رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۱ آبان ۱۳۸۸
گفت‌وگو با میر حسین مهدوی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر افغان ساکن کانادا

«کرزای نگران جنگ روانی با قوم تاجیک است»

نیک‌آهنگ کوثر

عبدالله عبدالله تهدید کرده بود که ممکن است مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان را تحریم کند، هیلاری کلیبتون تأکید کرد که چه با حضور عبدالله، و چه بی‌حضور او، نتیجه انتخابات را می‌پذیرد و آن ‌را مشروع می‌داند.


حامیان دکتر عبدالله گفته‌ بودند که اگر خواسته‌های «حداقلی» شان اعمال نشود انتخابات ۷ نوامبر را بایکوت خواهند کرد

امروز این تهدید عملی شد

به دنبال تقلب وسیع در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که پس از حذف بخش بزرگی از آرای حامد کرزای، به مرحله دوم کشیده شد، دکتر عبدالله و حامیانش خواستار اعمال نظارت بیشتری بر نحوه برگزاری همه‌پرسی شده‌ بودند.

به گزارش روزنامه تلگراف لندن، حامیان عبدالله عبدالله گفته‌ بودند که اگر این خواسته‌های «حداقلی» اعمال نشود، انتخابات ۷ نوامبر را بایکوت خواهند کرد.

ستاد عبدالله عبدالله تأکید کرده بود که امروز مشخص خواهد شد که او در انتخابات حاضر خواهد شد یا نه. این امر البته برای آمریکا و انگلستان حساسیت‌های زیادی به دنبال خواهد داشت، چه عدم پذیرش نتیجه انتخابات باعث خواهد نگرانی‌های برخوردهای قومی در آینده افزایش یابد. حامیان تاجیک عبدالله اگر به خیابان‌ها بریزند، جمع کردن بحران برای نیروهای حافظ صلح چندان راحت نخواهد بود.

هیلاری کلینتون که در هفته‌های اخیر سعی کرده در زمینه سیاست خارجی از زیر سایه باراک اوباما خارج شود، تلاش کرده تا فضا را به سمتی ببرد که ضرر کمتری متوجه تلاش‌های کشورش و نیروهای ائتلاف در افغانستان شود. تأکید وزیر خارجه آمریکا بر پذیرش نتیجه انتخابات هفته آینده افغانستان نیز از همین منظر ارزیابی می‌شود.

روز گذشته با میر حسین مهدوی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر افغان ساکن کانادا در باره آن‌چه با کناره‌گیری عبدالله عبدالله ممکن است پیش آید گفت‌وگو کردم.

Download it Here!

آقای مهدوی در حال حاضر اگر آقای عبداله عبداله از انتخابات کنار بروند، تنها آقای کرزای می‌مانند. و اگر آقای کرزای بمانند، رأیی که به ایشان داده بشود عملاً سمبولیک خواهد بود. به نظر شما مردم افغانستان با این رأی کنار خواهند آمد، این که فقط یک کاندیدا در رأس باشد؟

من تصور می‌کنم که یکی از راه‌هایی که آقای کرزای بتواند دوباره قدرت را در دست بگیرد، این است که زمینه‌های تفاهم و کنارآمدن با رقیب انتخاباتی خودش را تقریباً به صفر برساند و امکانات و دادن یک امنیت روانی به آقای عبدالله را اصلاً فراهم نکند و نهایتاً آقای عبداله را مجبور کند که از صحنه‌ی رقابت‌های انتخاباتی خودش محترمانه کنار برود، تا به این وسیله زمینه‌ای فراهم شود که در انتخابات فقط خودش باشد و طرفداران قومی و سیاسی خودش به او رأی بدهد.

چون همان گونه که می‌دانید آقای کرزای به هر میزانی که در واقع بیشتر از رقیب رأی بیاورد، می‌تواند دوباره رییس جمهور بشود. و با توجه به اوضاع و احوالی که بر افغانستان حاکم است، من تصور نمی‌کنم نظام با چالش مقبولیت و مشروعیتی جدی مواجه شود.


عدم پذیرش نتیجه انتخابات باعث خواهد شد برخوردهای قومی در آینده افزایش یابد

یعنی من تصور نمی‌کنم که وضعیت به حالتی برسد که به نافرمانی و ناهماهنگی عمومی بی‌انجامد. اما واقعیت این است که نظام برخاسته و برآمده از چنین وضعیتی قاعدتاً نامشروع خواهد بود.

یکی از نگرانی‌های نیروهای ائتلاف به‌خصوص آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها این است که در صورتی که انتخابات مشروعیت‌اش از بین برود، بالاخره بخشی از جامعه افغانستان که تاجیک هستند و حامی آقای عبدالله، مشکلاتی را به‌وجود بیاورند. آیا آقای کرزای هیچ نگرانی از بابت اختلافات قومی در آینده خواهد داشت؟

فضا برای یک تنش و یک جنگ قومی و حتی غیر قومی در افغانستان بیش از همیشه آماده است و من تصور می‌کنم کم‌کم زمینه‌های بازگشت به دوره‌‌ی بیست‌ ساله‌ی گذشته‌ دارد چیده می‌شود، شرایطی که مردم دوباره به سمت همان تجربه‌ها برگردند.

آقای کرزای به عنوان مدیر و رهبر سیاسی افغانستان قطعاً نگران این قضیه خواهد بود. حداقل برای حفظ قدرت خودش! اما واقعیت امر این است که هم نیروهای بین‌المللی و هم آقای کرزای و هم آقای عبدالله از مسئله‌ی قومی و تنش قومی و حتی امنیت درون افغانستان به عنوان یک مؤلفه‌ی سیاسی قدرت‌ساز یا تضعیف‌کننده‌ رقیب استفاده می‌کنند.

به این شکل نخواهد بود که ائتلافی پی‌گرفته شده و تمام کوشش طرفین و رقبا این باشد که باید به سمت امنیت و یک اتفاق قومی پیش رفت. بل‌که جنگ قومی و تفاهم قومی به عنوان یک پارامتر سیاسی استفاده می‌شود تا بتوانند از طرف مقابل امتیاز بیشتری بگیرند.

من تصور می‌کنم که آقای کرزای براین باور است که تاجیک‌ها دیگر نمی‌آیند تفنگ دست بگیرند و علیه ما بجنگند. تاجیک‌ها دیگر مثل گذشته افغانستان را به شمال و جنوب تقسیم نمی‌کنند.

کرزای بر این ایده است تاجیک‌ها ناگزیرند مبارزه‌ا‌ی سیاسی پیش بگیرند. و در واقع جنگ‌شان را از تفنگ به گفتار تبدیل ‌کنند.

بنابراین آقای کرزای نگران یک جنگ روانی و جنگ گفتاری با قوم تاجیک است . شما گفتید تاجیک، اما من باور دارم که حتی از آن فراتر برود، یعنی جنگ پشتون و غیرپشتون خواهد بود.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

پاکستان و آمریکا از دشمنی پشتون علیه تاجیک استفاده زیادی می برد و خواهان ادامه آنست و آن را پر رنگ تر می کند که اشغال خود را توجیه نماید. چپ صهیونیست غرب از جمله نوام چامسکی از لکاته ای بنام ملالی جویا که جاسوس اس ای اس پاکستان و همکار سازمان سیا است علیه "متفقین شمال" کارزار راه انداخته است. این جنگ پشتون ها علیه تاجیک هااست. آمریکا مانند
انگلیس هم خود را برای از بین بردن فرهنگ پارسی در منطقه گذاشته است. ایرانیان ساده لوح و مزدور همچنان در بی خبری بسر
می برند.

-- بدون نام ، Nov 2, 2009 در ساعت 10:13 PM

تحلیل میر حسین موسوی کاملا" درست است.
شرم آور است که ایرانیان مزدور و عامل حتی از این درجه شعور هم بدورند. صادق زیبا کلام
"استاد" مزدور و بیسواد معتقد است که ایران
از لحاظ "دموکراسی" آمریکایی از افغانستان
پایین تر است. این فرد بیسواد و مزدور برای
توجیه حرفهایش که یک قران هم ارزش ندارد از هیچ حرف احمقانه ای رویگردان نیست و خنده دیگران را با اینکارهای احمقانه و روش نوکرمآبانه
برای خود می خرد. دشمن دانا بلندت میکند
بر زمینت می زند نادان دوست.

-- بدون نام ، Nov 2, 2009 در ساعت 10:13 PM