت کنم. اگر فقط بتوانم با ایشان تماس بگیرم، خیلی ممنون می‌شوم. اگر لطف کنيد یک طوری به من بفهمانيد که من چطوری می‌توانم با ایشان تماس بگیرم. خیلی ممنون. خدانگهدار.

داريوش: آقای جمشید در استرالیا، اگر خودشان الان برنامه‌ی رادیو زمانه را می‌شنوند، تأیید خواهند کرد که صحبت‌شان با ابراهیم نبوی صورت گرفته است. به‌هرحال ابراهیم نبوی به من گفت، یک ساعت باهم صحبت داشتیم. و امیدوارم این صحبت یک‌ساعته به پرسش‌های آقای جمشید پاسخ گفته باشد. ابراهیم نبوی لطف کرد و شماره‌ تلفن خودش را در اختیار برنامه‌ی ما گذاشت که به خواستار‌های گفت‌وگوی مستقیم با سازنده‌ی برنامه‌ی «از این ستون به آن ستون»‌ رادیو زمانه بدهیم:‌ ۰۰۳۲۴۷۷۱۷۹۰۶۱. شماره تلفن مستقیم ابراهیم نبوی.

پيام: خیلی ببخشید. من رضایی هستم و از شیراز دارم با شما تماس می‌گیرم. می‌خواستم با شما صحبت کنم، اما نمی‌دانم چه ساعتی می‌توانم با شما تماس بگیرم. به‌خاطر همین شماره‌ی تلفن‌ام را می‌دهم خدمت‌تان. اگر امکان دارد با من تماس بگیرید. می‌خواستم درباره‌ی همکاری‌های مشترک با شما صحبت کنم. ممنون می‌شوم. خداحافظ شما.

داريوش: با آقای رضایی هم تماس گرفتم و با ايشان هم صحبت کردم. همان‌طور که بارها گفته شده،‌ در رادیو زمانه به روی همگان باز است. هر کسی چیزی برای گفتن دارد، مرحبا! کارهایتان را به نشانی contact@radiozamaneh.com بفرستید. گروه سفارش رادیو زمانه آن را بررسی خواهد کرد و پاسخ‌اش را به شما خواهد داد. همکاری با شنونده‌ها پایه‌ی اصول رادیو زمانه است.

و اما تماس مستقیم با برنامه‌ی ما دو راه بیشتر ندارد. پیک الکترونیک london@radiozamaneh.com و شماره پیامگیر ۰۰۳۱۲۰۵۶۸۲۰۷۰

ضمناً، به زودی راديو زمانه يک‌ساله می‌شود. طی يک سال همراهی از راديو زمانه چه تصويری حاصل کرديد؟ آيا نخستين روزهای آغاز به کار راديو زمانه را به ياد داريد؟ آينده آن را چه‌گونه می‌بينيد؟ زمانه چه بود و چه شد؟ به ما بگوييد و برای ما بنويسيد.

تا هفته‌‌ی آینده، تلفن‌ها آباد و تلفن‌دارها شاد. بدرود.